Zwangerschap en bevallen Zwangerschap en bevallen

Zwangerschap en bevallen

Lees ook op

Zwanger worden februari 2025


Is er qua eten niet iets op te verzinnen dat je iets minder afhankelijk bent? Bijv grote voorraad mueslirepen/gedroogd fruit of wat dan ook bij je nachtkastje, avond vantevoren al "lunch"pakketje laten maken, minikoelkast of koelbox op je kamer, etc?
Ik kan mij voorstellen dat het heel eenzaam is, alsof het leven aan je voorbij trekt zonder dat je er deel van uitmaakt oid.

Pfff vanmorgen een soort slijmerig iets verloren en sindsdien buikpijn dat lijkt op menstruatiekrampen. Heel spannend en angstig wel 😞 hopelijk is het gewoon wat meer afscheiding, maar ja.. stom om niet meer zorgeloos zwanger te kunnen zijn.
Vanmorgen vroeg nog wel een positieve test die een heel stuk donkerder was dan die van zondag.

Spannend, Masatu, niet op de leuke manier... Hopelijk is het niets bijzonders. Het stomme is dat je niet anders kan doen dan wachten. Heb je al een afspraak voor een eerste echo? Misschien kan je die vervroegen?

Ik heb je adviezen proberen op te volgen, dus de appie komt mueslirepen bezorgen Gisteren kwam schoonvader zelfgeplukte pruimen brengen, dus daar snaai ik ook de hele dag van. Is meteen goed voor de obstipatie... Die maakt trouwens ook extra misselijk, niet handig. Maar de zakjes die zouden moeten helpen, zijn dusdanig smerig dat ik die nu eigenlijk ook niet durf te nemen, daar is het kokhalsreflex net even wat te heftig voor. Tanden poetsen gaat zegmaar nog net, maar ook max 1x per dag. Ja, vies, ik weet het, maar ik ben al blij als het die ene keer lukt. Ik weet niet meer wanneer het bij de vorige zwangerschap beter werd qua normale dingen kunnen doen (zelfstandig douchen, trappen lopen, normaal tanden poetsen, beetje rommelen in huis). Ik kijk uit naar dat moment.

Gisteren was onze trouwdag. We hebben op het grote bed met zoon naar de trouwfoto's gekeken ("papa, mama, papa, mama, nog meer papa, nog meer mama"). Daarna hebben we een speciaal Nijntje-boekje dat ik al een tijd had klaarliggen erbij gepakt, waarin Nijntje grote zus wordt. Zoon vond het helemaal leuk, we lezen altijd Nijntje voor hij gaat slapen. Vanavond kwam hij trots met het nieuwe boekje (en een extra, de stiekemerd) bij mij op bed om voorgelezen te worden Geen idee of hij het snapt, maar hij wil graag een sussie. Tja, dat moeten we afwachten...

Gelukkig was een paar uur later die specifieke buikpijn weer weg, heb ik geen bloed verloren en voel ik mij sindsdien weer steeds meer zwanger, en ook langzaamaan steeds vermoeider. Dus we houden maar voorzichtig vertrouwen. Vanmorgen weer een zwangerschapstest gedaan (3 dagen na de vorige), en deze was opnieuw veel donkerder. Fijn!
De verloskundige heb ik nog niet gedurfd te bellen  Komende week eens doen. Mijn verloskundige doet standaard bij 8w de eerste afspraak inclusief echo. Ik geloof niet dat ik graag veel eerder dan dat een echo zou willen hebben, vooral omdat je dan ook het risico hebt dat het hartje nog niet (zichtbaar) klopt (maar het wel gewoon goed zit).

Heb jij je zoontje iets verteld over het hele zwangerschap-worden-traject? Wij hebben onze zoon bij de vorige zwangerschap niks verteld, denk dat ik er nu ook mee wil wachten tot een goede termijn- of 13-weken echo. Goede tip van dat Nijntje-boekje in elk geval! Denk dat ons zoontje dat ook wel kan waarderen (hij roept sowieso enthousiast "baby!" bij elk exemplaar dat hij ergens tegenkomt

Qua obstipatie gaf ik mij  zoontje regelmatig pruimen-knijpfruit (van Ella's Kitchen), die vond ik zelf ook best lekker om op te slurpen.

Fijn dat de pijn en de bloeding zijn gestopt!

