Relaties Relaties

Relaties

Oma

Oma

13-10-2013 om 18:18

Contact met volwassen kinderen


Kaaskopje

Kaaskopje

29-08-2016 om 00:50

Miekemieke

Mijn dochters zie ik niet binnen 2 jaar een kind krijgen, maar net als jij lijkt het mij erg leuk. Een tijdje terug ging het hier ook over in Hollandse Zaken. http://www.omroepmax.nl/hollandse-zaken/uitzending/tv/hollandse-zaken-woensdag-29-juni-2016/

Gedeelde verantwoordelijkheid

Ouders die hun kinderen bij de grootouders brengen, hebben ook wel een medeverantwoordelijkheid naar hun kinderen toe. Je kan je kinderen toch niet ophalen zonder even mee te helpen met opruimen, lijkt mij. Juist als je zelf genoten hebt vaneen dagje rust of juist gefeest, misstaat het je als ouder niet, om iets terug te doen.

Het is naar de grootouders ook een teken van dankbaarheid, als de ouders tijd hebben voor een kopje koffie bij aanvang. Het geeft de grootouders een gevoel van wederzijds genegenheid, een momentje tijd voor elkaar zodat de grootouders van hun kinderen horen en kunnen zien of het goed met ze gaat.

Het haasje repje maakt dat grootouders in het ongewisse blijven over het wel en wee van hun kinderen. Voor de grootouders is het veel prettiger om te zien dat ze geen zorgen hoeven te maken om hun kinderen. Stukje geruststelling.

Zelfs als een huis vol visite is, dan nog mogen de ouders beseffen dat ze verantwoordelijk zijn van het gedrag / misgedrag van hun eigen kinderen. Ook al is het 10x het huis van opa en oma, oma heeft maar één paar ogen en één paar handen. Als ik bij mijn ouders ben, help ik ook mee met het binnenbrengen van de dienblad met kopjes koffie omdat dit lichamelijk te zwaar wordt en ik niet wilt dat het drinken op de vloer valt. Een huis vol visite kan heel vermoeiend zijn. Maar menig grootouder durft dit niet te bekennnen. Dan geven ze ook toe aan hun ouderdom. Je mag als volwassen kind van je ouders, best wat met ze mee denken... Een druk bestaanzodat je je kinderen bij hun grootouders afzet, is geen ecxuus. Vind ik.

En als,

Je een half uurtje eerder naar de grootouders gaat, iser wel tijd vooreen kopje koffie. Kwestie van plannen en een groot verschil van interesse tonen.

Elfje65

Elfje65

29-08-2016 om 09:31

Flanagan

Ik denk dat iedereen op dit forum dit met je eens zal zijm. Een heel normale zaak lijkt mij.

Tropenjaren

Parka haalde al de tropenjaren aan; verdiende rust. Daar ben ik het mee eens. Niet alleen omdat de tijd van opvoeden afgelopen is, maar ook omdat grootouders een jaartje ouder worden en zodoende minder energierijk zijn.
In de post van anderen lees ik dat 'klagende' oma's beter de ouders kunnen aanspreken ipv klagen.

De kinderen van mijn ouders zijn opgelijke wijze opgevoed maar verschillen van karakter en gevormde visie. Op verjaardagen verzoek ik mijn oudere zus ook wel eens om uit die luie stoel te komen. Ja, zus heeft een druk leven en ja moeder heeft atrose in de handen.

Oma, de starter in dit draadje en Theelepeltje, zouden hier niet gereageerd hebben als hun kinderen er anders in stonden, dan ze nu laten zien.

Hoe Oma en Theelepel dit kunnen keren? Niet door op te sommen wat de kleinkinderen voor troep hebben gemaakt of dat Pietje de limonade op de bank heeft laten vallen of de vetvlekken niet meer uit de bank gaat of door te rmelden dat Liesje een blad uit een prentenboek heeft gescheurd. Maar door aan te geven dat het te zwaar voor hen wordt.
Wel jammer dat hun kinderen dat zelf niet zien .

Pug

Pug

29-08-2016 om 13:33

doet me denken aan

" Maar door aan te geven dat het te zwaar voor hen wordt.
Wel jammer dat hun kinderen dat zelf niet zien . "

Doet me denken aan toen mijn moeder eens tegen mij klaagde over dat ze moet oppassen op kleinkind omdat mijn zus iets moest doen. Oma had op dat moment zware gezondheidsproblemen.
Ik reageerde dat ik het maar egoïstisch vond van zus en vroeg waarom oma geen nee had gezegd.

