Hoe 'stoer' moet je zijn als 14-jarige?

Branca

" Vooral positief praten joh is toch leuk je kan dat gelukkig ook makkelijk zoiets???

Is jou zoon ook een jonge leerling die van mij ook is net 14 in 3 vo.het leeftijdsverschil is best groot nu vind ik hij heeft 2 jongens in de klas die al 17 zijn."

Ja, dat positief praten heel belangrijk is, dat weten we. Ik kan mezelf haast niet meer horen! Ik zeg nog net geen TSJAKKA! maar het scheelt niet veel, hahaha!
Het is ook zo dat de afgelopen 2-3 jaar steeds negatiever voor hem werden, ondanks dat wij (manlief en ik) er alles aan deden om hem in zichzelf te laten blijven geloven. Maar door ongegrip op school zakte hij toch steeds verder weg en nu zit hij met een citoscore van 541 (=Havo-Vwo) in 3 Mavo. Onderuitgehaald door zijn mentor van vorig jaar die hem letterlijk uitlachtte. Was verschrikkelijk om te zien. We hebben er lering uit getrokken en nu hebben we ons eigen 'bureau-Ratelband' in het leven geroepen! En met een eerste succes: had hij voor de grote vakantie nog 9 onvoldoendes (waarvan 4x een 4); nu heeft hij 1 x 6,7, verder een zwaai 7-ens, en een aantal 8-ten !!!!! En we zijn zoooooo trots op hem!!! En dat hebben we hem verteld ook! En hij is ook zooooo trots op zichzelf!!!

Het gaat zooo goed hier nu in huize Sophiefamilie! Alleen kwam daar die stomme kink in de kabel. Maar daar maken we zo nodig snel korte metten mee en dan gaan we weer vrolijk verder met groeien!
Inclusief OV-training in de nabije toekomst! hahaha!

Zoonlief is van febr. '94, dus niet speciaal een vroege leerling, wel eentje met ADD, lekker dromerig en traag, wel de allerliefste! ;- )

en naar de volgende

Ria k

"Ik zou kijken of ik voor die tijd nog een keer mee kan en als het echt zo moeilijk is voor je zoon kun je altijd overwegen een dagje ziek te melden."

en ziek melden gaat het hoogstwaarschijnlijk worden. Niet uit lui-igheid, maar uit... tja...uit uhm...uit iets van 'NU EVEN NIET!'

En, de school staat niet in A'dam nee, dus we hadden er helemaal niet bij stil gestaan dat dit er aan zou komen. Ook nog nooit over horen praten door anderen.

en door maar weer ;- )

Nog even tinus

"Ik snap t dilemma wel, maar de vraag was of de school van Sophiezoon iets onredelijks vroeg. En dat vind ik niet. Het is Sophiezoon die hier 'achterloopt' (expres tussen aanhalingstekens), en die moet dus hoognodig iets bijleren."

ja en nee dus, denk ik.
School stond weer even niet open voor andere leerlingen dan die zij graag zouden zien en in die zin vroegen ze denk ik wel iets onredelijks.
Wel heb je gelijk dat wij 'achterlopen'. Uit bovenstaande postings van mij heb je al wel een beetje kunnen opmaken waarom we 'achterlopen', maar we zijn hier nu keihard aan het rennen hoor, met z'n allen, om de achterstand in te halen! ;- ) En daarbij zullen we soms ook even een metrootje/tram of busje pikken! ;- )

Tirza

"als die van jou dit niet durft, is hij in goed gezelschap. Namelijk in het gezelschap van die van mij, ook 3VO, ook 14."
----------
Kijk, en daar gaat het nou om! Er zijn er beslist meer zoals onze zoon, dat blijkt nu wel weer uit jouw berichtje. En daar heeft school het voor het gemak even niet over.
Scholen gaan uit van modelkinderen, niet van de gemiddelde leerling. Want als ze die zou nemen, met al de kinderen tegenwoordig die 'iets' hebben, dan zouden ze tot andere opdrachten komen. En dan gaan ze dus gezellig met z'n allen naar de grote stad ;- )
--------
"Mijn zoon bust dagelijks naar school, best een flinke afstand. Maar no-way dat-ie in de trein of metro stapt; kent-ie niet, wil-ie niet, doet-ie niet. Zoon gaat in de regel niet mee op kampen, excursies en aanverwante flauwekul. Daar is het gewoon het type niet voor en zijn moeder vindt dat er met "zijn type" veel te weinig rekening wordt gehouden, dus die heeft daar wel een kruistochtje voor over. Hoezo paden op, lanen in, padvinders, VOC-mentaliteit? Nergens voor nodig. "
----------