Op zich is eerder dan 8w al wel wat zichtbaar, ik had mijn eerste echo bij 6+2 of 6+3 en het hartje klopte toen al krachtig en regelmatig. Maar misschien is het dan alleen via een inwendige echo te zien, dat weet ik niet. 

Tja, ik heb zoon niet uitgebreid verteld dat we naar de kliniek gingen voor een baby, als in dat ik daar echt voor ben gaan zitten. Maar hij moest wel een keer mee naar de kliniek (lang rijden) en toen noemden we het gewoon de dokter. Maar toen ik zoon wegbracht naar de opvang op de dag dat ik de terugplaatsing had, zei ik wel dat papa en mama misschien een broertje of zusje uit Duitsland gingen halen, al zal hij dat niet echt begrepen hebben. We zeggen nu ook dat er een baby in mama's buik zit, maar of hij helemaal beseft wat dat inhoudt, geloof ik niet echt. Hij zegt wel zelf ook dat mama een baby heeft. Vervolgens trekt hij zijn shirt omhoog en zegt hij dat hij ook een baby heeft. De baby komt straks ook via de navel naar buiten, is zijn theorie Maar hij is sowieso geobsedeerd door navels. Ik heb hem vandaag een foto laten zien van hoe de baby er nu uit zou moeten zien (baby app), daar keek hij even naar maar was weer snel afgeleid. Het is ook een vaag concept voor zo'n kleintje natuurlijk. 

Een vriendin van mij had het over een ander boekje dat ze haar dochter voorlas toen ze zwanger was. Dat was een heel leuk boekje zei ze. Helaas was die zwangerschap niet goed, kindje was niet levensvatbaar, dus dat boekje hebben ze toen ook naar weggehaald. Dochter vroeg er nog vaak naar. Inmiddels is zij ook weer zwanger en zij wil een exemplaar van datzelfde boekje aan mij/zoon geven als wij daar aan toe zijn. In eerste instantie wilden wij namelijk ook nog even wachten met het aan zoon vertellen, tot je wat echo's en de nipt hebt gehad enzo, anders is het ook veel te lang wachten voor zo'n kleintje. Maar ja, ik lig ziek op bed, dat probeerden we een beetje uit te leggen aan hem. Dan kom je toch op het onderwerp baby. Bij de eerste echo was hij overigens ook mee, maar toen hebben we hem niets gezegd. Alleen dat we naar de dokter gingen en dat die naar mama ging kijken. 

Ach, zo doet iedereen wat het beste lijkt in de specifieke situatie. Die vriendin vertelde het haar dochter al zo'n beetje vanaf de positieve test, maar ze wilde dat boekje nog even niet tevoorschijn halen. Zij nemen hun dochter ook bewust niet mee naar de echo's (was bij ons een kwestie van moeten, we hadden geen oppas).

Hoe is het met jullie? 

Ik tik vandaag de 12 weken aan. De uitslag van de Nipt was goed, over 2 weken hebben we de 13w echo. Intussen word ik ook overgedragen aan het ziekenhuis, ik moet door een gyn begeleid worden ivm hoge bloeddruk. De misselijkheid is helaas nog steeds allesoverheersend, ik hoop dat dat snel minder wordt. In de vorige zwangerschap hield het aan tor aan de bevalling, maar het werd toen wel minder heftig op een zeker ogenblik. Wanneer dat precies was, weet ik niet meer zo goed. Afwachten dus. Volgende week heb ik een afspraak met de bedrijfsarts. Vorige zwangerschap had ik een bedrijfsarts die totaal niet begreep was HG inhield, dus ik vind het wel een beetje spannend. Ik had de indruk dat die vorige mij een aansteller vond. We gaan het zien. 

Ik heb maandag de eerste afspraak bij de verloskundige inclusief echo, dan zou ik 7+6 moeten zijn. Spannend! Vanaf 6w 's ochtends behoorlijk misselijk en toen ook begonnen met een half tabltje Suprimal voor het slapengaan. Dat helpt gelukkig goed. Nog steeds meteen crackers/fruit eten liggend in bed voor ik opsta, maar meestal gaat het daarna best aardig (maar zoals gisteren alsnog weer mijn ontbijt uitgespuugd..) Vanaf een uur of 10 meestal nergens last meer van. 
Verder voor mijn gevoel wel meer buikkrampen dan bij de vorige 2 zwangerschappen, dat maakt mij wel onzeker. Gelukkig tot nu toe geen enkel bloedverlies gehad. Hopelijk maandag gewoon goed nieuws, en dan alsnog een paar spannende weken te gaan tot termijn/13w echo.

