Budget verjaardagscadeau

Verwennen, verantwoordelijkheid en mogelijkheden

Bij een verjaardag hoort verwennerij en een mooi cadeau hoort daarbij. Bedragen hangen af van je budget en het aantal gezinsleden. Contante bedragen kunnen anders aanvoelen dan een mooi object of een bijzonder uitje. Families hebben daar uiteenlopende ideeën over.

Bij iemand van veertien zou voor mij zwaar wegen hoe hij/zij met geld omgaat. Het groeit immers niet aan een boompje.

Als ouders gun je je kinderen iets moois voor hun verjaardag. Natuurlijk !! Zit daar een leeftijdsgrens aan? Voor mijn geviel niet, maar...
Onze kinderen zijn de deur uit, ze hebben allemaal een baan - iets waar ik heel blij mee ben!- en kopen wat ze graag willen hebben. Wachten tot een verjaardag is er niet bij. Daardoor vind ik het soms lastig iets te bedenken. En ' geld ' - ze leven zoals ik er tegenaan kijk royaal (terwijl ik net mijn baantje zie verwaaien) en met het gelijk behandelen van eigen en aanhang wordt het verjaardagscadeautjescircus een hele uitgave. Maar dit is o.t. Zoon van TS wordt pas 14

Verwennen

Ik begrijp je vraag wel, hoor Suze.

Maar ik zou de vraag ook aan jou kunnen stellen: jullie kinderen zijn gewend op dure vakanties te gaan. Ben je niet bang dat ze dat gewoon gaan vinden en een 'eenvoudige' kampeervakantie in Nederland daardoor niet leuk vinden?

En de sportspullen, fietsen en laptops: daar zit ook nog een groot verschil in qua prijs en kwaliteit. Is dat bij jullie low budget? Of zijn de kinderen gewend aan dure/mooie/kwaliteitsspullen?

Eten jullie altijd vers en biologisch, bijzondere gerechten, vaak uit eten, sushi halen ed.

Als ze dan op zichzelf gaan wonen, kunnen ze dat uitgavenpatroon natuurlijk niet volhouden.
Is geen verwijt hoor, wij hebben ook zeker wat te besteden. En ik zie ook duidelijk onze luxe uitgaven. Zien de kinderen dat ook? Dat is de vraag.

Gemiddeld

Gemiddeld besteden we 50 euro per kind aan een verjaardag, iets meer of iets minder kan ook. Maar ik verbaas me wel over sommige bedragen hier, ons inkomen is hoog genoeg voor een hoger bedrag, maar dat vinden wij niet nodig.

Verwennen

Beetje onzin om te stellen dat je door een keer een duur cadeau je kind verpest en spilzuchtig maakt. Denk je dan soms aan arme families die zich in de schulden steken om toch maar mee te doen met de buren qua luxe gadgets?
Misschien ben je zelf gewend te kopen wat je wilt zodat bijv een tas van 250 euro niet meer luxe voelt. Ik zou dat voor mezelf niet kopen, maar vind ik wel leuk als ik er een krijg als verjaardagscadeau.

Ja maar

het is precies zoals Amsterdamse het verwoordt in haar reactie aan Suze. Je kan wel een lager verjaardagsbudget hebben maar wat krijgen ze allemaal tussendoor etc. etc. Ik lees hier ook dat fietsen en laptops tot de standaard horen. Hier heeft dochter afgelopen jaar een laptop gekregen op haar verjaardag. Wij hebben 150 euro bijgedragen. Het geld van Opa en Oma ging er ook bij en zelf heeft ze de rest betaald. Je kan je kind dan wel een lager bedrag voor haar verjaardag geven omdat je verwennen wilt voorkomen maar als ze daarnaast 'zomaar' een laptop krijgt.....

Verder verwoordt Amsterdamse het veeel en veeel beter dan ik .

