Dochter (9) alleen door het donker laten fietsen?
Mijn dochter zit op paardrijden, wat minder dan 10 minuten hiervandaan is. Ze fietst al een jaar of twee vaak alleen, nadat ze vanaf haar vierde van mij "prive fietsles" heeft gekregen omdat ze vanaf die leeftijd dagelijks naast me fietst en ik haar altijd de verkeersregels heb uitgelegd.
Ik heb haar vorig schooljaar ook alleen van en naar de balletles laten fietsen. Haar paardrijles is op maandag van vier uur tot half zes. Vaak loopt het uit. Tot voor kort fietste ze daarna alleen naar huis. Nu heeft ze echter van haar juf te horen gekregen dat ze niet meer wil dat mijn dochter alleen naar huis fietst: haar moeder moet haar halen.
Ik baal hiervan omdat dit net in de tijd is dat ik normaal gesproken kook en ik nog twee kinderen van 4 en 6 heb die moe en hongerig zijn. Mijn man kan misschien wel wat eerder thuiskomen om haar op te halen, maar vaak moet hij op reis voor zijn werk.
Vinden jullie het ook onverantwoord dat mijn dochter alleen fietst? Ik heb ook al opmerkingen van een andere moeder gekregen van de hockey (ook 10 minuten fietsen, op woensdag van half vijf tot half zes). We wonen in een dorp en de stukken waar ze fietst zijn redelijk rustig en goed belicht. Alleen met paardrijden moet ze langs een klein stukje waar het wat rustiger is.
Mijn vader liep op zijn zesde vroeger 5 km naar school alleen denk ik dan + ik denk dat de kans op kinderlokkers statistisch te verwaarlozen is vooral omdat het om een hele korte tijd gaat. Daarnaast gebeuren de meeste zedendelicten volgens mij door bekenden.
De tijden zijn veranderd....
Tja Geerke, ik sluit me bij je aan (als ik je goed begrijp tenminste)..
Ook ik woonde vroeger nogal afgelegen en moest 12 km fietsen over genoeg stilletje weggetjs e.d.
Had ik het laatst met mijn moeder over (= nu 78) en ze zei al dat ze er nu pas de bibbers van kreeg dat ze me dat hele stuk liet fietsen. Toch stond ze daar toen echt niet bij stil en waren issues als "kinderlokkers" of andere enge types die je bij een tunneltje op stonden te wachten niet aan de orde, beter gezegd; men stond er niet zo bij stil en sprak er ook niet echt over.
Ik zou het mijn kids noooooit laten doen, behalve dan in een groep en dan absoluut samen uit, samen thuis !
En anders maar halen/brengen ofzoiets, maar echt, niet alleen in het donker !!!
groet Anja
Anja
Ja, vroeger kon het vaak niet anders ( wij hadden geen auto en ik was de oudste van 5, mij ouders hadden gewoon niet de gelegenheid mij steeds weg te brengen en te halen), dat is nu in veel gevallen anders. Je moet je kinderen beschermen, maar niet overbeschermen of bang maken, ze zullen langzamerhand moeten leren dingen alleen te doen, ook dat hoort bij opvoeden. Ik zie alleen nog steeds niet echt het verschil tussen in het donker en overdag alleen weg mogen, gevoelsmatig lijkt het anders, maar zeker voor kleinere kinderen maakt het weinig uit.
Lastig
Toch,vind ik het lastig,9 jaar is wel erg jong,maar wat doe je als ze 14,15 zijn?
Je moet ze toch eens los laten? Wat dan wel en wat niet?
In een groep rijden kan niet altijd.Tot hoe laat laat je ze alleen gaan,wel in de stad,niet op een rustig stuk?
Ik ben wel verbaasd over sommige reacties hier.Ja zelfs als volwassenen kan je iets over komen,maar je kan ze toch ook niet tot 25 jaar opblijven halen?
Reactie
Ook al waren dit incidenten, het zijn wel zaken die je nooit vergeet, die veel indruk maken. Ik weet met mijn rationele verstand ook best dat er heus niet op elke hoek een kinderlokker staat,maar je kind zou zo iemand maar tegen komen als het in het donker alleen over een verlaten weg fietst. Dat kun je voorkomen en ik vind dat je dat als ouders ook moet doen.
In het geval van Nymphe kan ik me overigens heel goed voorstellen dat haar vader haar een stukje heeft laten lopen. Het was tenslotte nog heel vroeg (half 4) en maar een klein stukje tot aan haar huis. Nymphe was (las ik uit het verhaal van haar moeder) een meisje met een sterke eigen wil dus ze was ook moeilijk tegen te houden. Je denkt dat dat moet kunnen, zeker in zo'n dunbevolkt gebied. En dat is dan net het verraderlijke eraan. Juist in een drukke stad gebeuren dit soort dingen veel minder vaak. Daar is teveel sociale controle.
Ik kan me voorstellen dat haar ouders nooit meer de oude zijn geworden, je draagt zoiets voor altijd met je mee. Het is het ergste dat je kan overkomen, de dood van je kind. Daar komt in dit geval dan nog eens bij dat het eigenlijk nooit opgelost is wat er nu gebeurt is begreep ik.
Fairy1973
Het is natuurlijk vreselijk,toch vraag ik me af of je het zoals jij zegt kunt voorkomen.
Dan zou je je kind nooit uit het oog kunnen verliezen,kan het niet buiten spelen,niet naar vriendjes enz.
Opvoeden is ook loslaten.Kleine kinderen verlies je inderdaad niet uit het oog,maar met het groter worden,komt ook het beetje bij beetje loslaten.Zelf vind ik dit het moeilijkste van opvoeden.Juist omdat er zoveel kan gebeuren.Maar zoals hier ook al is genoemd,wil ik ook geen angst kweken,en ze vol vertrouwen de wereld in laten gaan.
Niet doen
NIET DOEN, ABSOLUUT NIET DOEN, JE VERGEEFT JEZELF HET NOOIT MEER ALS ER IETS GEBEURT....
