Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Tango

Tango

05-06-2011 om 17:35

Brutaal of niet?

Vanmiddag stond ik in de superdrukke zondagmiddag Albert Heijn, in de rij bij de kassa. In de rij naast me gebeurde het volgende: een meisje van een jaar of 8 kocht samen met haar iets jongere broertje 1 artikel (weet niet meer wat). Voor hen stond een man met een halfvolle kar boodschappen. Meisje loopt naar de man en vraagt of ze a.u.b. voor mogen omdat zij maar 1 boodschapje hebben. De man aarzelt zichtbaar, maar keurt het dan goed. Meisje staat daarna uitgebreid uit te leggen aan broertje waarom zij voor mogen.
Nu vind ik dit persoonlijk best brutaal en zou mijn dochter dit eigenlijk niet mogen van mij. Ze kan best gewoon op haar beurt wachten. Als iemand aanbiedt dat ze voor mag, vind ik dat iets anders. Wat vinden jullie?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Toch gevraagd?

Ze heeft het gevraagd en de betreffende man had ook nee kunnen zeggen. Ik vind het dus niet brutaal. Ik ben wel benieuwd wat ze had gedaan als die man inderdaad nee had gezegd! Want uit je verhaal blijkt wel dat ze er vanuit ging dat ze voor zou mogen gaan.
Ik stond zelf laatst in de rij met 6 boodschappen ofzo toen een meisje met 1 boodschap vroeg of ze voor mocht. Dat weigerde ik omdat ik ook weinig had en bovendien haast had. Ze was wel gepikeerd maar ik kreeg geen brutale scheldkanonnade!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app

Tango

Tango

05-06-2011 om 17:45

Overigens

Ook wel een leuke stelling voor bij Pelle aan tafel

ayla

ayla

05-06-2011 om 18:10

Niet brutaal

mijn dochter zou dat ook doen, vragen staat vrij maar dan moet ze er ook mee om kunnen gaan als de persoon nee zegt

Netjes iets vragen

..vind ik zelden brutaal. Dit in elk geval niet, tenzij er geen "nee" geaccepteerd wordt.

vlinder72

vlinder72

05-06-2011 om 18:50

Ook niet niet brutaal

Het was pas brutaal als daarna dat broertje met een karretje vol was komen aanrijden om op de plek van zuslief te gaan staan.

Oeps

Dat is mijn schuld. Ik laat namelijk altijd kinderen met een enkele boodschap spontaan voor. Iedereen blij en ze gaan niet in je rug staan darren of vervelen. Logisch dat ze het even vragen met zo'n kar.

Ook

Bejaarden overigens, eigenlijk alle mensen die niet zo'n overladen weekkar hebben als ikzelf. Het lijkt me namelijk erg irritant als je zelf maar een dingetje hebt en voor je gaat er iemand uit staan pakken.

liora

liora

05-06-2011 om 20:29

Niet brutaal maar

Ik vind dat je dat niet aan de eerste in de rij kunt vragen, want je gaat voor iedereen die in de rij staat. Maar als iedereen het ermee eens is en hè vraagt het vriendelijk, dan prima!

Vind het netjes

ik had laatst ook zoiets en had zelf volle wagen dus prima. Komt er daarna een oudere vrouw in een scootmobiel aan met de mededeling dat ik haar dan ook voor moest laten gaan. Toen heb ik nee gezegd. Tja als ze rustig aan had gesloten mag het van mij bijna altijd, maar eisen is bij mij nee.

Kiki

Kiki

05-06-2011 om 22:06

Ik doe ook niet aan eisen

als ze het lief vragen geen probleem. Ik laat ook mensen voor hoor als ik heel veel heb en iemand heeft maar een boodschapje.
Maar soms sta ik te dromen en heb ik het niet gezien.

Ik vraag het zelf eigenlijk nooit, doen jullie dat als jullie maar een boodschapje hebben?

Laatst

had ik enorme haast, dreinende dreumes in het karretje en maar 2 artikelen. Toen stond ik dus echt even te twijfelen of ik het kon maken om aan de vrouw voor mij met giga volle kar en andere rijen ook gigantisch druk e vragen of ik voor haar mocht.

En toen bedacht ik mij, ik ben geen kind meer, want jammer !

