13 en 18

Ik begin toch stilaan de indruk te krijgen, TO dat jij kost wat kost wil dat het verloopt zoals jij oorspronkelijk in je gedachten hebt. Nergens ga jij op de inzending van welke poster dan ook in met de woorden: 'daar heb je gelijk in, zo had ik het niet bekeken, daar zie ik het misschien verkeerd, je hebt me overtuigd en ik heb er nu ook een andere mening over'. Je verdedigt krampachtig je standpunt en het enige wat ik in 80% van je posts lees, is 'stiekem'. Maar de basis, daar ga jij aan voorbij: het feit dat een 13-jarige met een man die ze 6 weken kent, nog niet 'huishoudentje moet gaan spelen'. 

Vanmorgen had ik het met mijn man over jouw topic en de reactie van mijn man was: is dit een verwende gast bij wie de ouders bij alles wat hij wil, hem tegemoet komen, bij alles wat er zich voordoet, het mee proberen te regelen? Als ik hier een top 3 van voorstanders van het logeren mag maken, dan zeg ik (niet mijn man):
1= TO (met grote stip op 1!)
2= meisje
3= zoon

Door de vele berichten was ik al vergeten wie vroeg/wie voorstelde om 2 keer per maand een weekend bij jullie te blijven. Beginpost nog eens gelezen en daar zie ik: 'goedbedoeld hebben wij voorgesteld ...'. Zelfs met 15 zou ik dat na 6 weken een overdreven aanbod gevonden hebben. En als ik nu een conclusie zou trekken dan is die: julllie hadden je veel kopzorgen kunnen besparen door niet zo voortvarend dat kind in jullie kring op te nemen. Trouwens als ze 45 minuten van mekaar wonen, dan was die prille verkering snel doodgebloed. 
Nu zijn het nog kopzorgen, maar ik heb hier onlangs nog een topic gelezen waarin een moeder geen voorstander was van de verkering van haar dochter om allerlei redenen. Lang verhaal kort: intussen heeft dochter van 17 een kind en moeder wordt natuurlijk mee-moeder. Ik weet wel dat jij, door ze een deel tegemoet te komen, hoopt seks te vermijden. Maar de eerste hindernis is al genomen: pil. Als die er nog niet was, was het misschien alleen al uit angst voor een zwangerschap dat er voorlopig nog geen seks was. Die factor valt nu weg. En laat me advocaat van de duivel spelen en denken dat er toch seks komt, hoe erg je je zoon ook wil geloven: ik zou niet in je schoenen willen staan als je kopzorgen van nu, echt grote problemen (in de vorm van een kind) worden. Dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar dat het uitgesloten is, is evenmin waar.

Als laatste denk ik nog aan dit: je zoon maakt het uit, dat meisje kan daar niet mee leven (want het is voor haar mogelijkheid tot ontsnappen uit slechte thuissituatie én toegang tot meer vrijheid). Hoe ga jij daar dan mee omgaan? Ga je dan (ook) zeggen, mijn deur staat voor iedereen open, ondanks dat je niet meer het vriendinnetje van mijn zoon bent, mag je hier op geregelde tijdstippen komen logeren?

Mijn (mijn) besluit is dat je door deze jongedame in huis te halen, meer kwaad dan goed doet. En dat je uit liefde voor je zoon je beslissing best zou kunnen terugdraaien.

Myrill schreef op 25-09-2025 om 08:29:

[..]

Ik dwing niet dat ze geen seks mogen hebben. Zou verstandig zijn nog even te wachten. Buiten het feit dat het wettelijk niet mag dus de wet dwingt niet ik. En de bewustwording van wat als ze het wel doen en de consequenties die er uit voort kunnen komen daar hameren we op.

[..]

Ja het is heel belachelijk dat het nodig is dat er schriftelijk afspraken nodig zijn zodat ze samen kunnen afspreken omdat de maatschappij het niet vind kunnen. Om zoon veilig te stellen als de maatschappij denkt dat er iets is. Want wettelijk mogen ze een niet seksuele relatie hebben. Maar door de maatschappij dus alles in te dekken voor zoon, kom je op die afspraken uit. Zodat we kunnen aantonen dat het met wederzijdse goedkeuring is.

