1 januari 2000 door Maaike Verrips
Onze dochter is door ons geadopteerd uit Colombia toen ze 5 maanden was, ze is nu 8 maanden oud. Ze brabbelt volop, kakakak en brrr, ze echoot bah. Ze snapt het als we zeggen ga maar zwaaien of ga maar dansen, dan gaat ze door haar knieën zakken en weer omhoog. Klap eens in de handjes doet ze volop mee.
Nu is mijn vraag of er een taalachterstand te verwachten is, omdat ze eerst 5 maanden alleen maar Spaans heeft gehoord. Bij oudere kinderen is dat vaak goed merkbaar, maar wat voor invloed hebben die 5 maanden op een baby?
Ik ken geen onderzoek waarin gekeken wordt naar kinderen die opgroeien zoals jouw dochter. Voor zover ik weet komen de grootste problemen in de taalontwikkeling van adoptie-kinderen voor bij kinderen die een paar jaar ouder zijn als ze geadopteerd worden.
Afgaand op jouw beschrijving van haar gedrag, lijkt het me niet dat je dochter op dit moment een taalachterstand heeft, noch op het gebied van taalbegrip, noch wat betreft het zelf spreken. Menig Nederlands kind van acht maanden begrijpt niet wat "ga maar zwaaien" of "ga maar dansen" betekenen. Het brabbelen dat je beschrijft lijkt me ook niet achter te lopen op de normale ontwikkeling van Nederlandse kinderen. Ik zie dus nu geen aanleiding om je zorgen te maken.
Wat de taalontwikkeling betreft is het zo dat kinderen gedurende de eerste vijf maanden vooral oefenen met hun gehoor en hun stem. De geluiden die ze maken zijn de eerste maanden hetzelfde, ongeacht de taal van hun omgeving. Pas in de tweede helft van het eerste jaar gaan kinderen zich meer richten op de taal van hun omgeving. Als je dochter zich wat luisteren en brabbelen betreft normaal heeft kunnen ontwikkelen, zie ik wat dat betreft geen reden om te verwachten dat ze een taalachterstand zou hebben. Zelfs als ze dat op dit moment enigszins zou hebben, trouwens, kun je verwachten dat ze die snel inloopt.
