Het opvoeden van pubers gaat dat vanzelf?
Soms weet ik niet wat te doen als ik voor keuzes wordt gesteld in de opvoeding van onze puber. Beslissingen over wel of niet uit. Wel of niet straf, etc vind ik best lastig. Hoe gaat dat bij jullie? Weten jullie van nature wat wel en niet kan? Ik vind het soms een lastige jungle.
Nikus
Echt, voor je het weet komt er onder die puberschil gewoon een leuk joch vandaan. Mijn oudste zoon, nu 18, is echt een gezellige,sociale vent die heel lief en zorgzaam is voor zijn meisje. Komt goed!
Sus-anne en fio
Dank, watje als ik ben moet huilen van jullie berichtjes.\
Nikus
Helaas denk ik dat het normaal is dat jij als moeder aan je 'moederkwaliteiten' twijfelt. Wie doet dat niet? Ik weet bijna zeker dat mijn dochters later wat te klagen hebben over mijn/onze opvoedstijl en als zij het niet hebben dan vindt de een of andere -oloog dat misschien wel. Toch denk ik dat de uitkomst na de puberteit voor ons is dat ze ons als ouders eigenlijk best te pruimen vinden. Mijn oudste dochter is niet zó wanhopig over ons dat ze haar biezen wil pakken (wat ik op die leeftijd wel zo voelde). Ze wil wel het huis uit, maar gaat er niet voor werken. Nou, dan is de nood niet erg hoog. De tweede heeft een plan en als die een plan heeft voert ze het meestal ook uit. Haar plan is dat ze over 2 jaar het huis uit wil. Niet omdat ze ons zo naar vindt, maar omdat ze het dan tijd vindt.
Mijn puberervaring is overigens ongeveer als van Sus-anne, maar dan in 2-voud in plaats van 4-voud. Hier was de oudste vooral erg dwars en 'moeilijk', we zijn op een gegeven moment bij Jeugdzorg geweest (maar dat is bij een paar gesprekken met mijn dochter gebleven en 1 met ons) en is de jongste daarnaast vergeleken een verademing. Vooral het feit dat de jongste zo anders is geeft mij het geruststellende gevoel dat het niet helemáál aan ons kan liggen dat de oudste zo was. Jij moet het helaas zonder vergelijk van twee kinderen (zoals ik het nooit van drie kinderen zal weten) doen, maar probeer je niet al te schuldig of verantwoordelijk te voelen voor puberuitspattingen van je zoon, maar sta wel open voor wat hij zegt en wees flexibel daar waar het kan. En ja, dat blijft een wikken en wegen waardoor het niet vanzelf gaat
Kaaskopje
Je snijdt een goed punt aan. Het feit dat ik niet kan vergelijken mis ik echt. Toen onze jongste er nog was gingen zaken vanzelfsprekender. Nu is oudste alleen en kan ik niet vergelijken maar zoon niet spiegelen. Er komt geen tegengas van kritische broers en zussen en dat maakt het voor hem nog makkelijker om zich te koesteren in zijn prinsjes rol.
Prinsje
Nikus, wat zijn voor jou punten waarin je je zoon een prinsje noemt?
Nikus
dat herken ik al bij mijn zesjarige, dat ik hem soms echt helemaal niet leuk vind. Gelukkig is de laatste keer alweer een aantal maanden terug. Ontzettend naar gevoel is dat inderdaad!
Nikus
Ik krijg nou niet de indruk dat je zoon de kans krijgt een prinsje te zijn, hij krijgt tegengas zat!
Nikus
Heb je in je familie,omgeving geen kinderen om te vergelijken.Nu zeg i kkinderen,maar hoor eigenlijk jong volwassenen te zeggen,ik heb bv een enorm vervelend puberend nichtje gehad,ze is nu een leuke spontane 22 jarige.Mijn vriendin had een dochter ,echt arrogante puber,is nu ook een spontane meid.Ik zie nu ee nhoop ongeinterresseerde puber jongens langs komen,waarvan ik me niet kan voorstellen dat ze deze houding blijven houden over een paar jaar.
Als het over je eigen kind gaat wordt het natuurlijk moeilijker,ik twijfel ook weleens,is dit gedrag een puberkwaaltje of een minder leuke karaktereigenschap van dochter.Bij dat laatste hoop ik dan toch nog iets te kunnen bijschaven.
