Zelf in slaap vallen

Inbakeren en samenslapen gaan niet samen

Inbakeren is een van de contra-indicaties bij samenslapen.

Jessica

ik ben mam van 2, eentje van bijna 4 en een van 8,5 maand. mijn eerste was de voorbeeldige baby, doorslapen na 3 maanden maar wel altijd vanaf dag 1 zelf, eigen bed eigen kamer. Ondanks dat ze dat deed was ik nooit 100% op mijn gemak, ging toch altijd checken of ze nog ademhaalde. Nr 2, is een heel ander verhaal. Had tot 7 maanden krampen, slaapt nooit langer dan 3 uur achtereen, meestal komt hij zo´n 4 a 5 keer per nacht. Overdag nooit langer dan 40 minuten. Slaapt op een matrasje aan ons bed geplakt, maar vooral in mijn armen. Krijgt borstvoeding en bijvoeding ondertussen en om 22.00 - 23.00 ook een papfles. Ik heb ook alles geprobeerd, vooral in de perioden dat hij nóg slechter slaapt zoals nu, in zijn 8 maanden sprongetje.

Hij gaat meestal om 20.00 naar bed omdat hij dan instort. maar na 1,5 uur komt hij weer, en dan tot ik naar bed gaat is het een af en aan van troosten en in slaap proberen te krijgen. Pas als ik erbij kruip slaapt hij(, eventjes dus...). Heb ook aan koemelkallergie gedacht, maar hij groeit ontzettend goed en ziet er uit als een goudhaantje..(72cm en 10 kilo).

Het komt er dus op neer dat hij slaapt als hij mij voelt... hij kroelt met mijn haar of wordt pas rustig als hij mijn adem voelt. Aan het einde van de nacht slaapt hij alleen nog maar aan de borst....

is dit nu een kwestie van slechte gewoonte, hij heeft zolang krampen gehad, dat ik hem vaak de hele nacht moest troosten en nu is hij dat gewent of zo? Trouwens heeft hij nog steeds een gevoelige buik, als ik iets eet wat anders is of kruidig dan merk je dat gelijk bij hem, als ik iets nieuws geef moet ik dat heel voorzichtig doen.

Overigens ben ik het wel zat hoor, na bijna 9 maanden slacht slapen, aan de andere kant ben ik eraan gewent, en maakt hij het overdag weer goed, want dan is het een engeltje.

je weet zoveel, heb je voor mij misschien ook nog tips?

Inbakeren en samenslapen

Ben dan wel niet Dirksmama, maar naar mijn weten gaat het niet samen, omdat je bij inbakeren erg moet uitkijken dat het kind niet te warm wordt. Als je dan ook nog samen slaapt wordt het risico op oververhitting wel erg groot. En als je het kind dan ook nog op een plastic aankleedkussen ligt (warmte kan dan helemaal niet weg, dus gaat lekker broeien) neem je idd wel een risico en dat is dus af te raden. Overigens heb ik de indruk dat Dirksmama sowieso tegen inbakeren is, of heb ik dat mis?

Risama

Mijn ervaring met inbakeren

Mijn nu 4,5 maand oude zoontje baker ik ook in. Bij zijn 3 oudere zusjes heb ik dat nooit gedaan. Bij de eerste 2 omdat ik van het bestaan niet wist en bij de derde niet omdat het niet nodig was. Mijn zoontje echter slaapt niet ingebakerd overdag hooguit een half uur en wordt 's nachts ieder uur wakker en valt dan alleen met de borst weer in slaap. Sinds ik hem inbaker slaapt hij overdag een uur of 2 achter elkaar en 's nachts heeft hij aan 1, soms 2 voedingen genoeg. Is volgens het cb nog teveel, maar tov de eerdere 5-7 voedingen per nacht vind ik het een enorme verbetering Mijn cb is overigens niet erg enthousiast over inbakeren, heeft het iedere keer alleen over de risico's....