Ideaal verre van, maar ik heb ergens al meer verteld maar dat leest men blijkbaar niet.We doen volgens mij allemaal ons best om welke situatie ook met oplossingen te benaderen en inzicht te geven waar men dan tegen aanloopt en in dit geval het besef komt dat het dan niet werkt. En misschien zijn ze wel sterk genoeg samen en zijn ze net als een enkele hier een succes verhaal.

Maar ze is minderjarig dus zullen haar wettelijke vertegenwoordigers voor haar moeten tekenen. 

Moet eerlijk zeggen dat ik een beetje een viezig gevoel krijg bij dit topic.

Myrill schreef op 25-09-2025 om 08:29:

[..]

Ik dwing niet dat ze geen seks mogen hebben. Zou verstandig zijn nog even te wachten. Buiten het feit dat het wettelijk niet mag dus de wet dwingt niet ik. En de bewustwording van wat als ze het wel doen en de consequenties die er uit voort kunnen komen daar hameren we op.

[..]

Ja het is heel belachelijk dat het nodig is dat er schriftelijk afspraken nodig zijn zodat ze samen kunnen afspreken omdat de maatschappij het niet vind kunnen. Om zoon veilig te stellen als de maatschappij denkt dat er iets is. Want wettelijk mogen ze een niet seksuele relatie hebben. Maar door de maatschappij dus alles in te dekken voor zoon, kom je op die afspraken uit. Zodat we kunnen aantonen dat het met wederzijdse goedkeuring is.

Ideaal verre van, maar ik heb ergens al meer verteld maar dat leest men blijkbaar niet.We doen volgens mij allemaal ons best om welke situatie ook met oplossingen te benaderen en inzicht te geven waar men dan tegen aanloopt en in dit geval het besef komt dat het dan niet werkt. En misschien zijn ze wel sterk genoeg samen en zijn ze net als een enkele hier een succes verhaal.

Je lijkt dat op schrift stellen te bedoelen als een manier om aan je zoon duidelijk te maken dat deze relatie maatschappelijk gezien niet aanvaardbaar is. Ik vermoed dat je er het tegenovergestelde mee gaat bereiken: zijn moeder wil meedenken in hoe het wel kan, dus hij zal de indruk hebben dat jij er wel achter staat en de reactie van 'de maatschappij' onzin is, en af te doen is met een contract (?).

Je geeft oplossing noch inzicht, maar een morele uitweg om deze situatie te laten bestaan. 

Seks mag nooit met iemand van die leeftijd, of je wel of niet weet hoe oud ze is of schriftelijk afspraken hebt gemaakt. En voor het overige mag de maatschappij haar oordelen hebben over deze 'relatie'. Want een kind van 13 is hier niet klaar voor en kan emotioneel evengoed beschadigd worden. Niet omdat je zoon het verkeerd bedoelt, maar omdat ze 13! is, en niet kan overzien wat deze relatie betekent. Het kan haar wel belemmeren in het doorlopen van de stappen die een normale 13-jarige zet met andere 13-jarigen, zonder de extra laag van afkeur. Dit meisje krijgt straks van jou vooral te horen dat de wet de seks die zij gaat willen hebben afkeurt. Lekker dat ze direct een schuldgevoel krijgt aangepraat in het begin van haar seksuele ontwikkeling. 

De wet bestaat niet om jouw zoon in bescherming te nemen of aan te vallen, maar om dat meisje in bescherming te nemen. 

Jij kunt wel je zoon in bescherming nemen door hem uit te leggen dat de maatschappij deze relatie als grooming kan zien. Ik hoef geen discussie over of dat terecht is. Je laat hem zichzelf bloot stellen aan dat gevaar door dit niet in de kiem te smoren maar hem te helpen met puur kijken naar de legale kant van de zaak.

