Via elk kanaal krijg je tegenwoordig goed bedoelde adviezen omtrent het ouderschap aangeboden. Als ouders krijgen we zoveel informatie dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Daarbij merken we ook een verschuiving in de manier van opvoeden en kan het zijn dat familie anders denkt over je aanpak. Als je dan hun feedback hoort, ga je misschien weer twijfelen aan jezelf als ouder. Het kan ook zijn dat jij en je partner anders denken over wat ‘een goede opvoeding’ is. Twijfel je wel eens aan je manier van opvoeden? En ben je onzeker over jouw opvoedstijl? Je bent niet alleen. Ontdek de tips van Eefke om meer vertrouwen te krijgen en je zelfverzekerder te voelen als ouder.
Er wordt geadviseerd om als ouders op één lijn te staan. Echter is het niet steeds even belangrijk om dezelfde aanpak te hanteren, omdat je ook uit twee verschillende gezinnen komt en dus elk ook 'een eigen opvoeding' hebt meegekregen. En hoe bijzonder is het om juist deze kanten mee te geven aan je kind(eren). Misschien grijp je automatisch terug naar diezelfde opvoeding, omdat je dit kent. Maar het kan ook zijn dat je het juist helemaal anders wilt aanpakken. Kortom: dit alles maakt het soms lastig om hetzelfde te denken over de opvoeding en dus om 'op één lijn te zitten'. Van deze hele combinatie worden ouders vaak onzeker, maar kinderen echt niet slechter. Misschien herken je ook de twijfels bij jezelf en vraag je je af wat nou echt de ‘juiste’ manier van opvoeden is.
Er bestaat geen juiste, rechtlijnige en perfecte manier van opvoeden. Het opvoeden is een proces met vallen en opstaan, met proberen en leren. Uiteraard zijn er wel enkele zaken waar je extra bij kan stilstaan. Ik geef hieronder enkele tips mee.
De volgende vragen kunnen je helpen tijdens verschillende situaties die zich voordoen.
Daarnaast is een veilige, liefdevolle basis waarop ze telkens kunnen terugvallen essentieel. Laat je kind voelen dat je er onvoorwaardelijk voor hem bent. Dat ook met moeilijke boodschappen bij jou mogen komen of dat je er ook bent als je kind het even niet meer alleen kan. Dat een stevige driftbui niets aan jullie relatie verandert. Dat wil niet zeggen dat je al het gedrag moet accepteren, maar dat alle gevoelens er wel mogen zijn.
Dit zorgt voor duidelijkheid, voorspelbaarheid en veiligheid. Een kind heeft grenzen nodig. Hij weet dan wat hij kan verwachten en vanuit deze duidelijkheid en veiligheid, kan je je kind helpen om zijn zelfvertrouwen te vergroten. Grenzen stellen betekent juist naast zaken verbieden ook zeggen wat er wél kan of mag.
Bied ook zelf je verontschuldigingen aan wanneer jij iets hebt aangepakt op een manier dat je liever anders had gezien. Praten is the key! Probeer ook eens wat vaker achter het gedrag van je kind te kijken. Waarom is hij zo boos en gaat hij roepen? Had hij misschien een drukke dag in de klas? Verder is het ook heel normaal als je een keertje anders reageert dan dat je had gewild. Dat is ook helemaal niet erg. Dit is een mooi leermoment voor je kind. Verontschuldig je voor wat je deed, niet voor je gevoel. Je kind ziet je ook groeien als ouder. Bijvoorbeeld: “Weet je nog toen ik net zo boos was geworden en luid schreeuwde? Sorry daarvoor. Dat was niet mijn bedoeling. Ik voelde mij boos en dat mag. Het was alleen niet oké dat ik zo schreeuwde naar jou. Je zal vast wel geschrokken zijn hierdoor?”
Alle emoties zijn nuttig en welkom. Ze mogen er allemaal zijn, ook de minder makkelijke emoties. Benoem en erken deze ook. Aan ons om hen te leren wat ze voelen, wat ze kunnen doen met deze emoties en hoe ze de volledige waaier aan emoties kunnen omarmen. In de wereld van opvoedadviezen kan het soms voelen alsof je emotioneel heen en weer geslingerd wordt. Van twijfels en onzekerheden tot momenten van volledige overgave aan het ouderschap; wij begrijpen je helemaal dat het hele palet aan emoties voorbijkomt.
Lieve ouder, het feit dat je soms twijfelt, dat je het even niet meer weet en dat je het gevoel hebt wat wankel in het ouderschap te staan, is normaal maar zeker NIET nodig. Dat je soms vraagtekens plaatst bij je manier van handelen, dat je informatie zoekt en dat je probeert met vallen en opstaan… dát maakt van jou een goede ouder. Geloof dus wat meer in jezelf en blijf trouw aan je eigen waarden en normen, intuïtie en volg wat voor jou als ouder goed voelt. Vergeet vooral zeker niet te genieten van het ouderschap, want alle clichés zijn waar.
