LBGTQ

levensbeschouwing

Wat maakt dat uit, welke levensbeschouwing ik heb? Hoe belangrijk is dat?
Zolang ik dat vrij mag uiten hier?
Ik wil bijdragen aan een samenleving waarin iedereen zich vrij voelt zich te uiten, óók de moslim. Waarom Ad doe jij met moslims wat je anderen verwijt met atheïsten te doen?

We leven samen hier in Nederland, of je dat nu leuk vindt of niet. Als volwassen man heb je de keuze je steentje bij te dragen aan oorlog, of aan vrede.

maria

"Waarom Ad doe jij met moslims wat je anderen verwijt met atheïsten te doen?"

Ik doe niets met moslims. Ik veroordeel ze niet ter dood om hun levensbeschouwing. Ik wil er alleen niet te veel in ons land binnenlaten omdat ze als groep de neiging hebben extreem tolerant te zijn tegen andersdenkenden en sexueel anders geaarden (ook wel LGBTQ's).

"Wat maakt dat uit, welke levensbeschouwing ik heb? Hoe belangrijk is dat?
Zolang ik dat vrij mag uiten hier?"

Ik wil weten of jij ook een atheist of agnost bent. Logisch toch? Dan kun je je nl. in 13 moslimlanden niet vertonen. Zelfs niet op vakantie. En de spagaat van sommige mensen om een geloof te verdedigen dat ze het liefst zou executeren fascineert me. (overigens, in die 13 landen mag je als christen wel blijven leven, niet dat je het er leuk zult hebben, niet dat je in Saoedie Arabie iemand een bijbel mag verkopen, maar je mag blijven leven als je je koest houdt)

moeps

Zoals ik eerder al uitlegde is de islam relevant voor heel veel zaken hier in Nederland. Niet in de laatste plaats voor de toename van homohaat. Dus, ja, helaas, gaat het daar steeds weer over.

Ik kan ook geen krant (niet alleen vandaag) openslaan of het gaat over islam, islam en nog eens islam. En als je de islam dan ter sprake brengt in het kader van een specifiek onderwerp (i.c. homo's) dan krijg je de apologeten over je heen die het steeds maar weer voor diezelfde islam vinden te moeten opnemen. En voor je het weet gaat het niet meer over homo's maar over de islam. Dus, mijn sympathie heb je.

Bij mijn weten was hier het onderwerp dat het lijkt dat veel jongeren in de puberleeftijd er voor uitkomen of lesbisch of homo of biseksueel zijn. En of er geen taboe meer op is en of dit herkenbaar is.
Verder ga ik niet in op wat je zegt, dat kan eventueel op een andere plek op dit forum of niet. De draad is al genoeg verzand.

OK het onderwerp

Volgens mij komt het onder pubers nogal eens voor dat ze een beetje spelen, of zelfs koketteren, met hun seksualiteit. In bepaalde kringen kan dat zelfs hip worden. Zo kan ik me herinneren dat jongens elkaar gingen zoenen. Jongens die ik daarna alleen nog maar met vrouwen gezien heb.

Kan ook het gevolg zijn van androgyne popsterren e.d. Daarnaast is het - volgens mij - een feit dat veel meisjes enigzins biseksueel zijn. Dat ze het lichaam van een ander meisje interessant en sexy kunnen vinden zonder dat ze daadwerkelijk een relatie met een andere vrouw zouden overwegen.

De 'echte' percentages homo's zijn volgens mij redelijk stabiel.

"http://www.iedereenisanders.nl/98/info-tips/alles-over-homo-lesbisch-bi/check-de-facts-over-homo,-bi-en-lesbisch-%28vraag-en-antwoord%29/#.Vkc-Kyv53Mo

Er is in 2012 door het Sociaal en Cultureel Planbureau onderzoek gedaan naar hoeveel homo’s, lesbische vrouwen en biseksuelen er zijn.

Zo’n 18 procent van de vrouwen zegt (ook) seksueel aangetrokken te zijn tot vrouwen. Van de mannen zegt 13 procent zich (ook) seksueel aangetrokken te voelen tot mannen.
Zo’n 13 procent van de volwassenen heeft wel eens homo- of lesbische seks gehad.
Zo’n 4 procent van de mannen noemt zich homo en 3 procent van de mannen noemt zich bi.
Zo’n 3 procent van de vrouwen noemt zich lesbisch en 3 procent noemt zich bi.