Nou wordt het mij af en toe aageboden, wat ik altijd heel erg aardig vind en kinderen mogen van mij altijd voor als ze maar 1 of 2 dingetjes hebben. En verder ben ik ook bereid om een ontbrekend klein bedrag te geven die enkele keer dat ik het voor mij zie gebeuren, 1 keer wou die man het niet, toen voelde ik mij zo'n bemoeial. Maar ik heb het laatst ook weer gedaan, kind wou een snoepje kopen en kwam 10 cent tekort oid, ik vind dat zo leuk om dan die 10 ct te geven.

En ja dat mogen ze dus gewoon vragen. Vragen om snoep en ijs hier thuis als ze net al eten hebben gehad dus niet. Gevoelsmatig onderscheid wat ik niet kan onderbouwen

Hmm

wel gek, wildvreemd kind in de supermarkt voor mij wil iets van een bubbelgum oid kopen en komt 10 ct tekort en ik biedt het direct aan.

Kind wat hier wel eens komt spelen vraagt "moeder van mandadochter1 mogen we ijs' krijgt direct een 'nee ik vind het niet beleefd dat je dat vraagt'.

Ja cobi

ach schattig inderdaad, hier ook zo'n supermarkt in de wijk naast een scholengemeenschap. Dat staat dan met brommer (oh nee scooter) ronkend voor de deur, op de grond te spuggen, raar gekleedde meisjes (25 graden met uggs aan en bondkraag bodywarmer met naveltopje en legging aan, zo'n aparte combi van winter en strandkleding) plagend te duwen die zakken met troep en drankjes met nog meer troep naar binnen te gooien, verpakking natuurlijk op de grond, boos bloemstalmannetje...

ach ja, het is dat het geen AH is anders zou ik er vaker langs lopen voor wat vertier en reuring.

Oh ja hier zeggen die gasten ook zo enthousiast "hé pik ook een happie ?" tegen de daklozenkrant verkoper. Ja ja niet alleen EI heeft sociale asocialen.

Grutjes

type ik opeens bond terwijl het bont is, hmm, te veel witte wijntje, tijd voor mijn bed.

ach ja, het is iig enig dat supermarkt gebeuren, dat wereldje vol types. Er zit hier bijvoorbeld bij de buurtsuper zo'n gesnorde dame achter de kassa en die heeft mij werkelijk nog nooit aangekeken terwijl ik afrekende, zij zit altijd met hoogblonde nogal stevige Bianca de kassa ernaast te praten over werktijden en vakantiedagen. Echt elke keer is het raak, of ik sta bij snorredame of bij Bianca (Bianca kijkt mij wel aan, die zegt ook wel eens "hé vrouwtje" tegen mijn dochtertje) en het gaat ALTIJD over vrije dagen.

Een andere die ik wél brutaal vond

Afgelopen weekend met van alles te doen waren wij 'kinderloos', beide kinderen de hele dag weg.Wat te doen? (het voelt zo 'raar' de hele dag zonder kinderen) Wij togen naar een soort braderie/warenmarkt waarvan wij wisten dat die er was in een plaats niet ver bij ons vandaan. Dus wij wandelen daar, behoorlijke drukte, kopen nog een ijsje en een riem (voor man) en tja toen hadden we het wel gezien. Wat drinken dan maar. Maar door de drukte en het mooie weer waren alle terasjes vol. Uiteindelijk enigzins buiten de drukte zien wij een terras, we lopen een rondje over het terras. En zien bij een tafeltje met 2 stoelen mensen opstaan. Man staat er al naast.......wij laten de mensen rustig opstaan (wel zo netjes toch?) en als we nét willen gaan zitten worden we tegengehouden door mensen aan een ander tafeltje. Die zeggen dat het bezet is. Huh bezet? Ik zeg nog: : "Maar die mensen staan toch net op?" Waarop ze wijzen naar een meneer op scootmobiel die net de weg aan het oversteken is en die druk gebaart naar 'ons' tafeltje en daarbij armbewegingen maakt. Bij de meneer een mevrouw (prima ter been overigens) het verkeer belemmert ze om linea recta naar het terras te rennen dus behelpen ze zich met die armgebaren. Ik zeg nog: "Ja, maar wij waren toch eerder?" Bijval van nog een ander tafeltje, dat wij toch ook wel zien dat die man nergens anders kan zitten en dat we blij moeten zijn dat wij niet in een scootmobiel zitten! Man loopt al weg. Eigenlijk wil ik zeggen dat als ze dat zo erg vinden dat ze dan zélf maar moeten opstaan, maar uiteindelijk (zie man steeds verder weg lopen...dadelijk ben ik 'm kwijt want hij heeft niet door dat ik daar nog sta) loop ik toch maar achter man aan. Zo raar! Bij het weglopen word ik nog nét niet omver gereden door die meneer in scootmobiel die er nu behoorlijk de vaart in heeft.......
En ik vond het dus best brutaal van die meneer in de scootmobiel, Die 'gebruikt' z'n scootmobiel gewoon! Het wil toch niet zeggen dat omdat hij daarin rijd dat hij vóór mag of niet soms? Deze meneer én omstanders vonden blijkbaar van wél.
Na dit leuke intermetzo hebben wij er genoeg van en vertrekken en drinken later op de terugweg in een ander plaatsje wat.......
Man zei later: "Had je dan tegen heug en meug in met mopperende mensen om je heen alsnog daar wat willen drinken?" Nou nee, dat nu ook weer niet natuurlijk.
groeten albana