Myrill schreef op 25-09-2025 om 08:29:

Ja het is heel belachelijk dat het nodig is dat er schriftelijk afspraken nodig zijn zodat ze samen kunnen afspreken omdat de maatschappij het niet vind kunnen. Om zoon veilig te stellen als de maatschappij denkt dat er iets is. Want wettelijk mogen ze een niet seksuele relatie hebben. Maar door de maatschappij dus alles in te dekken voor zoon, kom je op die afspraken uit. Zodat we kunnen aantonen dat het met wederzijdse goedkeuring is.

Jij vindt het belachelijk?

Ik niet. Die wet is er om kinderen te beschermen. In situaties als die van jouw zoon en het meisje. Dat belachelijk vinden is belachelijk. 

Ik kan daarom ook niet begrijpen dat jullie deze relatie faciliteren met schriftelijke afspraken etc.

Sowieso begrijp ik niet dat je dit wil voor je kind. Een relatie met een contract, waar de ouders bij betrokken moeten zijn etc. Ik gun mijn kinderen dat ze ervaring op kunnen doen op het gebied van relaties en intimiteit. Dat ze, als ze daaraan toe zijn, een gezonde relatie hebben. 

Myrill schreef op 25-09-2025 om 09:13:

[..]

Er zijn zeker wel afspraken nodig, maar er wordt niet gelezen alleen maar over het slapen.

Om juridische problemen te voorkomen, is het cruciaal om open communicatie te behouden met de ouders van het meisje en gezamenlijk afspraken te maken over grenzen en verwachtingen. Documenteer alle vormen van toestemming en correspondentie tussen de families. Zorg ervoor dat er supervisie is tijdens ontmoetingen en beperk fysiek contact tot activiteiten die door beide gezinnen als geschikt worden beschouwd. Informeer je zoon over de gevolgen van het overtreden van wetten met betrekking tot minderjarigen.

Door deze stappen te volgen, minimaliseer je het risico op misverstanden en juridische complicaties.

Is dit nou een chatGPT tekst die je vergeet om te zetten naar de ik-vorm? Waarom praat je ineens niet meer over je eigen zoon?

Oh en "tegenwoordig blijft de jeugd nu eenmaal snel bij elkaar slapen". Dat is maar net wat de ouders toestaan he? Het gebeurt, maar

Myrill schreef op 25-09-2025 om 09:13:

[..]

Er zijn zeker wel afspraken nodig, maar er wordt niet gelezen alleen maar over het slapen.

Om juridische problemen te voorkomen, is het cruciaal om open communicatie te behouden met de ouders van het meisje en gezamenlijk afspraken te maken over grenzen en verwachtingen. Documenteer alle vormen van toestemming en correspondentie tussen de families. Zorg ervoor dat er supervisie is tijdens ontmoetingen en beperk fysiek contact tot activiteiten die door beide gezinnen als geschikt worden beschouwd. Informeer je zoon over de gevolgen van het overtreden van wetten met betrekking tot minderjarigen.

Door deze stappen te volgen, minimaliseer je het risico op misverstanden en juridische complicaties.

Sorry, je snapt zelf toch ook dat het bijna lachwekkend is dat jullie dit alles moeten doen omdat je zoon een meisje dat hij 6 weken kent leuk vindt?

Daar gaat de zin je toch van over? Wie wil dit nou? 

Schoondochter schreef op 25-09-2025 om 09:15:

[..]

Je lijkt dat op schrift stellen te bedoelen als een manier om aan je zoon duidelijk te maken dat deze relatie maatschappelijk gezien niet aanvaardbaar is. Ik vermoed dat je er het tegenovergestelde mee gaat bereiken: zijn moeder wil meedenken in hoe het wel kan, dus hij zal de indruk hebben dat jij er wel achter staat en de reactie van 'de maatschappij' onzin is, en af te doen is met een contract (?).

Precies mijn gedachte.

Myrill schreef op 25-09-2025 om 09:13:

[..]