Daarop kreeg ik allebei over me heen... Zus was uiteraard beledigd (toen oma doorbriefde wat ik gezegd had) en oma draaide 360 graden en haalde toen ineens energie uit het oppassen.

Kortom, ik had waarschijnlijk moeten zeggen 'wat goed van jou!' in plaats van 'wat slecht van zus!'
Ze wilde gewoon complimenten in plaats van een oplossing.

Oma

Oma

29-08-2016 om 14:06

oma van 2016

deze draad ben ik ooit begonnen zie ik, alweer bijna drie jaar geleden. Sindsdien is er van alles gebeurd en besproken.

NIVEA. Veel zorgverleners kennen de term, volwassen kinderen moeten het vaak nog leren. Ze vullen voor hun ouders in dat ze het waarschijnlijk fantastisch leuk vinden om op de kleinkinderen te passen. Ze hebben niet in de gaten dat hun ouders in een andere leeftijdsfase zijn beland en dat alles niet meer is als toen zij zelf in het gezin opgroeiden.

Inderdaad, communicatie is het toverwoord, en dat valt niet mee, zeker niet op gevoelig terrein. Als het ene grootouderpaar alles doet en steeds paraat staat qua oppas en logeren, gaat het andere grootouderpaar contact missen en dat kan naar aanvoelen.

Verder - ik ben het eens met de post van Flanagan.

Wil eraan toevoegen dat ik het daarnaast ook zeer kan waarderen mijn volwassen kinderen eens te ontmoeten zonder hun kleine kinderen erbij. In de praktijk is dat niet zo makkelijk te organiseren en voor je het weet gaat het contact alleen over de kleinkinderen/wordt doorkruist door activiteiten en behoeften van de kleinkinderen. Ik weet het, zo gaat het leven. Contacten binnen de familie veranderen, het is soms zoeken naar mogelijkheden die voor ieder plezierig zijn.

Wat Pug schrijft - ik denk dat die oppasoma misschien niet zozeer complimenten wil, maar wel het besef dat zij niet 'for granted' wil worden genomen in haar oppasfunctie. Verhalen doorbrieven leidt meestal tot gedoe, je vertelt zelden exact wat er bedoeld werd. Dus beter het zwijgen ertoe doen en terugverwijzen naar degene over wie er klachten zijn.

Kaaskopje

Kaaskopje

29-08-2016 om 14:14

Levensfase

Ze hebben niet in de gaten dat hun ouders in een andere leeftijdsfase zijn beland en dat alles niet meer is als toen zij zelf in het gezin opgroeiden.===

Ik heb hier wat moeite mee. Mijn man minder denk ik. Dat is ook een verschil tussen ons tweeën. Ik ben van het vooruit kijken, hij hangt meer in het verleden.

Maar waarom zou de andere levensfase een probleem moeten zijn? Als ik naar mijzelf kijk, zal het fysiek niet meer soepel gaan. Dat wordt nog een uitdaging om het even modern te zeggen. Maar ik mag toch hopen dat mijn leeftijd niets zegt over hoe ik met de kinderen van mijn dochters om zal gaan. Dat is ook een kwestie van bij wíllen blijven.

Maylise

Maylise

29-08-2016 om 14:33

Grappig

Grappig om dit draadje nog eens tegen te komen. Toen had ik 2 kleinkinderen. Inmiddels al weer 3. Ik ben geen vaste oppas oma. Ik zou dat overigens best willen als de omstandigheden anders waren. Maar ik werk fulltime en heb zelf nog een paar kinderen hier rondlopen die tieners zijn en tijd en aandacht vragen.

Mijn schoondochter en zoon wonen inmiddels al weer lang op zichzelf. Ze wonen wel vlak in de buurt en dus zijn we wel een handig opvangadres. Ik denk dat we gemiddeld 2 x per week of zo we haar hier 's avonds hebben. Zij hebben allebei ook veel behoefte aan tijd voor zichzelf dus ze brengen kleindochter vaak hier heen of bij haar moeder. Haar moeder past ook op als ze naar haar opleiding gaat (schoondochter dus). Ik heb geen idee of ze dat te veel en vermoeiend vind. Mijn zoon zou dat inderdaad nooit vragen. Dat komt niet bij hem of schoondochter op. Voor hun is dat de normaalste zaak van de wereld dat de ouders altijd voor hun klaar staan. Wat dat betreft zijn ze ook wat egocentrisch. Eigenlijk zou het wel zo netjes zijn als ze dat eens zouden vragen.