Suze

Ik heb twee dochters, dezelfde opvoeding, hetzelfde cadeaupatroon (bescheiden), maar de een heeft een moeizame relatie met geld, terwijl de andere dat beter doet. Ook zij zit wel eens krap, maar ik heb niet het gevoel dat dat door onverantwoordelijk gedrag komt. Bij ons is het dus bescheidenheid troef wat cadeaus betreft, maar ik dénk dat we met dure cadeaus hetzelfde resultaat hadden gezien. Leren omgaan met geld is naar mijn idee net zo moeilijk of makkelijk voor kinderen die weinig gewend zijn van huis uit, als voor kinderen die dure cadeaus gekregen hebben. Als ze maar begrijpen dat de uitgaven in verhouding moeten staan met de inkomsten.

Krijgen wat je nodig hebt

Ern dagelijkse fiets om naar school te gaan heb je nodig. Dat is geen verjasrdagscadeau. Een sportfiets voor sportieve ritten is wel een verjaardagscadeau.
De oudste van vrienden van ons kreeg ieder jaar een nieuwe fietsvoor haar verjaardag en dan schoof haar fiets door naar een jonger zusje. Dat zusje kreeg een cadeau voor haar verjaardag dat ze mocht houden, dat hoefde nooit naar het broertje daaronder. Horloge, zilver kettinkje dat soort dingen. Ik vond dat zo zielig voor die oudste. Na een jaar was haar verjaardagscadeau niet meer van haar. Toen besloot ik dat mijn kinderen nooit een noodzakelijke fiets als verjaardagscadeau zouden krijgen.
Hier is het budget 50 euro, voor wat ze maar willen. Ook als ik het "nut" van de wens niet zie. Een kilometerteller voor op de dagelijkse fiets.

Oogh

Hier hebben ze ook wel eens een fiets gekregen voor hun verjaardag. En ja, die hadden ze nog nodig ook. Vind ik niks mis mee. Niet elk jaar maar ze krijgen ook niet elk jaar een nieuwe fiets.

als het echt een eigen fiets is

Kan ik het nog wel begrijpen maar als oudste alleen een fiets krijgen voor je verjaardag, niks anders en een jonger zusje krijgt de fiets tussendoor (op de verjaardag van haar zus) vind ik dat persoonlijk herl oneerlijk. Dan zou (voor mijn gevoel) de oudste tussendoor dat horloge of die ketting moeten krijgen.
Ik heb van elke soort een dus na de (in neutrale kleuren aangeschafte) kleuterfietsen was er niets meer door te schuiven. Dan heb je echt jongens en meisjes fietsen.

Fiets

Een nieuwe fiets vind ik zéér geschikt als verjaarscadeau. Nuttige cadeaus zijn ook cadeaus. Hoewel ik snap dat sommigen niet blij worden van een stofzuiger als verjaarscadeau, dat is echt een twijfelgevalletje, kan ik dan weer wel blij worden van een koffiezetapparaat of zo. Voor mijn laatste verjaardag heb ik een espresso-apparaat gekregen, ik ben de hoofdgebruiker.

Fiets

Ik zou ook blij zijn met een nieuwe fiets, met fijne extra's. Maar dat zegt nog niks over anderen, kinderen in het bijzonder. Volgens mij gaat het er ook om dat je de ontvanger heel blij maakt.

ik wil

alleen een stofzuiger op mijn verjaardag als ik dat zelf op mijn lijstje heb gezet .

Trouwens, ik kreeg op mijn twaalfde mijn eerste eigen fiets. Op mijn verjaardag. Daarvoor alleen de afdankertjes van mijn broer. En ja, dat waren echte jongensfietsen. Met zo'n bananenzadel. Vreselijk vond ik dat.

