Speelafspraakjes

mikado123 schreef op 12-12-2025 om 06:59:

O ik weet nog dat een vader van een vriendinnetje van mijn dochter er 4 of 5 mee naar huis meenam. Wij (de moeders van de andere kinderen) keken hem aan, weet je dat echt zeker? Ja hoor want met 3 wordt het gedoe dus 4 of 5 is veel makkelijker. die splitsen wel op in groepjes bij een ruzietje.

Hij heeft geen kind aan ze gehad.

Zit wel iets in inderdaad.  De meiden helemaal gelukkig dat ze met zoveel mogen spelen en inderdaad minder kans op gedoe dan met 3. Hier mogen bepaalde combinaties van 3 ook gewoon niet meer en andere wel. Al doende leert men. 

ik heb afspraken waar ze zich over het algemeen wel aan houden. Kinderen mogen boven spelen maar mogen dan alleen op de eigen kamer komen. De rest is privé. Beneden mogen ze gewoon spelen. Niet op de banken springen en we hebben stoelen en banken om op te zitten dus dat hoeft niet op de tafel. Buiten spelen mag altijd maar buiten de poort moet je even vragen. 
Verder even opruimen als je iets anders gaat doen (dit gaat niet altijd goed) en ik ga een kwartier voordat ze opgehaald worden even samen met ze opruimen. Het afspraakje eindigt dan met iets wat geen rommel oplevert. 

Soms moet ik wat meer sturen en helpen om iets te vinden om te gaan doen. Bijvoorbeeld samen een spelletje doen. Soms zijn ze druk en wandel ik met ze naar een klein speeltuintje in de buurt. Soms zijn ze onderzoekend en staat er toch een vriendje in onze slaapkamer terwijl mijn kind zegt dat dat eigenlijk niet mag. Is niet erg, dan leg ik dat uit en laat ze beneden in de woonkamer spelen. 
3 kinderen vind ik inderdaad gedoe.. 4 gaat dan beter. 

Bakblik schreef op 12-12-2025 om 07:33:

[..]

Van mij mochten kinderen best van de duplo een huis bouwen en daar met de barbies in spelen. Of de treinbaan van ikea neerleggen en de fisherprice boerderij in het midden neerzetten maar alles door elkaar gooien, omdat je wil kijken wat er in de bak met knexx zit en ook in de bak met playmobil dat was irritant.

Met knutselen was ik wel wat strikter. Strijkkralen opruimen voordat de verf uit de kast komt.

En sommige kinderen luisteren gewoon heel beroerd. Kan je 10 keer zeggen dat je niet op de bedden springt en ze doen het toch.

Ik vraag mij af of de ouders van die slecht luisterende kinderen zich schamen? Ik zou wel een rood hoofd hebben als mijn dochter zoiets zou doen.

FruitMoeder schreef op 12-12-2025 om 07:35:

[..]

Ik vraag mij af of de ouders van die slecht luisterende kinderen zich schamen? Ik zou wel een rood hoofd hebben als mijn dochter zoiets zou doen.

Jonge kinderen die uit een gezin komen waar letterlijk ALLES mag daar heb je als andere ouder veel werk aan tijdens een speelafspraak. Die doen dat thuis ook en hebben nog niet geleerd dat er bij anderen (andere) regels zijn. 

Die ouders schamen zich niet die hebben dat niet eens door.

Ik had hier een keer in de winter een moeder aan de deur staan die mijn kind voortijdig thuis kwam brengen.  Mijn kind van 4 (zonder zwemdiploma) was in de sloot gevallen en ze had geen passende droge kleren voor hem.  Dus ik gevraagd waarom ze het goed vond dat er bij de sloot gespeeld werd. Dat houd je niet tegen, dat vinden ze leuk dus dat gebeurt gewoon. Nou nee! De sloot grensde niet aan haar tuin dus hoezo mogen/kunnen vierjarigen dat? 

Dat knulletje is 1 keer hier geweest, om te kijken of ik de vriendschap zou stimuleren of afremmen. Het is afremmen geworden, wat een ongeleid projectiel!