Ik vind het oppassen overigens prima. Kleindochter is hier zo vaak dat ze hier helemaal thuis is en ze weet prima wat hier de regels zijn, wat thuis de regels zijn en wat de regels zijn bij andere opa en oma.
En ik heb natuurlijk ook grote kinderen in huis die haar kunnen entertainen. Kleindochter is al weer 3 en begint volgende week op de kleuterschool. Dus het is natuurlijk nu ook al weer een stuk makkelijker, ze slaapt prima, ze is zindelijk, ze kan zichzelf best even vermaken (al heeft ze wel veel aandacht nodig)

Mijn dochter woont nog steeds ver weg dus we zien haar minder vaak, al hoopt zij wel wat dichterbij te gaan wonen. Ze heeft nu een optie en dat is op ongeveer 1 uur rijden (en nu woont ze op 8 uur rijden) dus hopelijk gaat dat door. Ze komt gelukkig wel regelmatig logeren samen met de jongens. Het leuke daarvan is dat je weer wat langer tijd hebt samen. Dan gaat zij ook vaak even op stap alleen en dan pas ik op. Of mijn man past op en dan ga ik samen met dochter ergens wat eten. En ik ga ook wel eens bij haar logeren. Ook leuk om te doen en als je langere tijd samen hebt dan kan je ook echt even goed met elkaar praten en dergelijke. Dat is ook leuk. Maar toch hoop ik dat ze inderdaad dichterbij gaan wonen. Zeker van die kleintjes mis je heel veel als je ze minder vaak ziet. In een paar maanden tijden veranderen ze altijd zoveel.

Maar ik dwaal af. Ik denk dat de meeste kinderen er vanuit gaan dat de ouders het leuk vinden om op te passen op de kleinkinderen. Ik denk ook dat de meeste ouders het wel leuk vinden maar dat een gebaar van waardering en dankbaarheid op z'n tijd wel belangrijk is om het ook leuk te houden.

Oma

Oma

29-08-2016 om 14:41

@Kaaskopje

dat merk je pas als je erin zit, is mijn ervaring.
Het heeft niet per definitie te maken met bij willen blijven, dat is het probleem niet.

Toen je zelf kleine kinderen had, was dat (een groot deel van) je leven. Als die tijd voorbij is, ervaar je het leven anders, groei je uit het kleine-kinderen-gedoe en ben je weer alleen 'baas' over het huis en de inrichting. Ook krijg je belangstelling voor andere onderwerpen nu daar meer rust en ruimte voor komt, om maar een voorbeeld te noemen.
Als je je kleinkinderen alle dagen meemaakt omdat ze naast je wonen, herleef je in zekere zien de periode van vroeger (0f dat wenselijk / prettig/ uitvoerbaar is, is een andere vraag).
Als je kleinkinderen nu en dan ziet, is de switch groter. Nou ja, wie weet ontdek je het op een dag vanzelf - en wie weet vind je het heel anders dan ik.

Iets anders: je kinderen hebben (in principe) een vader en een moeder. Je kleinkinderen hebben (minstens) vier grootouders. Je hebt niet de unieke positie die je als moeder had. Ook dat maakt het gevoelsmatig anders.

Oma

Oma

29-08-2016 om 14:57

vanzelfsprekendheid

Maylise: 'we zijn wel een handig opvangadres. Ik denk dat we gemiddeld 2 x per week of zo we haar hier 's avonds hebben. Zij hebben allebei ook veel behoefte aan tijd voor zichzelf dus ze brengen kleindochter vaak hier heen of bij haar moeder. Haar moeder past ook op als ze naar haar opleiding gaat (schoondochter dus). Ik heb geen idee of ze dat te veel en vermoeiend vind. Mijn zoon zou dat inderdaad nooit vragen. Dat komt niet bij hem of schoondochter op. Voor hun is dat de normaalste zaak van de wereld dat de ouders altijd voor hun klaar staan.'

Dat dus. Die vanzelfsprekendheid. Daar zouden de ouders van de kleinkinderen wat voorzichtiger mee mogen zijn.
Andersom is die vanzelfsprekendheid er vaak net wat minder, vooral bij jongvolwsssen kinderen die hun ouders vooral in 'functie' zien en niet zozeer als persoon.

