5 oktober 2000 door Paula Fikkert
Mijn vraag gaat over het corrigeren van de uitspraak van woorden. Mijn dochter (net 3) kan prima praten en vertellen. Sommige woorden spreekt ze (uiteraard) verkeerd uit en tot nu toe verbeterde ik dat niet.
De woorden 'anders' of 'andere' gebruikt ze al lang en sprak ze uit als 'angers' en 'angere'. Laatst heb ik haar voorgedaan dat je 'anders' zegt en niet 'angers'. Ze pikte dat meteen op en verbetert nu zichzelf bij deze woorden.
Is het nodig om de uitspraak van woorden te verbeteren?
Wat u vraagt, vragen veel ouders zich af. Het antwoord is echter heel simpel.
Incidenteel iets verbeteren kan geen kwaad (met een ijzeren consequentie en zware druk misschien wel), maar het heeft pas effect als het kind eraan toe is. Oftewel: het mag, maar meestal heeft het geen zin. En in de meeste gevallen komt het vanzelf goed.
In uw specifieke geval, waarbij uw kind de verbetering goed oppikte, was ze er kennelijk aan toe. Maar waarschijnlijk was het zonder uw correctie óók goed gekomen.