Ach die budgetten

Als het kind er maar blij van wordt inderdaad. Een fiets vind ik een twijfelgeval. Een kind heeft een fiets nodig, of het nou binnenkort jarig wordt of niet, soms moet er ineens een nieuwe fiets komen. Maar als mijn dochter van 15 graag een nieuwe fiets wil, en deze is eigenlijk nog niet helemaal gaar, dan vind ik dat wel weer een leuk verjaardagscadeau. Eigenlijk vind ik het juist het leukste als het niet zo nodig is. Dat geeft wel wat feestelijks, zoals iemand schreef over een dure tas die je nooit zelf zou kopen maar waar je toch heel blij van wordt. Ook al had je sowieso een tas nodig, dan niet noodzakelijkerwijs zo'n dure

Ach, ik denk eigenlijk niet zo in budgetten. Ook dat is een luxe, dat is waar. Vorig jaar kreeg dochter bijvoorbeeld drie dagen Parijs voor haar verjaardag. Samen met mij, dus het was ook een cadeautje voor mezelf, en we konden het om verschillende redenen allebei erg goed 'gebruiken'. Maar duur dat het was! Tja. Het jaar ervoor kreeg ze een doos kleurpotloden. Geen goedkope nee, maar het verschil met drie dagen Parijs was financieel wel groot. Die kleurpotloden had ze zelf gevraagd en ook daar is ze stikgelukkig mee, nog steeds.

Nou ja, kortom, we doen maar wat.

geen budget

Ik heb nog nooit een budget gehad met verjaardagen, daar denk ik niet eens over na. Natuurlijk zijn er wensen die er gewoon niet komen (te duur) maar ik ben nooit bezig om de 75 'vol' te maken of de 100 te verminderen. Neefje van mijn jongens had als enige door dat mijn oudste een half jaar eerder een bij elkaar gespaarde DS kon kopen en dat jongste die voor zijn verjaardag kreeg Dat wilde niet zeggen dat oudste toen niets voor zijn verjaardag had gekregen. Oudste kreeg voor zijn zeventiende een hele dure laptop maar die was ook gelijk voor zijn eindexamen. Het afgelopen jaar hebben beide zonen een avondje uit gekregen (uit eten, bowlen etc). Kwam uit op 120 euro ongeveer. Ze hebben ook allebei wel eens een fiets gekregen voor naar school en oudste heeft daarnaast ook gespaard voor een mountainbike.

Het probleem hier is dat er weinig geld komt van familie/vrienden op verjaardagen. Meestal iets van max 30 euro (dus ook nog wel eens minder maar dan krijgen ze het later) en soms komt er niet eens bezoek (krijgen ze een kaartje met een tientje). Dat wil je dan wel een beetje recht trekken.

'Voor jullie beeld, wij zitten zelf (heel) ver boven modaal mar geven de kinderen bewust niet te veel zakgeld (pubers ca 25 pm en moeten daar mobiel abo van betalen) en dus ook niet veel voor de verjaardag. Dit met de gedachte dat ze beter met geld leren om gaan als ze het niet te ruim hebben. En ik ben redelijk (niet extreem) zuinig opgevoed en denk dat dat beter is voor de toekomst dan alles wat je hebt maar uitgeven (nog steeds, geen veroordeling van anderen, maar ik slaap nou eenmaal een stuk lekkerder met veel spaargeld).'

Heel ver boven modaal zitten is lastig als je je kinderen wil leren om zuinig met geld om te gaan tenzij ze dat hoge bedrag niet zien aan het huis, het eten, het uit eten, vakanties, de auto, de duurdere spullen en ga zo maar door. Daar is een verjaardag peanuts bij. Genoeg 'arme' gezinnen waar de kinderen dure kado's krijgen maar de rest van het jaar op een andere manier leven.

Je voedt je kinderen op door het vóór te doen en ze zien niet dat jij óók nog kan sparen naast dat grote huis, uit eten gaan etc etc etc

