Ochtend routine

Ik doe heus nog wel eens iets voor mijn kind wat ze zelf kan hoor. En daar was ik een paar jaar geleden nog veel harder in dan nu. Maar het gaat me om het structurele. 
Ik lees hier dat ouders de tafel dekken, afruimen, kinderen wakker maken en aanmanen op te staan, opruimen, tassen klaarmaken. Waarom allemaal en waarom elke dag? Het lijkt me juist extra stressvol om dan ook nog alles voor de kinderen te doen. Word ik geen leukere moeder van.

Ik vind het ook niet per se 'lief' om elke dag nog de broodtrommel klaar te maken voor een kind dat dat al lang en breed zelf kan. Op de middelbare school en daarna vind ik het zelfs iets infantiels hebben om dat nog steeds niet zelf te doen. Net als collega's die alleen fruit eten omdat hun partner een bakje voor ze klaarmaakt. 

Opvoeden is ook voorleven. Door het elke dag te doen voor je kind, geef je je kind ook het idee mee dat dat een taak voor ouders is. Wij hebben kind destijds geleerd; op school blijf je over en neemt iedereen zijn eigen eten mee, dus dat moet je tijdens het ontbijt even klaarmaken. Dat doen wij ook voor ons werk.
Mijn moeder zag ook altijd alles als haar verantwoordelijkheid en praatte de hele dag in 'ik moet' zinnen. Ik moet jullie brood smeren, ik moet jullie tassen klaarmaken, als iets mee moest, moesten wij dat tegen haar zeggen, want dan moest zij dat in de tas doen. Voor mijn vader smeerde ze lunch tot zijn pensioen en zijn ontbijt smeert ze nog steeds en rent er met de pillen achteraan zodat hij die niet vergeet. 

Ik doe heus wel eens iets extra voor mijn kind. Maar dat is dan extra. In onze structuur is het wel zo handig als verantwoordelijkheden duidelijk zijn. Brood smeren en tas inpakken is dochter haar verantwoordelijkheid. Als ze bijvoorbeeld een keer slecht heeft geslapen of moe of overprikkeld is, zeg ik wel 'zal ik vandaag jouw ontbijt/lunch klaarmaken?'

Ik ga altijd mee met het brugklaskamp. Daar moeten de kinderen 's ochtends ook lunchpakketjes maken. Nou, dat blijkt dan toch echt wel een hele opgave voor sommigen. Dus ja, ik ben wel voor het aanwennen van wat zelfstandigheid op dit vlak.

Overigens maken de kinderen tijdens het kamp ook zelf een kaart om op te sturen naar hun ouders. Degenen die het lukt om hun eigen adres (we hebben een lijst, want niemand weet dat uit zijn hoofd) op ook maar een beetje begrijpelijke wijze op de kaart te krijgen zijn ieder jaar weer te tellen op de duimen van één hand  

MamaE schreef op 04-07-2025 om 09:43:

Ik lees hier dat ouders de tafel dekken, afruimen, kinderen wakker maken en aanmanen op te staan, opruimen, tassen klaarmaken. Waarom allemaal en waarom elke dag? Het lijkt me juist extra stressvol om dan ook nog alles voor de kinderen te doen. Word ik geen leukere moeder van.

Ik vind het enorm stressvol dat ik ze elke dag hun bed uit moet slepen. Maar als ik dat niet doe, gaan ze gewoon niet. En de consequenties daarvan overzien zij niet. Dus moet ik het wel doen. Dat is wel een beetje de rol van een ouder, toch? Ik doe het niet voor mijn lol, ik vind het doodvermoeiend, elke ochtend weer.

