Als kinderen niet zeggen waar ze heen gaan
Even een paar voorbeelden.
Ze hebben allebei een waveboard, ik wil dat ze daar mee naar buiten gaan. Toen ze hem net kregen mochten ze even binnen erop. Maar vanmorgen zei ik je mag niet meer in huis op de waveboard en ze doen het toch, ik weet niet hoe ik hier op moet reageren.
Ze gingen uiteindelijk naar buiten en ik zei je blijft bij het huis, we hebben genoeg ruimte om het huis om te waveboarden, maar nu hoor ik ze al een tijdje niet meer en ze waar ergens heen gelopen en ook dit zeggen ze niet waar ze heengaan. Ik weet niet zo goed hoe hier mee om te gaan.
Ik moet mijn kinderen alle dagen vertellen wat wel en niet mag, maar dan wel tot 3/4 keer toe. Hoe gaan jullie hier mee om.
Dit zijn nog maar een paar voorbeelden
Niet zo vaak waarschuwen?
Ik waarschuw mijn dochter 1 keer en dan volgt de sanctie. Dus na waarschuwing toch waveboarden in huis betekend board weg voor een dag. Dochter mag best ver weg, maar moet wel melden waar ze is. Doet ze dat niet, dan betekend dat na het eten niet meer naar buiten. Best zuur, als de rest van de buurt wel buiten is. Dochter houdt zich heel behoorlijk aan de regels.
Als jij normaal 3 keer waarschuwd, dan wordt daar door de kinderen ook op gerekend.
Dendy
Hoe oud? en hoe ver weg?
Hoe oud zijn je kinderen, het is nogal een verschil of ze net 6 zijn of al 12 bijvoorbeeld. Hier is de regel voor mijn dochter van ruim 8 dat als ze buiten gaat spelen zonder speciale mededelingen, ze op het garageplein en de speeltuin blijft. Als ze ergens anders heen gaat/wilt moet ze dat eerst even komen zeggen/vragen. En dat gaat heel goed bij haar. Dit deden we ook zo bij onze zoon, die had alleen wel al eerder behoefte aan een wat groter gebied maar kwam het dan ook altijd eerst vragen/zeggen.
Toen de kinderen nog kleiner waren hadden we ook strakkere regels (bijv. niet in de poortjes naar de doorgaande weg spelen), als ze die overtraden dan konden ze de rest van de dag in de tuin blijven. Dat heb ik bij beide maar zelden hoeven toepassen omdat dat natuurlijk erg vervelend en saai is.
Eerst zeggen
onze 10 jarige zoon weet dat hij van tevoren moet zeggen waar hij gaat spelen, dus in onze eigen straat, de straat hierachter, bij iemand in huis, op het schoolplein enz enz. Daar houdt hij zich vrij goed aan.
Te streng.
Toen mijn kinderen die leeftijd hadden merkte ik dat de vriendjes die strengere ouders hadden, die vaker nee zeiden, eerder niet aan hun ouders vertelden waar ze heen gingen dan wanneer je wat soepeler bent.
jaymza
Grenzen aangeven
van die lantaarnpaal tot die boom en verder dus niet. Op straffe van; de rest van de dag binnen blijven...
En ze eerst wel in huis laten met die dingen en daarna ineens niet meer. Tja, is wel een onduyidelijk natuu4rlijk. Maar hgoed. De enige manier om echt te laten merken dat je dat niet meer wilt is het wavebord afnemen als je ziet dat ze het toch doen. Bijv. een dag. Bij volgende overtreding langer.
Manier waarop
allereerst jammer dat je niet vermeld hebt hoe oud de kinderen zijn.
Hoe zeg het tegen ze, dat is ook belangrijk.
Zeg je het terwijl je zelf aardappels staat te schillen zonder ze aan te kijken bv.
Zorg dat je hun aandacht hebt als je het zegt. dus ze moeten stoppen met waar ze mee bezig zijn en je kijkt elkaar aan. Ook de toon is belangrijk, omdat ze nu weinig doen met jouw opmerkingen heb je misschien de neiging om het te zeggen op een manier waarop eigenlijk al door klinkt dat je er vanuit gaat dat ze toch wel doorgaan.(kinderen pikken dat erg snel op, zonder dat je zelf doorhebt dat je het doet)
Dus wees zeer duidelijk in wat je wel en niet goed vind en spreek dit ook met overtuiging uit.
Bij mij werkt dit prima, net als eens in de zoveel tijd eens echt boos worden, niet te vaak want dan is het effect weg.
gr Nelly
Hier snel klaar mee
Passend bij de leeftijd is de regel hier zowiezo: zeggen waar je naartoe gaat. Niet vertellen, betekent hetzelfde als rest van de dag niet meer weg mogen. Eerlijk zijn en je goed aan de regels houden betekent meer vrijheden.
Ik leg ze ook uit waarom, en vraag ze hoe ze het bijv. zouden vinden, als ík zomaar ineens verdwenen zou zijn. Ik ga toch ook niet zomaar boodschappen doen of bij iemand op de koffie, terwijl ik dat niet vertel? Dat ik heel zuinig op ze ben, en dat het belangrijk is dat ik weet waar ze zijn, en dat zij weten waar ik ben.
Dat van even binnen met het waveboard kan ik me wel voorstellen. Hier mag dat ook met iets dat nieuw is, maar wel op een duidelijke manier: deze week mag je er nog binnen mee, daarna niet meer. En eenmaal buiten ermee geweest, is zowiezo niet meer binnen ermee.
Net zoiets als beschermers om bij skeeleren bijvoorbeeld. Het schijnt weer nieuw te zijn in de omgeving dat geen bescherming om STOER is. Prima, maar dan wordt er niet geskeelerd, daar is echt geen discussie over mogelijk. Geen beschermers? Niet skeeleren. 'Gelukkig' (helemaal niet gelukkig, natuurlijk) zijn er inmiddels 2 kinderen afgevoerd naar de ehbo met een gebroken pols, en een kniefractuur, zodat ze gezien hebben dat het zo stoer nog niet is.
Niet dat het nou heilige boontjes zijn, want onze jongste dochter hebben we vorige week nog bovenop een lantaarnpaal gevonden. Hoe verzint ze het weer :S. Geen sanctie eraan verbonden, maar wel op het hartje gedrukt dat NIET meer te doen!!! Voor de klimmuur was ze helaas nog te jong, zucht...
Rosalisa (moeder van 2 dochters van 9 en bijna 7)
