Lippiercing, ik vind het helemaal niets

Ik ben kaaskopje niet

Maar het is toch niet zo dat we uit angst voor relatievertroebeling (en wat is dat eigenlijk) onze kinderen niets meer verbieden?

Tirza

Nee

Tiza:Maar het is toch niet zo dat we uit angst voor relatievertroebeling (en wat is dat eigenlijk) onze kinderen niets meer verbieden?

als mijn kind en ik ernstige ruzie krijgen en onze band gaat daardoor stuk( dat is wat kaaskopje volgens mij bedoelt met relatievertroebeling?).
en ik heb ook geen angst om mijn kinderen dingen te verbieden,dat heb ik zelfs heel vaak gedaan in hun opvoeding,gewoon omdat hun veiligheid in gevaar was,of gewoon omdat ze nu eenmaal niet altijd hun zin kunnen krijgen.
maar een relatievertroebeling om zoiets simpels als een piercing of een burka?dat gaat mij veel en veel te ver.
Want nogmaals ,zoals jij vindt dat je het recht hebt om als ouder een piering te verbieden,zo vind ik dat mijn kinderen het recht hebben om te kiezen voor een piercing.of een tattoo of een burka.

Sus-anne

Dat is inderdaad een gewetensvraag waarvan ik blij ben dat ik die nooit hoef te beantwoorden. Ik zou werkelijk alles uit de kast halen om mijn dochter te overtuigen dat het een héél slecht idee is en waarom ik dat vind. Zelfs al zou ik het verbod intrekken voor de lieve vrede zou ik het moeilijk vinden om er dagelijks mee om te gaan. Het stuit me tegen de borst. En nog maar eens voordat er verkeerde conclusies getrokken worden: dat heeft niets met mijn mening over de Islam te maken. Mijn mening over de Islam is niet zoveel anders dan over het Christendom.

Burka iets simpels sus-anne?

Ik vind een Burka echt niet onder het kopje simpel vallen hoor. Wij zijn er echt principieel op tegen dat een vrouw dat draagt. Ik vind het echt een schande dat in een land als Iran vrouwen het gevang in moeten omdat hun gezicht gebruind is. En dan zou ik het normaal moeten vinden als mijn dochter totaal bedekt aan bij ons aan tafel zit? Wie weet wil ze de nazivlag wel aan haar muur spijkeren, ook gezellig?
Ik mag dan in de jaren '70 gepuberd hebben, maar 'alles moet kunnen' en een 100 procent vrije opvoeding is toch niet onze stijl. Wij, de ouders, mogen als puntje bij paaltje komt de wensen van onze kinderen inperken doordat wij bepaalde principes hebben. Althans zolang ze onder ons dak wonen.

Precies

Wat Kaaskopje schrijft bedoel ik dus. De meeste ouders hebben echt wel een grens wat ze wel of niet toestaan aan uiterlijkheden. Een grens die deels gebaseerd is op je eigen ideeën. Ik vind inderdaad best dat ik bepaalde dingen kan verbieden. Ik weet niet of ik een lippiercing bij een 17jarige zou verbieden maar ik vind wel dat ik het recht heb om dat te verbieden. Ik kan me heel veel bedenken wat ik namelijk niet goed zou vinden.

Maylise

Kaaskopje

Dat weet je natuurlijk niet,of je die vraag nooit hoeft te beantwoorden.Dat hoop je,daar ga je vanuit.
en ook ik zou alles uit de kast halen om mijn dochter te overtuigen om het niet te doen.
Maar de uiteindelijke beslissing ligt bij mijn kind.
Dat recht heeft een (bijna) volwassen kind.

de opmerking vrije opvoeding begrijp ik niet helemaal.
als je een burka toestaat of een piericng ,geef je dan een vrije opvoeding? Een vrije opvoeding is iets heel anders .
er mag hier ook heel veel niet.
Er wordt niet gescholden in huis,er moet meegeholpen in huis,ik wil geen racistische uitspraken ,we houden rekening met elkaar ,geen hakenkruizen ,dat verbied ik ,dat is mijn grens.en dat zijn mijn regels.