Er zijn zeker wel afspraken nodig, maar er wordt niet gelezen alleen maar over het slapen.

Om juridische problemen te voorkomen, is het cruciaal om open communicatie te behouden met de ouders van het meisje en gezamenlijk afspraken te maken over grenzen en verwachtingen. Documenteer alle vormen van toestemming en correspondentie tussen de families. Zorg ervoor dat er supervisie is tijdens ontmoetingen en beperk fysiek contact tot activiteiten die door beide gezinnen als geschikt worden beschouwd. Informeer je zoon over de gevolgen van het overtreden van wetten met betrekking tot minderjarigen.

Door deze stappen te volgen, minimaliseer je het risico op misverstanden en juridische complicaties.

Nogmaals, als jij deze relatie niet goedkeurt en het meisje niet laat logeren zijn er simpelweg geen afspraken nodig. Je kunt je zoon niet dwingen om te stoppen, maar hij is er in elk geval van doordrongen van het feit dat jij het niet goed vindt omdat het bij de wet verboden is. 

En over dat stiekem doen, ik vind dat echt een heel zwak argument. Ik heb mijn kinderen ook niet gefaciliteerd in drugs- en alcoholgebruik toen dat wettelijk niet mocht. Of in andere 'voor de wet verboden' activiteiten. Op het moment dat ze zoiets stiekem doen, weten ze dondersgoed dat ze iets doen wat niet mag. Anders zouden ze het niet stiekem hoeven doen. 

Maar, wat anderen ook schrijven, ik denk dat jij dit meisje wilt helpen, misschien wel redden. Doe dat op een andere manier. De kans dat het drie jaar lang volgens jouw plan gaat, lijkt me niet heel erg groot...

Schoondochter schreef op 25-09-2025 om 09:15:

[..]

Je lijkt dat op schrift stellen te bedoelen als een manier om aan je zoon duidelijk te maken dat deze relatie maatschappelijk gezien niet aanvaardbaar is. Ik vermoed dat je er het tegenovergestelde mee gaat bereiken: zijn moeder wil meedenken in hoe het wel kan, dus hij zal de indruk hebben dat jij er wel achter staat en de reactie van 'de maatschappij' onzin is, en af te doen is met een contract (?).

Je geeft oplossing noch inzicht, maar een morele uitweg om deze situatie te laten bestaan.

Seks mag nooit met iemand van die leeftijd, of je wel of niet weet hoe oud ze is of schriftelijk afspraken hebt gemaakt. En voor het overige mag de maatschappij haar oordelen hebben over deze 'relatie'. Want een kind van 13 is hier niet klaar voor en kan emotioneel evengoed beschadigd worden. Niet omdat je zoon het verkeerd bedoelt, maar omdat ze 13! is, en niet kan overzien wat deze relatie betekent. Het kan haar wel belemmeren in het doorlopen van de stappen die een normale 13-jarige zet met andere 13-jarigen, zonder de extra laag van afkeur. Dit meisje krijgt straks van jou vooral te horen dat de wet de seks die zij gaat willen hebben afkeurt. Lekker dat ze direct een schuldgevoel krijgt aangepraat in het begin van haar seksuele ontwikkeling.

De wet bestaat niet om jouw zoon in bescherming te nemen of aan te vallen, maar om dat meisje in bescherming te nemen.

Jij kunt wel je zoon in bescherming nemen door hem uit te leggen dat de maatschappij deze relatie als grooming kan zien. Ik hoef geen discussie over of dat terecht is. Je laat hem zichzelf bloot stellen aan dat gevaar door dit niet in de kiem te smoren maar hem te helpen met puur kijken naar de legale kant van de zaak.

Dit dus.

Ik begrijp dat er een (wederzijdse) verliefdheid kan ontstaan tussen een 13 en 18 jarige. Maar zodra duidelijk is dat het moreel en juridisch niet kan moet er gestopt worden met de "relatie" (elkaar 6 weken kennen is in mijn ogen geen relatie).