Wel moet ik hem ingebakerd aan de borst leggen alvorens hij gaat slapen. Zonder borst kan hij niet ontspannen, dus klaarwakker ingebakerd in bed leggen werkt bij hem niet. En hij slaapt bij ons op de kamer, zodat ik hem goed in de gaten kan houden.

Risama

Hij sliep maar 30 min....

helaas...

Julie

Ik denk dat je gewoon een heel gevoelig mannetje heeft dat heel veel behoefte heeft aan jouw vertrouwde nabijheid.

Als je Engels een beetje redelijk is, ga dan ees naar www.askdrsears.com en kijk daar eens rond (fussy babies o.i.d.), daar kun je heel veel nuttige tips vandaag halen.

Mijn kinderen konden trouwens echt niet echt nooit op hun rug slapen. Dus die lagen op hun zij. Dan sliepen ze namelijk heel goed. En ik lag ernaast. Voor de veiligheid.

Ik denk trouwens dat Jessica ook wel goede ideeen voor je heeft hoor!

Pelle en risama

Een ingebakerd kind is volkomen hulpeloos en bewegingloos. Daar ga je veel gemakkelijker bovenop liggen als op een los kind.
Rolt een ingebakerd kind per ongeluk toch om op een aankleedkussen, dan is de kans op verstikking vrij groot.

Daarnaast inderdaad het risico van warmtestuwing.

En inderdaad, ik ben geen voorstander van al te gemakkelijk inbakeren. Ik zie het als een noodgreep voor extreme omstandigheden, babies die 20 uur op een dag huilen, ouders die hun kind bijna het raam uit dreigen te mikken, dat soort gevallen.
Maar absoluut niet voor kinderen die normaal gedrag vertonen en gewoon iets meer geduld nodig hebben. 'Maaiende armen' is GEEN reden om in te bakeren, maar een heel normale zelfverdediging van een hulpeloze baby.

Zelfverdediging?

Die maaiende armpjes zijn volgens mij meestal gewoon ongecontroleerde reflexbewegingen. Waartegen verdedigt een klein babietje zich dan in bed?

Een ingebakerd kind ervaart meer begrenzing en sommige kinderen lijken meer moeite te hebben met de overgang van de beperkte ruimte binnen de baarmoeder naar de grote ruime wereld. Ik ben het met je eens dat inbakeren niet standaard toegepast moet worden, maar bij kinderen die echt moeite hebben met in- en/of doorslapen is het toch wel het proberen waard. Waarom de situatie zo ver laten komen dat je je kind uit het raam dreigt te gooien, als je wellicht al eerder rust voor je kind en jezelf kan brengen?

Ik merk aan mijn zoontje dat het hem veel rust geeft, hij ontspant zodra hij ingebakerd is en soest binnen 5 minuten in slaap. En hij wordt veel vrolijker wakker, valt soms na een kwartiertje brabbelen opnieuw in slaap, terwijk hij voorheen na maximaal een half uur slaap altijd hard huilend wakker werd.

Nogmaals denk ik wel dat inbakeren niet het eerste middel is waar je naar grijpen moet. Je moet een kind ook leren kennen en dat kost even wat tijd en er zijn idd contra indicaties zoals bv reflux ed, die uitgesloten moeten zijn alvorens je inbakeren gaat. En het is een ilussie dat kinderen na een paar weken door moeten slapen, de meesten doen dat gewoon niet. Daarnaast moet je je gezonde verstand gebruiken en een ingebakerd kind wel regelmatig controleren op temperatuur ed. Maar het echt alleen bij noodsituaties inzetten lijkt mij overdreven.

Risama

Inderdaad risama,

bij ons bleek het bakerzakje een uitkomst, eindelijk kon onze dochter lekker slapen. Ik zou idd ook niet weten wat voor functie die maaiende armpjes hebben.
We waren zo blij dat we een soort van oplossing hadden gevonden voor het niet kunnen slapen. Na bijna 5 maanden, precies toen zij naar het kdv moest, bleek het trouwens niet meer nodig te zijn.

Moro reflex

Een mens, en dus ook een baby, die op de rug ligt is volkomen weerloos. Op de rug liggen is dan ook geen natuurlijke houding.