"kent-ie niet, wil-ie niet, doet-ie niet"

hahaha! Nou hier klapt meneer volledig dicht! Geen kwestie van keuze, gewoon volledige apathie uit onvermogen.
Ik moet wel lachen om je toon! Zo, daar moet je geen gedonder mee krijgen ;- )
Maar hoe doe je dat dan met die excursies enzo? Het is toch verplicht? Hier kregen ze te horen dat als ze niet zouden komen ze een 'V' zouden krijgen en daar zouden ze niet mee over gaan... Nou, lekker dan!
Nou als dat zou spelen, dan kennen ze mijn eigen achternaam nog niet, maar als ze die zouden kennen dan weten ze dat ik een behoorlijk geoefend spreker ben (in de genen ja) en dat ik doorga met kletsen totdat ik ze overtuigd heb, hahaha! Moeders wil is wet!

Maar zo ver laat ik het niet komen hoor, vandaar de keuze voor ziekmelden. Ik heb wel geleerd dat eerlijkheid wel mijn eigen keuze kan zijn, maar dat anderen daar dusdanig op kunnen reageren dat je een volgende keer wel uitkijkt met je eerlijkheid. Het wordt een leugentje om zoonliefs-bestwil. Op dit moment dan.

"paden op, lanen in, padvinders, VOC-mentaliteit? Nergens voor nodig. "

Ik begin spontaan te fluiten! Waar is mijn knapzak? hahaha!

Misschien

ik denk nog even na waarom wij de kinderen eigenlijk als in een automatischme wél o.v. leren gebruiken. want als ik verder denk, volgens mij doen vrijwel alle ouders van ongeveer even oude kinderen dat hier. en die hebben echt allemaal een eigen auto. ik denk dat het komt omdat wij allemaal weten dat ze tóch er gebruik van moeten maken. na het v.o. is er niks meer hier op fietafstand. dat wordt dus treinen en over 't algemeen ben je dan dus nog geen 18 (dus rijbewijsloos) en soms zelfs nog geen 16 (dus brommerloos). dus vandaar.....je kan anders ook gewoon je eigen dorp niet uit. of je moet je laten brengen.....of meerijden.
qua kosten maakt het over zulke grote afstanden ook vaak niet zoveel uit....en als je nog alle tijd die je kwijt bent aan wachten in alle files meetelt is het hier voor de grote stad en druktes en verder weg een goed alternatief. en voor hun 12-de kunnen ze mee op een kinderkaartje (reden dus om vroeg te oefenen).
dus hier is het echt anders, niet vergelijkbaar denk ik.
groeten albana

Even een laat antwoord voor tinus

ik: "Wat is 14 nou helemaal, trouwens. ik vind toch, dat er te makkelijk over gedaan wordt."
Tinus: Mss ben ik dan toch definitief besmet door de 4 jaar dat ik in Amsterdam-ZO heb gewoond; de metro zat vol met kinderen op weg naar de basisschool. Zonder ouders.
Maar dat is dagelijkse kost voor ze. Het gaat er hier om dat Sophie's zoon het diepe in wordt gegooid zonder zwemdiploma en er van hem wordt verwacht dat hij met een stalen gezicht al crawelend de overkant bereikt.
Ik ben het met je eens, kinderen op het vo moeten alleen naar school gaan, natuurlijk. Per metro, bus of fietsend de drukke stad door. Allemaal even lastig eigenlijk. Ik neem aan dat ze dat geleerd hebben voordat ze dat alleen gingen doen. "Mijn kinderen gaan altijd alleen naar de grote stad." Ja, hè hè, maar dat hebben ze dan toch ooit eerst met hun ouders of weet ik wie gedaan? "De mijne doet het allang op het potje!" Ja, maar daar heb je hem dan zelf eerst opgezet. Weet een kind anders veel waar zo'n ding voor is.
Ik geloof niet dat ik sterk ben in uitleggen wat ik bedoel. Snappen doe ik het ook al niet. Het wordt zo algemeen behandeld hier, misschien wel goed hoor, ter lering in 't algemeen.
Nog even voor Sophie: fijn dat het zo goed gaat en je positief blijft. Zet hem op.