'En ik heb natuurlijk ook grote kinderen in huis die haar kunnen entertainen. ' Ook dat maakt verschil. Als er meer huisgenoten dan alleen opa en oma zijn, doe je het met elkaar. Bij ons kwam een van de ooms nog wel eens langs tijdens een logeerpartij, maar inmiddels is het nieuwtje eraf

Pug

Pug

29-08-2016 om 15:19

huh

" Wat Pug schrijft - ik denk dat die oppasoma misschien niet zozeer complimenten wil, maar wel het besef dat zij niet 'for granted' wil worden genomen in haar oppasfunctie. Verhalen doorbrieven leidt meestal tot gedoe, je vertelt zelden exact wat er bedoeld werd. Dus beter het zwijgen ertoe doen en terugverwijzen naar degene over wie er klachten zijn. "

Met de laatste zin ben ik het eens hoor; maar mijn moeder houdt wel van haar kinderen tegen elkaar opzetten. Wat zij dus over iemand vertelt is nooit helemaal waar, vooral niet als zij ook nog een rol speelt.
NU weet ik dat. Toen was ik er nog achter aan het komen.

Kaaskopje

Kaaskopje

29-08-2016 om 15:31

Vanzelfsprekendheid

Dat dus. Die vanzelfsprekendheid. Daar zouden de ouders van de kleinkinderen wat voorzichtiger mee mogen zijn.===

Mijn verleden speelt absoluut een rol. Mijn kinderen hebben niks aan mijn ouders gehad en ik ook niet. Ik vond dat een gemis. Ik vind dat mijn kinderen mij wel als vanzelfsprekend mogen beschouwen. Zo'n spannend leven leiden wij niet, dat ik daar de ruimte niet voor kan maken. Het zal inderdaad aanpassen worden en ook vermoeiend. Maar voor mij is het allemaal nog afwachten. Voor hetzelfde geld gaan de kinderen vaker naar de andere oma en opa. Daar zou ik moeite mee hebben.

Oma

Oma

29-08-2016 om 15:45

de andere opa en oma

'Voor hetzelfde geld gaan de kinderen vaker naar de andere oma en opa. Daar zou ik moeite mee hebben.'

Ja... dat kan lastig zijn.
Hier zijn bij een stel 'de andere opa en oma' meer in trek door meer overeenkomst in levensgevoel, hobby's. De andere opa en oma kamperen, en 's doen ze dat een deel van de vakantie gezamenlijk. Om maar iets te noemen.

Misschien scheelt het dat jullie dochters hebben, en dus de ouders van de moeder zullen zijn, te zijner tijd. In de praktijk trekt dat vaak meer dan de 'ouders van de vader'- al is dat natuurlijk geen wet van Meden en Perzen.

Maylise

Maylise

29-08-2016 om 16:44

Eigen ouders

De meeste mensen trekken meer naar hun eigen ouders. Mijn schoondochter gaat ook veel vaker naar haar moeder toe. De andere oma ziet kleindochter dus ook vaker. En daar speelt ook mee dat die praktisch ook meer tijd heeft en ze woont dichterbij de opleiding die mijn schoondochter doet. Aan de andere kant komt mijn zoon vaker weer hier alleen langswaaien. Dat zal hij dan veel minder vlug doen bij zijn schoonouders. Eigen ouders voelen wat dat betreft vertrouwder.

Mijn dochter en schoonzoon wonen ver van allebei de ouders vandaan maar wij wonen wel iets dichterbij. Als mijn dochter vrij is komt ze vaak hier logeren maar dat zal ze niet zo vlug bij de schoonouders gaan doen. Tenminste niet zonder haar man erbij. Terwijl ze het ook leuke mensen vind maar het is wat minder vertrouwd. Ze heeft geen behoefte om daar heen te gaan zonder haar man. Wij zien de kleinkinderen van die kant dus ook weer vaker. Maar dat is dus deels ook vanwege de afstand. Als de andere opa en oma daar vlak in de buurt zouden wonen dan zou mijn dochter waarschijnlijk ook vertrouwder zijn met hun en er vaker komen.