Omdat het geen natuurlijke houding is gaan babies die op de rug liggen met hun armen zwaaien, dat heet de Moro-reflex, en het is een aangeboren verdedigingsmchanisme. Kind probeert eigenlijk te zeggen 'help me, ik lig hier weerloos, dit voelt niet goed'.

De rugligging is statistisch gezien de veiligste manier van slapen voor kinderen die alleen weggelegd worden. Maar het is dus NIET de natuurlijke manier van slapen voor een baby - de ene baby reageert er heftiger op dan de andere.

Ik ken die blik

Die had Dirkszusje ook.
Alleen kreeg ze dan een borst en/of werd ze lekker tegen ons aangehouden tot ze zichzelf aan de slaap had overgegeven. En dan BLEVEN we haar ook vasthouden, tot ze echt heel diep weg was (heel makkelijk te voelen, ze was dan helemaal slap).

Het is natuurlijk ook wat iemand zelf wil. Wij werden vaak genoeg voor gek verklaard omdat we onze kinderen veel vasthielden. Iemand die dat niet wil zal eerder naar een inbindsysteem zoeken denk ik.

Existentiele angst?

Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn nu driejarige zoon. Ik heb geprobeerd om hem te laten huilen, maar dat hielp niet, we werden er allemaal alleen maar heel erg ongelukkig van, want hij raakte echt overstuur als je niet op hem reageerde en viel helemaal niet uiteindelijk van uitputting in slaap, zoals vast heel veel andere babies wel doen.
Want dat is precies het punt, elke pasgeboren heeft gewoon zijn eigen aard en standaardgedrag kun je niet afdwingen, want dan ga je tegen zijn natuur in.
Uiteindelijk heeft hij bijna een jaar bij ons in bed geslapen, vervolgens heel veel problemen gegeven toen hij in zijn eigen bedje sliep, moesten heel lang bij hem blijven tot hij in slaap viel, uiteindelijk toen hij bijna twee jaar was hebben we met behulp van een wijkverpleegkundige het zelf inslapen wel geforceerd en dat is gelukt. Maar nu nog merk ik aan hem dat hij heel veel bevestiging nodig heeft, er niet tegen kan alleen te zijn, zelfs als we in de buurt zijn, krijgt hij al snel het gevoel van eenzaamheid.
En misschien geldt dat niet voor alle babies met inslaap en doorslaapproblemen, maar bij mijn kind speelt die existentiele angst een cruciale rol en ik denk dat het voor een kind goed is om telkens de bevestiging van zijn ouders te krijgen dat we bij hem zijn, zodat hij dat vertrouwen, wat hij niet van nature heeft, langzaam kan opbouwen.
Mijn baby van 8 maanden is een heel ander kind en krijgt dan ook een heel andere benadering, met hem zijn we heel consequent, wakker in bed leggen, niet bij mama en papa in bed en daar reageert hij goed op...
dus elke baby is anders en heeft andere behoeftes, is mijn ervaring.
Sorry, is wel erg lang geworden

Dirksmama

Wat een geluk had jij (en je man) dat je de mogelijkheid had om je kind aan de borst te leggen en haar dan continu vast te blijven houden. En dan nog kunnen functioneren in de maatschappij.....
Sommige mensen hebben nog 3 kinderen, zitten vast aan verplichtingen, moeten geld verdienen en noem maar op.
Ik denk dat je erg kort door de bocht gaat als je zegt dat iemand die niet WIL vasthouden naar een "inbindsysteem" zoekt (wat een k*tbenaming overigens !)
Ik weet in ieder geval dat ik geen tijd en ruimte had om dat lieve babyneefje die middag eens lekker lang vast te houden met nog 3 kinderen die om me heen huppelden.....
Grtz.
Ardnax

Idd ardnax

En buiten dat zijn er ook ouders die dolgraag hun kind willen vasthouden als het huilt of niet kan slapen maar hebben zij een kind dat dat niet wil. Dat dat kind dan nog harder gaat huilen tot hysterisch aan toe.

