17 september 2010 door Nanny Gortzak
Mijn zoontje van 10 weken is een hongerig ventje. Hij is na ruim 43 weken groot geboren (4350 g bij 62 cm lengte) en hij drinkt vanaf het begin vaak. Ik volg de regels van voeden en zie dat hij goed drinkt en hij laat ook uit zichzelf los en wil dan niet meer.
Nu wil hij nog steeds ongeveer om de 2½ uur drinken (ook 's nachts) en lijkt daarna vaak nog steeds niet voldaan (sabbelen op vuistje, en zoeken naar de borst). Ik probeer hem af te leiden, zodat er meer tijd tussen zit. Maar op een gegeven moment begint hij hard te huilen en wil hij gewoon drinken. Dus dat geef ik hem dan.
Al met al is het voor mij ondertussen erg vermoeiend en ben ik onzeker of hij wel genoeg krijgt (ook al komt hij een kilo per maand aan). Ik denk er dan ook over om van de 22.30-voeding een flesvoeding te maken, met deels moedermelk en deels poedermelk of pap, zodat hij meer voldaan is en langer doorslaapt.
Is dit wel een goed idee? Heeft u andere tips waardoor er meer tijd tussen de voedingen kan komen? Of moet ik gewoon accepteren dat het een hongerig ventje is en afwachten tot zijn maagje groter is?
Uw zoon was al groot met zijn geboorte, en nu groeit hij gestaag door. U kunt er dus vanuit gaan dat u in staat bent om voldoende melk aan te maken.
De melk zelf is het probleem dus niet. Uw probleem zit in de frequentie van het drinken. U vertelde dat u probeert de tijd tussen de voedingen te rekken door hem af te leiden, totdat hij gaat huilen en dan gaat u voeden. Dat kán averechts werken.
Tussen de eerste subtiele tekenen van honger en hard huilen kunnen makkelijk 20 minuten zitten. Met afleiden erbij kan dat soms nog langer zijn. Dus als u dit met elke voeding doet, kunt u per dag makkelijk een of meer voedingen missen...
Toch bent u niet tevreden met het verloop van de voedingen (door het huilen en de onrust van uw zoon) en u overweegt daarom zelfs om in de avond een fles te introduceren zodat hij langer doorslaapt. Pap zou ik in ieder geval niet doen. Uw zoontje is pas 10 weken, en beginnen met pap wordt pas geadviseerd vanaf 6 maanden. En poedermelk bijmengen hoeft ook niet, denk ik.
Ik ben benieuwd wat er gebeurt als u uw zoon écht op vraag gaat voeden, zonder tijd te rekken. U doet dat door goed op de eerste tekenen van honger te letten: smakken, vuistje in de mond stoppen en andere tekenen van onrust.
Omdat hij al een paar maanden oud is, hoeft echter niet élk sabbelen op de knuistjes een teken van sabbelen te zijn, omdat baby's na een paar weken hun handen gaan verkennen en dat doen ze met hun mond.
Maar: bij meer onrust, ontevreden geluidjes, een frons boven de neus, etc. kunt u ervan uitgaan dat er echt sprake is van trek.
Na het constateren van de eerste trek, begint u normaal te voeden. U geeft dan net zoveel borsten als uw zoon wil om tevreden te worden. Moeders denken vaak dat ze maar twee borsten hebben, maar we hebben er eindeloos veel!
Het voordeel van een tweede of derde keer dezelfde borst aanbieden in een voeding, is dat de melk steeds vetter wordt. En dat kan tot meer tevredenheid zorgen. Als u op deze manier meer voedingen per dag kunt aanbieden dan op dit moment, dan is er zelfs een kans dat een baby in de nacht beter slaapt.
Een of meer nachtvoedingen horen er op deze leeftijd overigens nog echt bij. Maar als uw zoon overdag voldoende binnenkrijgt, dan is de behoefte aan voeding in de nacht wel lager.
Wakker worden op deze leeftijd is normaal, vanwege het feit dat de hersenen nog niet voldoende ontwikkeld zijn om lange nachten door te slapen. Dat heeft een bijkomend 'voordeel' dat de kans op wiegendood daardoor kleiner is.
Ook blijkt dat het aanleggen van neurologische verbindingen in de hersenen gestimuleerd wordt door het afwikkelen van meerdere waak/slaap-cycli per nacht. Naast eten is het wakker worden in de nacht dus ook nodig voor het groeien van de hersenen.
Het wakker worden in de nacht helpt niet tegen uw eigen vermoeidheid. Nu u echter weet dat het gedrag van uw borstgevoede baby heel normaal is, hoop ik wel dat er iets van uw onzekerheid weg is. En dan is het misschien makkelijker om het voeden in de nacht te accepteren.
Een ding is zeker: nachtvoedingen gaan niet eindeloos door, ze houden ook op. Maar voor het zover is, hebt u misschien baat bij de tips die ik eerder gaf. Zie: Hoe overleef ik die zware nachten? onder het kopje 'Vijf overlevingstips'.
Ook kunt u er eens over praten met andere moeders (bijvoorbeeld op het forum van Ouders Online of op Borstvoedingsforum.nl). Uit de vele suggesties kunt u dan datgene kiezen waar u zich zelf het beste bij voelt.