Ook ik klapper met mijn oren

Om eerlijk te zijn sta ik met mijn oren te klapperen als ik hoor dat iemand die dicht bij een grote stad woont er eigenlijk regelmatig komt en er ook nog regelmatig met de kinderen per trein of bus heengeweest is. Ik vind dat zo abnormaal dat ik echt sta te kijken als mensen dat doen. Ik vind het volkomen onbelangrijk dat ze dat kunnen, want, immers, wat hebben ze er te zoeken? Alles is wat hectischer, er kleeft een beetje criminaliteit aan, als je verdwaalt kun je gelijk flink verdwalen, stel je voor dat ze in verkeerde handen terecht komen, enz. enz., daar help je je kinderen toch niet mee om ze er rond te laten lopen? Wat moeten ze er in vredesnaam gaan dóen? Over straat slieren? Hangen? Winkelen? Wat een zinloze bezigheden - en dat dan ook nog in een risicovolle omgeving. Onbegrijpelijk.

Tirza

Nah tirza

Wat mijn puberella's in de stad doen (overigens, wij wonen in de stad, maar de dames hier kunnen ook gewoon met het ov naar andere plekken, zelf)? Eh, werken, naar school, bioscoop, concerten, vrienden opzoeken (er wonen véél mensen in een stad, heel gezellig) en uiteraard winkelen, dat jij dat niks vindt (en ik ook niet trouwens) interesseert ze niet in het minst
Met kleintjes ga ik ook graag met het ov, zo is jongste erg fan van de bus, we gaan dan 'mooie dingen bekijken' (een groot bouwproject in de binnenstad bijvoorbeeld), of op familiebezoek, of..of... van alles.
Tja, de wereld is juist zo heerlijk veilig en compact voor stadsbewoners. Niks enge reizen door tochtige polders, donkere weggetjes, kilometers fietsen naar school, 25 km voor de bioscoop, alles lekker dichtbij. Het meeste risico loop je toch 'on the road'.

Psies t punt klokje

Klokje:
"Maar dat is dagelijkse kost voor ze. Het gaat er hier om dat Sophie's zoon het diepe in wordt gegooid zonder zwemdiploma en er van hem wordt verwacht dat hij met een stalen gezicht al crawelend de overkant bereikt."
Maar dat was wat mij betreft ook het punt; die school verwacht dat die 14 jarigen bij wijze van spreken WEL een zwemdiploma hebben, en ik vind die verwachting heel normaal.

Leuk tirza

Jammer dat je juist het stukje waarin ik begrip toon 'misbruikt'. Mijn familie woont allemaal ver van de randstad. De randstad was voor hen een verderfelijk oord waar op iedere hoek een schurk stond. Daar moest je niet zijn. De neef die dat het hardst riep woont er nu zelf en vindt het heerlijk. Hij moet nu zelf ook een beetje om zijn vooroordelen lachen.
Ik heb meer begrip voor Sophie dan je misschien denkt. Ik ben geen held als ik alleen moet reizen. Ik ben er zo een die het liefst niet alleen reist, maar het moet toch en dan is het fijn als je met wat meer zelfvertrouwen op pad gaat. En dat zelfvertrouwen krijg je alleen door het te doen.
En om toch even serieus op je reactie in te gaan: wat is er abnormaal aan om naar een 'grote stad' te gaan? Ik ging vroeger 2 keer per jaar met de kinderen en een vriendin naar Amsterdam kleren kopen en dat waren hoogtepunten voor mijn dochters. Onze stad staat als ik het goed heb boven Amsterdam qua leuke winkelstad, maar hier komen we als we willen iedere week wel een keer in de stad. Amsterdam is daardoor meer bijzonder. Volgende week gaat mijn dochter er met een vriendin heen. Inderdaad winkelen, hamburgertje eten bij de Mac. Het is een uitstapje. Wat is daar zinloos aan?
Wat hebben ze er te zoeken? Nu misschien niet persé heel veel, maar de kans is aanwezig dat ze er een opleiding gaan doen of hun werk daar vinden. Dan zullen ze zich vanaf het begin net zo nonchalant in het ov kunnen bewegen als Amsterdammers zelf.

