Cadeau na inenting.
Mijn oudste van bijna 9 heeft vorige week inentingen gekregen. Nu was ik vandaag bij de Intertoys en de mevrouw achter de kassa vertelde dat er vorige week allemaal cadeautjes zijn gekocht voor kinderen die een prik hadden gehad.
Ik ben benieuwd naar redenen hiervoor.
In mijn ogen stellen die prikken niet zoveel voor, spierpijn hoogstens, een dag of twee. Voor mij geen reden om dat te belonen. Een dikke knuffel kon ze krijgen. O ja, en een mooi kaartje van de verpleegkundige. Kind ook weer blij.
Heb jij wel een cadeautje gegeven?
Nee
Wel bij de basisschoolprik gezegt dat als ze even gewoon meewerkte we snel door konden naar de bakker voor een kaasstengel.
Maar met de 9-jaarsprik moest ze gewoon even doorbijten. Was wel zielig dat ze de dag erna echt koorts kreeg, maar prikken horen er nou eenmaal bij. Belonen maakt het in mijn ogen allemaal zwaarder dan nodig.
Maar mijn dochter is een nadh-kind, ik kan me voorstellen dat het voor sommige kinderen een heel ding kan zijn. Ook omdat het vaak zo'n massale toestand is ( in rijen voor de verpleegkundige) en in de klas jutten oudere kinderen de jongere vaak ook op.
Nee
Hooguit een ijsje of iets lekkers in het vooruitzicht. Tja zo krijgt Intertoys natuurlijk klanten met zo n opmerking.......
Gr Bibi
Och ja
Bij de inentingen met 9 en 13 jaar heb ik geen cadeautjes meer gegeven, maar toen ze klein waren wel een paar keer. Waarschijnlijk zouden ze ook wel meegewerkt hebben als ze geen cadeautjes hadden gekregen, maar nu hadden ze iets om naar uit te kijken.
ech nie
wat moet dat moet, en dan is het gewoon jammer, kadootjes krijg je met je verjaardag, sinterklaas en als je echt iets bereikt hebt.
Het doorstaan van een inenting valt daar niet onder.
Wat lekkers
Een koekje dat ze snel na afloop kregen, als afleiding. Maar toen waren ze kleiner, een jaar of vier, voor de Mexicaanse griep en bij het voor de zoveelste keer aanstippen van een wratje.
Ja ik heb een van mijn kinderen wel eens een cadeautje gegeven voor een inenting. Hoewel ik een inenting ook niets voor vind stellen vind dat kind het namelijk wel een groot issue.
Kind raakt ook volledig overstuur bij een inenting. Dat was met 4 jaar zo, en met 9 jaar was het helaas niet beter. Ondanks dat kind makkelijk naar de locatie toe ging kreeg het het spaans benauwd toen er een naald in beeld kwam.
Uiteindelijk is het houtgrepen werk geworden. En heeft kind een (vooraf niet beloofd) cadeautje gekregen. Als je dat verplicht moet doorstaan mag er imo best wat tegenover staan.
Dendy
Een NADH-kind. Geweldig!
Wij noemen het 'geen-alfabet' kind. Maar deze is beter 
ijsje
Nee, wij gingen een ijsje halen, that's all.
yvonne
die is niet van mij, die komt uit het "ouders online woordenboek"
omgekocht
Ik heb dochter weleens 'omgekocht' met een speeltje bij Bart Smit om haar mee te krijgen naar de psycholoog. Vooraf, onderweg, ik kreeg haar anders niet verder mee.
Daardoor waren we wel 10 minuten te laat. Dochter had ook altijd veel tijd nodig om te kiezen ook al stuurde ik dat sterk. Dat kwam natuurlijk weer in de rapporten van de kinderbescherming terecht. Dat we te laat kwamen. Maar ik was al blij dat ik haar mee had.
nee
Het zou niet bij me opkomen eerlijk gezegd. De enige keren dat ze voor zeg maar iets 'medisch' een cadeautje hebben gekregen was na een operatie.