Stel je hebt een klas van 30 leerlingen. Gemiddeld betekent dit dat van die leerlingen ongeveer:

3 meisjes (ook) vallen op meisjes en 2 jongens (ook) vallen op jongens.
2 meisjes en 2 jongens een keer in hun leven homo of lesbische seks hebben.
1 jongen zich (later) homo of bi zal noemen en 1 meisje zich (later) lesbisch of bi noemt."

Twee van de 15 meisjes ooit lesbische sex? Dat lijkt mij dan weer wat laag (in mijn persoonlijke ervaring).

wat me opvalt

Is dat het wel hip lijkt om bi te zijn of nog geen echte keuze te maken. Ik vind dat met name in de modewereld opvallend en op tv/media. Zelf zijn mijn kinderen nog niet zo oud dus die verhalen hoor ik nog niet, maar ik vind het zelf erg opvallend. Ik ben geen jongen ik ben geen meisje ik ben een mens. Ik krijg ik er een beetje vervelend gevoel van omdat het opgehipt wordt. Ik ben er verder prima mee maar het voelt voor mij als heel onecht en experimenteel. Waaaaat ben jij 'gewoon' hetero? dat meen je niet ieuw? zo'n gevoel.....Dus in dat licht geloof ik het direct dat er elke week iemand uit de kast komt...... ben dan wel benieuwd voor hoe lang. Waarbij ik abspluut niet voorbij wil gaan aan de worsteling e.d die bij veel jongeren speelt. Maar ik licht er nu even een voor mij opvallend stuk uit.Herkennen jullie dat of niet?

wat toevallig

Toevallig heeft mijn dochter (bijna 14, 3 gym) net donderdag verteld op wie ze 'een crush' had (een soort verliefd bedoelde ze). Dat was een meisje in haar klas. Ik hoop dat ik goed heb gereageerd, want dat was ik altijd van plan. Echter, ik had me af en toe voorgesteld dat mijn zoon me zoiets ooit zou zeggen, maar bij dochter had ik in ieder geval verwacht dat ze op jongens verliefd zou gaan worden. Dus ik was wel een beetje verbaasd. Ik vroeg: 'Denk je dat je lesbisch bent?' en ze zei: 'Nou dat zal dan wel he.' Ik vertelde van niet, kan ook 'tijdelijk' (ik ben ook in mijn vroege puberteit op 2 meisjes verliefd geweest, daarna nooit meer), of bi. Ja, dat wist ze allemaal wel, dat zou ook kunnen ja.
Maar ik heb achteraf wel gezeten met mijn reactie. Alsof het niet goed zou zijn en dat ik hoopte dat het tijdelijk was.
Ik dacht dat ik helemaal tolerant zou zijn en volgens mij is dat ook zo voor anderen (ik heb ook homovrienden en een vriendin die in ieder geval bi is, heeft nu wel man en kinderen). Toch merk ik dat ik me wat teleurgesteld voel. Ik vind het erg dat ik deze gevoelens heb en heb overwogen een eigen draadje hierover te openen (eerder al, toen ik deze draad nog niet gezien had). Ik merk dat ik telkens hoop dat het tijdelijk is (dus als ik haar dat gevoel heb gegeven in mijn reactie, is dat eigenlijk terecht), net als bij mij vroeger. Niet dat ik het erg zou vinden als ze later gelukkig is met een vrouw (als het een aardige vrouw is, haha). Maar alles eromheen: dat je een uitzondering bent, dat het met kinderen krijgen anders gaat en vast ook extra problemen oplevert. Maar goed, als het zo is, dan is het zo.
Ik heb pas sinds die dag de term 'Lbgtq' gehoord. Dochter zit nogal veel op tumblr en/of instagram, daar is dat ook doodnormaal. Dochter heeft het trouwens aan 1 vriendin verteld tijdens een een vrolijk uitje en die vriendin moest keihard lachen, maar wel op een aardige manier. Is er verder niet meer op teruggekomen (misschien is ze het al vergeten).
Wel bekruipt me soms het gevoel: zoveel kunnen het er toch niet zijn, als je naar de aantallen kijkt in de statistieken, waarom zouden het er nu zoveel méér zijn? Misschien is het inderdaad toch een beetje cool, zo van: kijk mij eens bijzonder zijn, ik ben lesbisch of bi (terwijl je misschien maximaal een beetje bi bent). Ik weet het niet zo goed, maar ben de laatste dagen een beetje verward.

