Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Wanneer een 2e

Zoon is nu net 2 en ik krijg die vraag nu al ruim een jaar. Familie heb ik het al afgeleerd maar (vage) vrienden, collega's en zelfs bv leveranciers vragen het soms.

Van mijn vriendinnenkring ben ik de enige die niet aan het proberen is om zwanger te worden. 6 hebben al een 2e (hun oudsten zijn ook hoogstens net 2), 2 zijn er zwanger en 1 is aan het proberen.

Dan speelt er bij mij nog mee dat ik eigenlijk best wel (alhoewel ik me afvraag in hoeverre ik beinvloed wordt door al die zwangere vriendinnen) maar man absoluut niet.

Hebben jullie dat ook en wat doen jullie ermee?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Massi Nissa

Massi Nissa

17-01-2009 om 07:29

Ja!

Vooral mijn moeder brengt het onderwerp minstens 1x per week te berde, haha. Mijn man is ook nog huiverig, en met reden. Ik heb een chronische aandoening die ik op het moment maar net onder controle heb. Bovendien zitten we financieel niet ruim. Mijn kindjesdrang is er wel, maar is niet dermate hevig dat ik ten koste van alles een tweede wil. Al moet ik wel zeggen, du moment dat hij zegt 'om' te zijn, ga ik het proberen, haha. Op zich vind ik 1 kind wel erg makkelijk nu, ze is ruim twee en al best zelfstandig.
Groetjes
Massi

Zoooo nieuwsgierig

Toen Thein net 2 was, kregen we ook die vraag en we wilden wel,maar deden rustig aan. Ook mensen die je als kennissen hebt zeg maar, kwamen met die vraag, terwijl ik het best een persoonlijke vraag vind. Helaas door miskraam enz waren we 6 maand verder en toen gelukkig zwanger en toen kreeg ik als opmerking: "goh nou alweer een 2e!" Wat zul jij het druk krijgen zeg! Kon je beter nog niet even wachten! Pff, het is ook nooit goed zeg. Mijn zoonrje is nu bijna 2,5 en ik moet nog (denk ik 2 weekjes) Ik ben nu achteraf blij dat hij nu wat ouder is, hij is nu veel zelfstandiger dan toen hij 2 was.
Wat ik er mee wil zeggen, mensen zijn zo verschrikkelijk nieuwsgierig en brutaal. Gewoon ongelooflijk!

Sowieso

Als je als vrouw boven de dertig komt is het voor vele een standaard vraag om te informeren of je zo ja waneer je van plan bent kinderen te krijgen/nemen...

Als je er dan 1 hebt, is het voor vele een hele logische vraag wanneer er dan een 2e komt.

Ik denk dat dit soort vragen vooral door mensen gesteld worden die zelf geen kinderen hebben of gewoon geen flauw benul van alle gevoeligheden die kinderen willen, krijgen, nemen met zich meebrengt. Ze hebben geen idee dat het eigenlijk heel brutaal of onbeschoft kan zijn om dat te vragen.Op een of andere manier wordt je gedwongen om openheid van zaken te geven over een heel persoonlijk onderwerp.

Zolang je probleemloos zwanger wordt en je met je partner geheel op 1 lijn ligt over de hoeveelheid kinderen, is zo'n vraag minder lastig. Maar als je vruchtbaarheidsproblemen hebt, met miskramen te maken krijgt of een groot meningsverschil met je man over hoeveel kinderen je wilt, is het gewoonweg niet te doen om dit dan te vertellen aan de eerste de beste collega die gewoon denkt een leuk praatje te maken bijvoorbeeld.

Anagezien ik in de 2e catgegorie val, heb ik voor alle nieuwsgierigen waarmee ik niet meteen mn hele medische achtergrond of relationele zaken mee wilt delen een standaard ontwijkend antwoord bedacht om me er gemakkelijk vanaf te maken. Dat helpt wel.

Poppy

Poppy

17-01-2009 om 19:19 Topicstarter

Ja zo persoonlijk

Vandaag weer die vraag, deze keer van de vriendin die na 5 maanden alweer zwanger was en 14 maanden leeftijdsverschil heeft.

Soms denk ik dat hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt, want je bent zo gewend aan een "zelfstandig" kind.