Een discussie zonder einde

Beste mensen/moeders/ouders
Ik ben de eerste man en opa die het niet kan laten om hierop voor 1x te reageren. Ik ben nu 9 maanden weduwnaar en opa van 5 kleinkinderen. Het 1e verhaal was van een "oma" ik lees even verder en toen ontplofte de boel door het verhaal van oma "theelepel" En wat ik nu zo heel erg jammer vind is dat er bijna geen opa"s en oma"s van 60-70 jaar "met kleinkinderen" want daar ging het in het begin over, niet reageren over dit onderwerp Ik denk dat ouderen van mijn leeftijd niet zo op het internet actief zijn, er reageren nu voornamelijk jongere ouders/moeders en daarom krijg je nu een vertekend beeld over het eigenlijke probleem.
Ik begrijp die oma theelepel namelijk wel erg goed, ze komt wat kort door de bocht over maar dat komt "denk ik" door ziele pijn en/of verdriet want 7 kinderen netjes opvoeden moet een hele zware klus zijn geweest. Toen mijn vrouw nog leefde en onze kleinkinderen nog klein waren kwamen ze altijd op zondag bij ons, de volgende dag was mijn vrouw de ganse dag bezig met opruimen en schoonmaken, ik zelf heb het eens ter spraken gebracht bij onze kinderen zoals:
willen jullie aub wat meer opletten op jullie lieve kindertjes want jullie moeder is geen 30 meer.ik zal jullie wat voorbeelden geven, de toilet vol met natte doekjes, met klittenband schoentjes halen op onze stoffen bekleding, overal overal vieze handjes,een antilek beker die toch overal vlekken maakte op de vloerbedekking enz enz
Nadat ik er op een vriendelijke manier iets van gezegd had ging het een aantal weken veel beter maar geleidelijk ging het weer als vanouds, oh ja de ouders zeiden er wel van "niet doen" of "eerst je handjes wassen" maar het was ALTIJD al te laat. Dus ik bedoel maar ik begrijp oma en theelepel zo goed, en wijlen mijn vrouw en ik de volgende dag alles maar weer schoonmaken, het kunnen dan wel gewoon "spullen" maar wij hadden daar echt geen zin meer in.
Dus deze goed bedoelde discussie over oppassen en kleinkinderen bij opa en oma met of zonder hun ouders het leid echt tot niks, het schijnt dat deze generatie het echt echt niet door heeft wat ze anders moeten doen met hun kinderen. Ik had mijn vrouw zoveel verdriet en onnodig poets werk willen besparen want ook zij begreep hier niks van, ze zei zo vaak tegen mij " begrijp jij het gedrag van onze kinderen nog snappen ze dan echt niet dat wij hier geen puf meer voor hebben " Nee het geen vroeger meer, dat klopt maar wij hoefde dit vroeger beslist niet bij onze ouders te flikken, Wat is de denk en doe wijze van de nieuwe generatie veranderd.
Hopelijk worden jullie ook oud/ouder en word je ook opa en oma
pas dan zullen jullie ons echt kunnen begrijpen.

Dit moest ik als enige opa toch even vertellen.

Wim /opa Braakman

Oma

Oma

29-08-2016 om 23:17

Ha, een opa met ervaring

Mooi dat je een duit in het zakje doet in deze discussie. Inderdaad hebben de meesten op OO nog geen kleinkinderen, en ik ben richting 60 een van de senioren hier. Theorie en praktijk zijn verschillende zaken, en ondervinding is de beste leermeester. Het is zo jammer dat je in het leven veel dingen pas echt beseft als het aan de (te) late kant is. Juist daarom is het goed hier gedachten te wisselen en te ontdekken dat zaken die de een niet eens als gesprekspunt overweegt voor een ander veel effect hebben.

Nils

Nils

30-08-2016 om 06:37

Nou nou Wim

Mijn ouders zijn van jouw generatie en "flikten" wel meer bij hun ouders hoor. En dan brachten wij als kleinkinderen daar ook nog meer tijd door, met logeren erbij. Mijn grootouders waren heel actieve mensen en hielden ervan om voor ons te zorgen en mijn ouders te ontlasten. Pas toen ze in de tachtig waren, draaiden de rollen (tot hun groot verdriet) om en werden zij verzorgd en vertroeteld. Mijn ouders zijn net als mijn grootouders; ze hebben de kleinkinderen liever wel dan niet en dat zie ik in mijn omgeving vaker. Wat ik wil zeggen is dat je niet moet generaliseren: binnen generaties zijn de verschillen groot. Wat ik uit sommige verhalen lees, is eerlijk gezegd een opvoedingsprobleem en communicatieprobleem. De kinderen begrijpen kennelijk niet hoe zwaar hun ouders het hebben of zijn daar niet zo in geïnteresseerd. Ik vind het onredelijk daar een generatie de schuld van te geven. Voor mezelf kan ik zeggen dat mijn grootouders met hun goede zorgen direct een goed voorbeeld hebben gegeven: hun aftakelingsproces was vaak zwaar, maar nooit eenzaam; er waren altijd ook jonge mensen om hun heen.