Nee
Mijn oudste vond prikken zó erg (ze ging ter plekke overgeven en moest gaan liggen door de duizeligheid) dat een cadeautje dat niet had kunnen verzachten. Ik denk zelfs dat als ik haar een cadeautje had beloofd, ik de stress nog erger had gemaakt. Want als je voor de prik gecompenseerd wordt, dan zal het best heel erg en eng zijn.
Zelf heb ik dus geen cadeautjes gegeven bij inentingen, en op een enkeling na doen de meeste ouders in mijn omgeving dat ook niet.
skik
Een snoepje of een ijsje
Vooral mijn dochter vond prikken (en soms ook bloed afnemen voor een allergietest) vreselijk eng. Ik heb ook meegemaakt dat ze gillend wegrende uit de praktijk en dat ik achter haar aan moest.. en dan kwam er nog bij dat ze soms een paar keer moesten prikken omdat ze geen ader konden vinden.. ik hield haar dan in een houdgreep vast op mijn schoot. Gelukkig was ze rustiger toen ze 9 jaar oud was en bij de GGD een prik moest halen. Misschien wilde ze zich toen niet laten kennen, want we stonden in een lange rij.. en aan de lopende band werden er twee prikken gegeven door twee verpleegkundigen.
Na afloop troostte ik haar en kreeg ze een ijsje of een zakje snoep. Daar was ze al tevreden mee..
Nee
Maar mijn dochter (met diabetes) is ook wel wat gewend qua prikken natuurlijk 
Het ligt denk ik heel erg aan je kind: als het echt prikangst heeft dan zou ik er geloof ik geen issue van maken om iets leuks in het vooruitzicht te stellen.
ja hoor
en dan moet je aan iets denken van onder de 5 euro. Daar vind ik een kaasstengel/ijsje ook toe horen als kind dat lekker zou vinden. Iets naars mag van mij best iets minder naar worden als dat mogelijk is. En of ik als volwassene het nou niks vind voorstellen is niet te vergelijken. Een hond is voor een peuter de grootte van een tijger voor mij en ik ben ook best bang voor tijgers.
Ontaard
Ik heb geen kadootje gegeven, sterker nog, ik heb oudste met de moeder van een vriendje meegegeven zodat ze samen de prik konden halen. Man en ik konden lastig weg van werk of zoiets, ik weet niet meer waarom. Het was wel wat ontaard maar bleek heel goed te werken. Hij heeft volgens die moeder geen kik gegeven en deed juist heel stoer. Dat had hij bij mij vast niet gedaan.
een keer
bij de Mexicaanse griepprik stelde ik zoon een extra keer schoenzetten in het vooruitzicht. Hij was heel stoer naar binnengegaan, maar toen zag hij die grote hal, met al die stoelen met stoere zusters ernaast, en allemaal blerende kinderen, en toen kreeg hij knikkende knieën, het schaap. Hij was toen 5.
Bij de laatste prik toen hij 4 was zei ik dat dit voorlopig de laatste prik was (later kwam die Mex. griep, wisten wij veel), en toen heb ik bij de Hema een zakje plastic dinootjes gekocht.
Dochter kreeg met haar 4-jaarsprik - we waren inmiddels verhuisd - een tas van het consultatiebureau met een broodtrommel en nog wat (en een folder over gezond eten ofzo). Dus ik had niet de behoefte om daar nog wat bovenop te doen.
Bij die 9-jaarsprik zal het ook wel iets in de kaasstengel-sfeer worden denk ik. We hebben al genoeg troep in huis
Groeten,
Temet
Nee
Mijn dochter moet over twee weken. Ze zal het vreselijk vinden maar een cadeautje kopen komt niet in mij op.
Nee
Ik geef nooit kadootjes bij dat soort dingen, ook niet bij rapporten.