Puck

Puck

06-06-2011 om 08:30

Net als kiki

Net als Kiki zal ik zelf nooit vragen om voor te mogen als ik maar een paar dingen heb, maar ik bied het meestal wel aan aan andere mensen als ik nog druk bezig ben om mijn volle kar boodschappen op de band te laden. Maar het komt ook voor dat ik zelf niet veel boodschappen heb en wat gehaast ben en dat er dan iemand komt om te vragen of hij voor Dan zeg ik ook gerust dat ik ook haast heb. Eigenlijk ben ik eerder geneigd om mensen die rustig op hun beurt wachten voor te laten gaan dan volwassenen die het vragen. Kennelijk zit "wie vraagt wordt overgeslagen" toch ergens diep in mij geworteld. Kinderen heb ik nog niet zo assertief meegemaakt.

ayla

ayla

06-06-2011 om 09:07

Mijn dochter

Wordt vaak als heel brutaal ervaren, zij zou ook rustig vragen of ze voor mocht, ik heb ook al meegemaakt dat ze een cassiere op een fout wees, vond die cassiere helemaal niet leuk. Of ze gaat aan de serveerster vragen waar haar eten blijft want ze heeft honger. Ik vind de lijn tussen wel of niet brutaal vaak moeilijk. Bij een volwassene zou je bepaalde dingen vaak wel accepteren maar bij een kind wordt het vaak als brutaal gezien.

vlinder72

vlinder72

06-06-2011 om 09:31

Ayla

Mijn kinderen mogen nooit in een restaurant vragen waar het eten blijft. Niet aan de serveerster maar ook niet in het algemeen. Dat vind ik persoonlijk echt ontzettend onbeleefd.

Een cassière wijzen op een fout. Tja, wat voor fout dan. Echt een rekenfout of iets anders. Op een rekenfout zou ik een cassière wel wijzen maar niet op iets anders. Dat is niet mijn taak als klant.

Mijn kinderen zouden dat niet mogen. Kinderen zijn kinderen en geen kleine volwassenen. Ze moeten van ons leren dat ze niet alles mogen/kunnen zeggen. Dus niet overal doorheen tetteren. Niet alles maar eruit flappen in het bij zijn van andere mensen. Niet zeuren over eten in een restaurant (zeker niet brullen dat het vies is). En je zeker niet overal mee bemoeien.

ayla

ayla

06-06-2011 om 09:44

Dat is het juist

Waarom mag een volwassene het wel en een kind niet.
In het geval van het eten waren we met 3 kinderen en 2 volwassenen aan het eten in een cafetaria, iedereen had zijn eten behalve ayladochter, na 5 minuten stond ze op en zei tegen me: mama nu ben ik het zat ik ga vragen waar mijn eten blijft. Wat ze dus ook heeft gedaan, ze is naar de serveerster gegaan en heeft haar gevraagd waar haar eten bleef. Als ik was gaan vragen waar dochter haar eten bleef was dat niet onbeleefd geweest dochter neemt in plaats daarvan zelf het iniatief en nu is het opeens brutaal. Bij de kassa kan ik me niet helemaal precies herinneren wat het nou was, volgens mij was de cassiere iets vergeten te scannen. Dochter wees haar erop en dat werd niet helemaal gewaardeerd. Nog een ander voorbeeld, we stonden in een winkel te wachten om af te rekenen en een vrouw komt langs ons gelopen en gaat voor ons staan, de winkelbediende loopt achter de kassa met de door haar uitgezochte schoenen. Dochter trekt meteen mevrouw aan haar jas en zegt hardop: mevrouw wij waren eerst hoor. Dat ging mij ook wat ver, ik leg haar dan ook uit dat dat echt niet kan en dat mevrouw al geholpen werd.