ophippen

Oh graag, laat het maar populair zijn! Als dat echt lukt (al zo is?) dan is dat echt voor het eerst, in bredere kring.
Misschien is dan echt iets van emancipatie mogelijk, laat maar gaan hoor.
Mijn dochter van 12 kwam ook al met 'informatie' thuis. 'Mam, wist je dat eigenlijk alle vrouwen bi zijn?!'
Heel grappig, want ik heb (voor hun tijd) een relatie met een vrouw gehad en dat weet ze ook. En dan toch mij komen opvoeden...ach ja, de jeugd heeft de toekomst he.

Serieus, ik vind het prima. Ik heb véél negatieve ervaringen gehad rondom die relatie, ook veel agressieve.
Populariteit kan agressie niet voorkomen, maar het kan toch een krachtig wapen worden in de strijd tegen intoleratie. Laat maar een scheve situatie ontstaan al dan niet tijdelijk. Het is zo verwoestend voor jonge mensen het gevoel te hebben dat ze 'er niet mogen zijn'.

hier

'Is het onderwerp niet langer taboe op scholen en bij vrienden? Of is het zo dat het me opvalt omdat WIJ (als ouders) er altijd open over zijn naar onze kids toe?'

Wij zijn er thuis heel open over, in de zin dat het gewoon een van de vele vormen van verliefdheid/relaties is die er bestaan. Maar ik heb niet de indruk dat er op de middelbare school nou zo massaal uit de kast gekomen wordt. Ik ken zelf trouwens ook maar weinig holebi's (behalve de BN-ers natuurlijk).

ad en angel

Ad, thanks.
Angel, dat is nou ook mijn gevoel. Onder jongeren is het hip om bi te zijn. Bij een aantal is het om nog geen keuze te maken, ik ken een aantal vrienden van kinderen die overduidelijk gay zijn maar zeggen dat ze bi zijn. Bij een aantal is het om inderdaad hip te zijn. Een soort ik houd van alle mensen.

Hier helemaal niet

Dat het hip is om bi te zijn herken ik hier helemaal niet. Ik hoor nooit iets over klasgenoten die bi zijn. Het onderwerp leeft hier gewoon helemaal niet. Natuurlijk weten ze wel dat er mensen bestaan die bi zijn maar het wordt niet gezien als iets hips.

een keus maken....

Houd toch eens op met de uitdrukking dat iemand een keus maakt om homo, gender, bi of wat dan ook te zijn. Er is geen sprake van een keus! Je kiest een opleiding of een hobby, maar je kiest geen sexuele geaardheid.
Zeker bij jonge mensen kan er nog van alles op hun pad komen waardoor ze denken te weten hoe de vork in de steel zit: ik val als jongen op een jongen dus ik ben homo; maar later kunnen ze dan nog toch ook op meisjes vallen, dus dan is jhet toch weer anders.
Het is niet een keus, het is niet ineens hip om iets te zijn: het is geweldig dat deze zaken nu gewoon openlijk besproken kunnen worden. Als er inderdaad bepaalde culturen/ scholen zijn waar deze dingen gewoon open kunnen zijn is dat alleen maar goed.
En dat is dan niet alleen hip; het is dat er altijd al heel veel jongeren bewust of minder bewust met deze zaken worstelden, nu doen ze dat dan samen.

en moeps

Niets is irritanter en arroganter dan iemand die denkt beter te weten wat jij voor sexuele geaardheid hebt.
"Hij denkt dat hij bi is, maar hij is overduidelijk gay"

Nimbo

"Je kiest een opleiding of een hobby, maar je kiest geen sexuele geaardheid."

Misschien niet, maar je kiest wel degelijk hoe je jezelf wilt noemen. Sommige homo's afficheren zich aanvankelijk als bi in een soort van overgangsstadium. En heel veel homo's afficheren zich als hetero.