Spelen met 3 is vaak geen succes, dan kan je er beter nog meer meenemen. Oudste wel een vriendinnetje mee en jongste niet leidde ook weleens tot ongemakkelijke situaties dat broertje mee wilde spelen met de meiden. Vaak nam ik dan voor hem ook een vriendje mee of hij mocht bij een vriendje spelen.
In groep 7 had dochter een keer een huiswerkopdracht met 2 andere meiden. Die moeders vonden dat maar moeilijk dat hebben ze toen bij mij thuis gedaan. Dat huiswerk was een grap van de juf. De rekenles ging over verhoudingen 1 staat tot .......
Kinderen hadden gevraagd waar ze dat oooooit voor nodig gingen hebben.  Toen had de juf ze een basisrecept voor cake gegeven en gezegd dat het cakeblik geschikt is voor een cake gemaakt van 4 eieren en dat ze morgen graag het resultaat wilde zien. Hele middag lol gehad met 3 meiden. 

Bakblik schreef op 12-12-2025 om 08:08:

Spelen met 3 is vaak geen succes, dan kan je er beter nog meer meenemen. Oudste wel een vriendinnetje me en jongste niet leidde ook weleens tot ongemakkelijke situaties dat broertje me wilde spelen met de meiden. Vaak nam ik dan voor hem ook een vriendje mee of hij mocht bij een vriendje spelen.

Oh dat vind ik raar. Je kan toch tegen het broertje zeggen dat hij zichzelf maar gaat vermaken of dat jij hem bezighoudt. Laat je oudste gewoon lekker spelen en haar eigen vrienden hebben. 

Bakblik schreef op 12-12-2025 om 07:48:

[..]

Jonge kinderen die uit een gezin komen waar letterlijk ALLES mag daar heb je als andere ouder veel werk aan tijdens een speelafspraak. Die doen dat thuis ook en hebben nog niet geleerd dat er bij anderen (andere) regels zijn.

Die ouders schamen zich niet die hebben dat niet eens door.

Ik had hier een keer in de winter een moeder aan de deur staan die mijn kind voortijdig thuis kwam brengen. Mijn kind van 4 (zonder zwemdiploma) was in de sloot gevallen en ze had geen passende droge kleren voor hem. Dus ik gevraagd waarom ze het goed vond dat er bij de sloot gespeeld werd. Dat houd je niet tegen, dat vinden ze leuk dus dat gebeurt gewoon. Nou nee! De sloot grensde niet aan haar tuin dus hoezo mogen/kunnen vierjarigen dat?

Dat knulletje is 1 keer hier geweest, om te kijken of ik de vriendschap zou stimuleren of afremmen. Het is afremmen geworden, wat een ongeleid projectiel!

Ik weet niet hoe diep die sloot was, maar dat is hartstikke gevaarlijk. Daar zou mijn kind nooit meer langs mogen. Dat is bijna een veiligthuismelding als je het mij vraagt.

FruitMoeder schreef op 12-12-2025 om 08:12:

[..]

Oh dat vind ik raar. Je kan toch tegen het broertje zeggen dat hij zichzelf maar gaat vermaken of dat jij hem bezighoudt. Laat je oudste gewoon lekker spelen en haar eigen vrienden hebben.

Ja natuurlijk deed ik dat maar dat lukt niet altijd goed. Dat is voor zowel ouders als kinderen een leerproces waar je met vallen en opstaan doorheen gaat. 

De ikea kasten komen met een handleiding hoe in elkaar te zetten.  Kinderen hebben geen handleiding.  Wat bij oudste wel werkte werkte bij jongste niet of maar gedeeltelijk.

Het hele opvoeden is iets dat je als ouders moet leren en waar sommige dingen vanzelf (lijken te) gaan en andere dingen vragen heel veel inspanning. 

Heel goed dat je dat kind hebt op laten halen Gyal! 

Hier kon altijd veel, mits ze zich aan de regels hielden. We begonnen altijd met iets te eten en drinken waarbij we bespraken wat ze gingen doen. Dan kreeg ik een beetje een indruk en kon ik aangegeven wat ik in die specifieke samenstelling een goed idee vond of niet. Sommige kinderen moet je meer in de gaten houden dan anderen. Dus de ene keer mochten ze boven spelen en de andere keer niet. Bij sommigen was het ook nodig om heel duidelijk te zijn: we eten hier één ding uit de snoeptrommel per dag. Die heb je nu gehad. Ik wilde ook dat ze tussendoor opruimden als ze iets anders gingen doen en kondigde ook aan wanneer ze moesten beginnen met opruimen voor het kind gehaald werd. 

De reden om speelafspraakjes af te wijzen, hield ik overigens bij mezelf: ik was de vorige keer zo druk met ze, daar kan ik (vandaag/bij nader inzien) niet goed tegen. 

