Eindmusical en afscheid groep 8
Vanavond was de eindmusical van groep 8 waar mijn oudste dochter. De hele musical was bedacht en in elkaar gezet door de scholieren zelf en de muziekleraar had het één en ander aan elkaar gebreid met liedjes en dansjes. En wat was het leuk! Mijn dochter was vioolvis (jaja, die bestaan echt) en speelde op haar viool de sterren van de hemel met het liedje 'diep in de zee' uit de musical De kleine zeemeermin. Helemaal uit haar hoofd. Na afloop met tranen in mijn ogen de groep acht-ers uitgezwaaid. En op de weg terug naar huis hoorde ik op de radio Marco Borsato met 'dochters'. Oo, ik heb echt alle fases met blijdschap en zonder tranen afgesloten, maar nu ben ik op eens heel emotioneel. Moest ik gewoon effe kwijt omdat ik hier heel vaak hoor over moeders die moeite hebben met het afscheid nemen van de babytijd. Heb ik nooit gehad. Maar ik heb het nu dubbel en dwars. Morgenochtend gaat mijn oudste al meespelen bij het strijkensemble van de nieuwe middelbare school. Ik zei vanavond tegen haar juf dat ze morgenochtend misschien iets later komt omdat ze die repetitie heeft. Was een hele geldige reden vond ze. 
'Wat is ze mooi, wat staat de tijd haar goed....
Dorry
Cobi
Hou op schei uit....we krijgen wel extra klasseassistenten, maar een gewoon lokaal, en een deel van de aula komt beschikbaar zodat daar ook kinderen kunnen werken....maar dochterlief is niet blij dat ze een deel van haar laatste jaar in de aula zal doorbrengen. Ik vermoed dat daarna het vo een verademing zal zijn..
Zelf schrijven
Op de basisschool van mijn kinderen schreven twee leraren elk jaar samen met de kinderen zelf de musical. Erg leuk. Het hielp natuurlijk wel dat een van de leraren zeer muzikaal is en ook makkelijk liedjes kon componeren. De kinderen konden allemaal meehelpen met het verhaal en hun eigen rol vorm te geven. Leuk maar wel veel werk voor de leraren dus die moeten daar ook maar zin in hebben.
Nog drie weken
Ik zit hier even illegaal, want ik moet verder met het papegaaienpak (!) voor de eindmusical van onze zoon. Ik word echt gillend gek deze tijd van het jaar, vrijdag een Prom on the Playground, waar zoon electrische gitaar gaat spelen, morgen proefdraaien op de middelbare school ('s avonds de ouders ook), overmorgen sportdag, donderdagochtend een soort cursus voor iadh kinderen over hoe het gaat op de middelbare, volgende week disco en uitvoeringen van de toneelclub (wie had bedacht dat dat een goed idee was, ik moet pakken voor vier rollen naaien dit jaar!), en de week daarna de musical en afscheid op school.
En dan heb ik het nog niet eens over de eindejaarsborrels met de ouders van de klas van dochter en zoon, en een feestje van de speciale klassenassistent die zeven jaar met de kinderen meegelopen heeft die er ook nog tussengepropt worden.
Mijn tranen op de laatste schooldag zullen van opluchting zijn dat we het allemaal hebben gehad en ik verwacht dat ik de eerste week van de vakantie op apegapen lig.
Wat ik wel een leuke traditie vind is dat ouders en kinderen hier na de laatste bel en masse naar het plaatselijke park gaan met picnic (en de nodige flessen wijn) om zo de vakantie in te luiden.
Zeg me dat t goed komt!
Vanmorgen een bleek en bibberig jongetje afgeleverd voor een introduktiedag op zijn nieuwe school. Zo te zien kennen de meeste kinderen in zijn klas elkaar al, en hij niemand. Moeilijk hoor, dat loslaten....
En het kwam goed
Hij kwam lachend en grappend naar buiten. Phew, die horde is genomen!
