Wat krijgt jouw kind mee in de lunch en fruittrommel?

Mevrouw75 schreef op 08-09-2021 om 15:05:

[..]

Ik sprak afgelopen week de bso-juf die bij de vorige school van haar zoon koek ‘moest’ meegeven. Het was natuurlijk geen verplichting, maar peer pressure enzo zorgde ervoor dat dus de hele school koek voor het 10-uurtje meenam. Dan kan je je eigen kind niet met goed fatsoen gewoon een appel meegeven. Ze was heel blij dat het op deze school dus fruit of groente voor het 10-uurtje is.

Hier is die peer pressure ook met traktaties. Met een lullig soesje of koekje hoef je niet aan te komen en met een fruit traktatie ben je echt de loser van de klas. Hier komen ze thuis met chipszakken, chocolade repen, snoep zakken en dan moet er overal ook minimaal één speeltje bij zitten. En dat begint dus al in de kleuterklas!?!

mbt mandarijnen pellen: ik maakte thuis altijd alvast n beginnetje.  Bij de meeste mandarijnen konden mijn kinderen t dan verder zelf wel. Hadden de kinderen toch verse mandarijn, zobder hulp. Juf was daar erg blij mee.

Apiejapie schreef op 08-09-2021 om 22:30:

[..]

Zou vreemd zijn. Heb een hartstikke zelfstandig kind. Kan ze prima zelf. Snap dat als kinderen het niet kunnen, de leerkracht er niet blij van wordt. Maar zij maakt vanaf dag 1 bij de kleuters zelf haar broodtrommel klaar en beslist dan ook zelf wat en hoeveel ze meeneemt (ik vind gezonde dingen mee naar school wel belangrijk en dat weet ze, ze zal dan ook nooit een snoepje erin doen).

Ben sowieso verbaasd hoeveel ouders de trommels nog vullen voor hun kinderen. Vraag me oprecht af waarom? Als een kind aan tafel hun brood kan smeren dan kan het toch ook brood voor school klaarmaken?

Ik kwam ooit thuis met een verhaal over een jongen in mijn 4 gymnasiumklas die lekker door zijn moeder geschilde stukjes appel aan het oppeuzelen was en vervolgens bleek na een gesprek in de klas daarover dat 3/4 door papa of mama (die jongen had het ook over ‘door mama’😍) gemaakte lunch meehad. 

Toen ik dit vervolgens hilarisch aan mijn man vertelde zei hij bloedserieus: ik denk dat ik dat dan ook nog sta te doen hoor. 
Het is voor hem echt een daad van liefdevol verzorgen en dat doet hij graag zo lang mogelijk. 

Mevrouw75 schreef op 08-09-2021 om 22:58:

[..]

Ik kwam ooit thuis met een verhaal over een jongen in mijn 4 gymnasiumklas die lekker door zijn moeder geschilde stukjes appel aan het oppeuzelen was en vervolgens bleek na een gesprek in de klas daarover dat 3/4 door papa of mama (die jongen had het ook over ‘door mama’😍) gemaakte lunch meehad.

Toen ik dit vervolgens hilarisch aan mijn man vertelde zei hij bloedserieus: ik denk dat ik dat dan ook nog sta te doen hoor.
Het is voor hem echt een daad van liefdevol verzorgen en dat doet hij graag zo lang mogelijk.

Ik snap oprecht niet wat er liefdevol is aan je kind dingen dagelijks uit handen nemen die het zelf kan. Een keer verwennen door het als verrassing keertje over te nemen snap ik. Maar als ouder blijf je toch ook niet tot groep 7 de veters strikken bijv? Bovendien vind ik het goed om kinderen zelf aan te laten voelen wat ze nodig hebben op een dag, waar ze zin hebben in te eten enz. Zij moeten het opeten, dan kunnen zij het logischerwijs toch ook beter zelf klaarmaken? Maar zo te lezen heb ik nogal een gedachtekronkel

Apiejapie schreef op 08-09-2021 om 23:03:

[..]

Ik snap oprecht niet wat er liefdevol is aan je kind dingen dagelijks uit handen nemen die het zelf kan. Een keer verwennen door het als verrassing keertje over te nemen snap ik. Maar als ouder blijf je toch ook niet tot groep 7 de veters strikken bijv? Bovendien vind ik het goed om kinderen zelf aan te laten voelen wat ze nodig hebben op een dag, waar ze zin hebben in te eten enz. Zij moeten het opeten, dan kunnen zij het logischerwijs toch ook beter zelf klaarmaken? Maar zo te lezen heb ik nogal een gedachtekronkel

Maak je ook nooit een kopje thee ofzo voor je kinderen? Of voor je partner? Je kan dat ook zien als ‘dagelijks uit handen nemen die het zelf kan’. Dit kind maakt dan ook weer kopjes koffie voor mij. Zo moet je het zien, geloof ik. 