Maar nogmaals,ik vind niet dat je een (bijna)volwassen kind kunt verbieden om zichzelf te versieren met een piercing,of om een burka te gaan dragen,of om een tattoo te laten zetten.(alleen maar omdat jij het niet wil,niet mooi vindt of wat dan ook.)
je bent toch niet de baas van je kind? je staat toch niet boven je kind ,dat is namelijk wat mij er zo aan stoort.Het bepalen voor je volwassen kind wat het wel en niet mag.Het dominante overheersende :ik bepaal wat jij niet mag.
en dat betekend niet dat je er dan blij mee bent of moet zijn,maar wel dat je de keuzes van je kind accepteerd.

Stel dat ik morgen naar mijn moeder ga met een piercing in mijn lip ,en mijn moeder zegt; dat ding moet er uit,want ik vind het niet mooi en ordinair.
Dat is toch bizar? dat recht heeft mijn moeder toch helemaal niet?
en het maakt niet uit dat ik al 48 ben of dat mijn (bijna volwassen)kind dan met zo,n piercing thuis komt.
Als moeder vind ik niet dat je het recht hebt om zoiets te verbieden.

Uiterlijkheden

Piercings en tatoeages vind ik inderdaad uiterlijkheden, in tegenstelling tot boerka's en hakenkruisen.

Verschil

Een burka of hakenkruis draagt een bepaald gedachtengoed uit,een piercing is louter versiering.Ik vind andere zaken in de opvoeding van mijn kinderen veel belangrijker dan een haarkleur of een gaatje in het oor meer of minder.Pick your battles,dus.
bastet

Bastet

Daar heb je gelijk in.
Als mijn kind een burka gaat dragen is dat niet puur uiterlijk vertoon,maar een bewuste overtuiging van een bepaald geloof,en ook daarin hebben mijn kinderen de vrije keus om er voor te kiezen,ze doen er immers niemand kwaad mee?
een hakenkruis vind ik wat anders,daarmee draag je haat uit naar anderen,dat zou ik expliciet verbieden.daar kán ik niet achterstaan.

Volwassen bastet

Sorry, ik vind er een groot verschil zitten tussen een puber van 17 die bij mij in huis woont en een vrouw van 48 die zelfstandig in de maatschappij staat.
Ja, het zijn allebei kinderen van hun moeder maar ik vind dat de moeder in het eerste geval meer te zeggen heeft dan in het tweede geval. Ik heb niet zoveel moeite met het stukje autoriteit in ouderschap. Dat heb ik wel in werkgevers

Tirza

Eens met tirza

Ik vind de vergelijking van een 48-jarige met een 17 jarige ook scheef gaan hoor. De wijsheid die je als 48 jarige bij elkaar gesprokkeld hebt ontbreekt bij een 17 jarige nog voor een groot deel.
Stél dat mijn jongste dochter opeens toch een piercing wil, dan zal ik héél erg mijn best doen om haar te overtuigen dat het niet altijd verstandig is om aan zoiets te beginnen. Ik zou daar geen hooglopende principekwestie van maken waardoor kind haar biezen wil pakken. Komt kind opeens met een burka aan thuis, dan wordt dat echt een probleem. Ik vind het volledig mijn recht om daar een probleem van te maken. Ik weeg dus wel af wat ik het waard vind om op de spits te drijven.
Je zegt dat ik niet weet of ik niet met zo'n probleem te maken krijg, maar net als jij ken ik mijn kinderen redelijk goed. Een piercing en een burka zijn hier niet aan de orde. De oudste wil een tattoo en dat mag ze helemaal zelf weten. Ze is immers 19. De jongste hoeft nog maar een half jaar te wachten en dan mag ze het ook zelf weten.

