Fietsen naar Koningsspelen (9km enkele reis) of niet?
Wij wonen in een gemeente waar deze week de Koningsspelen worden gehouden. Onze dochter, is 9 jaar en zit in groep 6 (ze is de jongste van de klas en wordt volgend schooljaar pas 10). Voor de bovenbouw worden de spelen niet op school gehouden maar op een andere locatie. Ze gaan op de fiets en het is een enkele fietsafstand van ongeveer 9 km.
Onze dochter is geen sportief type, heeft niet zo'n goede conditie en is ook niet erg sterk. In het dorp doen we wel alles op de fiets, maar dat zijn meestal heel korte afstanden van zo'n 1 à 2 km. Ze zit op dansen en sinds kort ook op tennis, maar een goede basisconditie ontbreekt (nog steeds). Daarnaast is ze vorige week ziek geweest en is haar conditie nu nog slechter dan normaal.
Voor de Koningsspelen betekent dit 9km heen fietsen, dan een actief programma met allerlei spelletjes en daarna weer 9 km terug fietsen. Vanwege het fietsen ziet dochter er erg tegenop. Ze denkt dat ze het fietsen (zeker de terugweg) niet vol gaat houden en schaamt zich ook omdat ze denkt dat ze de langzaamste is.
Ik heb dit besproken met juf en zij vindt dat dochter gewoon moet fietsen. Halen/brengen door ons vindt juf eigenlijk geen optie. Ergens snap ik dit standpunt en ja ik vind ook dat mijn dochter zulke afstanden moet leren fietsen. Maar dat leert ze niet meer deze week voor de Koningsspelen. Dochter kennende is de kans groot dat dochter aan na de Koningsspelen instort van vermoeidheid en dat ze daar (een deel van) het weekend last van heeft.
Wat zouden jullie doen? Dochter laten fietsen, toch tegen standpunt van juf in dochter/halen brengen, ziek melden, iets anders?
Ysenda schreef op 07-05-2025 om 14:28:
[..]
Gut wij dorpse kinderen gingen geregeld spelen bij onze klasgenootjes op de boerderij, groep 3/4, gewoon op de fiets mee, 7-8km en na het spelen weer terug op de fiets.
Klasgenootjes deden dat dagelijks, wij niet, gewoon gaan zeiden die moeders en we gingen, soms met 3 kinderen soms met 10 net wie er met wie mee ging.
Vergeet niet dat er nu best veel kinderen opgroeien die alleen de achterbank kennen als vervoer om ergens heen te gaan.
Hier verderop woont een meisje van 3 dat alleen in de wandelwagen zit of op de achterbank. Ouders hebben zelf geen fiets. Ze is nog nooit mee geweest op de fiets. Tegen de tijd dat zij naar school gaat hoop ik dat ze kennis heeft gemaakt met een fiets.
Dat ze niet de enige is weet ik vrij zeker door mijn ervaring met de fietscursus voor volwassenen.
Mugs schreef op 07-05-2025 om 14:50:
Mijn jongste twee zaten op een basisschool op 6,5 km van ons huis. Nou, ik heb toch meer dan eens vriendjes/vriendinnetjes die kwamen spelen moeten duwen omdat ze echt, echt niet meer vooruit kwamen.
En nog sterker: ik ga al jaren mee op het brugklaskamp van onze school en ook daar heb ik nog wel eens huilende kindertjes voortgeduwd...
Dus ja, ik wens de leerkrach veel succes!
Mijn kinderen zaten op een basisschool 500 meter van huis. Had een keer een vriendje mee die zei tegen mijn jongste:
Moet jij elke dag 4x dat hele stuk lopen? Je moeder brengt je nooit met de auto? Dan ben je zeker altijd moe?
Hij werd overal heen gebracht met de auto. 10 jaar geleden al.
Ik zou kind gewoon mee laten fietsen. In een groep kunnen ze vaak meer dan je denkt.
Toch vind ik ook dat er niets hoeft tegen elke prijs. Drie dagen op bed liggen om hiervan bij te komen lijkt me een te hoge prijs, dat is het niet waard. Is kind heen laten fietsen en dan na afloop ophalen een optie?
Toch vind ik wel dat kinderen van deze leeftijd zo'n afstand zouden moeten kunnen fietsen. Aan de conditie werken lijkt me zeker goed, maar ook medisch onderzoek want het is natuurlijk niet normaal dat een kind van negen het hele weekend ziek is van een sportdag en een fietstocht.
Dit staat overigens los van de begeleiding. Ik mag hopen dat school dat goed geregeld heeft met hesjes en enkele meefietsende ouders/docenten/ondersteunend personeel.
kenfan schreef op 07-05-2025 om 14:41:
[..]
Ik ben ook geen fan van kinderen laten liegen. Een basisschoolleraar die kinderen onder druk zet met het argument dat ze slap zijn, zijn geen parel van het vak. Ben je daarover met haar in gesprek gegaan?
De leraar van oudste in groep had de fijne gewoonte om kinderen die iets niet wisten voor gek te zetten, en dat ook echt zo benoemde. Daar ben ik wel mee in gesprek gegaan, ook al betrof het niet mijn kind.
Ik zie een docent ook niet als iemand die macht heeft. Je hebt er rotte appels tussen zitten, maar er is altijd de mogelijkheid om het hogerop te zoeken als je iemand zonder pedagogisch talent treft. Dan moet je niet bang zijn een confict uit de weg te gaan.
Wat de docent in de OP betreft, die vind ik erg optimistisch. Er zijn niet zoveel kinderen die gewend zijn een dergelijke afstand te fietsen. Aan de andere kant, fietsen ze in een groep en zijn ze er voor dat ze er erg in hebben. Voldoende begeleiding is wel belangrijk. En als docent zou ik hesjes regelen,
Ja, ik ben met haar in gesprek gegaan, maar tevergeefs. Juf was erg van zichzelf overtuigd. Daar stond ze om bekend en ze was er trots op. Juf wist alles beter en hield ervan kinderen en hun ouders 'op hun nummer' te zetten. De directeur was een slappe dweil die in alles 'achter zijn medewerkers stond' zodat hij niet hoefde in te grijpen. De overige juffen waren prima hoor, tot groep 6 heb ik niks te klagen gehad. In de ogen van kind had deze juf alle macht en ik snapte haar gevoel wel. Vandaar dat we ons er vrolijk doorheen hebben gejokt als we dat nodig vonden.
In is het gelukt met de rest van de bovenbouw mee te fietsen en sporten?
Ja het is wel gelukt. De terugweg ging moeizaam, ze was heel erg buiten adem. En thuis was ze weer misselijk en had wat hoofdpijn. Ik heb gelijk voor volgende week een afspraak gemaakt bij de huisarts, omdat mijn onderbuikgevoel zegt dat dit niet alleen maar gebrek aan conditie is.