Maar ja, ik heb al vaker gemerkt dat DAT er bij Dirksmama er niet in gaat.

Jammer dat ze niet wil inzien dat er genoeg kinderen wel baat hebben bij zo'n "inbindsysteem" (wat idd een zeer vreemde benaming is en de suggestie wekt van kindermishandeling ??). Niet omdat dat voor de ouders zo makkelijk is, maar omdat de kinderen daar baat bij hebben.

Dirksmama

Jeetje, wat een benaming 'het inbindsysteem'.
Ik vind het prima dat je zelf niet inbakerd en dat je er geen voorstander van bent.
Maar je dat je ervan uitgaat dat iemand zijn kind niet wil vasthouden oid, dat vind ik echt absurd!
Wij lopen ontzettend veel rond met onze zoon, anders kan hij nl. niet slapen. Ook ik hou hem vast tot hij diep in slaap is en helemaal 'slap' hangt. (ik ben overigens nog met verlof en heb geen andere kinderen, dus ik heb daar ook tijd voor) Het probleem is alleen dat hij, als ik hem dan diep in slaap in zijn bedje leg, hij binnen 10 minuten weer wakker is, omdat hij zichzelf wakker 'slaat' met zijn maaiende armpjes. Baker ik hem in dan slaapthjij meestal 2 tot 3 uur. Het inbakeren is dus niet zozeer voor mama fijn, maar vooral voor zoonlief die nu lekker uitgerust en vrolijk wakker wordt!
Ik zou liever hebben dat ik hem niet hoefde in te bakeren, want ik vind het best een gedoe met die doeken en zorgen dat het op de juiste strakte zit, want te strak is niet goed en te los is weer gevaarlijk. Dus nee, dat 'inbindsysteem' is er niet voor mijn gemak!
Enne, ik wil mijn zoon best veel vasthouden, dat doe ik ook zelfs, maar dag en nacht gaat me iets te ver (er is helaas ook nog zoiets als het huishouden), dus vandaar dat ik toch inbaker!!

Tja dirksmama

Ik geloof dat mijn mening niet de enige is, ik had al gehoopt dat er meerdere mensen waren die het met mij eens waren, maar ik ben voornamelijk benieuwd naar jou reactie hier op. Wat is nou jou grote probleem met inbakeren???

Hopelijk hoor ik het snel van je.....

Ik denk dat ik het wel weet

Dirksmama is een zeer pro borstvoedster/aanhangster.
Inbakeren en bv gaat volgens de bv-goeroes niet samen omdat het de ultieme bv situatie dwarsboomt doordat het voeden op verzoek niet werkt dan (kind slaapt weer in doordat het ingebonden is, terwijl het eigenlijk honger heeft...aldus de bv-deskundigen)
Maar, voor zover ik weet, heeft Dirksmama ook kleine kinderen gehad in een totaal andere situatie dan waarin wij verkeren, dus zal haar omgeving toen ook wel meegewerkt hebben aan haar ervaring en dus mening. Haar kinderen hadden (las ik in een ander draadje) geeneens een eigen bed, dus ze konden ook niet ingebakerd weggelegd worden, of überhaupt ergens alleen weggelegd worden.
Correct me if I'm wrong...
Grtz.
Ardnax

Ho effe

Ik zeg niet dat inbakeren ALTIJD slecht is, ik constateer alleen dat er TE SNEL naar gegrepen wordt.
Het is ook gewoon ontzettend in de mode, 10 jaar geleden toen ik voor het eerst zwanger was, was het iets dat sommige mensen in de alternatieve Steiner hoek een beetje als hobby deden, maar 'mainstream' vond het maar een ouderwets barbaars gedoe.

Tegenwoordig hebben we in Nederland een ware inbakergoeroe (inderdaad, een antroposofe) die door mainstream omarmd is. Want ja, inbakeren 'werkt', alleen, je moet je afvragen of het wel de manier van werken is die je beoogt.

Voor iedereen die nu over me heen struikelt: verdiep je eens wat meer in wat er buiten onze grenzen allemaal over inbakeren (swaddling) gezegd en geschreven wordt.

