13 en 18

als het niet zo triest was, zou ik hier heel hard om moeten lachen… 
Je jongvolwassen zoon heeft 6 (!) weken een ‘vriendinnetje’ dat net van de basisschool komt en moeders wil van alles vastleggen in een contract? Is dit een voorbode van hoe je je met echte relaties van je zoon gaat bemoeien? Een kind van 13 schriftelijke afspraken laten maken…. Het moet niet gekker worden. 
Sorry, maar ik begrijp dit gewoon niet. 

Bloem04 schreef op 26-09-2025 om 16:07:

als het niet zo triest was, zou ik hier heel hard om moeten lachen…
Je jongvolwassen zoon heeft 6 (!) weken een ‘vriendinnetje’ dat net van de basisschool komt en moeders wil van alles vastleggen in een contract? Is dit een voorbode van hoe je je met echte relaties van je zoon gaat bemoeien? Een kind van 13 schriftelijke afspraken laten maken…. Het moet niet gekker worden.
Sorry, maar ik begrijp dit gewoon niet.

Ik begin te denken dat TO de zoon is en niet de moeder. Maar dat hij hier in moeders naam schrijft. 

Het kan toch echt niet dat je je zo stug vasthoudt aan je principes terwijl de wet en zelfs hier alle posters het gewoon eens zijn dat dit niet kan. Ik geloof niet dat er één inzending is die zegt: TO, ik begrijp jou.

Iets klopt er hier niet.

yette schreef op 26-09-2025 om 18:50:

[..]

Mogelijk vindt TO het heel belangrijk om dit meisje te helpen? Haar thuissituatie is bijzonder en je komt niet vaak iemand tegen die hetzelfde mee heeft gemaakt. TO zou daarom veel voor dit meisje kunnen betekenen.

Als ze geen verkering had gehad met haar zoon.

Ik ben van mening dat je er als ouder voor moet waken om te snel een eigen band op te bouwen met de vrienden en partners van je kinderen. Daarmee maak je die vriendschappen volgens mij onnodig complex op het moment dat het minder goed gaat.

Al na zes weken spreken van 'opvangen', is mijns inziens veel te snel.

Ik had vroeger een crappy thuissituatie en er is een ouderstel van een vriendin dat me erg geholpen heeft. Er waren ook behoorlijk wat ouders van zowel vriendjes als vriendinnen die me al heel gauw aanboden dat ik daar mocht verblijven/logeren en zelfs wonen. Mijn ervaring is dat mensen die dit prematuur doen egogedreven in de wedstrijd staan. Die willen erkennening en een egoboost omdat ze een zielig iemand/iemand met problemen opvangen. Zelf zijn ze zich dat vaak niet bewust, maar het creeert enorm onevenwichtige en instabiele verhoudingen. Je moet een minderjarige met problemen alleen opvangen als je zelf geen skin in the game hebt, anders ben je in potentie nog onveiliger dan waar ze vandaan komt, want het is mega voorwaardelijk allemaal.

Daarnaast, al dat juridische ge-emmer zorgt er juist voor dat alles om seks gaat draaien, het toezicht, de activiteiten onder toezich. Yuk! Situatie is gewoon moreel discutabel, los van de 'pakkans etcetera en dat hele domme gegenereerde verhaal van TO. Serieus, ben je wel helemaal lekker TO? Het enige normale besluit is gewoon tegen je zoon zeggen dat ie het afkappen moet. Dat stiekemargument is juist een argument om dat te doen, want als je gelooft dat je zoon stiekem buitenshuis gaat lopen klooien met een dertienjarige kan ie wel een lesje normen en waarden gebruiken. Allemachtig, ze komen er wel overheen hoor, waarom wil jij dit faciliteren?