Ik ben helemaal voor zelf laten ervaren, verantwoordelijk geven zodra ze het aankunnen. Dat doe ik ook. Maar deze verantwoordelijkheid kunnen ze duidelijk niet aan.

ik weet onze ochtendroutine niet meer, de kinderen zijn al vrij lang het huis uit. In ons oude huis, met gescheiden keuken en woonkamer, dekte man altijd 's avonds laat de tafel (ik ga altijd eerder naar bed dan hij), dat scheelde 's morgens tijd. In het huis waar we nu wonen, eten we in de keuken en hoeft de tafel nauwelijks gedekt te worden.

Ik deed meestal het grootste deel van de ochtendroutine: kinderen wekken, aankleden, ontbijten etc. Man kwam tussendoor ook even gauw ontbijten en een van ons bracht dan de kinderen naar school/KDV, op weg naar werk. 

Wel was ik al vrij snel af van het broodsmeren voor de kinderen. Ieder mens heeft huishoudelijke klussen die hij/zij leuker of juist minder leuk vindt. Ik sta rustig 2 uur af te wassen, was ophangen = ook prima. Maar brood smeren, zeker voor anderen, vind ik echt erg NIET leuk. Toen jongste 3,5 was bedacht ik me dat ik, 6 maanden later, voor 2 kinderen lunchpakketjes zou moeten maken... HELP! Dus toen heb ik oudste gezegd dat die het wel zelf kon, toch? Want ontbijt-brood smeren ging ook prima. Zonder slag of stoot ging dat (uiteraard) goed. En op dagen met tijdsdruk h(i)elp ik uiteraard.
Dus toen jongste 6 maanden later naar school ging, wilde die perse zelf lunchpakket maken, want 'dat hoorde zo, als je groot was en naar school ging' = prima lieverd!

MamaE schreef op 04-07-2025 om 09:43:

Ik doe heus nog wel eens iets voor mijn kind wat ze zelf kan hoor. En daar was ik een paar jaar geleden nog veel harder in dan nu. Maar het gaat me om het structurele.
Ik lees hier dat ouders de tafel dekken, afruimen, kinderen wakker maken en aanmanen op te staan, opruimen, tassen klaarmaken. Waarom allemaal en waarom elke dag? Het lijkt me juist extra stressvol om dan ook nog alles voor de kinderen te doen. Word ik geen leukere moeder van.

Ik vind het ook niet per se 'lief' om elke dag nog de broodtrommel klaar te maken voor een kind dat dat al lang en breed zelf kan. Op de middelbare school en daarna vind ik het zelfs iets infantiels hebben om dat nog steeds niet zelf te doen. Net als collega's die alleen fruit eten omdat hun partner een bakje voor ze klaarmaakt.

Opvoeden is ook voorleven. Door het elke dag te doen voor je kind, geef je je kind ook het idee mee dat dat een taak voor ouders is. Wij hebben kind destijds geleerd; op school blijf je over en neemt iedereen zijn eigen eten mee, dus dat moet je tijdens het ontbijt even klaarmaken. Dat doen wij ook voor ons werk.
Mijn moeder zag ook altijd alles als haar verantwoordelijkheid en praatte de hele dag in 'ik moet' zinnen. Ik moet jullie brood smeren, ik moet jullie tassen klaarmaken, als iets mee moest, moesten wij dat tegen haar zeggen, want dan moest zij dat in de tas doen. Voor mijn vader smeerde ze lunch tot zijn pensioen en zijn ontbijt smeert ze nog steeds en rent er met de pillen achteraan zodat hij die niet vergeet.

Ik doe heus wel eens iets extra voor mijn kind. Maar dat is dan extra. In onze structuur is het wel zo handig als verantwoordelijkheden duidelijk zijn. Brood smeren en tas inpakken is dochter haar verantwoordelijkheid. Als ze bijvoorbeeld een keer slecht heeft geslapen of moe of overprikkeld is, zeg ik wel 'zal ik vandaag jouw ontbijt/lunch klaarmaken?'

