Zoon kan niet zelfstandig werken op school
Iets dat we eigenlijk al lang wisten maar dat nu heel lastig begint te worden, is de manier waarop onze 8-jarige werkt op school. Cognitief gaat het goed. Maar die werkhouding van hem is verschrikkelijk. Werkelijk voor elke vraag of opdracht staat hij aan het bureau van de juffrouw. Hij moet overal punt voor punt doorheengesleept worden. En heel regelmatig blijkt dat hij éigenlijk de opdracht wel redelijk had begrepen, maar absolute zekerheid zoekt in de manier waarop hij hem moet uitvoeren. Zijn CITO van vorige week moet hij nog steeds afmaken, want dit gaat ontzettend langzaam. Bovendien kost het hem veel tijd voordat hij eindelijk aan de slag is. Ik denk dat hij maar de helft van het schoolwerk doet dat andere kinderen verrichten.
Ik weet niet meer wat ik hieraan kan doen. School komt er ook niet uit. We zijn bezig met nader onderzoek, maar dat laat nog even op zich wachten. Daarom vraag ik hier of iemand dit herkent en een mogelijke oorzaak weet. Of gewoon een oplossing om dit te doorbreken. We werken voor taal thuis al "voor", dat betekent dat we de opdracht thuis al even doornemen zodat hij in de klas sneller aan het werk kan. Dit doorbreekt het patroon natuurlijk niet.
Overigens: 8 jaar, ADHD zonder noemenswaardige gedragsproblemen, groep 5 regulier onderwijs. Ik zet 'm liever in deze rubriek, omdat dit m.i. niet los is te zien van zijn stoornis.
Ja nou
Ja, nou, die kinderen zijn lichtelijk HB en zwaar geïnteresseerd in alles en nog wat. Prima, maar ga niet doen alsof wij te weinig hebben geïnvesteerd in de ontwikkeling van ons kind. :-p
Liedje
op zo'n moment zing ik altijd in mijn hoofd dat liedje...fuck you, lalalala...klinkt zo onschuldig, maar voelt echt heerlijk. En het liefst zing ik dan hardop mee...lekker tegen de wind in op de fiets.
Mensen hebben soms niet door hoe kwetsend ze kunnen zijn.
groetjes van Purk
Hier helpt maar één ding
..en dat is een lieve oma of moeder die zegt wat je zelf al denkt:"Laat ze maar praten". Volgens mij had mijn oma nog een betere spreuk.
Of die van mijn overgrootmoeder "De Here God heeft een grote dierentuin".
Ja, die is vriendelijker en toch direct. Het origineel was "Der Herrgott hat einen grossen Tiergarten!". Het gaat natuurlijk om de toon waarop je dat dan zegt.
Jij weet wat je doet met je kind en waarom. Dat is genoeg.
Guinivere
Het is eigenlijk geen onbegrip maar volgens mij komen zulke opmerkingen voort uit jaloezie van competitief ingestelde mensen. Je hebt ze overal en ze maken overal een opmerking over of jouw auto, over jou, maar ook over jouw kinderen. Zo was er een moeder die vond dat haar dochter met 4 jaar in groep 2 hoorde. Dat kreeg ze niet voor elkaar maar dochterlief 'kon wel al schaken hoor'. Krijg ik de neiging van om te zeggen dat 'die van mij met 1 jaar al loeiden als ik ze hun flesje gaf'. Later vertelde de vader dat 'ach schaken ? ze kent van een paar stukken de regels van het bewegen over het bord'. Ach ja.
Purk
heerlijk liedje is dat.. 
Ok, nog 1 keer youtube dan!
Tnx
Tnx dames, voor de ondersteunende woorden. Kennelijk heb ik mijn ongenoegen over de opmerking nogal laten blijken. Ik kan ook erg slecht mijn gezicht in de plooi houden als iets mij stoort. Dus ik heb vandaag een hele grote bak vol met excuses ontvangen voor de ondoordachte opmerking. 
Ik moet ook wel zeggen dat het me meer stoorde dan anders. Ik liep al bijna een week op mijn tenen wegens een zwaar adhd-ende zoon, en dan bedoel ik het klassieke adhd-gedrag (reactie op stormachtig weer??).
Excuses
Dat vind ik wel netjes, excuses! Guinevere, zo'n gezicht heb ik ook. Misschien maar goed ook, want als ik kwaad ben kom ik niet meer uit mijn woorden. En fysiek geweld kan echt niet meer op mijn leeftijd...
Guinevere; kort....
Hi,
Heb niet verder gelezen dan je Paf Paf, dus weet niet wat anderen nog voor zinnige dingen gezegd hebben. Had vandag nog een bijzonder eeeh... interessant gesprek met IB-ster. Was in drie keer stampen thuis (is toch eigenlijk 15 minuten lopen).
Wat ik na een uur of wat denk is wat ik eerder hier op het forum heb gelezen (mogelijk in geheel andere context): wij zijn de koningin: lachen en zwaaien...
En dan weer opnieuw beginnen, terug naar mijn waardes, wat is opbouwend, verrijkend en kijkt naar mogelijkheden. Het kan me soms een helder inzicht geven in het funktioneren van mezelf, kind, school, de wisselwerking op elkaar. en dan vind ik nog minder woorden om te zeggen waar het over gaat, wat van belang is.
Wij zijn al meer dan drie jaar op school 'bezig' met het realiseren van de simpelste dingen. Zoon zakt af ("zie je wel, zegt juf"), terwijl het zo'n zachtaardige, creatieve en intelligente knul is. Hartverscheurend en tegelijk word ik heel geraakt door zijn doorzettingsvermogen, sociale vaardigheden (kan menigeen nog wat van leren) en vertrouwen.
Schaakt niet, niet hoogbegaafd, zeker geen encyclopedie-lezer, maar bedenkt en maakt zelf een lego-spel, schrijft (dyslectisch en al) daar zelfbedachte spelregels bij. Belt rond om afspraken te organiseren op een manier die ik maar weinig ben tegengekomen.
Niemand onder de indruk? Pfoeoeoeoeo, de groeten; hij maakt de wereld een stukje mooier!
Sterkte meid, ik ben er van overtuigd dat je kind het heel erg treft met jou als ouder!
groet,
peetje
Peetje
Zo te lezen heb jij een geweldige zoon!!! Hij klinkt een beetje als de mijne.
Ach guinevere
met mijn toch wel vrij slimme dochter keek ik ook gewoon teletubbies en nijntje met 2 jaar
Zelfs
ze heeft zelfs deze week nog ademloos teletubbies zitten kijken