Overtuigen

Daar zit het verschil,denk ik.Ik wijs mijn kinderen ook op eventuele nadelen,en laat ze er nog eens over nadenken,zoals ik al schreef over mijn zoon met zijn zwarte haar.Maar dat is wat anders dan verbieden.Ik vind dat en 17jarige ook zelf beslissingen kan nemen.Tuurlijk vertel ik over consequenties van die keuze,en ga in gesprek.Maar rucksichtlos verbieden,daarmee werk je in de hand dat het stiekum toch gebeurt.
Overigens,ik ben niet zo voor leeftijdrestricties,de ene puber is nog lang niet zo volwassen als de ander op die leeftijd.Waarom is een puber van 17 nog lang niet volwassen genoeg voor dergelijke beslissingen,en op zijn 18e ineens wel?Gaat er een knop om op de 18e verjaardag ofzo??
Bastet

Bastet- kaaskopje

ben het met je eens,het is vreemd dat je je een bijna 17 jarige een piercing verbiedt vanwege ordinair,littekens,oordelen en veroordelen,en dan is het kind 18 en dan wordt het niet meer verboden,terwijl jij als ouder nog steeds dezelfde mening hebt,namelijk; ordinair,littekens,oordelen en veroordelen.

Zoals kaaskopje ook schrijft: jongste moet nog een half jaar wachten.
wat is daar dan de bedoeling van kaaskopje?hoop jij dat ze het over een half jaar opeens niet meer wil?of denk je dat jouw mening over een piercing over een half jaar veranderd is?
wat is het nut?

Verschil

Naar mijn idee lopen er een aantal dingen door elkaar. Verbieden moet je niet doen, want dan doen ze het stiekem. Huh? Sinds wanneer is dat? Is sowieso al lastig met een piercing maar jongens kom op, dan verbieden we maar gewoon niks meer? Want dat heeft geen nut? Drugs, roken, alcohol, joyriden? Of durven we alleen maar dingen te verbieden waarin we worden gesteund door wetgeving? Van mij zou het wel mogen hoor schat ook al heb je nog geen rijbewijs, maar ja, de wet is zo kleinzielig he....En ach, ik kan het wel verbieden, maar dan doen ze het gewoon stiekem, dus hier heb je de autosleutels.
En, nogmaals, je haar zwart verven of in een groene hanekam stylen vind ik echt heel wat anders dan een blijvende verminking.
Ik ben Kaaskopje niet, maar ik denk dat zij redeneert: als jongste 18 is, heb ik geen wettelijke mogelijkheden meer om het haar te verbieden. En dan maar hopen dat het verbod bij 17jr11mnd nog nadreunt in haar hoofd Ik zou in dat geval zeggen: je weet dat ik pertinent op tegen ben, alle redenen op een rijtje zetten en afsluiten met: maar ja, je bent 18, als je het echt wilt kan ik het je niet meer verbieden helaas. En dan vervolgens het rijtje consequenties opnoemen zodat het kind een goed onderbouwde keuze kan maken.

Tirza

Tirza

je zegt het meerdere keren: verbieden we dan niets meer?
durven we niet te verbieden?

het is niet zo dat ouders die een piercing toestaan ,meteen alles maar goed vinden.waar haal je dat toch vandaan?

overigens een piercing kan je zonder toestemming van je ouders op je 16e al laten zetten.

Nee tirza

Zodra ik stel dat ik niet rucksichtlos verbied,stel je dat wij dus niet durven te verbieden.En ja,verbieden leidt vaak tot dingen stiekem doen,algemeen bekend bij puberouders,lijkt mij?
Alleen maar stellen dat iets niet mag zonder te uit te leggen waarom,en alleen maar omdat jij het niet wilt,kom,bij een beetje puber kom je daar niet mee weg.
Bastet

Aha!

Nou snap ik het. Jullie denken dat verbieden inhoudt: mam ik denk over een piercing. NEE. Ja maar mam, ik zou heel graag... NEE. Maaaaahaaaaaaaaam ik wil gewoon.....NEE het gebeurt niet - nu niet, dan niet, nooit niet.
Kijk, zó is het natuurlijk niet. Je kunt ook met redenen omkleed verbieden. Heel Duidelijk Sturen op het feit dat jij het zelf niks vindt. En niet wil hebben. En dat je het zéker niet gaat supporten. En dus geen geld aan uit gaat geven. En niet aan wondverzorging doen. En niet meegaan naar de dokter als het gaat ontsteken. Enzovoort. Enzovoort. En dan uiteindelijk besluiten met: ik wil het niet hebben.
Verbieden leidt tot dingen stiekem doen, dat geloof ik direct. Maar dat houdt toch niet in dat verbieden zinloos is? Ik hóóp dat ze mijn verbiedende stemmetje in hun brein horen als ze roken, zuipen of joyriden.

