Dochter van 10 vindt het ineens niet meer leuk op school
De titel zegt het al; de laatste tijd vindt mijn dochter het niet meer leuk op school... Ze ging altijd met veel plezier, is een leergierig kind, kan ook bovengemiddeld meekomen. Ze krijgt al meer uitdagende dingen te doen; daar ligt het niet aan...
Het is een kleine school; de klasjes zijn klein, zij zit met 7 meiden en 1 jongen in groep 7. Die is gecombineerd met groep 8; 2 meisjes en 3 jongens. Geen ideale situatie; toen dochter begon op die school had ze een grote klas, inmiddels is in de loop van de jaren meer dan de helft van school gegaan.
Die kleine klassen hebben natuurlijk wel als probleem dat de keuze in vriendinnen niet groot is. Ook dat is nooit zo'n probleem geweest. Dochter had twee vaste vriendinnetjes en verder speelde ze met iedereen wel. De laatste tijd gaat een van die vaste vriendinnetjes veel om met een meisje uit gr. 8 en als mijn dochter aan haar vraagt of ze wil spelen, dan heeft ze altijd wat anders of geen zin. Kan natuurlijk, maar mijn dochter voelt zich ernstig tekort gedaan. Afgelopen week heeft het vriendinnetje bij ons geslapen na het feestje van dochter; het leek weer als vanouds!
Toen dochter gisteren uit school kwam moest ze erg huilen; ze had een briefje in de box van de vertrouwensjuf gedaan. Of die juf eens met haar en vriendinnetje wilde praten... Ik vind dat heel knap van haar en heb haar daar een compliment voor gegeven.
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik nu van jullie vraag. Dochter is een onzeker meisje. Ik wil niet met de moeder van het vriendinnetje gaan praten; ik wil eigenlijk dat ze het zelf oplossen en ik weet dat haar moeder daar ook zo over denkt (voor de vakantie was er ook al een akkefietje). Ik snap alleen zo'n meisje niet. Als zij niet met dochter wil spelen (dat kan natuurlijk, dat zij dochter niet zo leuk vindt als dochter haar), waarom wil ze dan wel komen slapen? Had ik dat niet goed moeten vinden? Hoe werkt dat bij meiden van die leeftijd?
Pffff, ik vind het zo zielig voor dochter; je lagere schooltijd moet toch leuk zijn???
Veranderingen
Ik herken helemaal hoe jij je inleeft in je dochter.. ik doe het zelf ook als ze niet goed in haar vel zit.
Toch weet ik dat ik dit moet leren loslaten.. ze zal zelf met tegenslagen moeten leren omgaan, zichzelf moeten leren ontwikkelen, daar kan ik natuurlijk veel in betekenen door haar te steunen en een luisterend oor te bieden maar ik kan haar probleem niet overnemen of oplossen.
De juf hier in groep zeven begon haar informatie-avond met de mededeling dat groep zeven best heftig zou kunnen gaan worden.. dit is namelijk de leeftijd waarop kinderen beginnen met puberen, met veranderen, de juf staat minder centraal en er gaat anders tegen vrienden en vriendschappen worden aangekeken.. er zullen nieuwe vriendschappen ontstaan en sommige (jarenlange) vriendschappen zullen ineens kapotgaan.
Mijn oudste dochter heeft ondervonden (op minder leuke manier) dat de juf inderdaad gelijk had.
Het kan best zijn dat de vriendschap van jouw dochter dit gaat redden dan zal die alleen maar sterker worden, het kan ook best dat het leegbloedt.. Dat vriendinnetje wel wilde logeren tja.. misschien is het zo dat ze aan de ene kant best wel vriendinnen wil blijven maar dat aan de andere kant ze het niet goed weet.. of misschien dat ze ongenuanceerd iets te enthousiast ja op het logeren had gezegd zonder erover te hebben nagedacht.. of dat moeder heeft gezegd doe het maar met het idee dat het dan weer goed zou komen.. zoveel mogelijkheden..
Klopt
ik heb ook weleens gehoord dat gr. 7 een heftig jaar is...
Ze begint ook al een beetje te puberen, er is niet veel goed; ze heeft een grote mond, maar als ze dan zo huilend uit school komt is het echt nog maar een grietje hoor.... Lastige leeftijd; vooral voor zichzelf!
Beginnen loslaten... tsja...
