Iemand tips? 15 jarige in 4 havo loopt vast met schoolwerk
Goedemorgen, ik was even benieuwd of er iemand is met ervaring met het volgende; de titel zegt het al, onze 15 jarige dochter loopt een beetje vast met schoolwerk. Ik moet er als kanttekening bij zetten dat ze op de wachtlijst staat voor een add test op advies van de huisarts. Verder loopt alles wel lekker, ze heeft leuke vriendinnen, ze sport, ze heeft een bijbaantje (dat ze leuk vindt en geen stress veroorzaakt) alleen als het op school aan komt gaat het niet lekker. Ze gaat er niet met tegenzin heen (hetzelfde als de meesten van haar leeftijd gok ik) maar het is het huiswerk maken/leren/plannen. Dit is al zo sinds de 1e. Ze zit nu in 4 havo maar is begonnen op gymnasium. Het is niet zo dat wij haar pushen dat ze perse een vwo of dus gym diploma moet hebben maar het is wel duidelijk dat ze de havo prima aan zou moeten kunnen. Ik denk persoonlijk dat havo ook beter bij haar past en een leuke hbo opleiding straks. Het is geen vwo kind wat graag onderzoekt enz. Dus qua niveau zit ze volgens mij prima en dat vindt ze zelf ook en dat is het belangrijkste. In de afgelopen jaren hebben we van alles geprobeerd, bijles privé, bijles in een groepje, een cursus leren leren en plannen. Het is vooral het zichzelf er toe zetten om te beginnen. En ik wil haar natuurlijk helpen daar ligt het niet aan maar helpen een planning maken, de boel te overzien veel meer kan ik toch niet? Of zie ik het verkeerd? Ik weet het zo langzamerhand ook niet meer (en als ik zeg ik bedoel ik wij, mijn man en ik) School is op zich wel begripvol. Zeker nu blijkt dat er misschien toch iets van add aan de hand is zijn ze wel soepel. Alleen meer dan dat komt er ook niet vanuit school. Alleen zo van “tja ze is een pientere tante dus dit kan ze makkelijk”. Ik weet ook niet wat ik meer van school zou mogen verwachten hoor maar ja.. hier hebben we weinig aan. Af en toe blijft ze een dagje thuis als het even ‘te veel’ is. Het is qua persoontje wel een meisje wat gevoelig is maar niet gevoelig voor druk of wat er van haar verwacht wordt. Kleine dingen zijn haar al snel te veel. Als ze uit school komt en ik haar iets vraag nou dan kan ze me toch chagrijnig zijn. Maar dat zal ook wel bij het puberen horen. Dus nee, ik zit er niet de hele dag boven op. Ze mag lekker haar ding doen in het weekend s’avonds uit chillen met vrienden/vriendinnen) ze is best verstandig dus dat is wel minder moeilijk voor ons als ouders). Maar ik werk bijvoorbeeld wel sinds een tijdje de middagen thuis zodat ik er ben om te begeleiden met huiswerk/plannen. Maar het lukt gewoon niet. Niets helpt, afspraken maken, steng zijn, het juist los laten, geloof me, alles geprobeerd. Dus ja, ik ben heel benieuwd of er iemand is die de gouden tip heeft? Pfff lang verhaal, sorry hoor maar het schetst een duidelijk beeld zo.
In het geval van to lijkt er geen sprake van hoogbegaafdheid. En de vraag is maar of er een diagnose is. Zoveel kinderen krijgen die tegenwoordig of hebben er kenmerken van. Terwijl bepaalde kenmerken in ieder mens zitten. Dit zouden ook gewoon puberproblemen kunnen zijn. Want ze kan het wel en weet verder prima te functioneren maar heeft moeite zich te zetten tot dingen waar ze geen motivatie voor heeft. Dat klinkt niet heel vreemd voor de hedendaagse puber. Andere dingen zijn haar niet teveel en kan ze prima. Maar het leven bestaat nu eenmaal niet alleen uit leuke dingen. En aan een goed stel hersens heb je weinig als inzet en motivatie de sleutel zijn tot succes in het leven op eigenlijk alle gebieden. Dat is iets dat veel mensen moeten leren. En daar kan je haar bij helpen door gesprekken te voeren. Maar ook grenzen te stellen mbt telefoongebruik, bedttijden en aansturen bij de studie en andere activiteiten. In deze tijd is de omschakeling van een (onbezorgde) kindertijd naar een volwassen leven voor velen lastig. Opeens moeten ze van alles en hebben fouten consequenties. Dat zijn soms harde maar ook noodzakelijke lessen. Het is haar leven en verantwoordelijkheid. Jij wilt haar helpen maar het is niet jouw probleem.