Miriam

Wow, Miriam; jouw stukje over je dwaaltocht door het OV brengt ons niet veel dichterbij een beslissing om hem wel te sturen ;- )
Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet blij mee ben.

Ik had het van jou al helemaal niet verwacht dat je met dit soort dingen moeite zou hebben, maar kun je nagaan wat voor een chaos het OV soms kan zijn, blijkbaar.

Er komt een turfje bij aan de kant van 'niet gaan'...

en zo vormt zich langzaam een beslissing...

Maylise

"De school zou daar rekening mee kunnen houden door bijvoorbeeld iets te organiseren door leerlingen samen (met het openbaar vervoer) te laten reizen vanaf school. "
-----------
Ben het helemaal met je eens, het zou denk ik een hoop onrust en onduidelijkheid voorkomen. Ik snap ook niet waarom ze zoiets niet doen en het was te laat om daarover aan de bel te trekken bij school.
Jammer, gemiste kans voor beide partijen.

Tirza nog even

" .....maar heb wel gemerkt dat het reizen met het OV twee dingen vereist: een beetje inzicht/snapperigheid (lijnenloop, kaartautomaten) - dat hebben mijn kinderen gelukkig wel. Maar het vereist ook een soort ingebouwde qui-vive, een soort doorwerken-opletten, wat Miriam ook beschrijft. Die omroep-stem geldt ook voor jou, of niet. Zakkenrollers. Rare mensen, geluiden, gehaast, drukte, anonimiteit. Ik reisde afgelopen week naar de andere kant van NL per trein en was onaangenaam verrast door de anonimiteit in het OV. Iedereen staat in zijn mobiel te kletsen, voorál geen contact te maken, allemaal in hun eigen bubbel. Bah, ik vond d'r niks aan. Ik zie mij daar als 14jarige nog niet zo snel iemand aanspreken om iets te vragen. Ook dát moet je leren. "
------------
Tja, en daar sta je dan als kind met ADD.
Ik heb het er eerder niet bij willen vermelden, omdat ik me afvroeg of het in deze situatie relevant was. Ik vroeg me af wat andere 14-jarigen in zo'n situatie aan zouden kunnen, wat 'normaal' zou zijn. Daarbij wil ik zoonlief niet eeuwig door het leven duwen met het stempel ADD, maar ik kom er al lezende natuurlijk achter dat het idd toch juist in een dergelijke situatie speelt, al zijn er dus ook 'normale' kinderen die blokkeren (of hoe je het ook wil noemen), zoals jouw zoon bv. Het kan dus door die ADD komen, maar het hoeft dus niet.

"inzicht/snapperigheid en ingebouwde qui-vive, een soort doorwerken-opletten" zijn wel net die dingen waar het zoonlief aan ontbreekt. Tja...