Tirza

Verbieden

Dat een piercing met 16 jaar van de wet mag heb ik eigenlijk geen boodschap aan. De wet is een soort externe autoriteit die de uiterste grenzen aangeeft. Daarnaast is er nog interne autoriteit (ik dus) die heel wat meer regels heeft voor wat wel of niet mag.

De grens tussen 17 en 18 is inderdaad artificieel. Toch vind ik in bepaalde gevallen het wel terecht om te zeggen dat ze maar tot hun 18de moeten wachten als ze het persé willen. Niet omdat ik het dan wel goed vind maar omdat ik me er dan maar bij neerleg ook al ben ik het er niet mee eens. De grens van 18 jaar heeft dan ook een meer symbolische waarde. Nu ben je volwassen, nu ben je zelf verantwoordelijk. Deel van volwassen worden bestaat ook op een gegeven moment aan het nemen van je eigen beslissingen en de verantwoording er voor te nemen ook als je ouders het er niet mee eens.

Zolang iemand nog thuis woont vind ik overigens dat 18 jaar of niet je als ouder wel degelijk nog wat te zeggen hebt en dus ook bepaalde beslissingen kan nemen waar volwassen kind het niet mee eens is. Uiteraard word de relatie sowieso minder autoritair naar mate het kind volwassener wordt.

Niet verbieden vanwege de reden dan doen ze het alsnog vind ik inderdaad een hele slechte reden. Ik verbied dingen en ja dan doen ze het misschien stiekem. Maar wat is het alternatief? Dingen wel toestaan die wat mij betreft niet kunnen omdat ze het anders alsnog doen? Dat is voor mij geen oplossing. Ik leef voor wat ik vind en leg mijn redenen uit waarom iets niet mag en als een kind het dan alsnog doet achter mijn rug om dan is dat heel vervelend maar geen reden om het alsnog toe te staan.

Maylise

Hélemaal eens met tirza en maylise

Ik heb eigenlijk niets toe te voegen, maar doe het toch maar
Zoals Maylise ook al aanhaalde heeft het aanhouden van leeftijdsgrenzen een symbolische waarde, het is een mijlpaal, én het is héél erg duidelijk. Dochter 2 wist al van te voren dat ze niet hoefde te zeuren om uitgaan, omdat wij als leeftijdsgrens 16 jaar aanhielden. Zo hadden wij zakgeldleeftijden, uitgaansleeftijden, mag alleen naar de stad, mag alleen met de trein, moet thuiskomen wanneer pa/ma dat wil, mag thuiskomen wanneer ik dat wil, mag mijn eigen beslissingen nemen wat betreft lichaamsverfraaiïng, e.d..
Wat het woord 'verbieden' betreft moet ik echt heel diep in mijn geheugen graven en dan nog weet ik niet wanneer ik dat letterlijk gezegd heb. Ook een karakterprobleempje. Ik vind het lastig om me hard op te stellen. Ondertussen weten ze van veel wel hoe we er over denken, deels doordat ik met ze praat uiteraard, maar ook door iets gewoon als voldongen feit neer te leggen. Ik zeg niet 'ik verbied je om uit te gaan als je nog geen 16 bent. Ik zeg 'Je weet dat je vanaf je 16de uit mag', of 'Je mag na je 18de zelf weten of je een tattoo neemt'. Dat klinkt als iets waar je naar uit mag kijken.
Boven de 18 wordt de verhouding gelijkwaardiger, maar dan nog blijft het zo dat het kind in het huis van de ouders woont. Stel dat mijn dochter haar kamer vol hakenkruizen zou plakken onder het mom van 'ik ben 18!' dan zou ik zeggen dat ze dan maar fijn eigen woonruimte moet gaan zoeken waar ze eigen baas is. In ons huis géén hakenkruis. (voor de duidelijkheid: dat is hier niet aan de orde) Ik zou hetzelfde tegen iedere volwassene zeggen die bij ons is.

