"lastig" vriendinnetje
hoi allemaal,
Mijn dochter is 9 jaar en zit in groep 5. Ze is al een aantal jaar bevriend met een meisje, ze noemen zich elkaars beste vriendin. Logeren, bij elkaar eten, urenlang kletsen...echt heel leuk. Nu komt het probleem, ongeveer om de week gebeurt er iets op school (wisselende kleine dingetjes) waardoor het opeens over is met de vriendschap, meisje doet koppig, speelt alleen nog met andere meisjes, die niet eens echt vriendinnetjes zijn en stuurt mijn dochter weg. Natuurlijk komt mijn dochter dan erg verdrietig uit school en loopt vervolgens dagelang met haar ziel onder haar arm. Ze probeert te praten, briefjes te schrijven e.d en na een poosje komt het dan weer goed. Maar het hele circus begint weer na een week of wat. Hoe moet ik hier mee om gaan, eigenlijk ben ik het behoorlijk beu dat mijn dochter iedere keer naar de pijpen van haar "beste vriendin" moet dansen en ik haar steeds weer moet troosten. Met haar praten lukt niet, dan duren de boze buien alleen maar langer.
Ik weet al wel dat het meisje erg jaloers is, mijn dochter heeft best veel andere vriendinnetjes, zij heeft alleen een vriendje en daar houdt het bij op. In een briefje wat mijn dochter van haar terugkreeg stond dat ze het echt niet leuk vindt dat dochterlief met andere meisjes speelt.
Dus, wat moet ik hiermee, wat zouden jullie doen?
Liefs, Andrea2
Andrea
Ik denk dat je niet veel kan doen. Je kan er met je dochter over praten wat het met haar doet en haar misschien stimuleren om wat meer met haar andere vriendinnen te spelen. Ze evt. een keertje uitnodigen bij jullie thuis, zodat ze gaat inzien dat een 'beste vriendin' die zo met haar omgaat misschien helemaal geen beste vriendin is.
Ik vind het wel een herkenbaar verhaal. Mijn dochter van bijna 8 zit in zo'n zelfde situatie. Ook zij heeft zo'n vriendinnetje dat er een toestand van maakt als Tangodochter met iemand anders speelt. Tangodochter heeft ook best veel vriendinnen, vriendinnetje waar het om gaat veel minder, is een beetje een angstig meisje.
Wat ik dan juist weer heel vervelend is, is dat moeder van vriendinnetje er zich mee gaat bemoeien. Zij had laatst mijn dochter aangesproken op haar gedrag (dat ze met een ander meisje speelde en volgens haar lelijk deed tegen haar dochter) zonder dat ik daar bij was. Dochter was er best van geschrokken, bovendien vertelde deze moeder ook alleen maar wat haar dochter had verteld. Versie van Tangodochter was weer heel anders. Dat werkt dus alleen maar averechts.
Mijn advies is dus vooral bemoei je er niet teveel mee, laat de meiden het zelf oplossen en je dochter zelf ondervinden of deze vriendschap wel zo'n goeie vriendschap is.
Sneu
Sneu hoor dat je dochter er zo onder lijdt. Nergens voor nodig toch? Je dochter heeft meer vriendinnetjes. Alleen maar beter. Je kan beter meer vriendinnetjes hebben dan 1 beste vriendin. Laat je dochter merken dat als ze ruzie heeft dat het ook wel weer goed komt. Die ervaring heeft ze al enkele keren gehad. Ik heb ook een dochter waarvan haar vriendinnetjes jaloers zijn als ze met een ander speelt. Maar als die vriendinnetjes zeggen, als je met die of die speelt ben ik je vriendinnetje niet meer dan zegt ze gerust, nou dan ben je mijn vriendinnetje toch niet meer. Misschien daarom dat die vriendinnetjes nog meer moeite doen om vriendin met haar te zijn. Omdat ze weten dat het haar niet raakt.
Typisch meiden
Hoi,
Ik vond dit ook altijd vervelend. Inmiddels weet ik hoe dit bij die meiden werkt. Eerst mee bemoeien toen begrijpen.
Laat ze maar binnen een week is het weer goed.
Die meiden spelen elkaar uit.
Tja leeftijd?
Suc6
Wat hier werkte...
Hoi,
Mijn dochter heeft een vriendin die vroeger ook zo was. Als het niet liep zoals vriendinnetje wenste, dan kreeg mijn dochter meteen te horen: "dan ben ik jouw vriendin niet meer". Dochter reageerde net als jouw dochter: verdrietig, proberen het goed te maken enzovoort.
Tot mijn dochter (op mijn advies) antwoordde: "Als je mijn vriendin niet meer wilt zijn, dan zou ik dat erg jammer vinden." En zich vervolgens omdraaide en vriendin in haar sop gaar liet koken. Na de eerste keer kwam vriendin binnen een half uur terug of ze alsjeblieft weer vriendinnen konden zijn, na de tweede keer binnen een kwartier en daarna heeft het nooit meer plaats gevonden. Het zijn nu (ongeveer 6 jaar later) nog steeds vriendinnen, maar dan wel op gelijkwaardige basis.
Succes!
Josien
Dank
voor jullie adviezen. Ik leg me er maar bij neer dat het inderdaad typisch meidengedoe is. Ik bemoei me er niet te veel mee en probeer dochter sterker te maken.
De "ruzie" van deze week is alweer opgelost, bleek weer een kwestie van jaloezie te zijn. De dametjes moeten allebei nog veel leren...
groet
Andrea2
Josien
Ik moet door jouw verhaal ineens denken aan een voorval van vroeger. Ik zei als kind nog wel eens tegen vriendjes. "nee, we doen het op mijn manier, want ik woon hier" ...en vervolgens als ik dan nog mijn zin niet kreeg zei ik 'en anders ga je maar naar huis'. Blijkbaar werkte dat goed, want ik zei dat nog wel eens. Tot ik een vriendje trof die zich omdraaide en zei 'nou dan ga ik wel naar huis'... en vertrok!!! Maar dat was niet de bedoeling! Heb het nooit meer gezegd. (ik was denk ik een jaar of 10) goede lessen zijn dat, zeker omdat ik het voorval nooit vergeten ben 
Maxime
Belangrijk
Hoi,
Ik vond het wel belangrijk dat mijn dochter én zou aangeven dat ze niet met zich liet sollen én dat ze aangaf dat ze het zou betreuren als vriendschap inderdaad verbroken zou worden. Ik denk dat ze zo voor vriendinnetje de deur wel open hield. Tenminste dat was de bedoeling en uiteindelijk heeft het ook gewerkt.
groetjes,
Josien