Ik ben van mening dat als je als troost kadootjes geeft je je kind vatbaar maakt daarvoor, troosteten vind ik iets heel gevaarlijks ook maar ik geloof weer niet dat je dat kweekt door een kaasstengel te geven hoor
Dalarna
Tis maar net hoe je dat brengt. Als je die kaastengel brengt als cadeau omdat die prik zo naar is, is het troosteten. Als je zegt: werk gewoon even mee, dan kunnen we snel naar de bakker en dan mag jij ook een kaasstengel, dan is dat iets heel anders. Toch??
Nee
hier ook geen beloning in de vorm van een cadeau hoor, wel natuurlijk de extra knuffels en beloning in woorden.
Ik denk inderdaad als je iets als beloning in het vooruitzicht steld het kind dan inderdaad de indruk kan geven dat het heel eng en pijnlijk is....Ik heb er nooit omheen gedraaid met " het doet geen zeer", maar heb wel ook uitleg gegeven dat het welliswaar eventjes vervelend kan zijn, maar als we het niet zouden doen het veel erger kan worden....
Dendy
Dat kan best maar ik zie dan al helemaal niet waarom je dat zou doen. Doe dan net alsof het toeval is dat je langs de bakker komt.
Dalarna
In het geval van dochter heb ik dat wel gedaan. Want dat prikken was nogal een circus hier. Een enorme rij met brullende kinderen die op school al waren opgefokt door kinderen die een jaar ouder waren. Mijn dochter is een bikkel, maar ik zag haar zenuwachtig worden. En toen heb ik iets gezegd in de trant van "ik hoop dat ze opschieten, ik moet nog naar de bakker, wil jij straks een kaasstengel. Zoiets dus.
Het was meer afleidingseten
hier
Hier was het een kwestie van zoon en de dochter van mijn vriendin halen, naar de sporthal en daar was een kleine wachtrij van kinderen uit de buurt en klaar was het. Weer hups naar school en daar was de grootste tegenvaller dat ze precies die prikdag hadden uitgekozen om het brandalarm te testen. De hele school zat buiten in het gras Geen tijd voor bakkertjes en kadootjes en eerlijk gezegd heb ik daar nooit een tel over nagedacht, het was gewoon ophalen van school en terugbrengen naar school.
maar wat is het verschil
tussen een troostknuffel, troostwoorden en een troosthebbedingetje?
En waarom ergens lakoniek over doen terwijl je zelf vroeger ook nerveus was?
Wat
Ik doe niet laconiek, ik doe gewoon, normaal, het moet dus we doen het. Ik doe ook niet aan troostknuffels en troostwoordjes hoor als ze oud genoeg zijn om normaal tegen ze te praten
troostknuffels en woorden
Bij een 9 jarige na een prik? Daar kan ik me niet zo veel bij voorstellen. Ik vertel wat er staat te gebeuren en achteraf wil ik best even horen hoe ze het ervaren hebben. Maar verder besteden we er eigenlijk geen aandacht aan. Als het achter de rug is zijn ze blij dàt het achter de rug is, en valt er ook eigenlijk niks te troosten.
wees blij
Wees blij dat je je er niets bij kan voorstellen. Dan heb je waarschijnlijk een kind dat na een prik niet getroost hoeft te worden.
Wat mij betreft ben je met 9 echt niet te oud voor een troostknuffel en troostwoorden. Als ik verdrietig/bang ben vind ik een knuffel en een paar troostende woorden ook erg prettig.
Als mijn kind een nachtmerrie heeft krijgt het een knuffel en troostwoorden. Als het de (voor hem) nachtmerrie van de vaccinaties heeft doorstaan ook.
Hangt ervan af
Als een kind extreem bang is voor een prik (of bloedafname, dat is nog erger), dan kan je achteraf hem wel wat geven. In mijn geval was dat snoep of een ijsje. Maar als het kind zoiets heeft van: "dat doe ik even tussendoor", dan is dat niet nodig.
ja maar
Ook een kind dat heel bang is, is achteraf toch opgelucht? Dan zit de 'troost' toch al in het feit dat het achter de rug is?