Ik ben eerlijk maar ben ik hier nu de enige die al deze reacties overdreven en bekrompen vind? Ik ben het ermee eens dat je na 6 weken verkering nog niet bij elkaar hoeft te logeren. Zijn jullie nooit jong geweest? Hoe waren jullie zelf vroeger? Ik ben als meisje van 14 jaar ook heel erg verliefd geweest op een oudere jongen en daar heb ik een goed gevoel aan over gehouden.

watertoren schreef op 26-09-2025 om 21:03:

Ik ben eerlijk maar ben ik hier nu de enige die al deze reacties overdreven en bekrompen vind? Ik ben het ermee eens dat je na 6 weken verkering nog niet bij elkaar hoeft te logeren. Zijn jullie nooit jong geweest? Hoe waren jullie zelf vroeger? Ik ben als meisje van 14 jaar ook heel erg verliefd geweest op een oudere jongen en daar heb ik een goed gevoel aan over gehouden.

Verliefd zijn op of 2-wekelijks bij je verkering gaan inwonen zijn in mijn ogen wel twee verschillende dingen.

Jij was 14, dit meisje 13. Inderdaad slechts een jaar verschil. Maar op een bepaalde leeftijd kan een jaar verschil een groot verschil maken.

In deze tijd wordt elk contact oudere jongen/man <-> jong meisje onder een loep gelegd, soms misschien overdreven, soms terecht.

Wij zijn allemaal jong geweest en verliefd op je 13 is heerlijk, maar of je dat dan in praktijk moet omzetten, is een andere zaak.

TO zal blij zijn dat er EINDELIJK iemand is die haar niet de wind van voren geeft.

watertoren schreef op 26-09-2025 om 21:03:

Ik ben eerlijk maar ben ik hier nu de enige die al deze reacties overdreven en bekrompen vind? Ik ben het ermee eens dat je na 6 weken verkering nog niet bij elkaar hoeft te logeren. Zijn jullie nooit jong geweest? Hoe waren jullie zelf vroeger? Ik ben als meisje van 14 jaar ook heel erg verliefd geweest op een oudere jongen en daar heb ik een goed gevoel aan over gehouden.

Verliefd zijn is heel wat anders dan direct een relatie beginnen. En deels gaan verblijven bij je partner. En binnen 6 weken je seksleven tot in detail met je schoonmoeder bespreken. Ik neem aan dat jij geen contract hoefde te tekenen? En ouders had die wel bij jou betrokken konden zijn. Daarnaast zijn de tijden echt veranderd. Dit is gewoon illegaal. En to is hier verkeerd bezig. 

yette schreef op 26-09-2025 om 18:50:

[..]

Mogelijk vindt TO het heel belangrijk om dit meisje te helpen? Haar thuissituatie is bijzonder en je komt niet vaak iemand tegen die hetzelfde mee heeft gemaakt. TO zou daarom veel voor dit meisje kunnen betekenen.

Als ze geen verkering had gehad met haar zoon.

Ik ben van mening dat je er als ouder voor moet waken om te snel een eigen band op te bouwen met de vrienden en partners van je kinderen. Daarmee maak je die vriendschappen volgens mij onnodig complex op het moment dat het minder goed gaat.

Al na zes weken spreken van 'opvangen', is mijns inziens veel te snel.

Ik heb niet het idee dat TO in het welzijn van het meisje wil handelen, haar daadwerkelijk wil helpen. Haar zoon is verliefd en TO wil dat op allerlei mogelijke manieren faciliteren.

Als ze zou handelen in het welzijn van het meisje én haar zoon, zou ze dit niet doen. Maar ze wil haar zoon niet tegenspreken. Ze zoekt manieren dat ze toch relatie kunnen hebben, zonder dat de buitenwereld moeilijk kan doen. 

'Je moet een minderjarige met problemen alleen opvangen als je zelf geen skin in the game hebt,' Wat is dan een 'skin of the game'? Ik vraag het omdat wij in het verleden ook wel eens een dolende tiener tijdelijk hebben opgevangen die ruzie had met thuis. Overigens was het wel verplicht om de ouders in te seinen en zo snel mogelijk weer in gesprek te komen met ouders. En we maakten het niet extra gezellig of zo. Binnenkort vang ik waarschijnlijk iemand van 19, maar dat is wel met alle toeters en bellen van de hulpverlening erbij.
Ik vraag het omdat ik me er niet bewust van ben dat ik egogedreven een egoboost zoek. 
Ik begrijp dat je blij bent dat je opgevangen heeft indertijd, maar ik begrijp dat jouw pleidooi is dat niemand dat in zo'n situatie ooit zal doen.
Jammer dan voor de uitspraak: 'ik takes a village to raise a child', en alle onderzoeken waaruit blijkt dat een lastige thuissituatie minder invloed heeft als er een volwassene is in de leefwereld van het kind die omziet naar het kind. Kan een buurvrouw, leerkracht of familielid zijn, dan maakt geen verschil. The village zit vol met egogedreven mensen blijkbaar.  