In mijn familie speelde hetzelfde. Ouders aan alle kanten helpen en kind kwam tot niets. Uiteindelijk was er een jaar productiewerk voor nodig om die les te leren. Waarna familielid alsnog terug ging naar deeltijd onderwijs en het daarna prima heeft opgepakt.
Ik zeg niet dat jij het zo moet doen. Maar ik zou haar bijvoorbeeld wel vragen baar de planning en aansturen op het maken van huiswerk. Of bij jou aan tafel zetten en aangeven dat we nu gaan beginnen. Lukt alles niet dan is het mbo de volgende stap. Heel zonde maar zij moet het doen. Niet jij. En het vervolgonderwijs (zeker hoger onderwijs) vraagt nog zoveel meer inzet en zelfstandigheid dan de middelbare.
tsjor schreef op 17-12-2025 om 07:08:
Annelous, je zegt steeds dat ze twee niveaus gezakt is, maar ze zit nu toch op de havo? Dan heeft ze eerst vwo gehad. Gymnasium, atheneum, dat is hetzelfde niveau.
Als ze zegt dat ze hulp wil, waar wil ze dan hulp bij? Heb je haar al de vraag gesteld: wat kan ik doen om je te helpen?
- Ja natuurlijk heb ik dat gevraagd
daar begint het mee. En ze wil geholpen worden daar vraagt ze letterlijk om. Zo zijn we in eerste instantie met de hulpvraag bij de huisarts gekomen. Die adviseert onderzoek. Ik ben nog niet overtuigd maar hoe meer ik me er in verdiep hoe meer ik begrijp dat er ook een groot verschil is in add en adhd. Moeilijker te herkennen vooral bij meisjes die verder rustig, lief en best wel in het gareel zijn (op school dan he 
Dus ik zou het zelf niet zo herkent hebben. Bij ons op school vind ik zelfs het verschil tussen vwo en havo best groot hoor. Je kunt bij ons 2 richtingen kiezen bij gym en vwo oa één richting met veel onderzoek en projecten. Dat werd geadviseerd vanuit de basisschool omdat ze dan ‘lekker uitgedaagd’ zou worden. Pas toen kwamen we erachter dat die zelfstandige projecten haar zoveel moeite kostten. Maar goed dat niveau vind ik niet zo belangrijk want ze komt uiteindelijk wel uit waar ze moet komen. Ik noemde het meer om het beeld te schetsen dat het voor haar niet zo uitmaakt welk niveau zelfs op het vmbo moet ze werken en dan heeft ze de motivatie ook niet ineens te pakken. Het verschil wat we bij haar zien nu op de havo is dat ze het nog wel red qua cijfers op deze manier en dat ging op het vwo niet meer. Maar nogmaals, ook op de havo moet ze ook leren. Dus ik heb veel aan de antwoorden met praktische oplossingen dat is heel fijn van zoiets als dit. Er is altijd wel iemand met een zelfde ‘geval’ daar heb ik veel aan want als ouder weet je ook niet altijd wat het beste is hè
Ies schreef op 16-12-2025 om 21:30:
En een andere insteek? Gewoon wat positiever, neutraler, zakelijker of afstandelijk?
Ok, school loopt niet geweldig, maar dat is misschien wat het is? (Nu)
Ze haalt het nog wel schrijf je. Misschien geldt dit wel voor heel veel kinderen. En blijft het wat doorploeteren.
Wie weet zit het afstromen haar toch niet lekker en wil ze ‘alleen maar’ horen dat ze het gewoon goed doet.
Voor een groot gedeelte wel herkenbaar trouwens. Hoewel dochter zeker de eerste jaren wel behoorlijk wat discipline aan de dag stelde. Maar ook veel begeleiding/ ondersteuning en ‘motivationele steun’ vroeg. Beetje koorddansen want geregeld liep ‘steun geven’ uit op teveel ondersteuning en liepen wat grenzen door elkaar. (Hier ook bijv dat woonkamer gebombardeerd werd tot studeer en dus stiltekamer wahoe)
Maar wel min of meer samen vo door geploeterd. (Bij studie erna werd mijn rol kleiner maar toch zeker geen 0)
Waarbij ik zelf wel mijn rol altijd zo klein mogelijk hield en ervoor waakte het proces háár verantwoordelijkheid te laten zijn.
Hier geen diagnose maar zie zeker een hoop symptomen. Op school heeft ze bijv echt nooit iets kunnen opnemen. Het thuis leren was soms wel leuk maar ook behoorlijk intensief!