Heb je die vader trouwens verteld wat er mis ging? Persoonlijk zou ik het graag willen weten als mijn kind zulke grenzen overschrijdt. Want dat kan echt niet! 

gyal schreef op 11-12-2025 om 16:25:

Fijn om te lezen hoe andere ouders het aanpakken. En je hebt gelijk, ik ben ze geen verantwoording schuldig waarom ik iets niet wil.
Beetje dramatisch bericht van mij net dat ik ze niet meer hier wil hebben maar ff serieus, je bent 6 en je maakt zo n opmerking? Ook dat ik steeds dezelfde dingen moet herhalen, niet de kat plagen, niet aanzitten, etc

Juist een jong kind kun je zo'n opmerking nog niet kwalijk nemen. Die herhaalt waarschijnlijk wat hij thuis hoort.

Lang geleden had ik een jongetje op de kinderclub die ook dit soort opmerkingen maakte. Had daardoor ook geen vriendjes. Toen zijn vader overleed (wat natuurlijk heel verdrietig was!) stopten de racistische opmerkingen en kreeg hij ook vriendjes.

Misschien helpt het als hij merkt dat jouw man gewoon een heel aardige vader is. Of dat je wat uitlegt over dat we allemaal verschillend zijn en dat dat juist mooi is. 

Ik snap dat zo'n opgeleid projectiel heel lastig is om in huis te hebben, maar ik heb ook wel medelijden met hem. Het klinkt alsof hij op zoek is naar de grens en die thuis niet krijgt. Ik ben ook bang dat hij dan uiteindelijk bij niemand meer mag spelen. En dat vind ik wel heel sneu. En misschien kan hij wel leren dat er bij jullie wel grenzen zijn en leert hij om zich daar aan te houden. Dus de volgende keer (als hij komt) aan het begin duidelijke regels afspreken en die dan ook consequent hanteren. 

Maar als ik heel eerlijk ben, zou ik ook niet hebben staan springen als mijn kind vaak met dit kind zou willen spelen.

Ik geloof dat ik hier echt minder strikt in ben. Onze jongste gaat uit ongemak snel de clown uithangen als hij ergens niet bekend is. Hij is als hij op zijn gemak is rustiger. Het begin van een nieuw speelafspraakje is dus wel eens wennen. 

En zijn ze te druk binnen, dan gaan we naar het speeltuintje. (Inmiddels zijn ze ouder en stuur ik ze gewoon zelf naar buiten). 

Bij vriendje van oudste ia de regel dat je klein snoepje mag als je wordt opgehaald. Als ik ze daar ophaal gaan ze zo mee.

Ik ben makkelijk, denk ik. Ik vind kinderen niet zo snel onopgevoed of vervelend. Andere huizen hebben andere regels. Kinderen krijgen allemaal iets anders mee en op die leeftijd is hun wereld nog zo klein. Ze hebben nauwelijks besef van zichzelf, van normen, waarden, identiteit en diversiteit, geen empathie, geen filter. Ze gedragen zich gek omdat ze zich geen houding weten te geven. Ze flappen hun indrukken eruit maar weten ze nog niet goed onder woorden te brengen. Het is heel spannend, zo'n ander huis, onbekende volwassenen, een andere wereld. Ze zijn nog zo flexibel en kneedbaar. Er mag hier sowieso veel, en in mijn ervaring accepteren ze nieuwe grenzen ook als ze er even aan hebben kunnen wennen. 

Het lastigste vond ik altijd als het duidelijk niet helemaal lekker liep tussen dochter en vriendje, maar dan lag het altijd aan twee kanten. Samen spelen is nog echt niet makkelijk op die leeftijd. Meestal kon ik ze dan wel afleiden met een leuke activiteit: iets knutselen, iets bakken, naar de speeltuin / kinderboerderij. Dochter is nu 7 en ik hoef bijna nooit meer in te grijpen.

Schemerlampje schreef op 12-12-2025 om 08:48:

[..]

Juist een jong kind kun je zo'n opmerking nog niet kwalijk nemen. Die herhaalt waarschijnlijk wat hij thuis hoort.

  

Kan, maar hoeft niet.  Een kind van zes kan ook op school, op de BSO of op een sportclub vanalles oppikken. Ik zou er in elk geval terughoudend in zijn op basis van een losse uitspraak van een kind de ouders tot racist te bombarderen.  Tegen het kind zou ik wel zeggen dat het een onaardige opmerking was. 

TO, het valt me op dat je zegt dat ze steeds de woonkamer binnen kwamen lopen.  Speelden ze dan zonder enig toezicht ergens buiten jouw zicht? Bij speelafspraken die niet super lekker liepen, deed ik dat niet. Dan hield ik ze in het zicht of liever nog: ging met ze naar buiten.