Ik ook niet

Sophie:"Ik had het van jou al helemaal niet verwacht dat je met dit soort dingen moeite zou hebben"
Ik ook niet. Ik kende het ov als mijn broekzak, dacht ik. Maar het is op allerlei details anders dan het was. Dat is precies het verschil tussen met zekere tred naar het volgende perron lopen, of je vertwijfeld afvragen of je het goed doet en daarmee je aansluiting missen.
'OV reizen' is compleet anders dan een zwemdiploma of boterhammen smeren. Je kunt niet op 'oude kennis' vertrouwen, want door (soms kleine) veranderingen doet die kennis er niet meer toe.
Dat ik als kind een vaardig ov reiziger was, hangt samen met het feit dat ik inderdaad in de stad woonde. Kinderen gingen in die tijd te voet of met de tram. Jij woont aan de rand en hebt door de compleetheid van het aanbod in je omgeving geen enkele reden om die stad in te gaan. Je hebt je eigen stad die je te voet of op de fiets kunt bereiken.
Toen mijn dochter nog in jouw woonplaats op school zat, (waar ze met de fiets naar toe ging, er is helemaal geen ov van ons naar daar) rustte er op de tram/metro (wat is het verschil eigenlijk) naar Amsterdam bovendien een slecht imago. Het was een soort grens. Lieve kinderen namen 'm niet en bleven gewoon in de omgeving. Stoute kinderen waren zo stoer om 'm wel te nemen en over die kinderen was ook regelmatig gedoe in de (lokale) media.
Overigens gold dat gedoe ook omgekeerd. Alleen stoute Amsterdamse kinderen namen die lijn om in jouw dorp te geraken. Ze hadden er niets te zoeken, zo was de mening.
Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat die opvatting veranderd is. Hij is bovendien vergelijkbaar met wat Yta zegt "Niks enge reizen door tochtige polders, donkere weggetjes, kilometers fietsen naar school, 25 km voor de bioscoop, alles lekker dichtbij. Het meeste risico loop je toch 'on the road'."
Eh... ja. Voor stadse mensen wel. Wij in het buitengebied kunnen ons niet veroorloven om zo over onze omgeving te denken. Dat doen we dan ook niet en mijn kinderen fietsen sinds ze 11 zijn daarom ook in weer en wind en soms bij nacht en ontij, tientalle kilometers over donkere polderwegen.
Menen dat alle kinderen toch geleerd zouden moeten hebben om het OV de stad in te gebruiken, is in mijn beleving net zo gek als menen dat alle kinderen, oefening baart kunst, bij nacht en ontij in de polder zouden moeten kunnen fietsen.
Het zijn zo van die dingen die je niet doet, totdat het onontkoombaar is. De onontkoombaarheid verandert ook je perceptie erover. Die 'enge verhalen' het valt heus mee. Dus ja, jouw kinderen zullen ook aan het ov moeten. Dat is, zo kun je op je vingers natellen, onontkoombaar in de toekomst. Ik vind het niet gek dat dat tot nog toe niet in je op is gekomen.
Groet,
Miriam Lavell

Tops en anderen ;- )

Ik denk dat het een leuke herfstvakantieactiviteit (lekker galgwoordje he?) gaat worden! Gaan we in 2 ploegen; man met dochter en ik met zoon bv, en dan gaan we een puzzeltocht doen, door Amsterdam! En dan gaan we natuurlijk met allerlei OV!
Of nee, niet in 2 ploegen: gewoon, de kinderen de boel samen laten uitzoeken en manlief en ik er als een schaduw achteraan. Ja! Wat een leuk idee! Dat gaan we doen! Ik heb nog een paar dagen om zoiets op poten te zetten dus dat moet lukken! Cool!
Spijkers met koppen slaan dus! Zo heet dat toch?

Tops nog even

"Het gaat hier over de randstad. Als je in de randstad woont is het wel slim om je kind een beetje zelfstandig te maken m.b.t. het openbaar vervoer. Een schoolreisje van Zeeland naar Amsterdam CS zou weer een heel ander verhaal zijn."
-----------
Opa en oma wonen in Zeeland, dus daar komen we vaak! 1 keer zijn we met z'n viertjes met de trein gegaan, toen de kinderen nog klein waren. Wat een gedoe, koffers mee enzo. Uuuuren hebben we erover gedaan en de trein zat overvol met 'voor-het-weekend-even-terug-naar-moeders-met-alle-was!'-gangers en zo konden we letterlijk onze benen niet meer kwijt. En de kinderen werden erg ongedurig al die tijd in de trein en konden door de hoeveelheid mensen niet heen en weer lopen. En dat voor een flink bedrag.
Ook hebben we hier geen station dus moesten we eerst voor veel strippen naar A'dam-Centraal. Het was een hele heisa.
Vanaf toen zijn we steeds met de auto gegaan, soms met de caravan erachteraan voor de overnachting (in Zoutelande, prachtige weilandcamping!).
Zo maak je soms je keuzes.

