Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Roos55 schreef op 18-01-2023 om 11:04:
Lieve Ciska goed dat je mensen gaat bellen . Laat je goed informeren en betrek ook je huisarts hierin .
Ik ben het eens met je Roos!
Wat een zorgelijk iets, het gaat verdorie om je kind.
Lieve Ciska, ik wens jullie veel sterkte.
'Alleen denk ik wel dat het een kosten-baten verhaal gaat worden (met name op het gebied van energie en tijd) als daar niet snel genoeg resultaat uit voort vloeit.'
Goed om even over na te denken, wat zijn de kosten en de baten?
Op dit moment is er al een machtiging voor een gedwongen opname, die is wel van korte duur, maar de vraag is of die niet verlengd kan worden tot er een geschikte plaats is.
Het lijkt erop dat men nu alvast op voorhand een OTS wil, voor het geval het nodig is om een kind op een lijst te krijgen voor gesloten jeugdzorg (niet voor een plaatsing in de psychiatrie denk ik). Zo'n aanvraag zal altijd via de rechter moeten. Daar moet een rapport voor worden opgesteld en als je dat rapport op tijd krijgt (wat wel zou moeten) dan kun je daartegen verweer voeren bij de rechter. Dat kost tijd en veel emotionele energie. Heeft het zin?
Voordeel: zoals het voorgesteld wordt krijg je met een gezinsvoogd iemand die jullie gaat begeleiden en hopelijk iemand die snel de weg weet naar een goede plaatsing.
Risico: een gezinsvoogd leeft van de rapporten en de aanvragen, het is dan uit je handen, een gezinsvoogd zelf kost jou veel tijd vanwege alle gesprekken en rapporten, en het is zeer de vraag of de gezinsvoogd zelf beter kan beoordelen wat een goede plaatsing is dan de huidige hulpverleners.
Groter risico: de gezinsvoogd gaat bepalen hoe en wanneer jullie contact mogen hebben met je dochter, of ze overgeplaatst moet worden etc.
Is het noodzakelijk? Nee, er valt goed met jullie te praten, jullie kennen je dochter goed, werken goed samen met de hulpverleners, blokkeren geen enkele behandeling of plaatsing.
Maar het kost wel veel emotionele energie als je niet mee wil werken aan een OTS. Anderzijds: een OTS kan je ook veel negatieve energie kosten.
Tsjor
Zo he, wat heftig Ciska. Kan me voorstellen dat je niet een gezinsvoogd wil, enkel omdat het plaatsten naar jeugdzorg plus niet door kan gaan anders. En het nog maar de vraag is of dat is wat dochter nodig heeft.
Er is een andere mogelijkheid misschien. En dat is een second opinion aanvragen bij het CCE. Het centrum voor consultatie en advies. Zij zijn expert in kijken naar wat nodig is in vastgelopen behandelrelaties/extreem en moeilijk gedrag bij cliënten. Dat doen ze in de ouderenzorg, in de psychiatrie, in de zorg voor mensen met autisme of een verstandelijke beperking. Zij komen dan met een advies wat nu echt het probleem is, wat er nodig is om de behandelrelatie vlot te trekken en wat de behoeften van de cliënt zijn. Wat deze wel of niet aankan.
Als ouder kun je dat ook aanvragen.
https://cce.nl/consultatie-samen-zoeken-naar-perspectief
Goed dat je je laat adviseren, want de vraag is of het in jullie en jullie dochters belang is om hierin mee te gaan, met een ots of voorlopige ots.
Hanke321 schreef op 18-01-2023 om 18:29:
Zo he, wat heftig Ciska. Kan me voorstellen dat je niet je uit de ouderlijke macht wil laten zetten, enkel omdat het plaatsten naar jeugdzorg plus niet door kan gaan anders. En het nog maar de vraag is of dat is wat dochter nodig heeft.
Met een OTS wordt je niet uit de ouderlijke macht gezet. Dat is een veel zwaardere kinderbeschermingsmaatregelen, waar mag ik hopen in dit geval niet aan gedacht wordt.
Uiteindelijk moet bij een OTS de gezinsvoogd gewoon naar de rechter als je je niet vrijwillig houdt aan de aanwijzingen die de gezinsvoogd geeft.
O ok, dank vaaas. Dan pas ik het aan
Ik zou in het gesprek de vraag stellen wat de meerwaarde is van een een gezinsvoogd zou kunnen zijn.
Ik heb totaal geen ervaring met dergelijke instanties en maatregelen. Het lijkt me loeizwaar, vooral emotioneel. Ik leef met jullie mee en denk aan jullie, maar kan weinig zinnigs toevoegen qua advies.
