Rare reactie van mensen
Wie reist ook weleens met de trein samen met een peuter of dreumes?
ik reis regelmatig met de trein. En peuter vind het echt heel erg leuk.
Heb wel nu 2x iets heel stoms meegemaakt.
peuter was aan het gillen omdat die even in de wagen moest (aangezien we er bijna uit moesten)
Hij bleef gillen en daarna krijg je een boze mevrouw die dan zegt shhttttttt kop houden!
Ik vind dit echt bizar! Heb gezegd dat ze lekker zelf haar kop moest houden.
want mijn kind was bang van haar geworden van die boze opmerking.
Poezie schreef op 26-07-2021 om 22:53:
[..]
Kinderen krijsen weleens, niet nonstop.
Nee natuurlijk stopt het op een gegeven moment, maar vergis je niet ze kunnen het echt lang volhouden, het ene kind geeft eerder toe dan het ander.
Smyle60 schreef op 27-07-2021 om 18:36:
Nou, sommige ouders sporen ook echt niet hoor. Trok paar jaar geleden met een halve snoekduik een peuter van de straat af toen die zomaar de straat op liep, moeders meer aandacht had voor haar telefoon en ik een auto nogal hard aan zag komen kachelen dus ik zwaai in paniek naar de auto die meteen remde, ik duik de straat op en sleur kind weg. Ik zwéér het, ik was er net op tijd bij anders had kind onder de wielen gelegen. Auto stopt, vraagt of peuter en ik oké 'waren maar moeder hield even fijntjes een hele tirade, en ik citeer even: "blijf gvd met je klauwen van me (uiteraard, geen mijn maar me) kind af kut" Dus die meneer en ik stonden raar te kijken, trut gaat door met haar telefoon, sleurt zonder verder iets te zeggen kind aan arm mee en dat was het dan. Nog niet eens een "Nou, bedankt hoor dat je "me" kind hebt gered".
Die man en ik waren te verbouwereerd om ook nog maar iets uit te brengen, we stonden beiden nog na te shaken van de schrik.
O echt, je schrikt je wezenloos op zo’n moment en dan zo’n aso-wijf!
MRI schreef op 26-07-2021 om 22:45:
Kind wat lang krijst kan van alles zijn: moe, honger, keelpijn, oorontsteking, prikje gehad, ziek, te weinig geslapen, bang van de trein..... kinderen krijsen. Of denken mensen die vinden dat de moeder het kind maar stil moet houden dat zij het kind stiekem zit te knijpen en daarmee op kan houden?
Idd, In het openbaar zoals trein, bus, stad, winkel... als mn kleine zo krijst probeer ik op hem te focussen om hem rustig te krijgen ongeacht hoelang hij huilt de rest daar om heen kan me echt een worst weze wat ze denken.
Mocht dit in een restaurant gebeuren en het stopt niet zou ik even met hem weg lopen natuurlijk.
Sommige mensen schetteren zo van de schrik. Deugt ook niet maar het gebeurt.
Raar mens die kennelijk pech heeft gehad met haar opvoeding.
'Kop houden' zeggen tegen een dreumes; dan spoor je niet helemaal hoor, hoe irritant gegil ook kan zijn.
AnneJ schreef op 27-07-2021 om 18:56:
Sommige mensen schetteren zo van de schrik. Deugt ook niet maar het gebeurt.
Ik werk regelmatig in een zwembad, waar de peuter/kleuterafdeling is afgescheiden van de diepe baden met een hek. Soms rennen er peutertjes met een luier aan door het hek richting het diepe bad. Ik heb er meerdere keren eentje nog net aan een armpje uit de lucht geplukt voordat hij in het diepe terecht zou komen. Krijg ik ook hele tirades van zo'n ouder, dat ik de kleine prins/prinses pijn doe aan zijn armpje en dat ik van hem/haar af moet blijven. Dan vraag ik altijd maar of ik het kind de volgende keer dan maar met een volgezogen luier op de bodem moet laten liggen tot ze er zelf een keer achter komen dat de kleine de benen heeft genomen. Vaak binden ze dan wel in. Ik sta daar natuurlijk ook niet voor niets.
BlueHeart schreef op 27-07-2021 om 06:36:
Maar wat vinden jullie dan van krijsende kinderen in een restaurant of in de supermarkt?
in een supermarkt loop ik dan gewoon een ander gangpad in. In een restaurant baal ik ervan maar ja, wat doe je eraan?
Dymo schreef op 28-07-2021 om 10:38:
[..]
Ik werk regelmatig in een zwembad, waar de peuter/kleuterafdeling is afgescheiden van de diepe baden met een hek. Soms rennen er peutertjes met een luier aan door het hek richting het diepe bad. Ik heb er meerdere keren eentje nog net aan een armpje uit de lucht geplukt voordat hij in het diepe terecht zou komen. Krijg ik ook hele tirades van zo'n ouder, dat ik de kleine prins/prinses pijn doe aan zijn armpje en dat ik van hem/haar af moet blijven. Dan vraag ik altijd maar of ik het kind de volgende keer dan maar met een volgezogen luier op de bodem moet laten liggen tot ze er zelf een keer achter komen dat de kleine de benen heeft genomen. Vaak binden ze dan wel in. Ik sta daar natuurlijk ook niet voor niets.
dat mag ik hopen dat het vanwege de schrik is dat ouders zo tegen je uitvallen. Liever een kind met misschien een blauwe plek van het vastgrijpen dan helemaal geen kind meer.