Mijn jongste was absoluut een huilbaby geweest volgens de officiele definitie als we de adviezen van het CB en ziekenhuis opgevolgd hadden. Ze is nu 6 en ze heeft nog steeds veel behoefte aan contact en bevestiging op haar manier, zoals Assyma bij haar kind ook herkent. Hadden we haar ingebakerd, dan hadden we haar kapot gemaakt, daar ben ik van overtuigd.

En wat drukte betreft: ik had gewoon een fulltime baan toen mijn kinderen geboren werden, bij de oudste ging ik na 5 weken werken, bij de jongste met 12 weken.

En inderdaad Ardnax, wij hebben onze kinderen toen ze zo klein waren NOOIT weggelegd, ook als ze sliepen waren ze in de nabijheid van minimaal 1 van hun ouders. Ze hadden geen eigen kamer, en overdag sliepen ze gezellig beneden.

Dirksmama

Daar kan ik het wel met je eens zijn. Ik ben blij dat je je uitspraak nu wat nuanceert.

Ben het met je eens dat er steeds sneller naar inbakeren gegrepen word terwijl er nog andere zaken nader bekeken kunnen worden. En een stukje acceptatie dat babies nu eenmaal huilen en niet direkt een vast ritme hebben en dat huiluurtjes heel gewoon zijn, speelt denk ik ook wel mee.

Dirksmama

'Voor iedereen die nu over me heen struikelt: verdiep je eens wat meer in wat er buiten onze grenzen allemaal over inbakeren (swaddling) gezegd en geschreven wordt.'
Wel eens in Marokko geweest, bijvoorbeeld? De cultuur daar is dat baby's heel veel gedragen worden, door moeders, oma's en tantes, maar als ze gaan slapen dan worden ze dus ingebakerd - en dat is hier geen mode of hobby.

Reactie op zelf in slaap vallen

Ik heb zelf 2 kinderen, eentje van 2,5 jaar en van 11 weken. Bij de eerste ging het zelf in slaap laten vallen in eerste instantie ook totaal niet. Ik heb toen een aantal dingen geprobeerd. Een keertje op advies van een andere moeder gewoon laten huilen. Maar dit heeft ie toen van 3 uur 's nachts tot de voeding van 6.30 uur volgehouden. Dat was eens, maar nooit meer en het bewijs dat niet alle kinderen uiteindelijk wel in slaap vallen. Bij 6 weken ben ik hem toen gaan inbakeren met hydrofielluiers (is wat minder strak dan een echte bakerdoek), omdat ik tijdens de beruchte nacht wel had gezien dat hij zichzelf steeds sloeg. Dit was de oplossing en vanaf dat moment ging het als een zonnetje. Hij ging uit zichzelf in een strak ritme, sliep met 10 weken door en met 16 weken klokje rond. Is nu 2,5 jaar, gaat zonder mauwen in bed liggen en ik kan me echt de nacht dat ie wakker is geworden niet herinneren. Is echt uit de eerste 4 maanden van zijn leven geweest.

Dus toen de 2e was geboren, dacht ik even alle ervaring opgedaan bij mijn 1e te kopieren en klaar. Maar helaas, die zit toch wat anders in elkaar. Hij wordt ook ingebakerd, sliep met 7 weken door (inmiddels al in de bakerzak), maar overdags heeft ie echt moeite om in slaap te komen en te blijven. Alleen veel wiegen helpt dan. Het gekke is dat het 's avonds echt ideaal gaat, dus het lijkt erop dat hij prima in slaap kan komen als hij minimaal een half uur van te voren niet te veel geprikkeld wordt en/of een volle buik heeft. Mijn oudste had daar dan weer veel minder moeite mee.

Kortom, het is mijn idee dat het in het begin gewoon een beetje aftasten en zoeken is naar wat werkt en wat niet werkt voor zowel ouder als kind. Iedereen heeft wel een mening over wat wel mag/kan en wat niet, maar je moet gewoon doen waar je je prettig bij voelt. Voor verkeerde gewoontes lijkt het me nog wat vroeg.