Anders zou de term 'uit de kast komen' niet bestaan.

Hip?

Bah, om biseksualiteit nou als rage te bestempelen. Wees blij dat jongeren voor hun gevoelens uit kunnen komen, of het nou een fase is die deel uit maakt van hun ontwikkeling of hun dat biseksualiteit ergens tussen de 99/1 of 50/50 ligt. De puberteit is al roerig genoeg, als gevoelens van eenzaamheid, schaamte of frustratie daarbij verminderd kan worden doordat er er geen taboe op homoseksualiteit is is dat toch alleen maar fijn?

skik

hip/rage:

Nou nou, niet zo schrikken iedereen en verontwaardigd doen. Ik vermoed dat bijna ieder van ons best weet dat je meestal wel geboren wordt als hetero, of homo, of allerlei varianten ertussenin. En dat het heel fijn als jongeren zonder problemen open kunnen zijn. (Ten minste, ik hoop dat iedereen dat denkt, lijkt me fijn voor de mensen die geen 100% hetero zijn, dat dat geen probleem is).

Wel denk ik dat bi-zijn een beetje kan variëren. Weet ik niet zeker hoor. Ik denk dat ik zelf (vrouw) liefst met een man wil zijn (gelukje: liefst met mijn man zelfs! ), maar eventueel best, kleine kans, maar toch zou het kunnen, dat het een vrouw zou kunnen zijn. Ten slotte ken ik die gevoelens uit mijn vroege puberteit en het voelt niet echt raar. 10% lesbisch of zo? Wat dan ook.

Maar het zou kunnen zijn, dat als je zoiets van 10% eventueel lesbisch bent, dat je het wel leuk vindt om bijzonder te zijn en om dat te laten merken in je klas. Zou kunnen toch? En dat mag ook best, het is nog waar ook. Maar als dat op sommige scholen tegenwoordig best vaak gebeurt, dan kun je dat toch wel zien als 'een beetje hip'. Fijn voor de mensen die homo zijn of heel overduidelijk bi, want vroeger zouden ze niets durven zeggen en nu wel.

Ze vinden elkaar

Hier de ervaring van een van mijn kinderen dat kind vaak vrienden om zich heen verzameld die LGBT zijn, of op zijn minst behoorlijk androgyn in verschillende opzichten. Het verbaast mij dan ook niet dat in kinds vriendengroep de statistieken niet helemaal lijken te kloppen. Het lijkt in kinds vriendengroep geen issue te zijn, maar ook niet hip o.i.d.

Bij mijn andere kind in diens vriendengroep speelt het hele LGBT verhaal niet. Dit kind is ook meer genderconformerend dan mijn andere kind.

zoals ik zei

Weet ik niet hoe dat precies op scholen gaat maar ik vind het echt opvallend in de media en met name in de modewereld waarin de androgyne stijl zeker wel erg hip is in het modebeeld op de catwalk. En waarbij vaak wordt gezegd dat ze geen keus willen maken tussen vrouw of man. De winst van een transgender in modellenwedstrijd. Jongeren op tv die zeggen dat ze bi zijn.
Op zijn minst krijgt het erg veel aandacht en dat juich ik alleen maar toe.Maar ik ben juist bang dat dit niet heel veel oplevert voor jongeren die echt met deze gevoelens worstelen. Maar goed dat kan ik niet beoordelen. Als het wel helpt voor anderen om wel uit de kast te komen dan juich ik dat alleen maar toe. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het hip gevonden wordt, maar dat zal door de modewereld komen. Ben ik beetje wars van...

Dubbel

Ik kijk er ook wel een beetje dubbel naar als iemand op heel jonge leeftijd met veel ruchtbaarheid uit de kast komt. Volgens mij kan er dan nog heel veel veranderen, en kun je zomaar ineens ook verliefd worden op iemand van het andere geslacht. Nu is het natuurlijk niet zo erg om uit de kast te komen, maar ik vraag me af of je het jezelf dan niet heel moeilijk maakt. Dan verwacht iedereen dat je als jongen altijd met een jongen gaat, en wordt het misschien een issue als je ineens weer verliefd wordt op een meisje.
Ik kwam er laatst bij toeval achter dat mijn allereerste vriendje (we waren 16) tegenwoordig met een man getrouwd is. Bij ons op school was het niet raar/vreemd/taboe om holebi te zijn, dus ik denk dat hij het toen nog niet 'wist'.

