Zusjes doen alles samen! (ouders gescheiden)
Hallo,
Ik wil hier even iets posten om te kijken wat ‘jullie’ hiervan vinden.
Ikzelf (man) heb een relatie met mijn vriendin van bijna 2 jaar. Zij heeft al 2 kinderen (meisjes) uit haar huwelijk met haar ex. Een week zijn de kinderen bij hem en een week bij ons. De relatie met haar ex man is verder wel goed en zonder strijd.
Wat mij opvalt is dat haar beide dochters (12 jaar en 9 jaar) bijna alles samen (willen) doen. Ze spelen het liefst samen de hele dag / avond met paarden op hun kamer en hebben eigenlijk het hele weekend genoeg aan elkaar en hebben totaal geen prikkel om iets met andere vriendinnetjes te doen of dat ze een keer alleen iets willen doen oid.
Het liefst slapen ze ook nog bij elkaar op de logeerkamer waar het logeerbed staat, i.p.v. dat ze allebei op hun eigen kamer slapen. Hierdoor zijn ze soms het hele weekend letterlijk niet meer dan een meter van elkaar verwijderd. Soms laat mij vriendin ze ook doordeweeks bij elkaar slapen. Ik ben hierop tegen, want ik vind dat s avonds voor het naar bed ook even tot zichzelf moeten komen en ook dan even hun gedachten kunnen ordenen. Mijn vriendin laat het toch meestal toe, ook een beetje uit compensatiegedrag voor de scheiding en dat ze dit dan de kinderen ‘gunt’ denk ik dan.
Ook vooral de oudste plakt heel erg aan haar moeder tot aan het vervelendst toe. Zij is voor haar eigenlijk moeder en beste vriendin in een. Iedere dag moet er geknuffeld worden en zij zegt wel 10x per dag van “mama, ik hou van jou’’ of iets in die trant. Persoonlijk word ik hier erg moe van. Dat dan zeggen heeft dan ook geen waarde meer en wordt een holle frase. Ook als zij savonds naar bed gaat moet er weer geknuffeld worden en gepraat worden en deze hele ceremonie duurt dan bijna iedere dag wel 45 min. Tot bijna een uur voordat ze daadwerkelijk in bed ligt en de lampen uit.
Ook vermoed ik dat de oudste licht autistisch is / asperger heeft. Alles moet volgens vaste stramienen en ze is erg snel uit het lood geslagen. Ook praat ze het liefst alleen maar over paarden/dieren. Geestelijk vind ik dat zij nog het niveau zit van jongste van 9. Dit baart mij zorgen. Vooral de aankomende jaren zijn belangrijk qua ontwikkeling voor haar en ik ben bang dat zij deze boot mist, waardoor ze ook geen vriendinnetjes meer zal hebben omdat ze is ‘blijven hangen’ in de wereld van paarden /eenhoorns etc. en dan niet meer aansluiting vindt bij haar leeftijdsgenoten.
Ik kan aangezien ik niet de vader ben, me niet heel erg hard opstellen qua de manier van opvoeden etc. Persoonlijk vind ik dat mijn vriendin wel een afspraak moet maken van een kinderpsycholoog oid, maar zij vindt dit nog niet nodig.
Graag jullie ervaringen/gedachtes hierover.
dit is toch juist een super mooi plaatje??! Ik heb ook 2 dochters en hier gaat het er ook zo aan toe, en mijn jongste is ook echt mijn bestie, ik geniet er juist enorm van! Je hebt t juist getroffen.
Stiefkinderen dienen natuurlijk wel gewoon te luisteren naar hun stiefouder als die gedrag corrigeert als op de bank springen of een grote mond hebben.
Over opvoedingsdingen gaan de ouders, maar bij een samengesteld gezin is het wel handig als die regels dan ook voor iedereen gelden. Bijvoorbeeld bedtijd op een bepaalde leeftijd of schermtijd. Maar dat is hier niet aan de orde.
Ik vind het - ook als je wel de biologische ouder bent - te ver gaan om tegen een kind te zeggen dat het niet met paarden/eenhoorns bezig mag zijn en mag spelen omdat dat niet meer leeftijdsadequaat is. Kind vindt dat nu eenmaal leuk, nou en, laat haar lekker. Waarschijnlijk praat ze op school echt niet heel de dag daarover, want dat vinden andere kinderen niet interessant. Zoals je op twee adressen kunt wonen, kun je ook in twee werelden leven. Hoeft niet per se zorgelijk te zijn.