Trouwens toen ik zwanger was kreeg ik op het werk van verschillende mensen ook vragen zoals "hoe lang heeft het geduurd voor je zwanger was", "was het gepland", etc. Pffff.

Zeuren

Mensen moeten gewoon altijd wat te zeuren hebben

Na je eerste kindje komt inderdaad al gauw de vraag wanneer de 2e komt. Als de 2e snel komt is het "te snel", duurt het langer (of ms helemaal niet) dan "hebben ze niks aan elkaar" of "is het zielig, alleen is maar alleen".

Krijg je dan ook nog een derde dan mag dat alleen als de eerste 2 van hetzelfde geslacht zijn, want dan wil je er "natuurlijk" een van het andere geslacht. Als je alle soorten al hebt dan moet je helemaal geen derde willen want waarom zou je als je "alles al hebt"?

En als je meer als 3 kinderen wilt/krijgt wordt je helemaal voor gek verklaard!

Moraal van het verhaal: lekker laten kletsen en gewoon doen wat je zelf wilt.

krin

krin

18-01-2009 om 22:56

Terugpakken

Ik vond dat nooit een fijne vraag, behoorlijk opdringerig, zelfs, en antwoordde meestal in de trant van: "Onze eerste is meteen zo goed gelukt, wij hoeven niet nog een keer te bewijzen dat we het kunnen."
Je weet nooit wat je oprakelt met zo'n vraag, dus ik stel hem niet (meer).

Ja idd

Zelfs bij de eerste al onbeschofte vragen. Soms rechtstreeks soms voorzichtig. Ik was 25 toen de eerste kwam en veel mensen vroegen of het wel gepland was? (nou ja!) En nu vragen veel mensen wanneer we een 2de 'nemen' (alsof je ze in de winkel haalt!)

Wij vinden het voorlopig wel goed zo, genieten van iedere dag en willen (nog) niet een 2de in de luiers erbij. Maar omdat nou iedere keer uit te moeten leggen??

groetjes

zon

zon

19-01-2009 om 17:12

Het maakt mij niks uit

Ik kan me voorstellen dat zo'n vraag vervelend is als het zwanger worden niet wil lukken terwijl je al een tijd bezig bent. Anders zie ik niet echt waarom zo'n vraag vervelend is. Mij maakt het niks uit als mensen vragen of en wanneer een volgend kindje eventueel gaat komen. Nu heb ik 3 kinderen snel achter elkaar gekregen dus met de vraag wanneer de volgende komt ben ik niet zo heel vaak lastig gevallen maar zelfs nu, terwijl de jongste pas 5 maand is, krijg ik regelmatig de vraag of we nog een vierde kindje willen. Ik heb geen probleem met die vraag en antwoord gewoon zoals het is.
Met vriendinnen en familie heb ik het er regelmatig over over ze al toe zijn aan het krijgen van kinderen of een eventueel volgend kindje. Ik snap dat je nooit weet of het dan gaat lukken (zal dus ook nooit vragen wanneer er een kindje komt) maar ben wel benieuwd of bijv. mijn schoonzus het idee van een kindje al ziet zitten of dat ze daar helemaal nog niet mee bezig zijn. Ik geloof niet dat zij die vraag vervelend vind en ook een vriendin waaraan ik laatst vroeg of ze al voorzichtig aan een tweede kindje dachten vond die vraag volgens mij niet raar of vervelend. Zelf stel ik die vraag niet zo gauw aan niet echt bekenden maar als dergelijke mensen mij die vraag stellen maakt het me niet uit.
Overigens vind ik het wel storend dat mensen overal een waarde oordeel aan geven. Zoals al genoemd ben je altijd te jong of te oud met kinderen, te snel of te langzaam met kinderen, heb je er teveel of te weinig, etc.