Wie zegt dat het elke dag is? Kan best zijn dat kinderen het een aantal keer zelf doen of in het weekend bv het ontbijt regelen. Daarbij eet niet iedereen brood als lunch, wij bv nooit,  dus dan is het ook uit praktisch oogpunt dat de ouder het lunchpakket maakt. Kijk dat jij het allemaal stressvol vindt dat kan maar daar heeft echt niet elke ouder last van. Sterker nog de meesten vinden het gewoon leuk en gezellig om te doen. Kinderen gaan helemaal niet denken dat het de taak van de ouder is, dat maak jij ervan omdat je er zelf stress van krijgt.  Voorleven dat kinderen alles zelf moeten doen is niet perse beter hoor; ik had zulke ouders die zo dachten, heb het als erg liefdeloos ervaren. Het pakt niet altijd positief uit.

Mugs schreef op 04-07-2025 om 09:57:

Ik ga altijd mee met het brugklaskamp. Daar moeten de kinderen 's ochtends ook lunchpakketjes maken. Nou, dat blijkt dan toch echt wel een hele opgave voor sommigen. Dus ja, ik ben wel voor het aanwennen van wat zelfstandigheid op dit vlak.

Overigens maken de kinderen tijdens het kamp ook zelf een kaart om op te sturen naar hun ouders. Degenen die het lukt om hun eigen adres (we hebben een lijst, want niemand weet dat uit zijn hoofd) op ook maar een beetje begrijpelijke wijze op de kaart te krijgen zijn ieder jaar weer te tellen op de duimen van één hand

Ik vind dit dus echt heel zorgelijk. Ga je naar de middelbare, ben je nog steeds een soort grote baby. Ook je eigen adres niet weten, hoe dan op die leeftijd? Ik wist dat al toen ik vier was. 

Mijn man werkt ook in het VO en heeft in toenemende mate leerlingen die niet in staat zijn om hun eigen tas in te pakken of aan dingen te denken. Ik had in de brugklas één jongen in de klas wiens moeder de tas inpakte en dan moest huilen als mama iets vergeten was. Ik vond dat altijd erg sneu, maar dacht vooral 'doe dat dan zelf'. De boeken per vak is met een rooster nog wel te doen, maar bijvoorbeeld bij tekenen moest je soms inkt mee en soms verf, kwasten, etc. 

Mijn kind is overigens ook geen ochtendmens en ikzelf ook niet. Het kost mij ook moeite om op te staan en op tijd te zijn, ruimte om nog heel veel voor haar te doen heb ik daarbij niet. 

Ik hoor bijvoorbeeld ook regelmatig dat kinderen/ouders het zielig vinden dat dochter zelf brood moet smeren en aan tas en spullen moet denken. Dat komt waarschijnlijk voort uit dat ze dat zelf niet zo gewend zijn. Ik zou het veel zieliger vinden als ze dat over een paar jaar nog steeds niet zelf kan. 
Daar zit natuurlijk nog heel veel tussenin, maar het stukje voorleven is in mijn ogen groter dan je denkt in wat je kinderen meegeeft over 'hoe het hoort'.

Ik moest op mijn 15e ook ruzie maken om zelf brood te mogen smeren omdat mijn moeder zich 'gepasseerd' voelde. En ik vind dat nog steeds nergens op slaan.
Sommige kinderen zetten niet uit zichzelf stappen voor nieuwe vaardigheden en verantwoordelijkheden. Je bewijst ze als ouders geen dienst door dat allemaal voor ze te blijven doen.

Garfield77 schreef op 04-07-2025 om 10:18:

[..]

Wie zegt dat het elke dag is? Kan best zijn dat kinderen het een aantal keer zelf doen of in het weekend bv het ontbijt regelen. Daarbij eet niet iedereen brood als lunch, wij bv nooit, dus dan is het ook uit praktisch oogpunt dat de ouder het lunchpakket maakt. Kijk dat jij het allemaal stressvol vindt dat kan maar daar heeft echt niet elke ouder last van. Sterker nog de meesten vinden het gewoon leuk en gezellig om te doen. Kinderen gaan helemaal niet denken dat het de taak van de ouder is, dat maak jij ervan omdat je er zelf stress van krijgt. Voorleven dat kinderen alles zelf moeten doen is niet perse beter hoor; ik had zulke ouders die zo dachten, heb het als erg liefdeloos ervaren. Het pakt niet altijd positief uit.

