Geen afscheid willen nemen
Mijn dochter maakt afspraakjes met kinderen uit de klas. Gaat goed maar als we afscheid nemen is het altijd: mogen we bij elkaar eten, mogen we logeren, zullen we morgen afspreken, zullen we overmorgen afspreken, etc. Ik krijg het er al benauwd van en volgens mij de kinderen ook. Ze heeft geen vast vriendinnetje en misschien wil ze dat wel graag. In het begin komen de kinderen een paar keer maar blijven daarna weg. Ik weet niet echt waarom ze er geen blijvertjes tussen zitten maar ik kan me voorstellen dat ze te claimerig gevonden wordt en dat dat afschrikt. Ik probeer het haar af te leren maar dat is tot nu toe niet gelukt. Is er iemand die dit herkent bij eigen kind of kameraadjes?
Afspraken over maken
Mijn dochter had ook zo'n vriendinnetje. (had inderdaad, want ja, het is over gegaan) Het is inderdaad heel erg benauwend voor het andere kind en schrikt enorm af. Je kind gaat namelijk over de persoonlijke grenzen van alle aanwezigen heen. (die van jou, die van het andere kind en die van de ouders van het andere kind)
Ik zou daar toch eens met je dochter over spreken. Ten eerste om duidelijk te maken dat het onbeleefd is om zo over persoonlijke grenzen heen te gaan. Waarschijnlijk is je dochter zich dat niet bewust. Misschien kun je haar met een rollenspel laten ervaren hoe het voelt.
En dan zal ik duidelijke afspraken en regels maken. Want je kunt daar toch gewoon afspraken over maken? Als je ergens gaat spelen, hoort daar bij dat je ook goed afscheid neemt. En dan voor je dochter benoemen wat jij daar onder verstaat. Gelijk mee komen, niet gaan zeuren, niet gaan verstopppen, niet nog om snoepjes gaan bedelen, helpen opruimen (of dat in ieder geval aanbieden) en netjes bedanken.
Als je dochter het dan toch doet, zou ik haar aan bovenstaande herinneren: "Pietje, je weet dat ik dit niet goed vindt, kom mee"