Overigens vraag ik me af of hij geen last van krampjes heeft, aangezien je hand op zijn buik goed helpt.

Jeanette

Bedankt voor je reactie. Ik denk dat het idd aftasten is en blijft. Mijn zoontje slaapt overdag en snachts goed, maar vanaf de middag is het nu weer pet. Grootste deel van de tijd zit hij vrolijk om zich heen te kijken, maar zodra hij moe is is het huilen geblazen en slaapt hij dan en leg je hem in bed, dan is hij in een paar minuten wakker. Zal er ook wel bij horen, het enige wat werkt is met hem rondlopen.

Krampjes heeft hij geen last van (wel gehad, maar dat kon hij heel goed duidelijk maken) Mijn hand op zijn buik werkt meer als veilig gevoel dat mama in de buurt is. Ik heb nl. gemerkt dat zijn handje vasthouden of je hand tegen zijn hoofdje hetzelfde effect heeft (maar ligt wat minder comfortabel).

Ik ben er idd wel achter dat je moet proberen wat werkt en daar dan voor moet gaan, en na een tijdje veranderd dat toch wel weer! (dingen die 2 weken geleden nog werkten werken nu ook niet meer bijv.)Dus met gewoonte zal het idd nog wel meevallen!

Wat is een bakerzak eigenlijk precies? Is dat wat losser ofzo?. Ik heb nl. wel eens gelezen dat iemand zijn kindje 'inbakerde' in een slaapzakje waarvan de armpjes dichtgenaaid waren. Is dat een idee? Zijn er mensen die daar ervaring mee hebben toevallig?

Puckababy

Hout anne, Wij leggen ons zoontje van 9 weken in de puckababy. Kijk eens op www.puckababy.nl. Dat is een lossere inbakerslaapzak. Ik vind hem ideaal. Ons mannetje ligt er heerlijk in. ALs we hem aan trekken vallen z'n oogjes vaak al dicht,. Hij 'weet' ik ga nu lekker slapen. Het werkt als een coconnetje, een soort van baarmoedergevoel. Hij kan z'n armpjes er nog wel in bewegen, maar beperkt. Je hebt hem in klein maatje en in een groter maatje waarbij je het bakeren ook goed kunt afbouwen.

Overgang baarmoeder

Risama:"Een ingebakerd kind ervaart meer begrenzing en sommige kinderen lijken meer moeite te hebben met de overgang van de beperkte ruimte binnen de baarmoeder naar de grote ruime wereld."
Ik vind dat altijd zo'n vreemde redenatie. In de baarmoeder heeft het kind alleen de laatste maanden steeds minder bewegingsvrijheid en dat betreft dan vooral de beentjes die opgeklapt zitten, het armpje en handje naar zijn mond brengen kan het nog prima. Inbakeren lijkt hierin helemaal niet op de situatie in de baarnoeder. De benen liggen languit en los en juist de armen worden begrenst. Precies omgekeerd dus.
Andere grote verschillen tussen het leven in de baarmoeder zijn het lawaai en de constante aanwezigheid van de moeder. Binnen de baarmoeder is het alles behalve rustig. De baby hoort de hartslag, ademhaling en darmgerommel van de moeder en leert ook haar stem goed kennen. Hij/zij is er aan gewend om haar 24 uur per dag dichtbij te voelen en hoeft nooit 'alleen' in slaap te vallen. Waarom wordt de overgang van deze situatie naar alleen op een min of meer stil kamertje nou door Blom en kornuiten niet in aanmerking genomen als een te grote overgang voor de baby? De overgang van baarmoeder naar samen in bed met moeder lijkt me toch een stuk dichterbij aan wat ie gewend was.
Waarom moet een baby 'leren' alleen in slapen te vallen, maar niet 'leren' om aan zijn reflexen te wennen. Mijn baby's hadden zoals alle baby's ook het Mororeflex. Baby schrikt even en wordt half wakker, voelt zich veilig door de aanwezigheid van een ouder en slaapt weer verder. Na een poosje is de baby gewend aan een af en toe bewegende arm en wordt er niet meer wakker van. Deze reflex is bovendien ook veel minder als je baby in je armen slaapt.
Groetjes Jessica

Tja...