Formeel ingewikkeld

Sophie:"Het is een verplichte excursie, maar als ik als ouder de verantwoording zou moeten nemen dan had ik hem niet gestuurd."
De vraag is of dat ov reizen onderdeel van de les is of niet. Mogen ze ook gebracht en gehaald worden door paps of mams, of op de fiets komen? Het is mogelijk dat de school expres niet vanaf school met alle kinderen met het ov vertrekt, want dat zou de verantwoordelijkheid duidelijker maken. Juist de mist rond dit aspect, wie zorgt dat de kinderen niet gaan spijbelen, dwalen, etc?, is wat mij niet aanstaat aan deze werkwijze.
Er is op de vraag die tinus stelt geen eenduidig antwoord te geven, tenzij de school heel duidelijk verantwoordelijkheid neemt.
Nu dat niet gebeurt ben jij als ouder in ieder geval verantwoordelijk. Je bent daarom ook bevoegd om te besluiten je kind niet mee te laten gaan. Die beslissing zou kunnen botsen met de verschijningsplicht uit de leerplichtwet. Maar daar moet je je niet teveel van aantrekken zolang voldoen aan die verschijningsplicht je niet van de ouderlijke verantwoordelijkheden ontslaat. Die houdt ook in dat je preventief je kind weerhoudt van activiteiten die het niet aankan.
Als je het formeel wilt spelen, dan zou je ook nog open en bloot de school kunnen vragen welk vervangend programma er voor de excursie op school geboden wordt. Excursies zijn namelijk zelden verplicht (je moet er meestal voor betalen). De overeenkomstige lestijd wel.
Maar ziek melden is een eenvoudige en conflictvermijdende oplossing.
Groet,
Miriam Lavell

Kaaskopje

"Gewoon met de trein reizen en weer terug was al een attractie. "
--------
Nou je dat zo schrijft kan ik me opeens weer herinneren dat ik met dochter en zoon vorig jaar een keertje met de bus, jawel!, naar Schiphol ben gegaan! Om 'pappa' op te halen, want die was op zakenreis geweest. Juist de rit met de bus was voor de kinderen een ervaring op zich! Dochterlief is weer terug naar huis bij pappa achterop de scooter gegaan, want manlief was met de scooter heen gegaan. Zoonlief en ik zijn weer met de bus teruggegaan.
Dus een heel klein pietsje 'ervaring' hebben ze toch wel, alleen niet naar de grote stad ;- )

Tops

Zo zie je maar weer, altijd scherp blijven

Sophie

Waren ze al wel op Schiphol geweest? Wij hebben afgelopen jaar voor het eerste gevlogen met het hele gezin. Voor man en de jongste was dat de eerste keer. Toen ze kleiner waren zijn ze wel een paar keer voor de lol naar Schiphol geweest. Vlieguigen kijken, winkels kijken, enz. Toch een beetje sfeer proeven. Leuk was dat.

Merla

Je hebt gelijk dat ik hier toch uitgebreider had moeten vermelden hoe zoonlief in elkaar zit. In een eerdere reactie heb ik al wel geschreven waarom ik dit in eerste instantie niet deed, maar die heb je al gelezen misschien?
--------------
"Ik zou ook met school bellen en verhaal gaan halen. Zij weten toch verdorie van zijn problematiek af! En als ik niets voor elkaar zou krijgen (geen begrip en hulp vanuit school, of een ervaren begeleider) dan zou ik hem lekker thuis houden.

Ik zou mijn zoon daar niet zo plotseling in zijn eentje naar toe laten gaan. Dochter wel, ook toen ze zo oud was, maar dat is dan ook een heel ander kind zonder problematiek op dat gebied."
---------------
Dat we de school niet bellen is omdat we vorig jaar zo veel problemen hebben gehad met zijn mentor en de leerlingbegeleidster, over zoonlief z'n problematiek. Het was een rotjaar! Alles heb ik uit de kast gehaald om maar erkenning te krijgen voor onze zoon en begeleiding, maar zonder resultaat helaas. Het heeft de relatie met school niet beter gemaakt.
Nu zit zoon op een dependance, de Mavo-afdeling. Deze staat in een ander deel van onze woonplaats, heeft een eigen gang van zaken en eigen leiding. Alleen het overkoepelend orgaan is hetzelfde als ook de slecht-georganiseerde handelswijze van de school. Typerend voor deze school, zo onderhand, en niet alleen door ons zo ervaren...
Zoon kreeg door die wisseling van lokatie als het ware een nieuwe kans. Ze weten van zijn problematiek, ook omdat wij ze daarvan kort op de hoogte hebben gesteld, maar het gedoe van vorig jaar hebben ze niet meegemaakt. Daar gaan we liever ook niet over beginnen nu we voor een andere aanpak hebben gekozen, manlief en ik. Zoals Miriam in een berichtje verderop schrijft:
"Maar ziek melden is een eenvoudige en conflictvermijdende oplossing."
Zo willen we het doen dit jaar, school weet wat 'ie heeft en verder nemen wij onze beslissingen, al dan niet onder eerlijke vermelding. Niet onze eerste keuze, maar om zoonlief een eerlijke kans te geven is het niet anders. We moeten toch wat en zijn naar onze zoon toe verplicht om hem zo goed mogelijk te helpen en dat is blijkbaar op deze manier.