Broadway schreef op 19-10-2023 om 09:49:
[..]
ja want de stiefouder moet in een hoek van de kamer gaan zitten en zich vooral niet met de stiefkinderen bemoeien. ook niet in dit geval. waar haal je het idee vandaan!
*sarcasme uit*
Mwoah, zolang je niet samenwoont, moet je je idd afzijdig houden imho. Als je eenmaal gaat samenwonen is het natuurlijk heel logisch dat je optreedt als kinderen de bank slopen of hun zooi laten slingeren. En zeker als je samenwoont en je hebt zelf ook kinderen, is het zaak als (stief)ouders een gezamenlijk lijn te voeren. En daar heel goed over te overleggen.
Maar dat vind ik echt wat anders dan je bemoeien met het feit dat twee zusjes het goed met elkaar kunnen vinden of dat een kind erg aan haar moeder gehecht is. Het lijkt me erg onprettig voor de moeder in kwestie.
Ik weet nog dat een relatie van mij vond (op een vakantie) dat mijn zoon te veel op mij gericht was. Zoon was toen dertien en had door een geboorteafwijking een pittige jeugd gehad. Ja we hadden een goede band van liefde en respect. Maar in dit geval voelde het voor mij of toenmalige partner daar jaloers op was. Ik trok mijn schouders er dan ook over op. Later gaf hij die jaloezie toe: Zijn band met zijn eigen zonen was niet zo diep. En, tien jaar later, woont mijn zoon al jaren op zichzelf. We plakken niet aan elkaar en zijn op een gezonde manier nog steeds op elkaar gesteld. Ex en zijn zonen daarentegen...
Lexus schreef op 19-10-2023 om 11:35:
[..]
Mwoah, zolang je niet samenwoont, moet je je idd afzijdig houden imho. Als je eenmaal gaat samenwonen is het natuurlijk heel logisch dat je optreedt als kinderen de bank slopen of hun zooi laten slingeren. En zeker als je samenwoont en je hebt zelf ook kinderen, is het zaak als (stief)ouders een gezamenlijk lijn te voeren. En daar heel goed over te overleggen.
Maar dat vind ik echt wat anders dan je bemoeien met het feit dat twee zusjes het goed met elkaar kunnen vinden of dat een kind erg aan haar moeder gehecht is. Het lijkt me erg onprettig voor de moeder in kwestie.
Ik weet nog dat een relatie van mij vond (op een vakantie) dat mijn zoon te veel op mij gericht was. Zoon was toen dertien en had door een geboorteafwijking een pittige jeugd gehad. Ja we hadden een goede band van liefde en respect. Maar in dit geval voelde het voor mij of toenmalige partner daar jaloers op was. Ik trok mijn schouders er dan ook over op. Later gaf hij die jaloezie toe: Zijn band met zijn eigen zonen was niet zo diep. En, tien jaar later, woont mijn zoon al jaren op zichzelf. We plakken niet aan elkaar en zijn op een gezonde manier nog steeds op elkaar gesteld. Ex en zijn zonen daarentegen...
het bedtijd verhaal ging over mensen binnen één huishouden.
en de meneer hier is volgens mij niet jaloers maar heeft zorgen over de oudste. en dat is in mijn ogen helemaal ok. terecht of niet.
Broadway schreef op 19-10-2023 om 13:36:
[..]
het bedtijd verhaal ging over mensen binnen één huishouden.
en de meneer hier is volgens mij niet jaloers maar heeft zorgen over de oudste. en dat is in mijn ogen helemaal ok. terecht of niet.
tja jij doet een algemene uitspraak en daar geef ik een algemeen antwoord op.
Niet jaloers, tja weet ik niet. Ik weet wel dat dit " Ook vooral de oudste plakt heel erg aan haar moeder tot aan het vervelendst toe. Zij is voor haar eigenlijk moeder en beste vriendin in een. Iedere dag moet er geknuffeld worden en zij zegt wel 10x per dag van “mama, ik hou van jou’’ of iets in die trant. Persoonlijk word ik hier erg moe van. Dat dan zeggen heeft dan ook geen waarde meer en wordt een holle frase."
ook door mijn jaloerse ex gezegd had kunnen worden. Maar het kan natuurlijk ook oprechte bezorgdheid zijn hoor. Maar dat lijkt me voor de moeder onprettig: waarom je bemoeien met deze interactie? Is iets tussen moeder en kind. Voor hetzelfde geld heeft het meisje een klap van de scheiding gekregen en daardoor verlatingsangst. Er lijkt best een oordeel te zitten in bovenstaande observaties
Lexus schreef op 19-10-2023 om 13:52:
[..]
tja jij doet een algemene uitspraak en daar geef ik een algemeen antwoord op.