Mee eens hoor. Ik ben ook zeker van de positieve benadering. Haar cijfers zijn prima (behalve wiskunde) daar gaat het niet om. Het probleem is dat alles omtrent school voor haar voelt als een worsteling (niet het op school zijn an sich want sociaal zit ze prima in haar vel). Ze komt dagelijks zwaar overprikkeld uit school, heeft dan geen zin meer in huiswerk op welk gebied dan ook en zegt letterlijk dat het idee van wat ze allemaal voor school moet doen haar overspoelt en dat ze niets mee krijgt van de lessen op school. Dat het zinloos is om in de klas te zitten bij de meeste vakken. En dat ze graag hulp wil. Dus zo zijn we hier beland.
met medicatie wordt alle ruis en onrust en chaos in haar hoofd rustiger en daardoor kan ze zich beter focussen op haar taak: schoolwerk.
Dan komt ook wat je zegt beter aan
Misschien is de vavo een idee. Onderwijs voor (jong)volwassenen waar iedereen alleen komt om zijn diploma te halen. Geen onrust tijdens de lessen en geen afleidende sociale activiteiten. Je bent daar met een duidelijk doel. En er zijn geen randzaken omheen. Ook veel minder lessen maar alleen die vakken die noodzakelijk zijn voor je diploma. Voordeel is de rust en meer gemotiveerde medeleerlingen (die ook wat ouder kunnen zijn). Ze heeft zo te lezen voldoende sociaal contact, sport en een bijbaan. Dus school is puur voor de lessen en dan naar huis.
Als ze aangeeft zo overprikkeld te zijn, moet je dan niet (ook) aan autisme denken en daarop testen? AD(H)D en ASS komen vaak samen voor.
IMI-x2 schreef op 17-12-2025 om 09:43:
Als ze aangeeft zo overprikkeld te zijn, moet je dan niet (ook) aan autisme denken en daarop testen? AD(H)D en ASS komen vaak samen voor.
Geen idee maar ik ga er van uit dat als ze een oproep krijgt en ze aan de slag gaan met testen dat ze dat ook andere opties onderzoeken?
Annelous10 schreef op 17-12-2025 om 10:34:
[..]
Geen idee maar ik ga er van uit dat als ze een oproep krijgt en ze aan de slag gaan met testen dat ze dat ook andere opties onderzoeken?
Nee, zo werkt het helaas meestal niet. Je kunt de testinstelling eens bellen en vragen of ze in hun onderzoek alleen op ADHD of ook op ASS testen.
Izza schreef op 17-12-2025 om 09:32:
Misschien is de vavo een idee. Onderwijs voor (jong)volwassenen waar iedereen alleen komt om zijn diploma te halen. Geen onrust tijdens de lessen en geen afleidende sociale activiteiten. Je bent daar met een duidelijk doel. En er zijn geen randzaken omheen. Ook veel minder lessen maar alleen die vakken die noodzakelijk zijn voor je diploma. Voordeel is de rust en meer gemotiveerde medeleerlingen (die ook wat ouder kunnen zijn). Ze heeft zo te lezen voldoende sociaal contact, sport en een bijbaan. Dus school is puur voor de lessen en dan naar huis.
Ik ben naar de vavo geweest en herken dit totaal niet. Wel: veel mensen met een label of reden waardoor de middelbare niet lukt. Veel gewone pubers met gedoe, veel randzaken (meer dan in regulier onderwijs) door alle problemen en labels. En er wordt meer van je eigen planvermogen en doorzettingsvermogen gevraagd.
Ik lees mee. Ivm herkenbaarheid het toch maar gewist. Sorry. 
BritgetJones007 schreef op 17-12-2025 om 09:26:
met medicatie wordt alle ruis en onrust en chaos in haar hoofd rustiger en daardoor kan ze zich beter focussen op haar taak: schoolwerk.
Dan komt ook wat je zegt beter aan
Dat zou kunnen gebeuren met medicatie, maar helpt echt niet voor iedereen.
@To: tegenwoordig heb je geen add meer in principe maar bestaat er Adhd type 1, Adhd type 2 (voorheen add, en adhd type 3 (combinatie van 1 en 2).
Ik had het echt fijn gevonden als mijn adhd al bekend was geweest in mijn jeugd en niet pas na twee kinderen en een burnout 
. Ik zie ook geen enkele reden persoonlijk om niet te testen. Na het testen kun je altijd zelf nog betalen met wie je de uitslag deelt.
IMI-x2 schreef op 17-12-2025 om 09:43:
Als ze aangeeft zo overprikkeld te zijn, moet je dan niet (ook) aan autisme denken en daarop testen? AD(H)D en ASS komen vaak samen voor.
Overprikkeling kan ook horen bij adhd