O ja; dochterlief is hier ook een wakker, alert, zelfstandig kind dat heeel goed gaat op school, maar ook daarbuiten! Alleen het OV.....dat weet ik dan zo net nog niet, maar dat gaan we dus oefenen, hahaha!

Kind met wat extra aandacht

Sophie ik heb er begrip voor dat je toch iets anders tegen de situatie aankijkt bij je zoon en als het nooit nodig is geweest snap ik ook wel dat niet bewust denkt 'kom lesje ov vandaag'. Maar zeker als je zoon wat extra aandacht nodig heeft op dit soort punten zou ik toch eens een dagje grote stad doen en met het openbaar vervoer iets ondernemen. Naar een museum, of wat hij ook maar leuk vindt.
Ik zeg het eerlijk... ik durf niet goed alleen naar Schiphol. Nog steeds niet ondanks dat ik er nu twee keer ben geweest. Een keer vanaf een rustig punt en de laatste keer helemaal zoals je je het voorstelt. Ik vind het niet leuk dat ik het nog steeds wat eng vind. Helaas zal ik ook niet vaak genoeg gaan om er meer geoefend mee te raken. Het komt voor een deel door mijn ogen. Tegen dat ik zie waar ik heen moet loopt de rest van het gezelschap al in de juiste richting en kan ik niet anders dan snel aanhaken anders ben ik ze kwijt. Door de laatste keer weet ik nu wel wat er van me verwacht wordt op Schiphol, dus is het geen reden meer om in paniek te raken mocht ik er toch een keer alleen heen moeten.
Naar Zeeland reizen met het openbaar vervoer is inderdaad een hele onderneming. Wij zijn ooit naar Morres meubelen geweest in Hulst. Toen was er nog geen winkel in Zaandam. Mijn hemel, we moesten helemaal via België als we er een beetje 'vlot' wilden zijn. Dat is ook de laatste keer dat ik er geweest ben. Daar is een auto handiger.

Albana

Er is heel wat te zeggen voor je hele verhaal dat je in je reactie schrijft. We realiseren ons hier nu ook dat het handig was geweest als we ook dat deel van de opvoeding hadden uitgevoerd. Het was alleen een beetje veel wat we voor onze kiezen kregen, met de oudste vooral. Daarbij ben ik zelf helaas niet geheel vrij van medisch gedoe en bulkt onze portemonnee niet echt uit. Het maakt dat we er de puf, de tijd en de ruimte niet voor hadden, naast het feit dat we er gewoonweg niet aan toe kwamen om er uberhaupt op te komen. Snap je? Zo kunnen de dingen gaan, blijkbaar.
Ik denk dat er in een opvoeding altijd wel iets blijft liggen, korte of langere tijd. Het zou fantastich zijn als je als ouder alles op het juiste moment zou aanpakken, maar de praktijk laat vaker iets anders zien. Je doet wat je kan en soms ben je te druk met het ene onedrdeel bezig en vergeet je daardoor het andere onderdeel (v.d.opvoeding).