Leuk draadje

Ik zat heerlijk mee te lezen en mijn eigen opvoedings strategieën te beschouwen. Ik ben erg van het verbieden als het schadelijk is, in de hoop van uitstel komt afstel. Maar ook in het volle besef dat als puber(ella) doordrukt ik niet veel meer te zeggen heb. Heerlijk comfortabel dus, nog steeds geen piercings hier, ze drinken, roken en blowen ook nauwelijks, wow wat kan ik toch goed opvoeden Toen een sms-je van dochter van 19 van de andere kant van de aardbol: Hi, ik ga vandaag ski-diven.
*Gloep* Reactie van zoon (17): Maar dat mag toch helemaal niet van jou!
Dat is nu net het verschil tussen 17 en 19, denk ik, hoop ik....

Kaaskopje,hakenkruizen

De vergelijking gaat mank tav hakenkruizen,zoals ik al eerder schreef: bij een piercing gaat het niet om een gedachtengoed!
Bastet

Tirza

weet je dat ik roken,zuipen etc nooit expliciet heb hoeven verbieden?Mijn kinderen hebben daarover zoveel info van mij ontvangen,en ook via andere kanalen,dat ze kinderen die het wel doen voor gek verklaren.En zo dus ook in het geval van een piercing,ze kennen alle nadelen.
En zoals jij denkt dat wij denken dat je louter rucksichtlos verbiedt,zo denk jij kennelijk dat wij niet durven verbieden,wat dus echt niet klopt.Het is alleen niet nodig.Ik wil het niet hebben,hoef ik nooit te zeggen.Praten en uitleggen volstaat.Ze trekken dan zelf hun conclusies.
Bastet

Maar wat is dan

volgens jou verbieden? Wat is voor jou de definitie van verbieden? Wat versta jij onder "expliciet verbieden"? Want in feite doe je hetzelfde: je drukt jouw mening door, door overleggen, praten en sturen - net zolang tot je kind zelf lijkt te denken dat hij het ook niet wil.
Want, vraagje, wat als al dat praten en uitleggen nou niet werkt? En je kinderen toch gaan roken/zuipen? Wat is dan jouw volgende stap?

Tirza

Verbieden

ik ben Bastet niet,maar verbieden is voor mij;mijn kind niet de ruimte geven om zijn eigen keuzes te maken.

ik verbied mijn kind bijvoorbeeld om een hakenkruis op zijn jas te dragen.
houd hij zich daar niet aan dan zitten daar consequenties aan.

Mening

Nee,ik druk mijn mening niet door,ik geef mijn mening.
Ik stel wel degelijk grenzen en die geef ik ook aan,en als die grof overschreden worden zijn de consequenties aan hen.Maar dat geldt dus niet voor puur uiterlijke zaken als een piercing.Ik verbied dingen die wezenlijk slecht kunnen uitpakken met verstrekkende gevolgen,neem comazuipen.Maar nogmaals,door voorlichten bedanken ze zelf al voor de eer.Ik kom zo niet eens aan verbieden toe.
Bastet

Sus-anne

Jij verbiedt je kind dus ook eigen keuzes te maken zodra het jóuw tegen de borst stuit. Of zodra je het gevoel hebt dat dat echt niet acceptabel is voor de omgeving. Je maakt dan misschien ándere keuzes in wat je niet wilt en wat wel dan Tirza, Maylise en ik, maar jij hebt dus ook je grenzen in wat je aanvaardbaar vindt en verbindt consequenties aan het negeren van wat jij acceptabel vindt.

Kaaskopje

Uiteraard,welk ouder doet dat niet?

Kaaskopje

Gossie, wat een lange zin Maar wel een goeie

Tirza

Sus-anne en bastet

Kijk, nou komen we ergens. Jullie verbieden ook dingen, alleen niet dezelfde als ik. In mijn belevingswereld is het effect van een piercing of tattoo even schadelijk als comazuipen. Namelijk: een keuze voor ongezond, lichamelijk beschadigend gedrag waarvan de effecten op lange termijn niet te overzien zijn.
Het verbieden van hakenkruizen of burka's is wat anders: dat gaat niet zozeer over lichamelijk beschadigend alswel over psychisch beschadigend. Denk ik. Vind ik. En daarom zal ik hakenkruizen of burka's in mijn huis bij mijn kinderen verbieden.

Tirza