Wat vind je niet leuk aan je zoon?Misschien kun je iets vertellen,wat hier heel herkenbaar is als puber gedrag.
Fio en kaaskopje
Klopt Fio, hij krijgt voldoende tegengas maar zijn riante positie als enig kind maakt dat hij simpelweg met niemand rekening hoeft te houden. Hij steigert al als zijn vader hem sommeert de de afstandsbediening te geven. Of hij krijgt een woede aanval als hij geen bonbons mag omdat die nou eens niet voor hem zijn. Laatst waren we bij vrienden en ze hebben daar 4 kinderen. Als ik die pubers vergelijk met de mijne dan zijn dat engeltjes. Die houden zowaar rekening met elkaar, doen zonder mopperen wat voor hun ouders en zuchten en steunen aanmerkelijk minder.
Als ik puber verzoek om bijvoorbeeld koffie in te schenken krijg ik als antwoord, dat is kinderarbeid en dat mag niet. Nou trek ik mij daar niet veel van aan en moet hij het wel doen maar er gaat wel weer een strijd aan vooraf. Hier gaat alles met strijd. Echt alles. Van tandenpoetsen tot het delen van een chocoladereep.
Emma
Zie bovenstaande berichtje
Maar nikus...
Maak nooit de fout jouw puber te vergelijken met andere pubers! Het feit dat er kinderen zijn die geruisloos door de puberteit rollen,maakt niet dat elke puber dat moet kunnen.Zelfs binnen een gezin zie je daarin verschil.Daarbij, de mijne zijn ook akelig zoet als we visite hebben! Ik zie hierin geen aanwijzing dat het komt omdat hij enig kind is, de mijne zijn dat niet en hebben ook hun dwarse periodes. Hij moet wel degelijk rekeing houden, namelijk met jullie. En vergeet ook niet, pubers liggen het meest dwars bij diegene waarbij ze zich het meest vertrouwd voelen....
Fio
Ach je hebt ook gelijk alleen ben ik puber nu toch wel zo gruwelijk zat.
Vanmiddag:
Ik. Joh wat ga je met die voetbalplaatjes dfoen, je spaart ze niet immers.
Pu: Ow die plak ik op mijn deur.
Ik: Nee dat doe je niet, geen stickers op deuren.
Pu: Oké.
Zijn begeleider was er net en die was het met mij eens. Puber moest even wat van boven halen en bleef best lang weg. Uiteindelijk kwam hij beneden en op mijn vraag wat hij gedaan had antwoordde hij, "ik moest wat zoeken."
Om 5 uur ging zijn begeleider naar huis en ik vroeg waar hij die VB Plaatjes had gelaten.: die heb ik op mijn deur geplakt, problemen mee? Het is toch mijn deur.
Zijn hele deur was volgeplakt.
Ik ben ontploft. Hij heeft ze allemaal verplicht verwijderd met speciaal spul maar ik vraag me af of dat brein niet werkt? Wat begrijpt zo'n kind niet aan nee?
Uitproberen
Oh Nikus, zoiets zou mijn dochter ook kunnen doen. Deze actie kan ook in de categorie 'uitproberen'.
Hoe heb je dit verder aangepakt?
Nouhou
puber mocht net af en toe wee op hyves als ik er naast zat. (dus op mijn pc en dan gecontroleerd) Floep, weg privilege. Sukkel. Hij snapt niet dat hij zijn eigen glazen ingooit.
Oh nikus hier ook!
stapelgek en moedeloos word ik van hem!!!
alles, maar dan ook alles voorafgegaan door strijd of discussie ..
tot een paar maanden geleden liet ik het (te) vaak dan maar lopen, het gaat sneller als ik het zelf doe! met als logisch gevolg dat ik daar nu natuurlijk de wrange vruchten van pluk ... sinds twee weken is hij weer thuis (na 6 weken bij zijn vader) en ga ik er volop tegenaan... rotsfeer dus in huis! ik houd vol ... want ik weet dat het uiteindelijk goed komt, het is een heerlijk joch, maar o zo puberaal, zo egocentrisch en chaotisch ...
Waarom niet?
Nikus, misschien totaal overbodige vraag, maar waarom mag hij geen stickers op de deur plakken? Ik kan me wel voorstellen dat hij het min of meer beschouwd als 'zijn deur', kan het niet zo zijn dat hij graag wat meer regie wil?
