Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Sinilind

Sinilind

06-09-2010 om 09:31

Tijdelijke tips gevraagd voor jongen die bang is 's avonds

Dag
Sinizoon is 's avonds ontzettend angstig als het moment om te gaan slapen is aangebroken. We staan op de wachtlijst van een psycholoog, omdat het echt de spuigaten uit loopt, maar nu moeten we een oplossing vinden om hem te helpen totdat hij ergens in oktober terecht kan voor therapie.
Overdag gaat het redelijk goed maar als hij naar bed moet gaan komen alle angsten wat hij heeft (de dood, nare gedachten) weer naar boven en is hij helemaal panisch om te gaan slapen. We hebben een beetje alles geprobeerd, lampje aan, verhaaltje luisteren, onstpanningsoefeningen, boekje lezen totdat hij in slaap valt, maar het kind heeft echt paniekaanvallen als we hem alleen laten met zijn angsten in het donker. Wat het beste werkt is hem zo lang laten lezen dat hij uiteindelijk in slaap valt (hij wordt dan niet angstig) maar hij leest makkelijk tot 11 uur 's avonds met als resultaat dat hij 's ochtends uitgeput is. Juf is op de hoogte, uiteraard, maar het is heel erg moeilijk. Heeft iemand een laatste tip? Ik weet nu even geen raad meer.
Sini

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

06-09-2010 om 09:45

Laatste tip

Ja, wat je nog kunt proberen is iets waarvan hij slaperig of zeer ontspannen wordt. Valeriaan voor het ontspannen of melatonine voor het slaperige.
Sterkte ermee, hij zal wel op zijn.

Yta Chalne

Yta Chalne

06-09-2010 om 09:46

Erbij

Het gaat om een periode die te overzien is; ik zou tot die tijd erbij blijven. Dus kind in je eigen bed te slapen leggen en er bij gaan liggen. Zo pik je zelf ook wat extra uurtjes slaap mee, nooit weg.

Praten overdag

Ik realiseer me, dat jouw zoon angstiger is, maar toch dit berichtje. Je weet maar nooit of het zou kunnen helpen.
's Avonds komen bij mijn zoon ook de nare gedachtes naar boven. Wat hem helpt is erover praten overdag. Zelf zal hij er overdag niet over beginnen, dus dat doe ik dan. Komen ze toch 's avonds dan blijf ik bij hem met als " voorzichtige regel", nare gedachtes zijn niet voor nu, die zijn voor morgen, nu zijn ze te moeilijk.
Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt? Het is ook gewoon moeilijk voor ze. Uiteindelijk heb ik toch het gevoel, dat ik het niet voor hem kan oplossen. Zijn hoofd, zijn gedachtes zeg maar.

Maxime.M

Maxime.M

06-09-2010 om 11:00

In de huiskamer leggen

Hoi,

Ik zou hem (zeker omdat het tijdelijk is tot hij naar de therapie kan) gewoon in de huiskamer laten slapen. Wel op een plekje waar hij niet naar de tv kan kijken (hij hoort hem wel) zodat hij dus de huiselijke geluiden hoort en daar op in slaap kan vallen. Mijn woonkamer heeft wel een hoekje / nisje wat daarvoor geschikt zou kunnen zijn. De boel een beetje donkerder houden daar, en als jullie naar bed gaan hem naar zijn eigen bed tillen. (of als het dan nog steeds zo erg is, naast je laten slapen in de slaapkamer) ik zou hem er wel bij zeggen dat dit echt tijdelijk is natuurlijk.

Sterkte,
Maxime

Niet te veel veranderen

hoi Sini,

Ik zou waken voor al te veel verandering.
Hij slaapt in zijn eigen bed, dat is goed.
Hij slaapt zelf in, dat is ook goed.
Hij slaapt in om 11 uur... dát is minder! Dus ik zou houden wat goed gaat en kijken naar oplossingen voor het tijdstip. Dat tijdstip komt natuurlijk voort uit uitputting, dus het is niet makkelijk om die uitputting door iets anders te vervangen. Maar ik zie wel mogelijkheden.

Ik zou met hem bespreken dat hij als het ware wordt overgenomen door die angsten. En hoe moeilijk ook, die moet je bij hem laten. Hij zal zelf een methode moeten vinden om uit die put te kruipen. Soms kun je met heel kleine aanwijzingen meer bereiken dan met een grote variatie van maatregelen en redeneringen. Zeker als je die aanwijzingen koppelt met wat wijzigingen in de omstandigheden (muziekje bijvoorbeeld), een heel consequente houding, waarbij het vooral van belang is dat je niet zijn probleem wilt oplossen. Met consequent bedoel ik vooral dat je het vertrouwen uitstraalt dat er een oplossing komt, dat die niet uit jou hoeft te komen, dat je zoon zelf de weg zal vinden. Dus niet dat je regels star vasthoudt. Meer dat je bij jezelf naar binnen kijkt, welke angsten en gevoelens er bij jou zelf leven, en hoe je daarover zuiver kunt communiceren met je kind. Als jij je overgeleverd voelt dan pikt hij dat op, en dan zal het erger worden.