Mijn kinderen zien dat je beter iets kunt kopen waar je lang wat aan hebt dan vaak uit eten gaan en na twee uur buiten staan met 100 euro minder op zak. Dat hebben ze wel geleerd gelukkig. Ik dacht eerst dat jongste last had van 'brandend geld in de zak' maar dat is gelukkig goed gekomen. De 1000 euro voor het rijbewijs stond al met 15,5 op zijn spaarrekening en daar is zowel hij als ik heel trots op. Hij werkt er nu ook hard voor en geeft toch zo nu en dan wat uit om leuk te kunnen leven. Oudste is heel erg op de cent. Moet sinds twee mnd alles zelf betalen behalve zijn studie. Ik heb uitgerekend dat hij daar geld genoeg voor verdiend maar hij wil geen cent uitgeven. Bij alles waar hij sinds die 2 mnd geleden achter kwam dat hij dat nu óók moet betalen is het zuchten (de kapper bijv). Hij kan vrij makkelijk wat extra werken doordeweeks, hij is vaak genoeg vrij, maar hij heeft ook ontzettend veel geld op de bank dus het hoeft niet. Nou ja, het is gewoon een kind van mij, hoop maar dat zijn eventuele partner later geen gat in de hand heeft, dat wordt ruzie Zijn eerste vriendin hield niet van shoppen, make-up, spulletjes en kleding kopen, die had hij moeten houden

'Fietsen en laptops betalen wij wel weer, ook sportspullen en vakanties met ons (best dure). En met klusjes kunnen ze (structureel) bijverdienen.'

Kijk, daar ben ik nooit aan begonnen. Ga lekker buiten de deur werken, heb ik er geen last van. Ik wilde niet dat ze iets doen voor mij, voor het huishouden, voor het gezin en daar dan geld mee verdienen. Ik verdien mijn geld buiten de deur, niet binnenshuis.

'En ze krijgen van de (niet grote),familie toch ook nog geld voor verjaardag, kerst of rapporten krijgen ze ook echt nog wel wat. Dus ondanks niet heel veel zakgeld en niet heel veel verjaardagsgeld zitten ze best goed "in de slappe was" voor pubers, vind ik.'

Tja, hier dus niet bij rapporten en van max drie mensen iets voor de verjaardag.

'Dus mijn oprechte vraag aan de mensen die veel geven: zijn jullie niet bang jullie kinderen financieel teveel te verwennen, waardoor ze minder goed met geld leren omgaan?'

Nee, ik denk dat dat een fabeltje is. Je kan ze veel meer leren in 364 dagen, in hoe jij om gaat met geld, met dure vakanties, dure fietsen tussendoor, uit eten, met de luxe waarin ze leven (dat wordt afzien in een studentenkamertje) dan in die ene dag verwennen.

Met geld omgaan

Ach, jullie hebben gelijk dat kinderen ook op andere manieren goed met geld kunnen omgaan dan door ze weinig verjaardagsgeld te geven (of niet te dure cadeaus). Het is maar een onderdeel van de financiële opvoeding.

N.a.v. de vragen:
Fietsen: ze hebben altijd 2e hands gehad en ieder 1x een nieuwe fiets.
Laptops: door ons betaald maar ook van ons, al gebruiken zij ze wel het meest.
Kleding: niet of nauwelijks merkkleding, niet voor de kinderen en niet voor onszelf. Kinderen een enkele keer merkschoenen (pas de laatste jaren).
Sportspullen: niet budget (kan ook niet altijd, soms moet je verplicht bepaalde dingen kopen), maar wel prijsbewust. Dus zeker niet het duurste.
Eten: soms budgetmerken, soms ook niet. We eten vooral gezond. Zeker niet het duurste van het duurste. Heel af en toe sushi. Niet heel vaak uiteten. Vind ik zonde van het geld.

Vakanties: zijn wel duurder tot behoorlijk duur. Nooit gekampeerd, behalve in de achtertuin. Vinden wij niet leuk, dus doe je dan niet. Spreekt hen ook niet zo aan, dus daarin misschien verwend, maar ach, je kunt ook naar een goedkoop huisje of stacaravan. Misschien krijgen ze die ervaring nog als ze gaan studeren, al schat ik in dat ze dat overslaan.