Die onverschilligheid...
Wat ik tenenkrommend vind is de onverschilligheid, ongeïnteresseerdheid van mijn 13-jarige puberwezen. Die oorverdovende zuchten die uit de tenen komen als hij zijn sporttas moet opruimen... Volgens mij maakt hij daar een hele studie van als hij in bed ligt haha... Niets lijkt hem te interesseren, behalve de dingen die hij graag voor zichzelf wil regelen. Als het hem niet lukt, verandert puberwezen in een mokkend klein kind. En dan die broeken die op half 7 hangen en waar je vooral NIETS over moet zeggen... Hilarisch!
Voor wat betreft de computer: hier hebben mijn ex en ik jaren geleden een tijdslimiet aan gesteld. Schoolwerk mag langer, maar wel af en toe over de schouder meekijken. Zelfde geldt voor PS3 en zo. Aanvankelijk natuurlijk gemor, maar beide zoons gaan hier zeer goed mee om.
Ik merk dat als je zelf probeert ruimte (3 stappen terug en kijken wat er gebeurt)te houden naar je kind dat het niet persé makkelijker, maar wel beter te hanteren wordt. De afstand zorgt, dat je kunt relativeren en kunt nadenken over je vervolgstap. Ik zeg vaak, dat ik even wil nadenken, omdat ik zo 1 2 3 het antwoord niet heb en dat ik er bij ze op terug kom. Toch stink ik er nog regelmatig in en reageer ik als een stier op de bekende rode lap. We're all humans...
Fijn om zoveel herkenbare verhalen te lezen, doet me goed. Mijn vader zei altijd, dat een opbvoeder een stakker is die tast in het duister... Hij heeft gelijk!
Bella
Mogen of mochten jouw kinderen op de deur en muren tekenen?
Onverschillig-vergeetachtig
puberella van 13 komt om 18.00 uur uit school.
(wij hevig ongerust)P:oh ,ik ben vergeten te sms-en.
enne...mijn rugzak is ook kwijt...............(???!!!).
Hoezo kwijt? P:ik weet niet meer waar ik hem neergezet heb((???!!),Maar heb je hem niet in je kluis gelegd dan?
P:Nee ,kluissleutel vergeten(???!!!).
en nu? P:oh ,ik koop wel een nieuwe(??!!)
en je boeken dan?
P:Ja die moeten jullie opnieuw bestellen(!!!???).
en trouwens,ik ben ook mijn huissleutel kwijt(!!??).
En dit alles met een gezicht van: tjah ,daar kan ik toch niks aan doen?
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
(ik tel langzaam tot 1000 voordat ik ontplof)
Pick your battles
Wat volgens mij belangrijk is: maak een verschil tussen zaken die echt belangrijk zijn en bijzaken. Onder bijzaken (uit jouw verhaal) versta ik persoonlijk: stickers op deur plakken, mekkeren om bonbons/afstandsbediening, tanden poetsen e.d. Van dit soort dingen geen strijd maken. Voor strijd zijn altijd 2 partijen nodig.
Waarom mag hij alleen op hyves met jou erbij? Als je een kind al z'n 'privileges' afpakt kun je problemen verwachten. Of heeft hij ruzie gemaakt/gepest op hyves? Een bepaalde mate van vrijheid is echt belangrijk voor pubers heb ik gemerkt.
Ik ken overigens geeneen puber die met plezier uit zichzelf allerlei taken doet in huis. Hier hebben we een duidelijk schema en daar proberen ze ook onderuit te komen. Het zou abnormaal zijn als 't andersom was!
Groet,
Jujube
Jujube
Waarom wij zijn privileges afpakken? Omdat wij daar onze redenen voor hebben. Die ga ik hier niet uitgebreid uit de doeken doen. We hebben steun van een gediplomeerde deskundige en volgen haar advies op. Daar deze zeer goed werken heb ik er alle vertrouwen in dat het problemen voorkomt dan dat ze er door ontstaan.
Wij hebben regels en daar dient mijn puber zich aan te houden. Heel simpel. Geen stickers op deuren. Als je dan naar het vragen na de bekende weg en het antwoord erop toch de regels aan je laars lapt heb je het niet over bijzaken.