Massi Nissa

Massi Nissa

19-01-2009 om 21:54

Verbazing

"Overigens vind ik het wel storend dat mensen overal een waarde oordeel aan geven. Zoals al genoemd ben je altijd te jong of te oud met kinderen, te snel of te langzaam met kinderen, heb je er teveel of te weinig, etc."
Tja, misschien wordt er enorm achter mijn rug om geroddeld, maar dit soort opmerkingen hoor ik dus nooit. Niet over mezelf en niet over anderen. Alleen mijn ouders (met acht kinderen en nog een wisselende hoeveelheid pleegjes) kregen wel eens verwonderde vragen als "Hoe doet u dat allemaal?".
Ik krijg de directe vraag over de volgende wel vaak. Sterker nog, ik hoef maar te klagen over misselijkheid en mijn collega's roepen meteen: "Ben je zwanger?".
Groetjes
Massi

O ja

Nou inderdaad, als je de eerste hebt en niet categorisch hebt ontkend dat je een tweede wilt, dan wordt er voortdurend opgelet of je misschien al in verwachting bent. Mijn vriendinnen hadden dan ook al razendsnel vermoedens: afslaan van alcohol en aarzelen bij de schimmelkaas, en ze wisten al hoe laat het was.

Ik vond de vraag naar een tweede in zoverre vervelend dat vriend en ik daarover eerst volstrekt niet op éen lijn zaten en ik geen zin had dat iedereen aan de neus te hangen. 'Dat weten we nog niet' was mijn gebruikelijke dooddoener.

Groeten,

Temet

Tink

Tink

20-01-2009 om 23:53

Jamaar zon!

Er is vind ik wel een groot verschil tussen een voorzichtige vraag aan een goede vriendin (soms dwaalt een gesprek als vanzelf die richting uit en dan praat je daar gewoon over) of een steeds maar weer herhaalde botte opmerking 'of het niet eens tijd wordt voor de volgende'.
Het is gewoon privé, mensen moeten niet zo bemoeizuchtig en nieuwsgierig doen. Jopi omschrijft precies wat ik ook zou willen schrijven.
Dooddoener: "We nemen pas een nieuwe als deze op is."

Poppy

Poppy

21-01-2009 om 13:23 Topicstarter

Natuurlijk is er verschil

en ik vind het ook niet erg als dit ter sprake komt met een goede vriendin. Maar dat, zo uit het niets en door jan en alleman, brutaal vragen naar de 2e begint me de keel uit te hangen. Net zoals bij Temet, voornamelijk omdat mijn man en ik dus niet op een lijn zitten.

Maar goed, ene oor in en andere oor uit maar weer.

Maranmat

Maranmat

21-01-2009 om 19:47

Inderdaad

waar bemoeien wildvreemden zich mee. Zo kreeg mijn man, toen ik net weer op zaal lag na de bevalling van ons 2e kindje, van een wildvreemde man die net in de buurt liep de vraag: wat is het geworden? Mijn man vertelde stralend dat het een dochter was. Volgende vraag was: is het de eerste? Nee, vertelde mijn man, wij hebben ook nog een zoontje van bijna 2 jaar. O, was de reactie,dan "nemen" jullie vast geen derde kindje , want dan heb je er nu een van beide soorten, of niet dan?!

Nou ja zeg, mijn man stond even met de mond vol tanden.... Overigens is die derde er vier jaar daarna wel gekomen en ze wordt liefdevol betutteld door haar oudere broer en zus!

lukke

lukke

24-01-2009 om 22:36

Waar bemoeien...

Waar bemoeien die mensen zich mee?! Echt, ik heb een dochter van drie en half en ik hoor het nooit.
Mijn man wilde ook geen tweede en die kwam er dus ook niet (je moet er beiden achter staan vind ik).

Lukke

Prulletje

Prulletje

28-01-2009 om 22:46

De manier waarop

Ik vond het nooit erg als mensen mij vroegen of ik ooit kinderen wilde. En ik vind het helemaal niet erg als mij op een normale manier wordt gevraagd of we aan een tweede kindje denken. Maar ik erger me dood aan mensen die vragen: "Zeg, wanneer komt de tweede". En een tijd geleden vroeg zelfs iemand aan mijn dochter of zij dan geen broertje of zusje wil. Toen kwam de stoom echt uit mijn oren! En wij zijn niet eens aan het proberen. Kun je nagaan hoe vervelend het is als je aan het proberen bent maar het lukt niet!
Maar inmiddels weet ik dat het eens ophoudt. Het gezeur over trouwen was voorbij zodra ik zwanger was. En de rottige opmerkingen over een tweede houden op als de eerste ongeveer zes of zeven is. Een enkeling vraagt me nu nog weleens of we bewust of onbewust maar een kind hebben. Maar dat vind ik geen probleem.

Prulletje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.