18 april 2002 door Sanderijn van der Doef

Hoe ga je om met lustgevoelens van een kind van 5?

Onze dochter van 5 "betrapte" ik vanavond met haar knuffel tussen haar benen en ze lag er tegen aan te "rijden". Ik mocht haar dekbed niet omhoog doen om te kijken wat ze deed en ze wilde het ook niet vertellen maar moest erg huilen. Ze kwam met allerlei excuses om niet het dekbed omhoog te doen omdat ze dan koude voeten zou krijgen.

Mijn zoon wist mij te vertellen dat ze dit al een aantal avonden doet en dat ze dan de knuffel in haar pyjamabroek doet. Ik heb haar rustig gevraagd wat ze aan het doen was en toen ik enigszins doorkreeg wat er aan de hand was, heb ik haar gevraagd wie haar dat geleerd heeft. Ze zei "niemand".

Ik ben heel kalm en rustig gebleven en heb gezegd dat het niet erg was maar dat ik wel wilde weten waarom ze het deed. Dat wist ze niet, zei ze, en ze wilde absoluut niet laten zien wat ze aan het doen was. Ik had het idee dat ze zich erg schaamde.

Het zit ons (als ouder) niet echt lekker en we weten ook niet precies hoe we moeten reageren, noch wat we erover moeten vertellen of zeggen. Wat te doen?

Twee "met een mond vol tanden" ouders

Antwoord

Heel veel kinderen ontdekken vanaf hun tweede jaar dat het aanraken van hun geslachtsdelen een fijn gevoel geeft. Afhankelijk van de reactie van hun omgeving zullen ze daar wel of niet mee doorgaan; openlijk of zonder dat anderen het zien.

Uw dochtertje vertoont dus volkomen normaal gedrag. Zij heeft een manier ontdekt waarop zij dat lekkere gevoel kan opwekken, namelijk door een knuffel tussen haar benen te drukken. Iets wat we bij heel veel kinderen op die leeftijd zien. Het is niets om u zorgen over te maken.

Met rust laten

Het beste wat u nu kunt doen, is haar hierover met rust laten. Zij stoort er niemand mee en ze vindt het duidelijk iets wat ze 'in privacy' wil doen. Het is iets waarover ze niet wil – en ook niet hoeft – te praten. Ze hoeft echt niet uit te leggen wat ze doet en waarom ze het doet; u weet dat immers toch al (neem ik aan).

Uw vragen brengen haar alleen maar in verlegenheid, terwijl ze echt niets fout doet. Het is goed dat u haar heeft verteld dat u het niet erg vindt wat ze doet. Door er verder niet meer op te reageren, laat u merken dat u zich er niet aan stoort en dat ze ermee door kan gaan als ze dat wil. U zult merken dat het op een gegeven moment vanzelf minder wordt.