Tja...Ik geloof best dat het voor veel kindjes fijn is om veel/constant gedragen te worden door moeder, in slaap te mogen vallen bij moeder enz enz. Ik geloof ook zoo dat veel kindjes daar wel bij varen. Maar echt, er zijn ook kindjes bij wie dat niet werkt. Mijn oudste wilde helemaal niet gedragen worden, vond het helemaal niet fijn om constant op de arm rond te hangen dichtbij mama. Die was er niet voor niks 'uit' gekomen, die wilde ruimte, letterlijk. Na 8 weken wiegen, dragen, dichtbij mama, veel huilen, steeds prikkelbaarder, niet slapen, hebben we hem jaja, laten huilen en meneer sliep voor het eerst ins izjn leventje 3 uur achter elkaar. Wat volgde was een strak ria blom achtig ritme, wakker in bed wegleggen, even 10 minuutjes huilen met een heerlijke diepe slaap als gevolg. Wat knapte dat manneke op. Meiden die fanatiek geloven in bij je dragen, niet wakker wegleggen enz..realiseer je alsjeblieft dat er ook baby's zijn die NIET goed reageren op de door jullie zo gepromote manier. Kijk naar kindje en zie waar het wel bij vaart!!!!!

Pilar en jessicah

heel erg bedankt voor jullie reacties!
Pilar, ik heb vandaag de puckababy aangeschaft en hij hangt nu te drogen aan de waslijn. Ik ben erg benieuwd en erg enthousiast over het systeem! Heel erg bedankt voor de tip. Ik heb nl. gemerkt dat mijn zoon er beter door slaapt, maar de snug&tug die ik nu heb vind ik te 'moeilijk'. Het systeem is prima, maar ik kan hem pas inbakeren als hij bijna slaapt, anders vind hij het niet fijn, en hij wordt vaak helemaal wakker van dat getrek aan de doek. Ik heb ook het idee dat het echte strakke inbakeren hem minder bevalt, maar dat hij wel die geborgenheid zoekt.
Ik hoop dat het bevalt!
Hij vind het overigens heerlijk hoor, om de hele dag gedragen te worden, maar ik hou dat zelf niet vol. Ik denk dat het ook goed is als hij af en toe wel in zijn eigen bedje slaapt! Maar goed, ook daarover verschillen de meningen, ik probeer gewoon diverse dingen uit en kijk wat het beste werkt voor mijn zoontje.

Jessicah, dank je wel ook voor je reactie. Ik moet zeggen, er zit wel wat in denk ik. Ik hoor van veel mensen idd dat inbakeren de baarmoeder nabootst, maar idd kon hij toen wel zijn handjes naar zijn mond brengen. Maar de snelle, harde bewegingen kon hij toen natuurlijk niet maken en ik kan uit ervaring vertellen dat die vuistjes momenteel behoorlijk hard aankomen! We hebben het eerst ook geprobeerd zonder inbakeren, maar toen sloeg hij zichzelf echt constant wakker en was het huilen (ook tussen ons in!) Nu met inbakeren slaapt hij rustiger en langer en lijkt hij beter gerust.
Ik zie het ook niet als een 'wondermiddel', zoals veel mensen er wel over praten. Het is niet zo dat hij altijd lang slaapt en hij valt echt niet in slaap als hij de doek ziet! Maar het helpt wel een beetje, vandaag moest de eerste doek in de was, iv lekkende luier dus moesten we het zonder doen en hij sliep iedere keer 20-30 min. en was dan weer wakker en heel huilerig.

Hij slaapt overigens nu wel al 5 nachten in zijn eigen bedje (5-6 uur!) en overdag al ruim een week. En... hij is al een paar keer zelf weer in slaap gevallen als hij wakker werd! We komen er dus wel!
Iig hartelijk dank voor alle tips!