Verder dus het aanbieden van alternatieve gedachten, zoals aan iets kleins denken wat die dag gebeurd is.
Vervolgens erbij gaan liggen ala Yta, en dan eventueel afbouwen met 'ik kom zo terug'. Mijn kind klampte zich daarbij aan ons vast - dat is nou een moment waarop je dus als ouder kunt laten zien dat je vertrouwen hebt in de oplossing. Het luistert heel nauw. Je erkent de angst, herhaalt de aanbeveling ('denk aan iets kleins, rustig in je bed naar de muziek luisteren'- daarbij het woord 'slapen' ten allen tijde vermijden), en komt na het beloofde aantal minuten terug. Hier is het nu zover dat hij beneden een knuffel komt halen en wil dat ik meekom. Eerst deden we dat, nu zeggen we dat hij zelf naar boven moet en dat we zo weer komen kijken... zo bouw je het langzaam af.

Ik bedoel het niet zo directief als het nu misschien overkomt... maar ik spreek uit ervaring en pen het even snel op.

Laatste punt: wat je ook kiest, het moet ook voor jou haalbaar zijn. Vaak helpt het enorm goed om je ergens bij neer te leggen. Of andersom gezegd: als je ergens mee zit bij je kind wordt het groter en groter en groter en ploep net het moment dat je je erbij neerlegt dat je je hele avond kwijt raakt.. dan krijg je hem weer stukje bij beetje terug. Wees daar dus ook kritisch in: wat betekent dit voor jou en hoe werkt dat door?

Je hebt ook mail trouwens...

Onnozele tip

vast maar misschien een idee om boven alle lichten aan te houden en de deur naar de woonkamer en zijn deur open zetten zodat hij alles hoort ? of de hond voor zijn deur laten slapen ?

Of toch ook zelf vanaf een uur of 10 bij hem gaan liggen, zodat hij dan om 10 uur gaat slapen en tot die tijd wat kan lezen ?

Stapjes

Ik vind het lastig om advies te geven doordat ik niet precies weet waar hij bang voor is. Is het bang om alleen te zijn of iets anders, en wat is het ergste wat er kan gebeuren, denkt hij?

Wat misschien kan helpen totdat hij bij de psycholoog terecht kan: Misschien weet je het zelf al, en anders kun je hem vragen: wanneer is het erger en wanneer minder erg?
Helpt het bijvoorbeeld als jullie naast hem komen liggen in bed (of heeft hij dan nog steeds angsten), en wat als je op een stoel in zijn kamer zit? Of bij de deur? Zo kan je een soort gradaties aanbrengen in wat hij makkelijker en moeilijker vindt.
Als je weet onder welke situaties hij het mooeilijker en minder moeilijk vindt, kun je hem misschien laten aangeven wat hij nu aan denkt te kunnen (bijvoorbeeld: "ik durf wel te gaan slapen als je op een stoel in mijn kamer zit") en doe dat de hele week. Prijs hem de hemel in als het goed gaat. En laat hem de volgende kleine stap bedenken (durft hij het de volgende week aan dat je voor zijn deur gaat zitten, of wil hij een kleiner stapje: ergens tussen de stoel en de deur in).

En met licht aan?

En wel proberen te slapen en het licht aan laten??
Ik had toen ik studeerde een huisgenoot die (18+) nog steeds met het licht aan sliep....wel een iets kleiner lanpje als in de avond. Toen ik een keer bij haar op de kamer moest logeren (i.v.m. extra gasten) sliep ik dus niet...
Is dat geen optie?
gr. albana

Tipje mbt slaappil

Valeriaan is natuurlijk geen echte slaappil. Gelukkig maar trouwens. We gebruiken trouwens Plantival, maar voor zover ik weet is de werking daarvan hetzelfde. Maar mijn tip gaan meer over de benaming: slaappil. Dat klinkt niet goed, ook niet voor onwetende derden trouwens, voordat je het weet denken omstanders dat je je kind aan de pammetjes hebt gezet
Ik heb daarom besloten de tabletjes slaapvitaminen te noemen. Klinkt minder heftig en een stuk onschuldiger. Welbeschouwd is een middeltje op basis van Valeriaan natuurlijk ook een soort vitamine, in die zin dat het helpt maar niet geneest of iets in die orde.
Misschien ook een idee voor jouw zoon?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.