Puck

Puck

06-06-2011 om 10:07

Ayla

"Waarom mag een volwassene het wel en een kind niet. "
Omdat een kind nu eenmaal geen volwassene is..... In mijn beleving mogen kinderen niet alles wat volwassenen mogen en de dingen die jij opnoemt van je dochter vind ik ook redelijk brutaal, maar het ligt voor een deel ook aan de manier waarop ze dingen brengt. Als ze een serveerster vriendelijk vraagt waarom de rest allemaal al eten heeft en zij niet dan komt dat heel anders over dan wanneer ze zegt: ik ben het zat en ga nu (obstinaat) vragen waar mijn eten blijft.

ayla

ayla

06-06-2011 om 10:19

Ze is wel beleefd

het is niet zo dat ze naar die serveerster stapt en schreeuwend vraagt waar haar eten blijft, ze vraagt het echter wel, ik zie dat niet als brutaal maar opkomen voor zichzelf

Moek

Moek

06-06-2011 om 11:32

Opvoeden

We voeden ze op tot (hopelijk) acceptabele volwassenen. Dat ze sommige dingen niet mogen heeft vooral te maken met het nog niet goed kunnen inschatten van situaties. Ik vind het verwarrend als je ze opvoedt om sommige dingen niet te doen, ook al gedragen ze zich als een assertieve maar beleefde volwassene, terwijl diezelfde dingen als volwassene juist wel van ze verwacht worden. Mijn eigen kinderen zijn absoluut niet assertief en ik zou willen dat ze dat wel waren, in deze harde wereld.

Maylise

Maylise

06-06-2011 om 12:15

Brutaal

Het eerste voorbeeld vind ik niet perse brutaal. Het hangt er vanaf hoe het wordt gevraagd. Als een kind mij zou vragen: mevrouw, zou ik aub even voor mogen want ik heb alleen maar 2 boodschappen? dan vind ik dat niet brutaal. Het heeft te maken met de toon waarop.

Verder heeft het ook te maken met de al dan niet aanwezigheid van een volwassene. Heeft het kind een vader/moeder bij zich dan zou ik het vreemd vinden als het kind het zou vragen en niet de vader/moeder.

De voorbeelden die Ayla noemt vind ik wel brutaal. Ik zou mijn kind nooit toestemming geven om te vragen waar het eten blijft. Als het langer duurt dan normaal of als ik het idee heb dat ze een van de maaltijden vergeten zijn dan vraag ik dat zelf even maar ik zou niet mijn kind toestemming geven om dat zelf te gaan vragen.

Ik zou al helemaal niet willen dat mijn kind commentaar geeft op procedures in de winkel of iets dergelijks. Als dat al moet gebeuren dan doe ik het zelf wel. Dat is echter een beslissing die ik zelf wil nemen.

Er zit namelijk echt een verschil tussen een kind en een volwassene. Er is heel veel wat ik wel mag en wat mijn kinderen niet mogen.

Maylise

Maylise

06-06-2011 om 12:29

Overigens

Ik vind wel dat er een verschil zit tussen het voorbeeld van de cafetaria en de winkel. In het eerste geval vraagt het kind om iets voor zichzelf wat het kind ook aangaat (het eten dat voor haar is besteld) en in het tweede geval bemoeit ze zich met dingen die haar minder aangaan (iemand die voordringt of een cassière die iets niet scant).

Het cafetaria voorbeeld vind ik dus eigenlijk wel kunnen. Het enige is dat ik zelf nooit mijn jonge kind dat zou laten vragen als ik er zelf bij ben. Dat vind ik gewoon een beetje vreemd maar dat is misschien iets persoonlijks. Als ik er bij ben dan ben ik gewoon het aanspreekpunt en degene die het woord voert. Ik vind trouwens dat van restaurants ook altijd heel vervelend als niet iedereen gelijk de maaltijd krijgt.

Het winkel voorbeeld vind ik wel over het randje en niet echt netjes.

Albana

Onbeschoft inderdaad. Daarnaast, iemand in een scootmobiel ZIT toch al, dus waarom zou die dan jullie stoeltjes moeten hebben?

Wat supermarktkassa betreft: als het netjes gevraagd wordt en ik geen haast heb: prima. Biedt het zelf ook regelmatig al aan. En als ik haast heb, maar 2 dingen hebb en er staan 2 slagschepen volgeladen voor me, dan vraag ik het zelf ook wel eens.