Ik stelde de vraag ook, omdat bekend is dat er veel jongeren financiële problemen hebben, omdat, denk ik, ze in hun jeugd niet geleerd hebben met geld om te gaan, de tering naar de nering te zetten en te sparen. En als ze dan naast veel zakgeld ook veel geld voor hun verjaardag krijgen, helpt dat natuurlijk niet.
Ik ben zelf wel blij dat onze kinderen dat gelukkig hebben geleerd (en ik denk het karakter hebben dat ze dat ook kunnen blijven doen).

In zijn algemeenheid geven wij vooral veel geld uit aan vakanties en ook wel wat andere dingen, maar zijn ze vooral wel prijsbewust opgevoed. En misschien dat we ze juist wat korter gehouden hebben, omdat ze natuurlijk wel meekrijgen dat wij het erg goed hebben en dus in totaal niets tekort komen.

Ben ik ook niet bang voor

Dat ze niet met geld leren omgaan.

A. Omdat ik duidelijk merk dat dat ook kindspecifiek is. Twee kinderen, zelfde opvoeding, heel andere verstandhouding met geld.
En
B. Ze leren veel meer van zakgeld en kleedgeld.

Ik vind nuttige zaken geen leuke verjaardagxadeau's. Ik hoef ook geen stofzuiger of koffiezetapparaat voor mijn verjaardag. Een espresso-apparaat misschien weer wel.
Laptops hebben we hier zat, dus als ze toch een eigen willen krijgen ze die voor hun verjaardag.
En fietsen vind ik geen leuk idee. Bovendien houden wij het meestal bij tweedehandsjes. Ik vind het ook niet handig. Stel je voor: word je fiets gestolen en dan moet je helemaal tot je verjaardag wachten voor je een nieuwe krijgt. Of laat je dan als ouder die regel los?

En wat ik mijn kinderen vooral ook probeer voor te leven is dat: zuinigheid en vlijt bouwt huizen als kastelen. Hard werken en goed nadenken waar je je geld aan uitgeeft brengt je het verst. Zo heb ik het geleerd. Wij kopen dus niet zomaar iets, maar denken daar altijd even over na. En als ik naar mijn kinderen kijk zie ik dat jongste dat heel goed kan, oudste dat best aardig kan en middelste dat voor geen meter kan. Daar doet die jaarlijkse verjaardagsuitspatting echt niets aan af.

Vakanties

Oudste heeft pas haar eerste eigen vakantie geboekt. Dat was wel een eye opener voor haar, want de accommodaties die we met het gezin doen waren ongeveer 5 keer haar budget. Daar stapte ze echter snel overheen, en na goed zoeken hebben ze nu een heel acceptabel hostel gevonden.

haha

'Spreekt hen ook niet zo aan, dus daarin misschien verwend, maar ach, je kunt ook naar een goedkoop huisje of stacaravan.Misschien krijgen ze die ervaring nog als ze gaan studeren, al schat ik in dat ze dat overslaan.'

Een stacaravan goedkoop? Reken gerust maar 1400-1500 euro voor twee wk in de zomervakantie. Het is duidelijk dat jij ontzettend veel geld uitgeeft aan vakanties dus wat dat betreft zal het wel een stapje terug worden voor jouw kinderen.

Bijzonder dat je het verjaardagsbudget laag houdt omdat je dacht dat ze daardoor niet met geld leren omgaan. Nee dat zit toch echt in de overige dagen van het jaar. Ik denk dat werken voor geld al heel wat meer leert; oef die game kost mij 3 wk werken bij de supermarkt. Heb ik dat daar wel voor over?

Ginny, je kunt ook een verzekering afsluiten voor een fiets

Klopt Triva

Maar niet voor een tweedehands fiets.

En ik ga echt geen nieuwe fiets kopen. Dat vind ik echt zonde van het geld.
Gewoon voor 250-300 euro een goeie tweedehands.

Overigens is de verzekering hier in deze stad ook vrij hoog. Op een fiets van 700 euro zeker 150 euro.
Dus tja.