Smyle60 schreef op 27-07-2021 om 18:36:
Nou, sommige ouders sporen ook echt niet hoor. Trok paar jaar geleden met een halve snoekduik een peuter van de straat af toen die zomaar de straat op liep, moeders meer aandacht had voor haar telefoon en ik een auto nogal hard aan zag komen kachelen dus ik zwaai in paniek naar de auto die meteen remde, ik duik de straat op en sleur kind weg. Ik zwéér het, ik was er net op tijd bij anders had kind onder de wielen gelegen. Auto stopt, vraagt of peuter en ik oké 'waren maar moeder hield even fijntjes een hele tirade, en ik citeer even: "blijf gvd met je klauwen van me (uiteraard, geen mijn maar me) kind af kut" Dus die meneer en ik stonden raar te kijken, trut gaat door met haar telefoon, sleurt zonder verder iets te zeggen kind aan arm mee en dat was het dan. Nog niet eens een "Nou, bedankt hoor dat je "me" kind hebt gered".
Die man en ik waren te verbouwereerd om ook nog maar iets uit te brengen, we stonden beiden nog na te shaken van de schrik.
dat is heftig, je had zelf ook gewond kunnen raken en dan zo'n reactie krijgen!
Een botte strenge opmerking van die vrouw kan ook een positief effect hebben. Dat het kind van schrik stopt omdat vreemde ogen kunnen dwingen. Misschien was ze wel expres zo direct. Als moeder dan in verweer gaat, is het effect weg.
Een agent spreekt overlastgevers ook met een bepaald effect in de stem aan. Hij gaat ook niet vragen of ze zo vriendelijk willen zijn te stoppen met hun ongewenste gedrag, want dan verdwijnt dat effect dat agent wilt bereiken.
Alleen de woordkeuze van de vrouw was wat minder.
Ik zou het persoonlijk niet waarderen als een wildvreemde meent mijn kind 'op te moeten voeden'. En al helemaal niet met zo'n woordkeuze. Dus ja, daar zou ik ook wat van zeggen. Een agent voert zijn werk uit, dat is dus wat mij betreft een vergelijking die niet opgaat.
OxfordComma schreef op 28-07-2021 om 11:08:
Ik zou het persoonlijk niet waarderen als een wildvreemde meent mijn kind 'op te moeten voeden'. En al helemaal niet met zo'n woordkeuze. Dus ja, daar zou ik ook wat van zeggen. Een agent voert zijn werk uit, dat is dus wat mij betreft een vergelijking die niet opgaat.
Als je kind voortdurend loopt te krijsen en jij laat het begaan omdat "kinderen nou eenmaal krijsen" vind ik het heel terecht dat een ander er wat van zegt. Als jij dat niet wil moet je zelf je kind maar opvoeden.
soms helpt het inderdaad beter als anderen het kind aanspreken maar dat kan ook op een fatsoenlijke manier. Dat zie ik ook wel eens bij een peuter in mijn omgeving, die luistert op bepaalde momenten beter naar opa, oma of tante dan naar zijn ouders.
Poezie schreef op 28-07-2021 om 11:29:
[..]
Als je kind voortdurend loopt te krijsen en jij laat het begaan omdat "kinderen nou eenmaal krijsen" vind ik het heel terecht dat een ander er wat van zegt. Als jij dat niet wil moet je zelf je kind maar opvoeden.
Als jij het normaal vindt om tegen een klein kind te grauwen en te snauwen dan mankeert er iets aan jouw opvoeding.
dan schreef op 28-07-2021 om 12:12:
soms helpt het inderdaad beter als anderen het kind aanspreken maar dat kan ook op een fatsoenlijke manier. Dat zie ik ook wel eens bij een peuter in mijn omgeving, die luistert op bepaalde momenten beter naar opa, oma of tante dan naar zijn ouders.
Vaak helpt het al als je een keer glimlacht of knipoogt, een gesprekje begint, of ze op iets leuks wijst in de omgeving. In mijn ervaring is een jong kind vaak enorm onder de indruk als een vreemde volwassene zomaar aandacht aan ze besteedt. Ze vergeten dan vaak (al is het maar kort) dat ze chagrijnig zijn. Soms kijken ze dan wat nors naar me. Soms worden ze vrolijk. Maar ze zijn in ieder geval vaak (even) stil 😂.
Ik ga meestal uit van de vooronderstelling dat kinderen moe of hongerig zijn als ze zo moeilijk doen. Dat is niet altijd te vermijden en ook niet altijd op te lossen. Je kan als ouder niet alles voor zijn.