Niet jaloers, tja weet ik niet. Ik weet wel dat dit " Ook vooral de oudste plakt heel erg aan haar moeder tot aan het vervelendst toe. Zij is voor haar eigenlijk moeder en beste vriendin in een. Iedere dag moet er geknuffeld worden en zij zegt wel 10x per dag van “mama, ik hou van jou’’ of iets in die trant. Persoonlijk word ik hier erg moe van. Dat dan zeggen heeft dan ook geen waarde meer en wordt een holle frase."
ook door mijn jaloerse ex gezegd had kunnen worden. Maar het kan natuurlijk ook oprechte bezorgdheid zijn hoor. Maar dat lijkt me voor de moeder onprettig: waarom je bemoeien met deze interactie? Is iets tussen moeder en kind. Voor hetzelfde geld heeft het meisje een klap van de scheiding gekregen en daardoor verlatingsangst. Er lijkt best een oordeel te zitten in bovenstaande observaties
Het is ook een kwestie van voorkeur. Ik zou ook kriebelig worden van een plakkerig kind dat de hele dag mijn aandacht vraagt en zegt mama ik houd van je. En dus ook als ik iemand anders haar kind dat zie doen. Ik word kriebelig van plakkerig, een ander vindt dat dan weer gezellig of liefdevol. Misschien houdt TO gewoon ook niet zo van klef.
AnnaPollewop schreef op 19-10-2023 om 16:46:
[..]
Het is ook een kwestie van voorkeur. Ik zou ook kriebelig worden van een plakkerig kind dat de hele dag mijn aandacht vraagt en zegt mama ik houd van je. En dus ook als ik iemand anders haar kind dat zie doen. Ik word kriebelig van plakkerig, een ander vindt dat dan weer gezellig of liefdevol. Misschien houdt TO gewoon ook niet zo van klef.
Stiefdochter ‘plakt’ toch ook niet aan hem dus hij zou er in principe geen last van moeten hebben als hij niet van klef houdt. Hij houdt zich er teveel mee bezg, kijk de andere kant op als je je eraan ieriteert. Ik mag hopen dat ze niet minder gaan knuffelen voor jou.(TO)
AnnaPollewop schreef op 19-10-2023 om 16:46:
[..]
Het is ook een kwestie van voorkeur. Ik zou ook kriebelig worden van een plakkerig kind dat de hele dag mijn aandacht vraagt en zegt mama ik houd van je. En dus ook als ik iemand anders haar kind dat zie doen. Ik word kriebelig van plakkerig, een ander vindt dat dan weer gezellig of liefdevol. Misschien houdt TO gewoon ook niet zo van klef.
Ja TO kan niet van klef houden, maar hij is de volwassene. Als volwassene vind ik dat je moet kunnen inzien dat dat jouw persoonlijke voor/afkeur is en dat niet laten overlopen naar de omgang tussen moeder en dochter.
Index224 schreef op 18-10-2023 om 19:51:
[..]
Maar hoezo bepaal jij wanneer ze naar bed moeten? Wat heeft dat met jouw grens te maken?
Er zijn afspraken over bedtijden, die gelden voor mijn en zijn kinderen. Vriend en ik bespreken samen wanneer de bedtijden zijn zodat we samen ook nog even rustig kunnen zitten voor de nacht begint.
En als we niet met alle kinderen zijn bepaalt hij voor zijn en ik voor mijn kinderen de bedtijd. Alleen soms is zijn jongste nog wel eens behoorlijk aan het treuzelen en dan gaat ze ook over mijn grens heen. Ze worden nu ouder dus komt ook minder vaak voor.
Lexus schreef op 19-10-2023 om 18:04:
[..]
Ja TO kan niet van klef houden, maar hij is de volwassene. Als volwassene vind ik dat je moet kunnen inzien dat dat jouw persoonlijke voor/afkeur is en dat niet laten overlopen naar de omgang tussen moeder en dochter.
