31 maart 2006 door Sanderijn van der Doef
Onze zoon (bijna 11) heeft van ons geen complete seksuele voorlichting gekregen. Als hij af en toe vragen had, dan kreeg hij antwoord en was hij tevreden.
Vanavond kwam het onderwerp 'seks' weer ter sprake. Hij vroeg mij hoe zo'n eicel bereikt kon worden. Ik legde het hem uit, wat zeker niet de allereerste keer is geweest. Toen vroeg hij of wij 'dat' dan ook hadden gedaan.
Ik vertelde hem dat het inderdaad zo was gegaan en dat papa en ik het toch elke week nog wel eens doen. Dat papa er meer behoefte aan heeft dan mama maar dat het er nou eenmaal bij hoort, zeker als je getrouwd bent.
Hierop begon hij heel hard te huilen. Hij sloeg gewoon door en vond ons maar viezerikken. Hij schreeuwde dat het moet stoppen en dat hij daar wel voor zou zorgen. Hij was woest, voelde zich 'bedrogen' door zijn eigen moeder, en zag papa als de grote boosdoener. Hij walgt gewoon van het idee alleen al.
Ik moet eerlijk zeggen dat mijn huwelijk wel vrij stormachtig is. Sinds 5 maanden is het wel weer rustig, maar ook dat zal hem wel in verwarring hebben gebracht. Wel heb ik mijn zoon verteld dat papa en ik wel 'goed' en liefdevol zijn begonnen, en dat de seksuele relatie normaal was en er altijd bij heeft gehoord.
Wat zeg ik nu tegen ons kind? Hoe help ik hem, zodat hij weer normaal kan reageren op zijn ouders en seksualiteit?
Veel jonge kinderen komen op een gegeven moment op een leeftijd dat ze zich niet kunnen voorstellen dat hun ouders ook aan seks doen. Zo was er ooit in een tv-programma een tiener van 15 jaar die vertelde dat haar ouders niet meer aan seks deden. "Oh nee?" reageerde de presentatrice verbaasd. "Nee," antwoordde de tiener. "Daar zijn ze nu te oud voor." "En hoe oud zijn ze dan?", vroeg de presentatrice. "Ze zijn al 42," zei de tiener.
En natuurlijk kent ook iedereen de anekdote van het gezin waarvan het enige kind denkt dat zijn ouders het in hun leven maar één keer gedaan hebben, namelijk toen zijn moeder zwanger van hem werd.
In de ogen van kinderen is seks blijkbaar iets wat alleen jonge mensen doen (die in hun ogen wel vaker rare dingen doen, zoals luisteren naar vreemde muziek en gek dansen). Daarnaast lijkt seks voor hen iets te zijn wat je toch zeker niet voor je lol doet maar alleen als je een kind wil.
Klaarblijkelijk is het voor uw zoon even een grote schok geweest, om geconfronteerd te worden met het feit dat zijn eigen lieve moeder het nog steeds met zijn vader doet. En dan ook nog elke week. Bovendien wil zijn vader het nog vaker dan zijn moeder. Moeder heeft eigenlijk niet zo'n zin in die viezigheid, maar omdat vader het zo graag wil, doet ze maar mee.
Zo zal hij uw verhaal ongeveer geïnterpreteerd hebben, toen u het hem vertelde.
We kunnen ons allemaal voorstellen dat dat hard is aangekomen, zeker nu hij op een leeftijd is (11 jaar) waarop zijn eigen lichaam de eerste geslachtshormonen begint aan te maken.
Door die opkomende geslachtshormonen voelt hij bij zichzelf waarschijnlijk ook zo nu en dan lichamelijke reacties bij het zien van seksuele beelden (hetzij echte beelden, hetzij dingen waar hij aan denkt). Iets wat ook verwarrend kan zijn voor hem.
Voorlopig heeft hij even de tijd nodig om het allemaal te verwerken. Daarnaast is het verstandig om het onderwerp seksualiteit nu niet te gaan vermijden (uit een mogelijke angst voor een reactie van zijn kant).
Probeer het onderwerp op een natuurlijke manier zo vaak mogelijk in de dagelijkse gesprekken terug te laten komen. Zo van: "Ja, mensen vrijen met elkaar omdat ze elkaar lief vinden", etc.
Geef hem ook een of meer leuke voorlichtingsboeken waarin hij zelf verder kan lezen over seksualiteit. Kies vooral boeken waarin het onderwerp met enige humor wordt benaderd, zodat het allemaal wat minder zwaar wordt.
Anderzijds is het misschien beter om voorlopig wat minder openhartig te zijn over uw eigen seksleven. Op zich mag dat best natuurlijk, maar zoals blijkt, kunnen niet alle kinderen dat waarderen.
