Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
BritgetJones007 schreef op 12-04-2023 om 13:57:
[..]
Mooi omschreven en dat stukje snap ik ook, maar het advies helemaal niet bespreken vind ik klinken als negeren. Ciska heeft de juiste middenweg gekozen
En Ciska heeft dat ook heel goed kunnen doen. Er zijn een heleboel ouders die niet in staat waren geweest er zo over te praten. Die al snel in (onbewuste!) Beschuldigingen of aanklagen belanden. En vanuit mede die ervaring zal het advies ook gevormd zijn.
Omnik omschrijft het eigenlijk heel goed.
Het vooral al niet om kunnen gaan met haar eigen emoties en dan die van ons nog eens er boven op krijgen is veel te ingewikkeld voor haar.
Het advies komt vooral voort uit het feit dat dochter niets kan met onze emoties. Dus als wij dan in het uurtje per week dat we daar zijn een heel beladen gesprek gaan hebben, dan is dit niet helpend voor dochter.
Nou is haar mentor niet altijd communicatief even vaardig, van de week zei ze ook een aantal keer dat we maar snel voorbij dochters gestelde datum moeten zijn, dat de tijd zo snel gaat (spreek voor jezelf en niet voor ons, want hier gaat de tijd zo traag) en zo kan ik nog wel meer voorbeelden noemen.
Dus wij luisteren naar wat mentor te zeggen heeft en doen wat wij denken dat goed is voor dochter.
En dochter heeft bij mentor aangegeven dat ze het fijn vond hoe het bezoek was gegaan dus dat vinden wij dan ook weer fijn om te horen.
"En dochter heeft bij mentor aangegeven dat ze het fijn vond hoe het bezoek was gegaan dus dat vinden wij dan ook weer fijn om te horen."
duizel schreef op 13-04-2023 om 08:26:
"En dochter heeft bij mentor aangegeven dat ze het fijn vond hoe het bezoek was gegaan dus dat vinden wij dan ook weer fijn om te horen."
Heel fijn
Roos55 schreef op 13-04-2023 om 08:54:
[..]
Heel fijn
Het is al heel erg fijn (en eigenlijk heel bijzonder in deze situatie) dat ze in staat is iets fijn te vinden! Hoe klein en kort misschien ook, ze is in verbinding!
Ciska78 schreef op 13-04-2023 om 08:15:
Omnik omschrijft het eigenlijk heel goed.
Het vooral al niet om kunnen gaan met haar eigen emoties en dan die van ons nog eens er boven op krijgen is veel te ingewikkeld voor haar.
Het advies komt vooral voort uit het feit dat dochter niets kan met onze emoties. Dus als wij dan in het uurtje per week dat we daar zijn een heel beladen gesprek gaan hebben, dan is dit niet helpend voor dochter.
Nou is haar mentor niet altijd communicatief even vaardig, van de week zei ze ook een aantal keer dat we maar snel voorbij dochters gestelde datum moeten zijn, dat de tijd zo snel gaat (spreek voor jezelf en niet voor ons, want hier gaat de tijd zo traag) en zo kan ik nog wel meer voorbeelden noemen.
Dus wij luisteren naar wat mentor te zeggen heeft en doen wat wij denken dat goed is voor dochter.
En dochter heeft bij mentor aangegeven dat ze het fijn vond hoe het bezoek was gegaan dus dat vinden wij dan ook weer fijn om te horen.
Oh wat fijn Ciska!
Dat stukje over dat jullie dochter niks kan met jullie emotie is herkenbaar; ze heeft het al druk genoeg met zichzelf.
Jullie doen het goed! Respect! 
BritgetJones007 schreef op 12-04-2023 om 13:57:
[..]
Mooi omschreven en dat stukje snap ik ook, maar het advies helemaal niet bespreken vind ik klinken als negeren. Ciska heeft de juiste middenweg gekozen
Dit zegt Omnik in haar eerste stukje ook.
Lizzyliz schreef op 13-04-2023 om 10:54:
[..]
Dit zegt Omnik in haar eerste stukje ook.
En ik ben het dus ook met Bridget eens dat het wel wat minder zwart wit mag.
eigenlijk geen bijzonderheden te melden op dit moment. Dochter zit nog steeds hoog in haar spanning, maar dat zal voorlopig niet weggaan. Hoe hartverscheurend het is als ze , alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, vertelt over haar zelfbeschadiging, de blauwe plekken laat zien van het tegen de muur slaan. Hoe ze anders haar spanning niet weg krijgt.
We gaan hier dag naar dag.
Over anderhalve week hebben we weer evaluatie, ben benieuwd wat daarin besproken gaat worden en hoe verder.
Herkenbaar van dag tot dag .
Hoe gaat het met jullie zelf ?
Ciska78 schreef op 16-04-2023 om 09:26:
eigenlijk geen bijzonderheden te melden op dit moment. Dochter zit nog steeds hoog in haar spanning, maar dat zal voorlopig niet weggaan. Hoe hartverscheurend het is als ze , alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, vertelt over haar zelfbeschadiging, de blauwe plekken laat zien van het tegen de muur slaan. Hoe ze anders haar spanning niet weg krijgt.
We gaan hier dag naar dag.
Over anderhalve week hebben we weer evaluatie, ben benieuwd wat daarin besproken gaat worden en hoe verder.
Arm meiske 😔.
Dikke knuffel voor jullie allemaal ..
Ik wil soms zoveel schrijven; troostende woorden, bemoedigende woorden, maar dit is zo heftig dat ik op momenten echt sprakeloos sta. 
Hou je taai Ciska, en een dikke knuffel.
