Bezig houden met complexe beenbreuk
Vandaag heeft zoon een complexe beenbreuk (dijbeen) opgelopen, hij is direct geopereerd hieraan, ligt nu in het ziekenhuis, z’n moeder is bij hem en ik ben thuis met z’n zusje. Als alles goed gaat mag hij thuis herstellen van z’n breuk, hij mag dan bijna niks en ik zoek dingen die hij toch kan doen. Heb al nieuwe Lego pakketten besteld maar die zijn er nog niet. De operatie ging goed, hij heeft nu een pen in z’n been en er zit een stellage bovenop om de boel bij elkaar te houden. Zoon kan niet lopen komende tijd, over 3 weken maken ze weer foto’s om te zien hoe z’n beentje ervoor staat, tot die tijd mag hij alleen liggen en half recht op zitten. Iemand ideeën om hem bezig te houden straks?
ik kon na een zeer complexe breuk van dij en scheenbeen (incl operatie en pennen) na 2 weken zeker wel in een rolstoel naar buiten. Mocht je baan het toelaten dan zou ik inzetten op zoveel als mogelijk naar school na die 2 weken. Bv 2 uurtjes per dag en zelf buiten de klas mijn laptop opstarten. Maar goed, dat moet maar net bij je functie passen.
Zelf sliep ik de eerste week veel door narcose en pijnstilling dus was er weinig vermaak nodig. Gamen en netflix zijn even je beste vriend. Daarnaast spelletjes, pepernoten bakken, idd lego, puzzels etc.
Ach wat sneu voor je zoontje, dikke knuffel voor hem! Ik zou sowieso proberen een rolstoel te lenen om af en toe naar buiten te gaan, lekker even wandelen en na een paar weken ook in de rolstoel naar school. Dat is toch veel fijner dan online les? Dan kan hij zijn vriendjes zien en gewoon meedoen op school. Geeft ook afleiding.
Verder zou ik ook vriendjes bij jullie thuis uitnodigen om samen lego te bouwen of te gamen. Verder boeken, strips, films, knutselen, tekenen, dingen bouwen, puzzels maken, noem maar op.
Dat lootje van de surprise kan toch gewoon jullie kant op komen? Ga een cadeautje bedenken voor dat kind, dat kopen, surprise knutselen. Allemaal dingen die ook met een gebroken been kunnen.
Het klinkt nu het net gebeurd is misschien wat hard en niet-empathisch, maar zo bedoel ik het niet, maar; denk ik mogelijkheden en kijk naar wat er wél kan.
En wees lief voor hem. Het is allemaal al vervelend en moeilijk genoeg.
Iedereen bedankt voor de tips en bererschapswensen. Rolstoel zullen we regelen zodat hij toch nog een beetje kan bewegen. Ermee naar buiten kan alleen als we met twee zijn vanwege de baby. Die wil helaas niet meer in haar draagzakje.
Sinterklaas met de klas hier vieren wil ik vanwege de dieren niet, wordt toch te stressvol denk ik. Maandag zullen we waarschijnlijk wel even contact met de leerkracht hebben wbt lootjes trekken en surprise.
Straks ga ik even naar de action, ze willen zoon tot maandag houden dus misschien dat ie na het weekend naar huis mag. Uiteraard mogen z’n vrienden komen, die zijn ook erg onder de indruk van alles. Zoon zelf ook trouwens, die wil nooit meer voetballen op trapveldjes waarschijnlijk.
Genoeg te bedenken lijkt me. Ik had een net twee jarige die i.v.m. een gebroken been 3 weken in tractie moest liggen. Weet nog dat hij simpele puzzeltjes maakte en heel veel tekenfilmseries heeft gekeken. Slapen deed hij niet veel, want moe werd hij niet van alleen op zijn rug liggen.
Wat naar voor je zoon beterschap en sterkte.
Mijn kinderen vonden boeken met quizvragen of rare, leuke, bijzondere weetjes leuk op die leeftijd.
beterschap voor je zoon.
Ik verwacht dat er net surprise wel iets te regelen is hoor. Dan doet de leerkracht er gewoon een lootje bij namens je zoon en hij trekt er dan ook een namens je zoon (en checkt even of hij niet zichzelf heeft). Jij kan dat lootje dan ophalen op school (er zal richting af en toe iemand werk op moeten halen schat ik in). Hij zal dan wel extra hulp nodig hebben bij het maken van de surprise en de cadeautjes kopen is dan ook aan jullie als ouders.