Hangt er vanaf

Voor een specifiek goed spaardoel zou ik zo 100 euro bijleggen, omdat we het nu kunnen missen, maar zomaar geld, daar zou ik nou moeite mee hebben. Vijftig max denk ik. Dus zo zie je maar weer, iedereen doet het anders

Stapje terug

Triva: Het is duidelijk dat jij ontzettend veel geld uitgeeft aan vakanties dus wat dat betreft zal het wel een stapje terug worden voor jouw kinderen. ===

Nou gaven wij al langere tijd niet ontzettend veel geld uit , maar de dochters hadden toch wat verwende verwachtingen over 'later'. Er zou direct een vaatwasser komen! Maar ja... de realiteit is dat dochter 1 geen geld én geen ruimte heeft en dochter 2 eet 8 van de 10 keer op haar werk, dus valt de hoeveelheid afwas ook wel weer mee. Verstand en begrip komt soms in de praktijk naar boven.

Mijn ouders, ja sorry.. alweer, hadden ook een goed inkomen. Daar zaten twee kanten aan. Als er iets nodig was, werd dat wel gekocht. Wilde ik op een club of koor... doe maar. Maar de manier van leven, de andere kant dus, was bescheiden. Nooit uitspattingen in de vorm van 'doe eens wild en ga uit eten', want eten deed je het beste thuis. De bioscoop werd alleen bezocht voor de film 'De Tien Geboden' en dat vonden ze nog een teleurstelling ook. Musea werden niet bezocht met ons, geen concerten, totaal geen cultuur eigenlijk. (Dat zal ongetwijfeld ook met hun gereformeerde achtergrond te maken hebben.) Pretparken dan weer wel. Vakanties werden doorgebracht in Nederland. Ik kan me er vier herinneren. Daar was mijn moeder het niet mee eens en zo heeft ze zowaar één keer stampij gemaakt en geëist dat we naar het buitenland gingen. (Wij, man, ik en de kinderen zijn ook eenmalig naar het buitenland geweest, maar dat was echt doordat we het normaal te duur vonden, het kon niet.) Mijn vader heeft wel een geldverslindend 'project' op zich genomen, wat na een aantal jaar voor min of meer luxe vakanties had kunnen zorgen, in Nederland, maar daar vind ik niets mis mee, maar dat project is nooit af gekomen en na acht jaar, wel bijna klaar, verkocht. Jaren van hard werken, nooit weggaan, geld uitgegeven... voor niets. Van de opbrengst konden ze wel een kleiner exemplaar van 'het project' kopen, kant en klaar en daar hebben ze nog wel een paar keer vakantie mee gevierd, maar het was niet meer zoals het bedoeld was. Leuk.. met de kinderen. De kinderen waren namelijk volwassen en gingen hun eigen weg. Maar soms moeten dingen gaan zoals ze gaan blijkbaar, want ze hebben de boel wederom verkocht en toen een camper gemaakt van een busje, daarmee naar Zuid Europa afgereisd en daar zijn ze gebleven.

Achteraf is makkelijk praten natuurlijk, maar achteraf dus vind ik het echt zonde dat het zo is gegaan. Er had best wat meer genoten kunnen worden van het inkomen van mijn ouders. Dat is ook de reden waarom ik het geschreven heb. Als je het goed hebt, geniet er dan ook van. De kinderen zullen met hun eigen omstandigheden moeten leren omgaan. Als de omstandigheden van de ouders beter zijn dan van het kind, zal het kind moeten leren hoe hij of zij daarmee uit kan komen. Het is daarom ook wel verstandig om kinderen te leren wat er mogelijk is van hun eigen geld. Dat lijkt mij een betere methode dan bijvoorbeeld bescheiden cadeaus geven met verjaardagen.

ach ja, achteraf...

... zullen heel wat mensen wel 'projecten' kunnen aanwijzen die (veel) geld kostten maar niet brachten wat de oorspronkelijke droom was.
Zoals je al zegt Kaaskppje, het leven gaat zoals het gaat.

Op een bepaald moment heb je als mens een bepaalde zienswijze die je jaren later misschien we wereldvreemd, 0nhandig, minder wijs of wat dan ook voorkomt. Het is niet anders.