Wie zegt dat hij dat niet doet? Hier klagen is nog wat anders dan daar klagen. Ik zou er trouwens wel wat van zeggen, maar ik heb geen stiefkinderen dus dan mag het.
Eindeloos geknuffel en gekus en gevrij zou mij al heel snel de keel uit hangen, alsjeblieft zeg. Doe normaal.
AnnaPollewop schreef op 20-10-2023 om 12:12:
[..]
Wie zegt dat hij dat niet doet? Hier klagen is nog wat anders dan daar klagen. Ik zou er trouwens wel wat van zeggen, maar ik heb geen stiefkinderen dus dan mag het.
Eindeloos geknuffel en gekus en gevrij zou mij al heel snel de keel uit hangen, alsjeblieft zeg. Doe normaal.
Nou hij vindt het anders wel nodig hier er een exposé over te houden. Maar in ieder geval als een partner mij commentaar zou geven over wat hij 'normaal' vindt qua omgang met mijn kinderen zou het mijn partner niet meer zijn. Wie is hij om te willen bepalen of mijn kind mij wil knuffelen en hoe vaak? En als hij er niet tegen kan, kan hij zelf vertrekken. Niet dat er hier extreem veel geknuffeld is of zo trouwens
Dat zou natuurlijk niet voor de normale huishoudelijke en opvoedkundige zaken gelden als je kamer opruimen, tijd dat een kind thuis moet zijn etc Zeker als je een samengesteld gezin bent moet je daar in één lijn voeren imho.
Ga alsjeblieft weg van deze mensen. Ze zijn een gelukkig en liefdevol gezin.
Ze zijn er niet eens altijd, maar slechts de helft van de tijd.
Als je hier al zo geirriteerd over raakt, dan ga jij het echt niet kunnen handelen als ze in de pubertijd gaan.
Jij komt jaloers en bekrompen over. Misschien kom je zelf uit een kil nest.
Moeder had nooit met jou moeten gaan samenwonen. Dat is haar grootste fout. En jij moet gewoon lekker vrouwen daten die geen kinderen hebben, of helemaal niet daten.
galactico schreef op 18-10-2023 om 14:44:
[..]
Nee zeker niet, het enige waar ik bang voor ben is dat de oudste later een beetje een sociaal isolement komt aangezien ze dan weinig andere vriedinnen heeft als de jongste wat later toch andere interesses krijgt...niks meer of minder...maar goed iedereen heeft hier al zijn mening klaar...ik kill dit topic nu
Nee hoor. Dat is niet je enige probleem.
Jij ergert je ook aan de liefdevolle manier waarop dochter en je vriendin met elkaar omgaan en de tijd die hiernaartoe gaat.
Het zijn haar kinderen. Die horen altijd nummer 1 te zijn. Ze zijn er zelfs niet eens elke dag en je kan het niet handelen zonder zo te zeuren. Stop met deze vrouw te daten. Dan hoef je haar familie ook niet zo te beoordelen.
AnnaPollewop schreef op 19-10-2023 om 16:46:
[..]
Het is ook een kwestie van voorkeur. Ik zou ook kriebelig worden van een plakkerig kind dat de hele dag mijn aandacht vraagt en zegt mama ik houd van je. En dus ook als ik iemand anders haar kind dat zie doen. Ik word kriebelig van plakkerig, een ander vindt dat dan weer gezellig of liefdevol. Misschien houdt TO gewoon ook niet zo van klef.
ga er dan niet mee samenwonen. Hoef je je ook niet te ergeren.
AnnaPollewop schreef op 19-10-2023 om 16:46:
[..]
Het is ook een kwestie van voorkeur. Ik zou ook kriebelig worden van een plakkerig kind dat de hele dag mijn aandacht vraagt en zegt mama ik houd van je. En dus ook als ik iemand anders haar kind dat zie doen. Ik word kriebelig van plakkerig, een ander vindt dat dan weer gezellig of liefdevol. Misschien houdt TO gewoon ook niet zo van klef.
Daar zit vaak onder, dat dat soort personen zelf niet uit een warm nest komen.
BritgetJones007 schreef op 20-10-2023 om 14:55:
[..]
Daar zit vaak onder, dat dat soort personen zelf niet uit een warm nest komen.
Wat een aanname 😱