Katrien

Katrien

06-06-2011 om 13:02

Niet brutaal

Iets op vriendelijke en beleefde manier vragen vind ik zelden brutaal. En daarin maak ik geen onderscheid tussen kinderen en volwassenen.

Dochter zou van mij dan ook gerust mogen vragen waar haar eten blijft in een situatie waar ik het ook zou vragen voor mezelf (dus zoals in het voorbeeld van ayla's dochter).

Katrien

ayla

ayla

06-06-2011 om 13:09

Ja maar

Ja maar, die caissière zou toch eigenlijk blij ermee moeten zijn, als het mij was opgevallen had ik ook iets ervan gezegd, nu viel het dochter op dat er iets niet gescand werd, wat ze dus meteen bij de caissière aangaf. Het is natuurlijk wel zo dat dochter zo mondig is dat ze dat meteen aan de caissière zegt en dit niet eerst aan mij zegt. Het voorbeeld van voordringen was mij ook wat te brutaal, ook omdat dochter heel beledigt overkwam. Dat sta ik ook niet toe maar ik leg haar wel uit waarom die vrouw voor mag. Dochter verontschuldigt zich dan ook meteen, daar hoef ik dan ook niet om te vragen.

Gerry

Gerry

06-06-2011 om 15:50

Geen onderwerp

Ayla ik vind het cafetariavoorbeeld echt niet brutaal en ik snap dus niet waarom mensen dat wel vinden. Ik kan ook niet zoveel met dat volwassenen dingen wel mogen die kinderen niet mogen. In een bepaalde situatie is bepaald gedrag al dan niet acceptabel en de leeftijd van degene die dat gedrag heeft doet niet ter zake.

Ik merk wel dat mensen het heel vervelend vinden als ze weten dat hun gedrag eigenlijk niet kan (ik denk nu aan het cassièrevoorbeeld) en dan een kind brutaal noemen. Zelf heb ik heel lang geleden zo'n voorbeeld meegemaakt. Ik stond in een warenhuis bij de kassa om iets af te rekenen, ik was een jaar of twaalf. Er stonden twee personeelsleden druk te kletsen. Ze zagen me prima, maar ze hadden het te druk met elkaar. Dus toen ik dat even aangekeken had, heb ik ze beleefd onderbroken en gevraagd of ik misschien even kon afrekenen. Nou, daar werd ik me toch op een hooghartige toon voor brutaal uitgemaakt omdat ik grote mensen niet uit liet praten. Ik was volkomen verbouwereerd, ik was klant. En ook toen al had ik prima door dat als ik een volwassene geweest was deze dames zich dit gedrag òf nooit gepermiteerd zouden hebben, òf de volwassene beleefd geholpen zouden hebben. Maar omdat ik een kind was, vonden zij dat elementair fatsoen naar een klant niet nodig was.

Ik heb sindsdien een grote hekel aan dit gedrag. En ik kan ook niks met volwassenen die in dezelfde situatie met twee maten meten, een voor volwassenen en een ander voor kinderen.

Annet

Annet

06-06-2011 om 17:03

Cafetaria voorbeeld

Het hangt ervan af hoe een kind het vraagt.
Wat wel kan is:
Mevrouw, zou het kunnen dat mijn eten vergeten is? De anderen aan onze tafel hebben al wel hun bestelling.

Wat niet kan:
Mevrouw, waar blijft mijn eten? Ik heb nu echt honger.

*bella*

*bella*

06-06-2011 om 22:04

Voor mij niet zoveel verschil

Ik kan gewoon slecht tegen bemoeien. En dan maakt het niet uit, of het een kind of volwassene is. Ik kan het ook niet beargumenteren, het is gewoon iets dat me vaak irriteert. Kan er het ene moment beter tegen dan het andere. Kinderen die bij alles vragen; wat doe je? Wie is dat? Vreselijk. Maar als volwassenen het zouden doen (maar die doen het minder) zou het me ook storen/stoort het me ook.
Dat geldt wel voor meer mensen denk ik. Dus als ik zo'n assertief kind had (heb ik verre van) dan zou ik haar wel leren dat eea niet altijd op prijs gesteld wordt. En dan mag ze zelf steeds inschatten of ze dat risico wilt lopen. Ik zou haar ook leren dat veel mensen dat onderscheid wél maken, en van kinderen minder pikken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.