Nils

Nils

30-08-2016 om 07:07

Wat me stoort

Een aantal (grootouders) is teleurgesteld in het gedrag van hun volwassen kinderen. In plaats van ofwel naar de oorsprong van het gedrag te kijken en zelf duidelijk met de volwassen kinderen te communiceren (echt duidelijk bedoel ik, niet zo'n beetje passief-agressief), wordt de verantwoordelijkheid bij een hele "verwende" generatie gelegd. Jullie moeten echt bij jullie kinderen wezen en natuurlijk bij jezelf. Want wij (ik + leeftijdsgenoten) hebben jullie kinderen niet opgevoed. En hebben, in mijn beleving, meestal prima contact met onze ouders.

Elfje65

Elfje65

30-08-2016 om 08:18

Nils

Helemaal eens. Als we met ons allen bij mijn ouders zijn inmiddels in de tachtig helpen we waar we kunnen, wassen af en ruimen we de troep op als we gaan. Doen we nu en deden we toen de kinderen klein waren. Zo jammer om daar een hele generatie de schuld van te geven.

Pug

Pug

30-08-2016 om 09:27

maar

je nodigt toch gewoon teveel mensen uit iedere zondag als je de 'aftermath' niet aan kan?
Bij iedereen zou het een zooi worden met zoveel bezoek, of er nou opgelet wordt of niet.
Ik snap dat niet zo. Je wil wel al je nazaten op bezoek, want blijkbaar spreekt hier uit dat je nog geliefd bent of zo, maar alle kleinkinderen, waar waarschijnlijk helemaal geen ruimte voor is, moeten netjes op de bank blijven zitten en niet knoeien. Dat kán helemaal niet. En als er 5 volwassenen op de 5 kleine kinderen zitten te letten, zit er weer niemand gezellig te doen op de bank.
Je kunt dan wel de schuld bij de ouders leggen die niet opletten, maar de oorzaak ligt gewoon in het feit dat je iedereen tegelijk laat/liet komen.

vlinder72

vlinder72

30-08-2016 om 10:09

oudere mensen

Ik heb juist het idee dat oudere mensen elkaar helemaal gek maken over oppassen. Als ik bij mijn ouders ben dan is dat vaak het onderwerp van gesprek. De kleinkinderen en hoe vaak ze wel niet oppassen en of hoe geweldig ze het vinden of hoe zwaar het wel niet is. En hoe leuk het is om op de kinderen te passen en hoe fijn het is dat ze niet naar de BSO of kinderopvang hoeven. Ze gaan ook mee op vakantie en passen dan ook op de kinderen zodat ouders lekker samen dingen kunnen doen. Etc. Etc. Etc.

Volgens mij is het vrij eenvoudig. je past op of je doet het niet. Het is echt niet moeilijk om al tijdens de zwangerschap te zeggen dat je altijd bereid bent om op te passen bij ziekte maar niet structureel. Noch mijn ouders, noch mijn schoonouders hebben structureel opgepast.

Nu wonen mijn ouders en schoonouders niet in de buurt dus even de kinderen wegbrengen zit er ook niet in.

En op zondag met alle zeven kinderen bij opa en oma thuis komen dat wordt op een gegeven moment echt te veel maar zeg dat dan. Kinderen zien het soms niet of denken dat opa en oma het helemaal niet leuk vinden als ze niet komen.

Zo willen mijn ouders altijd dolgraag dat de kinderen in de vakantie komen logeren maar ik merk dat het eigenlijk teveel voor ze is. Ze willen het heel graag maar ze zijn daarna zo moe. Deze zomer hebben wij daarom gezegd dat de kinderen niet komen logeren. Dat is jammer voor ze maar wel beter. Wij regelen de opvang van onze kinderen zelf wel.

Maylise

Maylise

30-08-2016 om 10:23

Vlinder

Maar is het dan erg dat ze erg moe zijn? Ze genieten blijkbaar wel van die logeerpartijen. Dat ze daarna een paar dagen moeten bijkomen hebben ze er misschien wel voor over. Ze hebben waarschijnlijk geen werkverplichtingen meer dus misschien vinden ze een paar dagen rustig aan doen en bijslapen wel een prima prijs om te betalen voor een fijne logeerpartijen Jij vult wat dat betreft ook voor hun in ipv hun zelf te laten bepalen of ze die logeerpartijen wel willen of dat het te zwaar voor ze is.