Allerlei manieren gaan verzinnen met juridisch advies en contracten gaat beiden niet helpen.  Als ze echt voor elkaar zijn bestemd komen ze elkaar later wel weer tegen.

Als ouders niet je dit niet willen faciliteren in welke vorm dan ook. Gewoon niet, nooit. 

Wauw - het enige wat ik op dit moment nog kan hopen is dat TO bij in een of andere vorm van reverse psychology bij haar zoon bereikt dat hij hier helemaal op afknapt. Kan me niet voorstellen dat hij dit allemaal nog senang vindt op deze manier ?

Ik snap de halstarrigheid echt niet. Er zijn echt nog tussenwegen tussen domweg verbieden van mekaar te zien en wat jij nu beoogt te doen met persé blijven logeren en alles op papier rechtsgeldig proberen te breien.  

Namelijk: dit is zo precair dat het allemaal heel rustig aan moet verlopen voor beider bestwil: leer mekaar langzaam goed kennen, ga af en toe eens naar een geschikt uitje zoals de bioscoop of de Mac. Ik zou daar als ouder bijstaan als veredeld taxichauffeur om zo een oogje in het zeil te kunnen houden: je zet ze af bij de bios en je haalt ze ook weer op tijd op en levert haar weer veilig thuis af. Blijf  ondertussen in contact met je zoon en voer gesprekken dat dit heel waarschijnlijk op lange termijn niet gaat werken, noch voor haar noch voor hem. Maar onder GEEN ENKEL beding zou ik dit meisje thuis laten logeren. 

Nog enkele bedenkingen:

• TO, al die juridische teksten doorspitten, is het dat jou allemaal waard? Het gaat hier niet over een huwelijk tussen een Nederlander en een meisje vrouw uit Kiribati (een onafhankelijke eilandengroep in de Pacific Ocean, bestaande uit zo’n 33 koraaleilandjes)! Of het gaat hier niet over de adoptie van een buitenaards wezen.
  Ik kan me voorstellen dat er weinig positiefs over te vinden is omdat (behalve dan mensen zoals jij) er nauwelijks mensen bestaan, die een anderhalve maand durend contact tussen een 13- en een 18-jarige al willen officialiseren. Dat iedereen met een beetje gezond verstand vermoed (niet bij jullie, dat heb ik intussen wel begrepen, maar dat wordt gewoon niet geloofd door de justitie) dat een 18-jarige die zijn oog laat vallen op een 13-jarig KIND, slechts 1 bedoeling heeft. Het feit dat er zo weinig te vinden is dat zulk een contact als positief wordt beschouwd, zegt dat niet alles? Doet dat uw kwartje niet vallen?
  
• De ouders (van het meisje) zijn in de ganse materie meewerkend. Jaja, dat zal wel. Vader heeft maar één interesse (jammer genoeg): drank. Moeder heeft zware gezondheidsproblemen, die moet andere katten geselen dan het meewerken aan een juridisch document waarop staat dat er geen bezwaar is tegen het (niet-seksueel) contact van haar 13-jarige met haar geliefde. Die mensen hebben beide hun eigen zorgen, die kunnen, als ik het zo lees, de zorg van hun kind (bovenop hun eigen besognes) maar moeilijk aan. Het is trouwens niet omdat iemand met zware ziekte kampt zoals de moeder, dat men automatisch van een kwetsbare familiesituatie spreekt, ik denk dat er wel meer aan de hand zal zijn. Hoeveel kinderen zijn er trouwens in dat gezin?
  
• Ben jij al thuis geweest bij die mensen? Weet jij hoe ze wonen? Dat zegt ook veel over wat voor soort mensen het zijn. Als je in hetzelfde dorp woont, dan rij je daar eens langs of ken je toevallig mekaar al 'van ziens'. 45 minuten van mekaar, dat zijn totaal vreemden, zelfs niet die woont in die of die wijk. Aan de telefoon kan moeder zich helemaal anders voordoen (zeg niet dat ze dat doet) dan als je face-to-face met haar spreekt. Als alles over de telefoon moet gaan, dan zijn akkoorden snel geklonken.
  