MamaE schreef op 08-09-2021 om 23:05:

Mijn moeder vond dat brood smeren ook haar taak was. Toen ik op mijn vijftiende zei dat ik dat zelf wilde gaan doen, werd ze boos. Heb serieus een hele discussie moeten voeren om mijn brood zelf te mogen smeren op mijn vijftiende.
Mijn dochter doet het dus ook al vanaf dag 1 op school zelf. Ze kan het zelf en ik ben van mening dat kinderen zoveel mogelijk zelf moeten doen wat ze zelf kunnen. Mijn dochter kan ook prima zelf mandarijnen en eieren pellen etc. Voor appel partjes maken hebben we zo'n ding dat je de hele appel in één keer in partjes doet en het klokhuis eruit gaat. Is ook goed voor het zelfvertrouwen van kinderen om dingen zelf te doen.
Ik heb overigens ook wel eens gehoord van andere ouders dat ze het zielig vinden dat mijn dochter dat zelf moet doen. Dat kon echt niet voor een kind van vier en was nog net geen verwaarlozing.

Nou ja, het is natuurlijk ook weer niet zo dat als je eens wat doet voor je kind dat je dan meteen het zelfvertrouwen ondermijnt, net zomin als je je kind verwaarloost als je het zelf laat doen. 

Zaken hoeven nou ook weer niet meteen in het extreme getrokken te worden. 

Ik mocht thuis nooit aan scherpe messen en lucifers komen. Toen ik bij natuurkunde een brander moest aansteken met een lucifer vond ik dat doodeng en mijn leraar lachte me zowat uit omdat ik nog nooit een lucifer had aangestoken. Niet zo best voor mijn zelfvertrouwen. 
Ik zei ook vaak dat ik dingen niet kon. Thuis werd het me dan uit handen genomen. Zelfs als ik het wel probeerde maar mijn ouders 'niet aan konden zien' hoe onhandig ik het deed. Op school moest ik het dan altijd toch gewoon doen en leerde ik dat ik dingen wél kon. 
Daarnaast gaat het niet om een keer wat voor je kind doen, maar als je als ouder elke dag de veters van je kind blijft strikken terwijl je kind dat zelf kan, wordt het er niet beter in. Succeservaringen, beter worden in dingen en ontdekken dat je dingen zelf kan zijn goed voor het zelfvertrouwen van kinderen. 
Ik vind het op zich niet raar als mensen nog brood smeren voor hun kleuters, maar dat in 4 gymnasium nog driekwart door papa of mama gesmeerde boterhammen meekrijgt vind ik dat wel heel erg treurig.

Mevrouw75 schreef op 08-09-2021 om 23:07:

[..]

Maak je ook nooit een kopje thee ofzo voor je kinderen? Of voor je partner? Je kan dat ook zien als ‘dagelijks uit handen nemen die het zelf kan’. Dit kind maakt dan ook weer kopjes koffie voor mij. Zo moet je het zien, geloof ik.

Uiteraard wel, ik doe met liefde veel voor mijn man en kinderen. Maar omdat ik ze wil verwennen, niet omdat ze vinden dat het mijn taak is of omdat ze dan onterecht gaan denken dat ze het zelf niet zouden kunnen. Ik hou van zelfstandige kinderen/mensen en daarvan groeit het zelfvertrouwen. Dat wordt echt niet minder van een keertje iets voor je kind doen. Maar het groeit zeker niet door ze lange tijd continu dingen uit handen te nemen die ze makkelijk zelf kunnen. 

MamaE schreef op 08-09-2021 om 23:25:

Ik mocht thuis nooit aan scherpe messen en lucifers komen. Toen ik bij natuurkunde een brander moest aansteken met een lucifer vond ik dat doodeng en mijn leraar lachte me zowat uit omdat ik nog nooit een lucifer had aangestoken. Niet zo best voor mijn zelfvertrouwen.
Ik zei ook vaak dat ik dingen niet kon. Thuis werd het me dan uit handen genomen. Zelfs als ik het wel probeerde maar mijn ouders 'niet aan konden zien' hoe onhandig ik het deed. Op school moest ik het dan altijd toch gewoon doen en leerde ik dat ik dingen wél kon.
Daarnaast gaat het niet om een keer wat voor je kind doen, maar als je als ouder elke dag de veters van je kind blijft strikken terwijl je kind dat zelf kan, wordt het er niet beter in. Succeservaringen, beter worden in dingen en ontdekken dat je dingen zelf kan zijn goed voor het zelfvertrouwen van kinderen.
Ik vind het op zich niet raar als mensen nog brood smeren voor hun kleuters, maar dat in 4 gymnasium nog driekwart door papa of mama gesmeerde boterhammen meekrijgt vind ik dat wel heel erg treurig.