Katniss

"Ik kijk er ook wel een beetje dubbel naar als iemand op heel jonge leeftijd met veel ruchtbaarheid uit de kast komt."

Nou, daarom werd ik ook zo onpasselijk van dit artikel waarin Asha ten Broeke de lesbische gevoelens van haar dochter van 5 (of iets daaromtrent) aan de wereld meededeelde:

http://www.trouw.nl/tr/nl/8367/Asha-ten-Broeke/article/detail/3464529/2013/06/25/Ik-wil-de-lesbische-gevoelens-van-mijn-dochter-niet-wegwuiven.dhtml

Maar vreemd genoeg vond ik daarvoor weinig begrip op dit forum. Het zal mijn toon wel weer geweest zijn

En ouderen ook luchtiger

Toevallig was het op mijn avondje uit ook een topic onder vriendinnen. (Gelukkig even niet over vluchtelingen of migranten).
Het begon met poppen en wat voor speelgoed je had. Tot er een meldde liever een jongen te zijn geweest al vanaf de kleutertijd.
We hebben haar maar even gemoedelijk aangehoord en geplaagd. Ze is de zeventig al voorbij maar het kan nog. Eerst even uitzoeken of het team in de VU wel actief is. We gaan wel met haar mee.

Nee hoor Ad

Ik ben het vaak niet met je eens, maar deel wel volkomen je mening wbt Asha en haar dochter. Belachelijk om welke geaardheid dan ook te koppelen aan een jong kind. En nog belachelijker om dat publiekelijk te doen: een kind kan er niets mee, maar zal er wel mee worden geconfronteerd en misschien zelfs het gevoel hebben dat ze aan deze ooit gestelde norm moet voldoen. En dan heeft moeder haar ook nog haar eigen coming out ontnomen.

Aagje

Verder

zie ik ook coming outs in de omgeving van oudste. Maar eigenlijk alleen van schoolgenoten die als homoseksueel of lesbisch uit de kast komen. Wel allemaal van jongelui van wie de meesten dat al lang vermoedden. Een echt item is het daarna dan ook niet.

Aagje

ad hombre

De term 'uit de kast' bestaat vlg. mij vooral omdat iedereen geacht wordt hetero te zijn, tenzij....
Niet omdat iedereen zich hetero voordat totdat ie uit de kast komt. Er is een tijd dat mensen zich nog niet zo van die sexualiteit bewust zijn.

nimbo

Dat is geen kwestie van 'geacht worden' maar bij de meerderheid horen. Verder willen de meeste mensen een relatie dus is het wel handig als je zegt wat voor soort relatie je zoekt. Je maakt er meer van dan dat het is vind ik of wil je werkelijk dat iedereen ergens na zijn twaalfde op facebook gaat zetten dat die weet of hij hetero, homo, lesbisch, bi etc etc etc is? Zullen we er ook een knopje voor maken dan? X is vanaf 3 oktober bi? Y is sinds 10 november hetero?

doe effe normaal Jamie

Ik maak helemaal niks nergens van!
reageer niet zo overspannen zeg. Als je niets te vertellen hebt dan is het niet verplicht om te reageren hoor, dan mag je gewoon even achterover leunen. Sterkte verder met je zelf.

Sowieso geen relaties

Bij mijn kinderen op school speelt dit helemaal niet. Maar gek genoeg spelen relaties ook helemaal niet. Zowel mijn dochter (5 vwo) als zoon (6 vwo) hebben nog nooit een "relatie" gehad, evenals al hun vrienden en vriendinnen. Net of ze daar helemaal niet mee bezig zijn ofzo.

Nimbo

Nou zeg, doe rustig. Ik begrijp dat 'verongelijkte' nooit als het gaat om het feit dat homo's uit de kast moeten komen en hetero's niet. Dat bedoel je toch?

Yura

En door het erbij zetten dat het om VWO gaat wil je een extra punt maken? Of niet?