Lichamelijk al ver ontwikkeld, geestelijk nog niet...
Ik vraag raad voor de dochter van mijn vriendin. Haar dochter is 9 jaar. Fysiek is ze haar tijd ver vooruit. Ze heeft al borstjes, schaamhaar en een vrij stevige bouw. Alleen, geestelijk is ze nog echt een kind. Totaal nog niet toe aan deze veranderingen. En ze heeft het er duidelijk moeilijk mee (voorover lopen, armen voor haar borsten). Ik vraag me af of iemand ervaring heeft met mogelijkheden om deze ontwikkeling enigszins te vertragen. En ik ben natuurlijk ook benieuwd naar de kanttekeningen hierbij... Bedankt vast!
Ervaring
Hoi Lejanne,
Tja 9 jaar is natuurlijk erg vroeg maar medisch gezien is ze niet vroeg. Dat is pas het geval als ze voor 8 jaar met de pubertijd beginnen (pubertas praecox). Misschien is de pubertijd wel al begonnen voor het 8e jaar bij dit meiske maar als je daarna bij de dokter komt moet je duidelijke redenen hebben waarom je het wilt vertragen. Ik zou dus wel gaan praten als ik je vriendin was en een verwijsbrief naar een endocrinoloog/ kinderarts willen. Psychische problemen wegen n.l. zeer zeker mee bij zulke beslissingen. Dus antwoord op je vraag is ja er kan wat aan gedaan worden. Dan krijgt het meisje "hormoonvervangers" (geen echte hormonen dus want die maakt ze zelf aan en daar wil je juist vanaf)zodat haar eigen lichaam er mee op houdt met het aanmaken ervan. Voordeel is dat ze wat later in de pubertijd komt. Nadeel is dat ze elke maand een prik moet halen die wel erg pijnlijk is. Ook in dit geval geldt dat je het goed met de arts moet gaan doorspreken en moet doen wat je denkt dat het minst belastend voor het kind is. Ik heb 2 dochters die een vervroegde pubertijd hebben en bij een ben ik ook pas begonnen met 9 jaar en we hebben er geen spijt van. Ze is mooi lang geworden (nou ja, 1.60) en nu ze 12 is zijn we gestopt met de medicijnen. Ze wilde ook graag zelf de medicijnen hebben want had ook psychisch last van haar eigen lichaampje.