Tsja, jij hebt negatieve ervaringen met zeer weinig eigen verantwoordelijkheid, dat betekent natuurlijk niet dat dat bij iedereen zo is. 

Wat betreft veters: in de 6e heb ik weleens een  (zeer zelfstandige, slimme) leerling gehad die geen veters kon strikken. Zijn ouders deden het ook al jaren en jaren niet meer voor hem, mocht je hier bewijs in zien

ik vond het dus ook een hilarische anekdote, van die 3/4 klas, maar ik werd daar thuis dus om uitgelachen😀

Apiejapie schreef op 08-09-2021 om 23:32:

[..]

Uiteraard wel, ik doe met liefde veel voor mijn man en kinderen. Maar omdat ik ze wil verwennen, niet omdat ze vinden dat het mijn taak is of omdat ze dan onterecht gaan denken dat ze het zelf niet zouden kunnen. Ik hou van zelfstandige kinderen/mensen en daarvan groeit het zelfvertrouwen. Dat wordt echt niet minder van een keertje iets voor je kind doen. Maar het groeit zeker niet door ze lange tijd continu dingen uit handen te nemen die ze makkelijk zelf kunnen.

Dat is dan toch hetzelfde als dat broodje smeren en appeltje schillen? Uit liefde om kind te verwennen. Dat is precies wat mijn man zei. 

Hier is het anders ook geen doen. Voor ze überhaupt het brood gesmeerd heeft ben je een uur verder. Dan moet ze nog eten, drinken. En ergens moet er ook nog opgefrist worden, kleren aan enz. 
Man doet de trommel en het ontbijt smeren en ik help dochter waar nodig met aankleden enz. 

Als ze wat ouder is kan ze het wel zelf. Nu nog niet. Smiddags smeert ze wel zelf. (Ze gaat elke dag tot 12.50 uur maar school en dan eten we thuis nog een boterham).

MoederBarberin schreef op 09-09-2021 om 08:10:

[..]

Omdat het voor ons anders geen doen is. Wij moeten met vieren tegelijk om 8 uur de deur uit voor school en werk. We staan om 7 uur op en in die tijd moeten we douchen, aankleden en eten. Als we dan ook nog de tafel moeten dekken en afruimen en wachten tot die treuzelkonten van ons hun brood gesmeerd hebben -laat staan opgegeten- dan moeten we onze dag om half 6 gaan starten.

Bij ons smeert de ouder die de kinderen niet naar bed brengt twee broodtrommels per kind voor de volgende dag. Één met ontbijt en één met lunch. De kinderen kunnen wanneer ze opstaan kant en klaar brood en een beker melk pakken die ze in hun eigen tempo op kunnen eten en wij winnen een hoop tijd voor onze eigen start

Al sinds jaar en dag dek ik in de avond alvast de ontbijttafel met borden,  kopjes, bestek en broodtrommels naast de borden van degenen die niet thuis lunchen. Zoet beleg gaat ook op tafel jarig beleg niet dat blijft in de koelkast. 

Half 7 gaat de wekker,  degene die het eerst beneden is zet thee en pakt boter kaas en vleeswaren. Terwijl je eet smeer je ook je lunch en pakt wat uit het mandje met sultana, snelle jelle of andere pauze happen. Ideeën zet zijn eigen bord en bestek in de keuken en de laatste zet ook het zoete en hartige beleg terug. 

Iedereen is in staat om een uur na zijn wekker te vertrekken. Het ontbijt is hier standaard een estafette. Dit systeem zit er ingebakken sinds oudste naar groep 1 ging (ze is recent 19 geworden).

Ze hebben altijd zelf brood gesmeerd voor overblijf op school.  Toen oudste begon op school gingen de meeste kinderen nog naar huis voor de lunch. Pas later werd het andere schooltijden met lunchen op school.  Mijn kinderen hoefden alleen over te blijven als ik die chronische ziekte een te slechte nacht had gehad en niet kon halen en brengen. 

Dochter is net gestart op de uni en zelfs daar worden nog trommels door ouders gevuld vertelde dochter gisteren naar aanleiding van een gesprekje dat ze had met een studiegenoot.