Nee, je wordt niet uit de ouderlijke macht gezet bij een OTS, maar je hebt ook minder invloed op belangrijke beslissingen en als je het niet eens bent met de gezinsvoogd kan het zijn dat de gezinsvoogd naar de rechter stapt, als dat te vaak gebeurt kan het zijn dat de gezinsvoogd ontheffing uit de ouderlijke macht aanvraagt. In elk geval kom je dan al gauw te boek te staan als 'niet mee-werkend'.
Tsjor
dank jullie wel allemaal, ik heb een aantal vragen van julie opgeschreven die we zeker gaan vragen straks.
Gisteren hebben we meerdere mensen gesproken waaronder de advocaat van dochter en het wordt langzaam wel duidelijk waarom deze stappen gezet worden.
Het is absoluut niet de bedoeling om ons uit de ouderlijke macht te zetten, het gaat echt om iemand naast ons.
Zoals wij het nu begrijpen heeft het ook met vinkjes te maken, als wij nu zouden zeggen dat dit nog helemaal niet nodig is (ots en uhp) dan gaat het vinkje crisis eraf, want als je kan wachten is er geen crisis meer.
Reden dat ze die UHP willen, is omdat ze wel aan het overleggen zijn met een jeugdplek die als enige ook psychiatrische zorg aan biedt. Ze willen de vrijwillige keus hierin niet bij ons neerleggen omdat ze erg bang zijn dat die schadelijk gaat zijn voor onze ouder/kind relatie.
We gaan iets ontspannener het overleg in, maar hebben zeker nog een hele hoop vragen hierover.
Overigens, ik ben nu heel negatief geweest. Dat is vooral bepaald door verhalen uit het verleden, waarbij een goedbedoeld hulpaanbod in de vorm van een gezinsvoogd uitliep op een lange juridische strijd, zonder dat er goede hulp kwam.
Maar als je het niet tegen kunt houden, dan zou ik een andere insteek kiezen: het is mogelijk dat je een aardige meneer of mevrouw treft die deskundig is en die je goed kan helpen, waar je uiteindelijk blij mee bent. De andere insteek is dan dat je als uitgangspunt de vraag neemt: wat heb jij (gezinsvoogd) nodig om te doen wat we allebei willen, namelijk een goede plaats voor dochter.
Mocht het zo zijn dat je met de persoon niet uit de voeten kunt kun je altijd vragen om een andere gezinsvoogd.
Alleen: vragen om het beëindigen van een OTS, dat is altijd lastig. Daarin zit ook mijn grootste probleem: als je eenmaal een OTS hebt moet je wel regelmatig naar de rechter voor verlenging, maar je komt er niet zomaar vanaf.
Overigens, de tip van het CCE vind ik ook een heel goede!
Dus ik hoop dat het mogelijk is:
1. gesprek, aan tafel met de mensen die vandaag daarover gaan praten: wat is de meerwaarde van een gezinsvoogd;
2. als dat niet werkt second opinion van CCE;
3. als het onvermijdelijk is en er wordt een OTS uitgesproken: samenwerken.
Dat zou mijn advies zijn.
Tsjor
En hoe ziet die psychiatrische hulp er uit ?
wederom weer sterkte en 🍀
Ciska78, je moet het ermee doen. Maar hier begrijp ik helemaal niets van: 'Zoals wij het nu begrijpen heeft het ook met vinkjes te maken, als wij nu zouden zeggen dat dit nog helemaal niet nodig is (ots en uhp) dan gaat het vinkje crisis eraf, want als je kan wachten is er geen crisis meer.' Zou dat toch het effect van de nieuwe maatregel van Weerwind zijn? Dat is wel bijzonder en dat verklaart nu dan alvast de grote toename van het aantal OTS_en. Dus als iemand suïcidepogingen doet is er pas sprake van een crisis als er een OTS en UHP is, anders is er geen crisis. Ik moet dit even op me in laten werken.
'Reden dat ze die UHP willen, is omdat ze wel aan het overleggen zijn met een jeugdplek die als enige ook psychiatrische zorg aan biedt. Ze willen de vrijwillige keus hierin niet bij ons neerleggen omdat ze erg bang zijn dat die schadelijk gaat zijn voor onze ouder/kind relatie.'
Heel lief van ze, maar is die angst wel terecht? Jullie hebben je dochter nu ook laten plaatsen in een instelling.
Wel fijn dat er een goede instelling in gedachte is. Weet je ook welke en kun je je alvast via internet een beetje oriënteren op deze mogelijkheid?
Tsjor
Hoe is het overleg verlopen Ciska? Heeft het duidelijkheid en resultaat opgeleverd? Ik hoop dat je het gevoel kunt hebben dat er naar een concrete, goede oplossing wordt toegewerkt. Ik duim voor je dat er garen op de klos komt.
Ik heb je een PB gestuurd.
Ik denk aan je Ciska
ik ook ♥️