En als dan een hele dag op school nog teveel is kun je misschien met de leerkracht afspreken dat zoon even komt en dan ook zijn surprise uitpakt. En dat dan de surprise die hij gemaakt heeft ook uitgepakt wordt. Als dat ook nog niet lukt dan misschien de surprise ophalen en thuis uitpakken met videoverbinding?
En alles evt met rolstoel. Hier ook wel eens kinderen op school gezien ivm beenbreukof iets anders. Meestal zijn andere kinderen juist heel behulpzaam en begripvol.
Er zijn echt oplossingen. Het gaat uiteraard wel veel extra tijd/ aandacht en inzet van jullie als ouders vragen.
Jemig, wat een pech voor dat joch. BETERSCHAP GEWENST.
Hij zal misschien veel tijd op de bank in de huiskamer doorbrengen? Maak die gezellig met een 'bedtafeltje' wat hij naar zich toe kan trekken en een knusse fleecedeken.
Hij zal op krukken lopen naar de WC, kijk uit met kleedjes op de grond.
Misschien zoomen installeren voor contact met de buitenwereld?
Wat ontzettend sneu voor je zoon en wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn! Er zijn al veel goede tips gegeven, maar wel even een kanttekening over die rolstoel: ik lees dat hij de eerste drie weken alleen maar mag liggen en half-zitten. In een rolstoel zit je rechtop, dus ik vermoed dat dat nog niet mag. Op krukken lopen ook niet. Zou je even kunnen checken als je hem - hopelijk snel - mee naar huis neemt.
AlisonH schreef op 11-11-2023 om 11:09:
Wat ontzettend sneu voor je zoon en wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn! Er zijn al veel goede tips gegeven, maar wel even een kanttekening over die rolstoel: ik lees dat hij de eerste drie weken alleen maar mag liggen en half-zitten. In een rolstoel zit je rechtop, dus ik vermoed dat dat nog niet mag. Op krukken lopen ook niet. Zou je even kunnen checken als je hem - hopelijk snel - mee naar huis neemt.
Ja dat gaan we wel vragen, inmiddels is ook duidelijk hoe dit gebeurt is dus er zal ook een hartig woordje met zoon worden gesproken. Als ie daar helder genoeg voor is.
Hoe was het gebeurd dan?
Echt schrikken als je gebeld wordt dat je zoon naar het ziekenhuis moet…
Misschien dat je nog iets van een nintendo switch kan lenen van iemand. Dan kan ie wat gamen zonder dat iedereen in de kamer daar last van heeft.
Hebben jullie al een bed voor in de woonkamer?
Een hartig woordje....hij zal wat ie ook gedaan heeft vast nooit meer doen. Hij is echt al geneog gestraft. Doorspreken is misschien een betere optie?
Hij heeft al genoeg geleerd denk ik. Stomme acties hebben consequenties. Het gaat misschien vaak goed, maar soms ook goed mis. Het is geen reden om nooit meer te gaan voetballen. Je blijft ook niet eeuwig beneden als je ooit van de trap valt. En je stopt ook niet met fietsen als je een keer van je fiets valt (tenzij je 80 bent en je heup breekt en het daarna niet meer kan of zo).
een hartig woordje lijkt mij ook in dit geval niet meer nodig. Ook als hij zich niet aan afspraken gehouden heeft. Hij is al meer dan genoeg gestraft. Gewoon er voor hem zijn lijkt me veel belangrijker
Toen ik 6 was brak ik zelf mijn been. Dat was nog voor de tijd van de videobanden of games. Ik ben een knutselaar, dus dat heb ik toen veel gedaan.
Mijn zoon brak zijn been toen hij 11 was. De eerste week had hij zo veel pijn dat hij echt niet naar school kon. Hij lag in bed in de woonkamer, want de trap op was te pijnlijk. Naar het toilet was al een hele onderneming. Daarna kon hij ook niet echt lekker naar buiten in de rolstoel, want elk hobbeltje deed zeer. Hij houdt niet van knutselen, puzzelen of lego. Hij heeft vooral heel veel films gekeken. Schermtijd heb ik maar losgelaten. Mensen (vrienden, oma’s) die op ziekenbezoek kwamen waren een welkome afleiding.
Nick90 schreef op 11-11-2023 om 05:44:
Iedereen bedankt voor de tips en bererschapswensen. Rolstoel zullen we regelen zodat hij toch nog een beetje kan bewegen. Ermee naar buiten kan alleen als we met twee zijn vanwege de baby. Die wil helaas niet meer in haar draagzakje.
Ach Nick toch, en dan moet ze de (peuter)puberteit nog door. Succes ermee en natuurlijk ook met je zoon!