Lastig die afspraak met de bedrijfsarts! Qua timing ook ingewikkeld denk ik. Krijg je dit schooljaar nog eigen klassen toegewezen of wordt je straks enkel op extra/inval-werk gezet mocht 1 en ander weer mogelijk zijn? Wat zou je zelf willen?
Had je vorige keer ook een hoge bloeddruk? Of is dit nieuw? Wat betekent het straks voor jou om bij een gynaecoloog te zitten? Vooral extra controles?
Houd je man het nog goed vol?

Lastig, die misselijkheid, maar fijn dat het niet de hele dag duurt en dat je een manier hebt gevonden om ermee om te gaan. En spannend, de eerste echo! De buikkrampen herken ik wel, volgens mij heb ik ze nu minder dan de vorige keer, maar toch schrik ik elke keer en maakt het me onzeker en bang. Maar gelukkig geen bloedverlies, net als jij. Ga je ook de Nipt doen?

Ik zou dit jaar 2 examenklassen hebben en 2 voorexamenklassen (h4 en v5). Ze zijn nu door collega's overgenomen, dus dat is fijn. Maar ik denk dat het voor die leerlingen niet prettig is om nu een docent te hebben, straks voor een paar weken een ander en daarna weer de eerste omdat ik dan met verlof moet. Dus ik weet nog niet precies hoe het moet. Misschien geven ze me andere taken zodat ik toch iets kan betekenen voor mijn collega's, nakijkwerk overnemen ofzo. Ergens vind ik het wel jammer dat ik dan nu veel minder leerlingcontact heb, maar halverwege het jaar instromen vond ik ook niet zo prettig toen ik na het verlof van zoon terugkwam. Dan is de klas al gesetteld en zijn ze net gewend aan de docent, en dan kom ik met toch andere regeltjes en een andere manier van werken. Wat dat betreft is het fijn dat ik na het verlof van deze zwangerschap gewoon na de zomer kan starten met eigen nieuwe klassen.

Die hoge bloeddruk had ik al voor de zwangerschappen, daar is tijdens de vorige zwangerschap ook weinig spannends mee gebeurd. Dus het was extra controle, maar volgens mij niet frequenter dan normaal bij een verloskundige. Het maakt mij niet veel uit, behalve dan dat we voor de afspraken bij de gyn echt naar het ziekenhuis moeten en parkeergeld moeten betalen. Ik schrik toch altijd van die prijzen, maar goed.

Man begint het allemaal een beetje zat te worden. Ik had vorige week een goede week en kon dus steeds meer, ook dingen met zoon waardoor man even rust had. Maar nu gaat het weer slechter, dus moet hij weer meer doen en dat valt hem toch tegen. Daardoor is hij best chagrijnig zo nu en dan. Ik snap dat hij boos is vanwege de situatie en niet op mij, maar het voelt voor mij wel alsof ik de schuldige ben. Maar we hebben samen heel bewust voor dit tweede kindje gekozen en we gaan er ook allebei voor. Het komt wel weer goed, hij moet ook gewoon even wat uren slaap pakken. Hij is geen ochtendmens en normaal bracht ik zoon naar de opvang, nu moet hij dat doen. Maar hij gaat nog steeds laat naar bed en ja, dat breekt ook op. 

Hoera, een goede echo vandaag  volgens meting precies 8 weken, wat ik zelf ook had voorspeld. En een mooi kloppend hartje. Over 2,5 week de termijnecho. Nog een paar spannende weken voor de boeg dus gezien het de vorige keer met de termijnecho mis was..
Ondertussen ook een stuk vermoeider en de hele dag door licht misselijk / kokhalsneigingen. Ook totaal geen eetlust, helpt ook niet echt mee. Op aanraden van de verloskundige ga ik maar iets meer Suprimal slikken (nu alleen 's avonds een 1/2e, ik ga het denk ik nu proberen met 's ochtends een 1/2e en 's avonds een hele). Morgen ook weer aan het werk na 4 weken vakantie.. daar zie ik ook wel tegenop. Maar beginnen met thuiswerken en eens zien wat er mogelijk is. 6 uur/dag oid?

