Dochter kan haar draai niet vinden op school

Geenvera schreef op 26-11-2025 om 13:01:

[..]

Ik reageer even op je beide berichten:

Het is één van de voorstellen die wij overwegen inderdaad. Ik heb daarnaast niet gezegd dat school heeft aangegeven dat er een achterstand is. Ze hebben aangegeven dat het lijkt alsof ze (de laatste weken) dingen niet begrijpt door onder andere verdriet, afleiding en verveling.

Wij denken na over een eventuele overplaatsing naar groep 2 wegens inderdaad meer uitdaging. Het lijkt mij niet vanwege een vriendinnetje, dat lijken mij niet de juiste intenties.

Ze is verdrietig omdat ze geen plezier heeft op school / in deze klas, ze vind het saai en geeft aan dat het iedere dag het zelfde is. Onze dochter is iemand die onder andere veel uitdaging nodig heeft omdat ze anders zich snel verveelt. Aangezien er nu (voor haar) veel herhaling is van het eerste jaar speelt dit denken wij zeker een rol.

Gelukkig speelt er thuis verder niks maar jeuk aan haar kleine teen heeft ze regelmatig

Als wij zelf geen antwoorden hadden op haar gedrag dan waren wij natuurlijk meegegaan in het logopedist verhaal. Wij denken dus dat groep 2 de oplossing zou zijn voor onder andere meer uitdaging.

Voor meer uitdaging lijkt me in ieder geval een betere motivering dan vanwege vriendinnetje. Doordat je op grotendeels over die vriendschap ging werd ik kennelijk op het verkeerde been gezet.

Bij ons is groep 2 overigens niet wezenlijk uitdagender dan 1. Dus dan ook even in de gaten houden hoe ze dochter toch uitdaging bieden. (dit is een tip )

En fijn te horen dat de thuissituatie inmiddels beter is.  

er zijn geen combinatiegroepen 1/2?

Geenvera schreef op 26-11-2025 om 13:12:

ik lees weinig tips verder overigens

Ik ben op deze leeftijd sowieso niet zo voor versnellen en in dit geval betwijfel ik of je dochter echt voorloopt. Hoewel je in je laatste berichten over verveling schrijft als reden om haar naar de 2e te willen, ging het in je hele OP over hoe ontzettend verdrietig het is dat haar vriendinnetje wel naar groep 2 gaat en dat ze nu al drie maanden elke ochtend huilend afscheid nemen voordat ze hun klassen in gaan ... dat laatste vind ik eigenlijk best zorgelijk. Drie maanden elke dag hetzelfde verdriet?! 

Als ik jou was, zou ik focussen op hoe je haar kan leren om met die gevoelens om te gaan. Daar heeft ze waarschijnlijk meer aan dan dat je haar nu naar de 2e probeert te praten - terwijl er vorig jaar geen reden was om te versnellen, ze nu bovendien de eerste 3 maanden gemist heeft en dan ook nog eens over alweer 6-7 maanden klaar moet zijn voor de 3e. 

yette schreef op 26-11-2025 om 16:41:

[..]

Ik ben op deze leeftijd sowieso niet zo voor versnellen en in dit geval betwijfel ik of je dochter echt voorloopt. Hoewel je in je laatste berichten over verveling schrijft als reden om haar naar de 2e te willen, ging het in je hele OP over hoe ontzettend verdrietig het is dat haar vriendinnetje wel naar groep 2 gaat en dat ze nu al drie maanden elke ochtend huilend afscheid nemen voordat ze hun klassen in gaan ... dat laatste vind ik eigenlijk best zorgelijk. Drie maanden elke dag hetzelfde verdriet?!

Als ik jou was, zou ik focussen op hoe je haar kan leren om met die gevoelens om te gaan. Daar heeft ze waarschijnlijk meer aan dan dat je haar nu naar de 2e probeert te praten - terwijl er vorig jaar geen reden was om te versnellen, ze nu bovendien de eerste 3 maanden gemist heeft en dan ook nog eens over alweer 6-7 maanden klaar moet zijn voor de 3e.

Eens met je hele bericht, maar vooral met vetgedrukte!

Vraag een gesprek aan met de juf. Bespreek wat je ziet en ervaart. Juf heeft ervaring, vast ook wel met ‘gebroken vriendschappen’. Wie weet heeft ze fijne ideeen om dochter te helpen.

niet twijfelen aan jezelf, maar de situstie duidelijk verwoorden en zorgen dat jou dochter zich weer prettig voelt op school. 
Dat staat op 1. En laat je hierbij niet wegwuiven, want jij kent je dochter het beste.

Dus; kan dochter naar groep 2.

Kijk dat eerst even aan en daarna komt de rest....of de rest lost zich vanzelf wel op.

Op basis van wat je vertelt over de uitdaging die je dochter nodig heeft: Het kan ook best zijn dat je dochter alle frustratie van nog een jaar groep 1 projecteert op dat ene vriendinnetje dat wel naar groep 2 mocht. Wat een onzin dat een kind geboren in november standaard bijna 2 volle jaren in groep 1 moet zitten. Ze verveelt zich misschien wel kapot. Ik zou zeker het gesprek aangaan met de school. En dan niet over dat vriendinnetje, maar over je dochter en wat zij nodig heeft. En als je net een school hebt getroffen die stug vasthoudt aan een regel die al lang niet meer bestaat... Tja, ik zou dan mijn conclusie trekken en een school zoeken die wel naar het kind kijkt in plaats van de geboortedatum.

Ik zou het contact met dit vriendinnetje zoals het nu is, afremmen. Dus niet naar elkaar staan kijken en huilen bij de trap. Echt vrij ongezond gedrag en jouw "je hart breekt..." geeft mij het idee dat dit ook nog eens gevoed wordt. 

TO je legt steeds de nadruk op het vriendinnetje. Het lijkt nu net of zij de enige reden is dat je dochter naar groep 2 wil. Ik vind deze vriendschap voor een kleuter behoorlijk intens. Is je dochter altijd al zo eenkennig? Dat ze zich zo vastklampt is niet gezond.

Bij mijn kleindochter speelde een soortgelijk verhaal. Zij moest in groep 1 blijven (leeftijd), terwijl haar vriendinnetje naar groep 2 mocht. zij werd vervelend in de klas en er dreigden allerlei diagnoses te komen. Tot er een juf kwam die ging uitzoeken wat ze eigenlijk allemaal al kon. Toen bleek dat ze ver voorlag. Ze is toen van groep 2 naar groep 4 gegaan en ook daar ligt ze voor op de anderen. Er kan dus ook een heel ander verhaal onder zitten, maar een goede, oplettende leerkracht kan zelf al veel ontdekken in de klas. 
Logopedie associeer ik toch meer met problemen rond de mondbewegingen, dus dat zou logisch zijn als ze onduidelijk praat. Maar dat je verdriet kunt oplossen met logopedie is nieuw voor mij. 
Het verhaal over de vriendinnen vind ik merkwaardig. Ik ben opgegroeid met een hecht groepje van 4 vriendinnen, vanaf de wieg tot de middelbare school. We sloten anderen zelfs buiten. Juist op latere leeftijd leer je dat iedereen eigen kwaliteiten heeft en je met iedereen een relatie kunt aangaan, omdat iedereen wel iets bij te dragen heeft. Dat soort volwassen inzichten passen nog niet bij een 5-jarige die net een vriendinnetje-voor-het leven, een soulmate, gevonden heeft; 'best friends for ever' (zolang het duurt.