Open communicatie is toch het belangrijkste. Niet invullen of inschatten maar gewoon aan elkaar vragen en aangeven.

Maylise

Maylise

30-08-2016 om 10:33

Opruimen

Vroeger als we bij mijn schoonmoeder zaliger waren was het altijd druk, altijd veel mensen, veel familie, chaotisch. Maar de schoonzussen hielpen schoonmoeder met koken en voedsel klaarmaken. We hielpen allemaal met opruimen en schoonmaken. Schoonmoeder was echt daarna niet de halve dag nog bezig om het huis schoon te maken en op te ruimen.

Ook als we bij mijn moeder waren toen de kinderen nog klein waren dan zorgde ik na afloop dat alles wat de kinderen overhoop hadden gehaald weer netjes was en dat in elk geval de afwas was gedaan. Als wij met onze invasie vertrokken dan was het huis gewoon redelijk netjes. Dat vond en vind ik vanzelfsprekend.

Kaaskopje

Kaaskopje

30-08-2016 om 10:54

Wat verwacht je?

Wim, dat er weinig grootouders van 60-70 jaar reageren, zal komen omdat dit forum in eerste instantie is opgezet voor ouders van kinderen uit diverse leeftijdsgroepen. Een aantal van deze ouders is inmiddels uit de kinderen en is sinds een aantal jaren oma (wie weet ook opa) van 1 of meer kleinkinderen. Het zal dus niet met 'niet willen' reageren te maken hebben, maar met het beperkte aantal. Dat ik nog geen kleinkinderen heb, man en ik zijn 55 en 57, wil echter niet zeggen dat ik mij niet kan inleven. Ik heb een zus die oma is van 3 kleinkinderen. Ik heb kennissen met kleinkinderen. En ik hoor daar diverse geluiden van. Vooral trots en plezier, soms verdriet omdat het niet altijd gaat zoals diegene had gehoopt.

Iedereen heeft zijn eigen karakter en opvattingen, waardoor je eigenlijk nooit vanuit je eigen situatie kunt oordelen over anderen. Ik kan je echt aanraden om naar Hollandse Zaken te kijken, waar ik eerder de link van heb gegeven. Sommige mensen kunnen zich er werkelijk niets bij voorstellen dat er grootouders zijn die álles aan de kant schuiven voor de kleinkinderen en het echt leuk vinden om ze vaak over de vloer te hebben. Omgekeerd zijn er mensen die zich niets kunnen voorstellen bij grootouders die daar geen zin in hebben. Waar de een juist energie uit de aanwezigheid van kleinkinderen haalt, raakt een ander uitgeput, zodra de kleintjes op de mat staan.

Je geeft nogal af op 'deze generatie', maar als jouw kinderen het toilet volpropten met natte doekjes, ligt dat toch echt aan hoe jullie ermee omgingen en nu jij ermee omgaat. Dat kan 1 keer gebeuren, misschien ook nog 3 keer, maar dan ga ik toch echt wel melden dat ze daarmee moeten stoppen en ze een alternatief aanbieden, een grotere pedaalemmer met een afvalzak erin bijvoorbeeld. Een antilekbeker kun je ook zelf aanschaffen, zodat je weet dat je goede kwaliteit hebt. Ieder kleinkind zijn eigen mooie beker. Halen op de bank van klittenband? Nog nooit gemerkt dat dat kan, maar als dat zo is, moeten ze hun schoentjes uit doen. Je vloer is vast brandschoon, dus op sokken lopen zal geen probleem zijn. Het was jullie en is jouw huis, dus je mag best aangeven wat je echt niet wilt.

Ik vraag me af hoe jullie als ouders waren, toen jullie kinderen nog klein waren. Gingen jullie toen ook zo angstvallig om met vieze handjes, morsen en dergelijke?

Mijn ouders hadden een aantal jaren nadat wij het huis uit waren een nieuwe inrichting aangeschaft. Erg mooi. Wandtapijt vanwege het dempende effect, een grindvloer en een glazen salontafel. Het gevolg was wel dat de kleinkinderen niets mochten waar de boel vies van zou kunnen worden. We zaten daar echt met angst en beven te voorkomen dat er ook maar iets zou vallen. Dat was niet fijn. Zeker niet als je erbij optelt dat de sfeer toch al ingewikkeld was. Dat ga ik dus zeker niet naäpen. Ik erger me liever een paar keer vanwege rommelkonterij, dan dat mijn dochters op eieren moeten lopen met hun kroost.