13 jarige jongetjes mogen een hoop maar dienen zich ook heel simpel te houden aan regels. Net als ieder ander.
Jujube
ook onze (derde)puber mocht alleen op hyves en internet onder toezicht.
Zij schreef zich als 13 jarige in op sites voor boven de 16,maakte ( stiekem) online afspraken met wildevreemde jongens ,en zag absoluut geen enkel gevaar in wat ze ook deed op internet.
ik begrijp dus heel goed waarom ouders toezicht willen houden als pubers op internet zitten,soms is dat gewoon heel erg nodig om je kind te beschermen.
Eens met jujube
Ik ben het wel eens met Jujube. Ik neem zaken als vechten, liegen, stelen, discrimineren,etc zeer hoog op. Dus voor de zekerheid bewaar ik mijn sancties voor dergelijke situaties. Stickers geplakt terwijl het niet mocht, is zelf schoonmaken. Maar dan niet zonder toezicht op hyves mogen is een extra straf, niet ter zake doende en was kennelijk al langer nodig om een bepaalde reden. Pubers hebben een bepaalde mate van zelfstandigheid nodig, en stickers plakken terwijl het niet mag kan een schreeuw om meer zelfstandgheid zijn...
Fiorucci?
betekend dat dat jouw kinderen altijd zonder toezicht op hyves en internet mogen?
Hoe weet je dan of ze geen gevaarlijke dingen uitvreten op internet?
vertrouw je daar klakkeloos op? want als er nooit toezicht is ,weet je gewoon niet wat jouw kind daar doet?En vanaf welke leeftijd mogen jouw kinderen dan zonder toezicht op internet?
Susanne?
Dat maak jij ervan? Ik zeg toch helemaal niet dat mijn kinderen geheel toezichtloos op internet dwalen? Er is een wereld tussen toezichtloos ronddwalen er er letterlijk naast gaan zitten, natuurlijk! Zij hebben beiden hyves, een afgeschermd account overigens. Ik heb ook hyves, kom ook op hun profiel en natuurlijk hou ik een oogje in het zeil. Ze kennen de spelregels, en ik merk dat ze zich daar ook aan houden. Maar mijn zoon van bijna 14 zou het vreselijk vinden als mammie letterlijk op zijn vingers gaat kijken, zou jij dat willen?? Ik bereik heel veel met goede afspraken van te voren, een oogje in het zeil houden en tijdig bijsturen.
Grinnik
Fio, nijn zoon mocht tot voor kort geheel zelfstandig online. Tot hij om bepaalde redenen een totaal verbod kreeg. Hij mocht een afgesproken tijd niet meer internetten. Heel langzamerhand mag hij weer een beetje terrein terugwinnen onder toezicht mits hij zich aan de regels houdt.
Stickers plakken terwijl het antwoord nee was met uitleg waarom niet, is niet een roep om zelfstandigheid maar is een totaal gebrek aan respect. En dat tolereer ik niet.
Onze regel thuis is dat er geen stickers op deuren, muren, auto's caravans etc worden geplakt. Daar kan hij zich amar gewoon aan houden.
Fio
En dat mijn zoon op hyves mocht terwijl ik ernaast zit is een gunst. Hij heeft namelijk een verbod tot april.
Parma
Ja ik kan me geheel in jouw opvattingen vinden. Zoon mag de voetbalplaatjes rustig op een groot stuk papier plakken en die aan de muur bevestigen of op de deur. Sterker nog die optie heb ik hem voorgehouden. Onze puber heeft hele strakke kaders nodig anders loopt het niet goed. Hij weet dat maar ik kan me voorstellen dat je dat als puber niet altijd wil. Zo mocht hij om het niet geheel op een strafkamp te laten lijken onlangs voor het eerst naar een teenage party. Dat ging heel goed. Hij heeft zich keurig aan de afspraak gehouden.
Nikus
Zoals jij het vertelde, leek het alsof mammie- erbij -zittend- als- je- internet, een extra straf was voor het plakken van die stickers.
Parma
En hoe meer je ze als kleuters behandeld, hoe meer ze zich ook als zodanig zullen gedragen....ik bereik veel, veel meer met hen tegemoet treden als gelijkwaardig. En dat houdt de sfeer beter, waardoor ik veel meer bereik.