Qua klassen.. tja, misschien dan maar beter dit jaar als een verloren jaar beschouwen (enkel inval/extra werk) en volgend schooljaar weer "normaal" instromen. Halverwege een paar klassen weer voor een paar maanden tot je verlof overnemen is natuurlijk ook niks. Succes met de afspraak met de bedrijfsarts!

Jeeej, gefeliciteerd Masatu! Hopelijk helpt de suprimal. Mag je dan wel meteen de auto in? Ik dacht dat je eerst moest afwachten of je er niet slaperig van werd, maar ik kan het mis hebben, ik heb het zelf nooit geslikt. 

Ik zit momenteel een beetje in spanning. Wat pijntjes en krampen in mijn benen zoals ik ook bij menstruaties heb. Vannacht lag ik te twijfelen of ik me zou inschrijven voor het hartjesspreekuur van vandaag, maar officieel had ik dat dan gisteren al moeten doen. Ik weet het niet, een naar voorgevoel ook. Dat is wat mij betreft het enige voordeel van beweging voelen: dan voel je dat je kindje leeft. Verder vond ik het een beetje eng, surrealistisch ook. Ik was blij toen zoon geboren was dat mijn lijf weer van mij was. Maar nu had ik graag beweging gevoeld. Maar ja, volgens mij ben ik inmiddels al soort van overgedragen aan de gynaecoloog, dus ik weet ook niet goed waar ik nu met mijn zorgen naartoe moet. De gyn is minder laagdrempelig, maar ik val volgens mij niet meer onder de supervisie van de verloskundige. De eerste afspraak bij de gyn is over 3 weken pas. Maar volgende week maandag is de 13w-echo. Ik twijfel dus nog steeds of ik mijn voorgevoel als onzin moet afdoen of dat ik er toch naar moet luisteren... 

Je kunt altijd morgenochtend even bellen of er nog plek is? In mijn ervaring zijn verloskundigen erg meelevend en doen ze wat ze kunnen om je gerust te stellen. 

Schemerlampje schreef op 25-08-2025 om 21:46:

Je kunt altijd morgenochtend even bellen of er nog plek is? In mijn ervaring zijn verloskundigen erg meelevend en doen ze wat ze kunnen om je gerust te stellen.

Ik heb direct na het plaatsen van mijn vorige berichtje mijn twijfels hardop naar man geuit. Hij zei ook dat ik gewoon contact moest opnemen. Dus dat heb ik gedaan, een berichtje via de speciale app gestuurd en ik mag morgen eind van de middag even komen om naar het hartje te luisteren, ondanks dat ik inderdaad eigenlijk officieel onder de gynaecoloog val vanaf nu. Inderdaad fijn dat ze zo meedenkend zijn.

Ja, klopt van de Suprimal. Voor 's avonds/'s nachts maakt dat niet uit natuurlijk. 's Ochtends kan het weleffect hebben, dus dat idd even afwachten. Maar ik ga niet met de auto naar mijn werk maar fiets/trein dus daarvoor is het in elk geval geen probleem. Morgen met thuiswerken eens ervaren hoe het bevalt.

Maar dat is wel beangstigend, Afrodite! Ik zou zeker even de verloskundige bellen morgenochtend dat je je zorgen maakt. Zeker gezien je nog geen intake bij de gynaecoloog hebt gehad en je daar de route/gewoontes nog niet helemaal weet. Meer stress dan nodig is ook niet goed voor jou & baby. 
In mijn ervaring kan je zelfs het "spoed"-nummer van de verloskundige bellen en komt er indien nodig/mogelijk dezelfde dag een verloskundige aan huis langs of mag je dezelfde dag op de praktijk langskomen voor een extra echo. 
Sterkte!

We hebben eind van de middag een mooie, regelmatige hartslag gezien en gehoord en een beweeglijk kindje gezien  Gerustgesteld dus. Maandag de 13w-echo, dan gaan we uitgebreid zien of alles erop en eraan zit. 

afrodite05 schreef op 26-08-2025 om 19:40:

We hebben eind van de middag een mooie, regelmatige hartslag gezien en gehoord en een beweeglijk kindje gezien Gerustgesteld dus. Maandag de 13w-echo, dan gaan we uitgebreid zien of alles erop en eraan zit.

Heel erg fijn nieuws! Zijn de krampen inmiddels ook weg?

(ik zie nu pas dat mijn vorige bericht die van jou heeft gekruisd, maar dat had je vast al door)

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.