Maar ik ben blij dat ik door deze draad er op ben gewezen dat het misschien handig en tijd is om onze kinderen hier mee te laten oefenen. En laat het nou juist een moment zijn waarop we wat meer ruimte hebben doordat het met zoonlief zooo goed gaat! Het geeft het hele gezin meer ruimte voor elkaar en dat maakt plaats voor andere dingen!
--------------
"iemand die in de randstad woont en nooit treint of op amsterdam centraal is geweest daar kan ik me niks bij voorstellen. "
----------
Weet je hoe het is gegaan? We hebben 9 jaar in A'dam gewoond, tussen de criminelen, letterlijk boven- en overburen. De kinderen konden niet veilig buiten spelen, er werd overdag in de straat geschoten! Ook letterlijk. Alsmaar om 6 uur 's ochtends wakkergebeld worden door recherche in burger aan je deur, of we open konden doen want de boverbuurjongen moest weer worden opgepakt. En daar gingen ze dan weer, met z'n 5-en, incl. hond en dan kwamen ze met een beboeide bovenbuurjongen terug en die verdween dan weer voor kortere of langere tijd in de bak. Z'n maatje aan de overkant is al weer wat jaartjes geleden overhoop gestoken, op de Nieuwmarkt....
Het is het andere gezicht van de grote stad.

Daarbij was het onhandig om met kleine kinderen naar het centrum te gaan, buggy mee, andere kind aan de hand, ik met mijn eigen beperking. Lastig en vermoeiend. We snakten jarenlang naar een dorpsachtige sfeer, waar alles makkelijk was. Gewoon rustig loopbaar en zonder drukte.
Die hebben we nu!, Alweer bijna 8 jaar. En we genieten er nog iedere dag van! Nooit meer heb ik de behoefte gehad om naar de stad te gaan, zo ook de kinderen niet. Ze hebben de speeltuin naast de deur! Alweer letterlijk. Scholen, vriendjes, sporthal, zwembad, buurtsuper, bieb, bios...noem maar op en het is op loop/fietsafstand! Zooo heerlijk! Alsof we het hele jaar in een Landallhuisje zitten! hahaha! We hoeven niet zo nodig naar de stad. Er is hier alles! En het maakt het leven zoooo gemakkelijk! En het geeft zoooveel ruimte en tijd om ons bezig te houden met de andere kanten van het leven.
We genieten ons suf hier! Alleen manlief is een Utrechtsestraatfan! Altijd al geweest. Dus die gaat iedere zaterdagochtend zijn ronde doen, met de scooter. Heel relaxed. En de kinderen en ik blijven lekker thuis kneuteren.
En zo kan het komen.
Zo dus. ;- )

Ria k

"School had het prima kunnen oplossen door de kinderen eerst op school te laten verzamelen. Kinderen die dichterbij de verzamelplek wonen of er geen behoefte aan hebben kunnen direct naar de verzamelplaats."
-----------
Vind ik nou ook! Ik weet ook niet waarom ze dit keer voor zoiets hebben gekozen en er zo laat mee aan zijn gekomen. Maar misschien is dit wel de normale gang van zaken op deze school, we zullen het wel merken.
Dat ze een paar dingen even overslaan is wel duidelijk. En dat ons een klusje te wachten staat is ook duidelijk! ;- )
Maar als ze klassikaal zouden zijn gegaan dan was zoonlief nu aan het puzzeltochten, maar goed. Jammer dan.
Als alles toch eens ging zoals we wilden...he? Tsjonge, wat zou het leven dan gemakkelijk zijn! ;- )

Albana nog even

"ik denk nog even na waarom wij de kinderen eigenlijk als in een automatischme wél o.v. leren gebruiken. want als ik verder denk, volgens mij doen vrijwel alle ouders van ongeveer even oude kinderen dat hier. en die hebben echt allemaal een eigen auto. ik denk dat het komt omdat wij allemaal weten dat ze tóch er gebruik van moeten maken. na het v.o. is er niks meer hier op fietafstand. dat wordt dus treinen en over 't algemeen ben je dan dus nog geen 18 (dus rijbewijsloos) en soms zelfs nog geen 16 (dus brommerloos). dus vandaar.....je kan anders ook gewoon je eigen dorp niet uit. of je moet je laten brengen.....of meerijden."
--------------
Kijk, en vanuit zo'n zelfde automatisme komt het hier dat we het nog niet hebben gedaan, maar dan net andersom ;- )