'

tsjor schreef op 27-09-2025 om 09:09:

'Je moet een minderjarige met problemen alleen opvangen als je zelf geen skin in the game hebt,' Wat is dan een 'skin of the game'? Ik vraag het omdat wij in het verleden ook wel eens een dolende tiener tijdelijk hebben opgevangen die ruzie had met thuis. Overigens was het wel verplicht om de ouders in te seinen en zo snel mogelijk weer in gesprek te komen met ouders. En we maakten het niet extra gezellig of zo. Binnenkort vang ik waarschijnlijk iemand van 19, maar dat is wel met alle toeters en bellen van de hulpverlening erbij.
Ik vraag het omdat ik me er niet bewust van ben dat ik egogedreven een egoboost zoek.
Ik begrijp dat je blij bent dat je opgevangen heeft indertijd, maar ik begrijp dat jouw pleidooi is dat niemand dat in zo'n situatie ooit zal doen.
Jammer dan voor de uitspraak: 'ik takes a village to raise a child', en alle onderzoeken waaruit blijkt dat een lastige thuissituatie minder invloed heeft als er een volwassene is in de leefwereld van het kind die omziet naar het kind. Kan een buurvrouw, leerkracht of familielid zijn, dan maakt geen verschil. The village zit vol met egogedreven mensen blijkbaar.

'

Er moet geen andere reden zijn dan het hulp willen bieden. Bij TO zit er het faciliteren van een niet gepaste relatie bij.

Was het een willekeurig andere 13 jarige die hulp geboden werd was het geen probleem en zou iedereen zeggen: doen, 

Misschien is vriendinnetje nu alweer blijven logeren. Ze zal zoveel mogelijk proberen thuis weg te zijn en druk leggen op TO. Met tussenkomst van TO's zoon. Schatje, vraag nog eens aan je mama of ik mag komen.
En TO zal het (uit liefde voor haar zoon) niet kunnen of willen weigeren. En deels uit medelijden, deels omdat het de geliefde van haar zoon is, gaat TO alle registers opentrekken om het (arme) kind te verwennen. Want dat geluk heeft ze thuis niet.
En zo houdt TO een ongezonde toestand én een ongezonde verkering mee in het leven. 
En wordt op langere termijn het drama alleen maar groter. 
(PS aan TO: zelfs zonder seks blijf ik achter bovenstaande tekst staan, maar daar mag je het natuurlijk mee oneens zijn).

tsjor schreef op 27-09-2025 om 09:09:

'Je moet een minderjarige met problemen alleen opvangen als je zelf geen skin in the game hebt,' Wat is dan een 'skin of the game'? Ik vraag het omdat wij in het verleden ook wel eens een dolende tiener tijdelijk hebben opgevangen die ruzie had met thuis. Overigens was het wel verplicht om de ouders in te seinen en zo snel mogelijk weer in gesprek te komen met ouders. En we maakten het niet extra gezellig of zo. Binnenkort vang ik waarschijnlijk iemand van 19, maar dat is wel met alle toeters en bellen van de hulpverlening erbij.
Ik vraag het omdat ik me er niet bewust van ben dat ik egogedreven een egoboost zoek.
Ik begrijp dat je blij bent dat je opgevangen heeft indertijd, maar ik begrijp dat jouw pleidooi is dat niemand dat in zo'n situatie ooit zal doen.
Jammer dan voor de uitspraak: 'ik takes a village to raise a child', en alle onderzoeken waaruit blijkt dat een lastige thuissituatie minder invloed heeft als er een volwassene is in de leefwereld van het kind die omziet naar het kind. Kan een buurvrouw, leerkracht of familielid zijn, dan maakt geen verschil. The village zit vol met egogedreven mensen blijkbaar.