Dat kan inderdaad, ik las dat wel zo. In ieder geval voor de doordeweekse ochtendroutine. Mijn kind eet op school ook geen brood, maar ei en fruit en na school eet ze brood, maar dat smeert ze wel in de ochtend al voor het geval ze ergens gaat spelen (dan eet ze dat daar). 

De man van bakblik was blijkbaar wel ooit verbaasd dat zij niet om 5 uur opstond om zijn brood te smeren. Die had dus wel het idee meegekregen dat de vrouw des huizes dat hoort te doen. Ik krijg niet per se stress van iets doen voor een ander, dat maak jij er weer van. 

Ik heb niet het idee dat ik mijn kind liefdeloos opvoedt. Maar goed, dat hadden jouw ouders natuurlijk ook niet. Ik denk dat ik mij afzet tegen mijn opvoeding waarin mij veel te lang alles werd voorgedaan en nagedragen en zelfs de school klaagde over mijn onzelfstandigheid en jij je afzet tegen je opvoeding waarbij je alles zelf moest doen en er feitelijk alleen voor stond.

Mugs schreef op 04-07-2025 om 10:24:

Wij hebben al sinds de kinderen heel klein zijn de gewoonte om vóór het ontbijt tanden te poetsen. Zijn er meer mensen die dit doen?

Mijn tandarts raadt dit aan maar ik blief dan alleen thee met die verse pepermunt smaak in mijn mond, brood met kaas krijg ik dan echt niet weg. Ik poets na het ontbijt. 

Mugs schreef op 04-07-2025 om 10:24:

Wij hebben al sinds de kinderen heel klein zijn de gewoonte om vóór het ontbijt tanden te poetsen. Zijn er meer mensen die dit doen?

Wij doen dat ook.

Mugs schreef op 04-07-2025 om 10:24:

Wij hebben al sinds de kinderen heel klein zijn de gewoonte om vóór het ontbijt tanden te poetsen. Zijn er meer mensen die dit doen?

Mijn tandarts zegt dat er 30 minuten moet zitten tussen eten en tandenpoetsen. Dan maakt het verder niet uit wat je eerder doet. Ik poets eerst mijn tanden en ga dan andere dingen doen tot het 'etenstijd' is. Vaak neem ik ontbijt mee naar kantoor.

Overigens doet de discussie hier boven me nog aan mijn ex denken. Die woonde nog bij zijn ouders, ik op kamers. Hij had niet eens een klok op zijn slaapkamer, hij werd altijd wakker gemaakt. De eerste keer dat hij bij mij sliep vroeg hij hoe laat ik mijn wekker zou zetten. Ik zei 'niet, ik hoef morgen nergens heen'. Hij was helemaal verbaasd, hoe moest hij dan op tijd op zijn werk komen? Zelf een wekker zetten kwam niet eens in hem op. Was wel sneu om te zien. Gelukkig is hij goed opgegroeid, maar dat kwam pas echt toen hij onder zijn moeders vleugels vandaan ging en in een andere stad ging wonen. Hij kon nog geen ei bakken. 

MamaE schreef op 04-07-2025 om 10:32:

[..]

Dat kan inderdaad, ik las dat wel zo. In ieder geval voor de doordeweekse ochtendroutine. Mijn kind eet op school ook geen brood, maar ei en fruit en na school eet ze brood, maar dat smeert ze wel in de ochtend al voor het geval ze ergens gaat spelen (dan eet ze dat daar).

