Is ze nog ziek of stelt ze zich toch aan?
Onze dochter van 8 jaar groep 5 is al bijna 2 weken ziek. Ze klaagde over hevige hoofdpijn en moest regelmatig huilen. Na een halve week met haar naar onze eigen huisarts gegaan, die ons doorverwees naar een kinderfysiotherapeut wegens verhoogde spierspanning in de nek. De fysio stuurde ons weer door naar de manueel therapeut en hij heeft haar geholpen aan een verschoven nekwervel, waarschijnlijk opgelopen tijdens het trampolinespringen bij opa en oma. Ze zou nu van de pijn af moeten zijn, helaas is dit niet zo. Ik slaap sinds twee nachten naast haar en haar broer slaapt in mijn bed zodat ik niet meer telkens naar boven hoef wanneer ze wakker wordt en gaat huilen. Dit leek me voor de rust van onze zoon en van mij wat beter. Ze wordt gemiddeld om de twee uur huilend wakker en grijpt naar haar hoofd dat ze pijn heeft, kreunt dan en maakt grimassen met haar gezicht. Onze eigen huisarts is nu met vakantie en de plaatsvervangende huisarts zegt dat het gewoon een virusinfectie is en dat ze met paracetamol vanzelf weer beter wordt. Hij geloofd niet zo in manuele therapie. Het gekke is dat overdag het wel redelijk goed gaat. Vandaag hebben we haar voor het eerst weer een ochtend naar school laten gaan. Toen ik vanuit mijn werk tussen de middag belde naar huis waar ze een broodje aten met de buurvrouw wilde ze ook weer 's-middags naar school. Ik zei, achteraf heeeeeel stom natuurlijk, of het wel een goed is idee is om te gaan omdat ze afgelopen nacht immers nog lag te huilen van de pijn. Maar dat ze van mij wanneer ze dit wilde best mocht gaan. De buurvrouw vertelde mij dat ze daarna direct zei dat ze inderdaad erg moe was en niet naar school meer wilde, terwijl ze daarvoor helemaal niet heeft geklaagd. Ze is dus ook niet meer gegaan en is heerlijk gaan spelen. Ik baal dus best wel, dat ik haar zo beïnvloed heb. Daarnaast ben ik me er wel bewust van dat zoon ook graag aandacht wilt, dus zorg ik dat hij ook nog extra aandacht (een op een) van mij krijgt. Hoe zorg ik nu dat zij en ik uit deze negatieve spiraal komen? Ik ben zo langzamerhand behoorlijk moe omdat ik sinds vorige week woensdag nog geen twee uur achter elkaar geslapen heb. Manlief is erg druk met zijn eigen bedrijf en ik ben al blij dat hij dan de zorg van zoon en hond overneemt zodat ik me op de zieke kan richten. Ik denk dat het een beetje een warrig verhaal is geworden, maar ik weet gewoon niet meer hoe verder te handelen naar dochter toe: Meelevend, toch negeren wanneer ze klaagt, afwachtend, etc...
Spelen en naar school
Heb je al geprobeerd een "ziek is ziek, gezond is gezond" regime te hanteren?
Ziek is ziek, dwz als je zoveel last hebt dan niet naar school, maar dan ook niet spelen, op visite bij de buurvrouw etc. Ziek is in bed liggen, en dan ook geen nintendo of tv want daar krijg je maar hoofdpijn van.
Lastige is dan wel dat jij dan ook met het praktische en logistieke probleem zit, maar als ze zich aanstelt dan loont dat in elk geval wat minder.
Ziek is ziek en gezond is gezond
Ja, dat trucje hebben we al geprobeerd. Ze gaat dan rustig naar bed geen leuke dingen geen afleiding. Vindt ze ook helemaal niet erg. Een tijdje later ligt ze lekker te zingen en spelen of te lezen. Dus dan denk ik van 'oh ze is beter' en vraag het haar dan ook hoe het gaat of of ze zich beter voelt. Ik krijg dan als antwoord het gaat een beetje en dan is ze gelijk weer zielig en grijpt naar haar hoofd. Of ze voelt zich beter, zegt dat ook maar is na een uur weer ziek en heeft hoofdpijn.