• Maar als jij (vooral jij) met je hoofd door de muur wil, als jij het onterecht vindt dat die enge, bekrompen, onverdraagzame wetgeving jullie stokken in de wielen steekt, doe dan verder. De kans dat alles goed afloopt is er. De kans dat het fout afloopt is groter.
  
  

En stel to, er komt toch (stiekem) seks.
Dan is dat dus juridisich gezien seksueel misbruik, toch? En misbruikzaken verjaren niet meer. 
In het ergste geval vindt dit meisje over tien, twaalf jaar met terugwerkende kracht dat ze het toch echt niet wilde, dat ze geen nee durfde te zeggen, dat ze dus misbruikt is. Of ze wil echt kwaad of ze denkt dat er iets te halen valt, want je weet nog helemaal niet wat voor volwassene ze wordt en waar en hoe ze terecht zal komen .

Dan kan het je zoon zelfs veel later nog lelijk in de staart komen bijten. 
Ik moet steeds denken aan die beachvolleyballer. Misschien ander verhaal, maar toch. Volgens mij ongeveer zelfde leeftijden.
Die man kan niets meer goed doen. Eerder in dit topic noemde iemand dat ook al. 

'Zorg ervoor dat er supervisie is tijdens ontmoetingen en beperk fysiek contact tot activiteiten die door beide gezinnen als geschikt worden beschouwd.'
Ik vraag me af hoe je dit wil organiseren, zowel de supervisie als de toestemming voor geschikte fysieke activiteiten.

Myrill schreef op 25-09-2025 om 09:13:

[..]

Er zijn zeker wel afspraken nodig, maar er wordt niet gelezen alleen maar over het slapen.

Om juridische problemen te voorkomen, is het cruciaal om open communicatie te behouden met de ouders van het meisje en gezamenlijk afspraken te maken over grenzen en verwachtingen. Documenteer alle vormen van toestemming en correspondentie tussen de families. Zorg ervoor dat er supervisie is tijdens ontmoetingen en beperk fysiek contact tot activiteiten die door beide gezinnen als geschikt worden beschouwd. Informeer je zoon over de gevolgen van het overtreden van wetten met betrekking tot minderjarigen.

Door deze stappen te volgen, minimaliseer je het risico op misverstanden en juridische complicaties.

Ben toch heel blij dat ik nooit voor één van mijn jongvolwassen kinderen, want dat ben je met 18, contact heb moeten opnemen om met de ouders van een veel te jonge prille verkering om een contract op te stellen wat wel en niet mag.

Ben ook heel blij dat ik geen supervisie hoefde te houden of alles wel volgens de regeltjes verliep. Maar hopen dat dit goed gaat want als ze over een jaartje toch sex hebben ben jij gewoon medeverantwoordelijk. Waar ben je in hemelsnaam mee bezig dit is allemaal echt absurd.

Ik vind je zoon geen pedo of predator maar gewoon een verliefde jongen die niet meer normaal nadenkt over wat goed en verstandig voor hem is. Jullie als ouders moeten dat dus maar doen. Kun je het verbieden niet echt maar faciliteren wat je nu wilt doen vind ik echt het andere uiterste. Met jullie medewerking kan je zoon alleen maar meer in de problemen komen. Iedereen weet nu dat ze 13 is en dus veel te jong voor een relatie en de bijbehorende logeerpartijtjes. Het staat zelfs in een contract.

Nu even niet leuk voor je zoon en het kind maar als hij over het liefdesverdriet hen is zijn er ook kansen om iemand van zijn eigen leeftijd te ontmoeten. Je gunt je kind toch een ongecompliceerde normale gelijkwaardige relatie. Op deze leeftijd moet het gewoon leuk en nog zonder problemen zijn, samen met consent je seksualiteit ontdekken, samen op vakantie en overal heen gaan zonder zorgen.

Gun je zoon dit.