'

Ik denk wel dat ik begrijp wat Nehalennia bedoeld. Zelf zou ik niet zover gaan om het een egoboost te noemen, maar sommige mensen willen 'goed doen'. Ze vangen iemand niet alleen op omdat ze kunnen helpen, maar ook omdat ze zichzelf dan 'een goed mens' voelen. Je ziet dit waarschijnlijk vaker als impulsief wordt besloten een bekende te helpen dan wanneer er langer over nagedacht is of wanneer het om opvang via instanties gaat. 

Daarnaast (wat ik ook noemde) vind ik het opvangen van vrienden van je kinderen voor alle betrokkenen ingewikkelder dan het opvangen van jongelui via jeugdzorg. Bij vrienden van je kinderen spelen ook andere belangen mee dan enkel zo goed mogelijk zorg verlenen en bovendien krijg je dan te maken met vriendschapsrelaties die veranderen en meerdere verschillende soorten relaties die door elkaar gaan lopen en invloed op elkaar uitoefenen. Ik heb met beiden ervaring omdat mijn ouders crisispleegzorg deden èn ze twee bekenden van me hebben opgevangen (een keer een goede vriendin en een paar keer een klasgenoot waar ik verder weinig mee had). 

@tsjor zo kan je iemand zijn post wel aardig uit zijn verband rukken hoor.
Ik als pleegouder en met zelf een ingewikkelde achtergrond die ik goed heb verwerkt kan vertellen dat er voldoende mensen zijn die goed doen voor zichzelf en niet zozeer voor degene die het betreft. Ze realiseren zich dat niet eens zo zeer. Het zijn de mensen voor wie je niet meer interessant bent als je je problemen hebt opgelost, het ging immers niet om jou maar om de reddende functie. Die zijn er vrij veel.

yette schreef op 27-09-2025 om 10:24:

[..]

Ik denk wel dat ik begrijp wat Nehalennia bedoeld. Zelf zou ik niet zover gaan om het een egoboost te noemen, maar sommige mensen willen 'goed doen'. Ze vangen iemand niet alleen op omdat ze kunnen helpen, maar ook omdat ze zichzelf dan 'een goed mens' voelen. Je ziet dit waarschijnlijk vaker als impulsief wordt besloten een bekende te helpen dan wanneer er langer over nagedacht is of wanneer het om opvang via instanties gaat.

Dat is niet heel raar hoor. Van betekenis kunnen zijn/zingeving is een psychologische basisbehoefte. Bijna iedereen streeft daarnaar. Hoe je dat doet verschilt natuurlijk per persoon maar zorg voor een ander is een logische keuze om die behoefte te vervullen. Echt iets doen alleen voor een ander zonder dat je je vervolgens goed mag voelen omdat je iets voor een ander doet bestaat denk ik bijna niet. Raar om dat te verwachten of als voorwaarde te stellen.

Anne1234! schreef op 27-09-2025 om 12:29:

[..]

Dat is niet heel raar hoor. Van betekenis kunnen zijn/zingeving is een psychologische basisbehoefte. Bijna iedereen streeft daarnaar. Hoe je dat doet verschilt natuurlijk per persoon maar zorg voor een ander is een logische keuze om die behoefte te vervullen. Echt iets doen alleen voor een ander zonder dat je je vervolgens goed mag voelen omdat je iets voor een ander doet bestaat denk ik bijna niet. Raar om dat te verwachten of als voorwaarde te stellen.

Misschien verwoord ik het onhandig. Er zijn allerlei redenen om een ander al dan niet onderdak te bieden. Die redenen verschillen per persoon. En ja, uiteraard voelt het goed als je het verschil kan maken. Maar de mate waarin die eigen behoefte om je goed te voelen, meespeelt in je besluit om een ander hulp te bieden, is voor iedereen verschillend. Helaas lijkt het bij sommigen hoofdzakelijk om zichzelf te gaan.