We gaan wel wat OT zo. Weet TS al waarmee ze haar jarige gaan verrassen?

kaaskopje

Ik weet niet of het nu allemaal aan mij gericht is maar mijn punt was vooral dat je een kind niet kunt 'verpesten' op die ene dag in het jaar. Dat doe je de rest van het jaar.

Hoe je die rest invult is aan ieder voor zich, ik zei ook niet dat de keuze niet goed was toch? Ik geniet zelf niet meer van uit eten gaan met ons eigen gezin, wel met anderen erbij, dan praat je veel meer met elkaar, heb je echt wat uit te wisselen. Ik doe dan liever wat anders met mijn geld. Ik vind vakanties best belangrijk en ik vind dat wij voor ons inkomen altijd nog luxe op vakantie zijn geweest (geen eigen goedkope caravan of tent bijv) maar juist onze oudste wil het liefst zo simpel mogelijk op vakantie.

Triva

Nee hoor, algemeen eigenlijk. Anders had ik je naam in de titel gezet.

kaaskopje

Ok maar mijn naam was wel het eerste woord van de tekst en dus een citaat van mij dus dat wordt wat onduidelijk

Triva

Ja klopt. Ik heb jou reactie wel gebruikt en jou als bron genoemd.

praten

Als ik geld geef aan mijn zoon voor zijn verjaardag vind ik 75 een mooi bedrag. Een cadeau kan (veel) minder of (veel) meer zijn afhankelijk van wat ik dan koop als cadeau.

Uiteraard is een bedrag afhankelijk van de omstandigheden, van het type kind, van het type gezin, wat jullie belangrijk vinden etc.

En of iemand het veel vindt, vind ik dan weer niet belangrijk. Belangrijker is om met je kind te blijven praten over geld, om alles in context te kunnen plaatsen. En of je je kind kan verwennen (waar je dan verpesten moet lezen) met te door een hoger verjaardagsbedrag te geven vraag ik me af. Sowieso hebben de meeste kinderen het ruimer zolang ze bij pa en ma wonen en leren ze de waarde van geld het beste kennen in de krappe jaren als student of jong werkende.

Hier

Tussen de 75 en 100 euro. Meestal een 'groot' cadeau en dan nog wat aardigheidjes erbij en dan zit ik aan dat bedrag. Waarschijnlijk zit ik dit jaar met een kind er dik boven: ze wil heel graag een konijntje. Ik heb al een beetje gekeken, maar je zit dan aan een binnenhok, buitenren, voer, dierenarts en het schijnt beter te zijn om er twee te nemen. Voor dit soort grote dingen schakel ik de familie in en kunnen ze allemaal een beetje geven maar dan zit ik nog dik over het 'budget'.
Mobieltjes en laptops zijn verjaardagsdingen bij ons, sportspullen noodzaak en dat krijgen ze tussendoor. Dat kan aardig oplopen, één kind heeft dit jaar al voor zo'n 500 euro aan sportspullen gekregen. Niet in een keer, maar het blijft een bak met geld. Fietsen zijn ook nodig, die krijgen ze als het nodig is maar niet nieuw.
Toen ze kleiner waren kregen ze knutselspullen tussendoor, dat is nu niet meer zo. Als ze iets willen moeten ze het zelf kopen dus ik heb niet het idee dat ik ze financieel verwen. Ze krijgen 20 euro pm zakgeld en 55 euro kleedgeld. Geen abbo maar beltegoed van 25 euro per jaar. Als ze kunnen aantonen dat dit echt te weinig is om ons te bellen mogen ze meer krijgen, geklets met vriendjes kan en wil ik niet betalen.

Konijnen (o.t.)

Konijnen moet je inderdaad met minimaal twee houden en ze moeten kunnen graven. Als aan die twee voorwaarden niet voldaan wordt, wordt je konijntje diepongelukkig. Een cavia erbij is geen acceptabel alternatief, die hebben helemaal niets met konijnen.