Je kunt jezelf ook teleurstellingen bezorgen. Onbedoeld uiteraard, maar het ligt niet altijd aan de ander als die ander niet voldoet aan je verwachtingen of eisen.
Zo was mijn vader teleurgesteld dat mijn neef zijn schooladvies niet opvolgde. Niet een klein beetje, dat werd echt gebruikt als 'zie je wel'- bewijs dat het niet goed zat in de familie. Hij wist immers hoe het werkte en het was echt dom van zus en neef dat ze daar niets mee deden. Tja, wat moet je daarmee? Mijn schoonouders bemoeiden zich nooit met dat soort zaken. Mijn schoonmoeder liet regelmatig merken dat ze in de jaren '50/'60 was blijven steken met haar opvattingen, maar dat ging bij ons het ene oor in en het andere weer uit en dat stond verder niet in de weg. Het enige waar we echt bijna bonje over gekregen hebben is het geloof. ze vond het slecht van ons dat we de kinderen niet katholiek opgevoed hebben.

vlinder72

vlinder72

30-08-2016 om 10:56

Maylise

Ja, dat geeft wel.

Mijn twee jongste kinderen hebben wel gelogeerd. De twee keer vonden wij het niet zo'n goed idee. Ze zouden de vrijdag daarna op vakantie gaan. Mijn vader heeft recent een triple bypass gehad. Mijn moeder is fysiek niet zo sterk. En als de kinderen gelogeerd hebben en wij halen ze op, lopen ze de hele tijd naar elkaar te snauwen. En hoe vaak wij daar wel niet iets van zeggen, ze blijven naar elkaar snauwen. Niet leuk voor ons, niet leuk voor de kinderen. Ik denk dat het vooral de leeftijd is. Mijn ouders zijn inmiddels dik in de zeventig. Toen ze nog jonger waren vonden ze het hartstikke leuk en nu ook nog wel maar het is ze eigenlijk iets te veel.

Wij hebben dit wel degelijk besproken hoor. Mijn moeder het eigenlijk ook niet zo erg. `nu kon ze rustig de vakantie voorbereiden.

Het hele logeren en oppassen is ook iets dat er blijkbaar heel erg bij hoort op bij oudere mensen.

Kaaskopje

Kaaskopje

30-08-2016 om 11:05

Vlinder

Ik kan de situatie uiteraard niet zo beoordelen als jij, maar zo op afstand, vind ik wel dat jij voor je ouders bent gaan denken, door ze het logeren te onthouden. Al liggen ze na het logeren een week voor pampus, dat is dan hún keus. Ga jij ook voor je volwassen kinderen beslissen of ze ergens moe van mogen worden of niet? Pas als ze letterlijk zeggen, dat ze een logeerpartij niet meer trekken, is het tijd om ermee te stoppen. Tot die tijd kun jij wel belangstellend vragen of ze écht willen aangeven hoe ze het ervaren.

Pug

Pug

30-08-2016 om 11:34

snauwen

Ik vind dat wel een belangrijk punt.
Mensen die elkaar afsnauwen vind ik geen goed voorbeeld voor mijn kinderen, nog afgezien van de sfeer die het oproept. Dus mocht er een vraag tot logeren komen, dan zeg ik nee. (We hebben dit in de familie; overigens hebben ze nog nooit de vraag gesteld.)

Maylise

Maylise

30-08-2016 om 11:48

Vlinder

Jij vind dat het wat geeft maar vinden zij dat ook? Als ze het er helemaal mee eens zijn en het ook te vermoeiend vinden is het natuurlijk prima en dan geen logeerpartijen meer of beperkter. Echter ze zijn oud en wijs genoeg om zelf deze beslissing te kunnen maken.

vlinder72

vlinder72

30-08-2016 om 12:06

misschien niet Maylise

Immers dit draadje gaat er juist om dat oudere mensen het teveel vinden maar dat blijkbaar niet durven te zeggen.

Volgens mij mogen wij gelukkig nog altijd zelf bepalen of en waar onze kinderen gaan logeren. De hele tijd een snauwende opa en oma is niet leuk voor een 12 en 14 jarige (mijn 10 en 7 jarige hebben er minder last van).

Maar dit draadje gaat niet over onze keuzes. Wij hebben geen problemen thuis of met onze ouders en mijn ouders ook niet met ons.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.