De man van bakblik was blijkbaar wel ooit verbaasd dat zij niet om 5 uur opstond om zijn brood te smeren. Die had dus wel het idee meegekregen dat de vrouw des huizes dat hoort te doen. Ik krijg niet per se stress van iets doen voor een ander, dat maak jij er weer van.

Ik heb niet het idee dat ik mijn kind liefdeloos opvoedt. Maar goed, dat hadden jouw ouders natuurlijk ook niet. Ik denk dat ik mij afzet tegen mijn opvoeding waarin mij veel te lang alles werd voorgedaan en nagedragen en zelfs de school klaagde over mijn onzelfstandigheid en jij je afzet tegen je opvoeding waarbij je alles zelf moest doen en er feitelijk alleen voor stond.

Je schreef letterlijk " ik wordt er geen leukere moeder van"   het komt op mij dan dubbel over; je benoemd het nogal belerend als een goed opvoedkundig voorbeeld dat kinderen het zelf doen, maar je hebt er ook gewoon niet zoveel zin in 's morgens om van alles te moeten doen. En dat kan hoor maar wees daar dan ook gewoon eerlijk in dat dat ook meespeelt.

Dat de man van Bakblik zo denkt wil toch niet zeggen dat iedereen zo gaat denken. Bovendien zijn Bakblik en haar man volgens mij al ruime vijftigers dus kan er ook een generatie verschil zijn. Vroeger groeide men ook veelal op in traditionele gezinnen met andere rolpatronen ( misschien de man van bakblik ook wel), dat is nu heel anders.

Ik zet me niet af tegen mijn opvoeding, ik vind alleen dat er een verschil is tussen je kind zelfstandigheid leren en kinderen vervolgens perse alles zelf laten doen. 

Ja ei en fruit, dat kan. Hier altijd warm eten dus ook anders met smorgens klaarmaken en inpakken.

Garfield77 schreef op 04-07-2025 om 11:58:

[..]

Je schreef letterlijk " ik wordt er geen leukere moeder van" het komt op mij dan dubbel over; je benoemd het nogal belerend als een goed opvoedkundig voorbeeld dat kinderen het zelf doen, maar je hebt er ook gewoon niet zoveel zin in 's morgens om van alles te moeten doen. En dat kan hoor maar wees daar dan ook gewoon eerlijk in dat dat ook meespeelt.

Dat de man van Bakblik zo denkt wil toch niet zeggen dat iedereen zo gaat denken. Bovendien zijn Bakblik en haar man volgens mij al ruime vijftigers dus kan er ook een generatie verschil zijn. Vroeger groeide men ook veelal op in traditionele gezinnen met andere rolpatronen ( misschien de man van bakblik ook wel), dat is nu heel anders.

Ik zet me niet af tegen mijn opvoeding, ik vind alleen dat er een verschil is tussen je kind zelfstandigheid leren en kinderen vervolgens perse alles zelf laten doen.

Ja ei en fruit, dat kan. Hier altijd warm eten dus ook anders met smorgens klaarmaken en inpakken.

Dat klopt ook; ik vind het belangrijk dat kind zelfstandig wordt en ik gun haar ook een leuke, lieve moeder en rust in de tent. 

Bij warm eten is dat ook wel anders. Dochter at voorheen wel brood op school maar sinds continurooster hebben ze nog maar een kwartier om te eten. Dingen opwarmen is hier geen mogelijkheid. Toegegeven, die eieren koken we meestal in het weekend voor de hele week vooruit en dat doet ze niet zelf. Ze moet er wel zelf aan denken om het te pakken en mee te nemen. 

Als je eten klaarmaakt, kan je je kind alsnog leren om het zelf in de tas te doen en die tas mee te nemen. Ook dat is een stukje eigen verantwoordelijkheid.

Mugs schreef op 04-07-2025 om 10:24:

Wij hebben al sinds de kinderen heel klein zijn de gewoonte om vóór het ontbijt tanden te poetsen. Zijn er meer mensen die dit doen?

Wij doen dat ook.