Lijkt mij duidelijke zaak
Er is geen sprake van aanstellerij als ze er in de nacht van wakker wordt. Geen wonder dat zij met een groenbrief van jou wel thuisblijft. Ze kan wel spelen, maar ze kan alles in eigen tempo doen en heeft meer rust dan op school.
Misschien heeft ze door de liggende houding een toename van klachten, ik weet het niet, maar ze is duidelijk niet in orde!
Niet te vaak over beginnen misschien?
Hoi,
Ik zit ook een beetje mee te denken en misschien is het een idee om er niet meer teveel uit jezelf over te beginnen. Dus niet vragen hoe het gaat enzo... uiteraard haar wel goed in de gaten houden, en als ze uit zichzelf klaagt dan neem je dat gewoon serieus (volgens de ziek is ziek methode zeg maar) dan weet je in ieder geval dat al haar geklaag ook écht uit haarzelf komt en niet wordt opgerakeld door dat je het erover hebt. Als ze zich echt aanstelt denk ik dat ze langzaam aan 'vergeet' dat ze ziek was, en anders dan hoor je haar gewoon vanzelf wel. Misschien is het beter worden ook wel een proces van ups en downs...de komende dagen.
Maxime
Terug naar de huisarts
Ik denk dat er even serieus naar gekeken moet worden. En ik snap de term 'aanstellen' nooit zo goed, tenzij dat de enige manier is om aandacht van ouders te krijgen.
Aanstellen
Hoi,
Wat bedoel je precies met dat je de term aanstellen niet snapt? Het is inderdaad een vorm van aandacht vragen maar ik vind dit een verkeerde vorm die je graag af wil leren. Mijn zoontje heeft wel eens gedaan of hij ziek was om vervolgens, toen hij in een bedje op de bank lag op te biechten dat hij helemaal niet ziek was, maar gezellig thuis wilde blijven. Omdat de halve middag al om was heb ik hem thuis gelaten maar wel op het hart gedrukt dit niet meer te doen omdat ik anders niet meer weet wanneer iets echt is en wanneer nep, en hij krijgt echt voldoende aandacht van ons, maar had in de gaten dat het nog iets beter werkte om je zin te krijgen je kon doen alsof je ziek was.
Maxime
Negatieve spiraal
Bij ons heeft een kind het afgelopen schooljaar veel school gemist door ziekte/pijn. In dit geval was het onbegrepen buikpijn.
Als jouw dochter huilend wakker wordt uit haar slaap, kun je er van uitgaan dat ze echt pijn heeft. Daar moet je weer mee naar de huisarts. Het is natuurlijk mogelijk dat er geen oorzaak van de pijn gevonden kan worden, maar dat wil niet zeggen dat de pijn er niet is.
Hij heeft therapie (ademhalingsoefeningen, ontspanningsoefeningen, visualisatieoefeningen) gevolgd bij een psychologe, die hielp om de pijn te accepteren, toch te onstpannen, en vervolgens af te laten nemen. Het was heel zwaar voor hem, die therapie, maar het hielp erg goed.
Misschien heeft jouw dochter wel baat bij fysiotherapie, die haar masseert en haar leert om haar nek weer op een goed manier te spannen en te ontspannen? (was je bij een kínderfysiotherapeut, of bij een gewone?)
En wat school betreft, als je dochter slecht slaapt, en zich niet goed voelt, is het toch logisch dat ze af en toe verzuimd? Misschien kun je afspraken met haar maken. In eerste instantie bijvoorbeeld wel alle ochtenden naar school, en 's middags kijken we hoe het gaat?
Succes!
