Overgewicht

Er anders naar kijken

Even je eigenverhaal bijna letterlijk terug, maar toch een beetje anders.

Mijn oudste zoon is alcoholist, en niet zo'n beetje ook. Hij is 16 jaar, is 1.75 m en weegt 95 kilo. Hij voetbalt twee keer per week (waarbij zn dronkenschap hem behoorlijk in de weg zit en hij het daarom ook niet heel erg leuk vindt), maar verder beweegt hij niet veel: computeren en tv zijn naast drank zijn favo bezigheden. We beperken de tijd, maar als we hem naar buiten sturen hangt hij wat om het huis heen.

Hij vindt het niet leuk dat hij alcoholist is, maar dat houdt hem niet tegen veel te drinken. Ik zorg er altijd voor dat de dranken gezond zijn, maar als hij alleen thuis is zit hij altijd in de kast: vodka of wat er maar te drinken valt: laatst zag ik hem 4 flessen drank tegelijkertijd naar binnen gieten! Ik probeer nooit te veel drank enzo in huis te halen. Toen hij voor drie dagen bij een vriend was, heeft hij beide avonden 2 liter Bacardi cola opgedronken!
We praten er met hem over, en dan 'haat hij zichzelf voor wat hij doet' en wil hij 'voor de rest van zijn leven nooit meer drinken', maar dat is hij de volgende dag weer vergeten.

Wie heeft raad, wat kan ik doen?

Ik denk dat je hem meer hulp moet geven dan je doet. Je laat hem een beetje in de steek. Je doet teveel alsof het zijn eigen verantwoordelijkheid is waarin hij zichzelf en op eigen houtje maar moet weerhouden van het lekkers dat in zijn omgeving is.
Dat is niet eerlijk. Alcoholisten krijgen in therapie ook een eerlijke kans, zonder verleidingen om hen heen. Wees strenger voor jezelf. Koop geen snoep, geen frisdrank (er is water), geen koek. Zorg dat er precies genoeg in huis is. Laat hem niet alleen bij een vriend. Zorg dat hij zich niet verveelt. Verzin elke dag wat te doen zodat hij de tijd tussen maaltijden kan overbruggen. Boodschappen doen, stoepje vegen, auto wassen. Het hoeft geen sport te zijn. Help hem bij het volhouden hiervan. Doe mee. Laat een zus of broer meedoen. Of een vriend.

meen je dat nou Miriam, of....

Het eerste deel van je verhaal snap ik: alcoholisten moet je zo min mogelijk in de verleiding brengen. Alhoewel ze ook moeten 'leren' dat je er gewoon vanaf moet blijven, het is niet altijd buiten je bereik.
Maar je tweede deel... Ten eerste zijn er meer mensen in huis en is iets lekkers in huis heel gewoon, zolang je het beperkt eet. Daarbij word je ook dik van boterhammen met kaas o.i.d. Dat kan (en wil) je toch niet uit je huis bannen?
'Laat hem niet alleen bij een vriend'... Meen je dat nou echt? Hoe zie je dat voor je? Die jongen is 16! Hem de hele dag bezig houden met klusje? Kom nou Miriam, dat slaat echt nergens op. Dat gaat'ie toch niet doen. Daarbij beschikt hij, neem ik aan, over zakgeld en evt bijbaantjes geld. Dus vreterijen kopen kan altijd.
Uiteraard kan de cola in huis vervangen worden door light versies, dat scheelt in ieder geval calorien. Uiteraard is het zinvol om te stimuleren bij dorst gewoon water of thee te drinken. Vruchtensappen zijn qua calorien geen optie. En natuurlijk kun je thuis zorgen voor gezonde maaltijden zonder overmatige calorien. Maar probleem kan dan weer zijn, dat er snaaihonger optreedt. Maar hoe dan ook: het is geen klein kind meer, dus hij kan overal te pas en te onpas tot zich nemen wat hij wil. Dus die knop moet om, met wat hulp van thuis, maar niet alleen met een vriend laten is natuurlijk belachelijk, dat kan niet.
Mij lijkt dat een dietist o.i.d. die hem begeleid en hem alternatieven aanbiedt een betere keuze is.
Bibi

zelf

Zelf gezond gaan eten lijkt me ook prima. En niet zeuren over 4 boterhammen. Niet zeuren punt denk ik.
Uiteindelijk zal een jongen op die leeftijd het ook zelf moeten doen. Gezond eten en bewegen is dat.

ik ben het niet met je eens miriam

Enige solidariteit is altijd op z'n plaats. Natuurlijk. Maar je kunt het ook overdrijven. En zak chips voor z'n neus leegeten is niet echt eerlijk, maar wie zegt dat ze dat doen? Niks meer in huis hebben, omdat niemand (broers/zussen?) ook nooit meer iets lekkers mogen, is m.i. niet redelijk. Zo werkt het niet. Daarbij is kind niet altijd thuis, maar ook op school, bij vrienden, de sportclub, in het winkelcentrum, op feestjes enz. en dus verleidingen en vreterijen te over.
Je hebt het over de 'slechte gewoontes' van het gezin. Wie zegt dat ze zulke slechte gewoontes hebben? Mag er geen brood en kaas in huis zijn?
Kind moet leren om minder te vreten en te snaaien. En uiteraard bind je de kat niet op het spek. Maar kind moet ook leren dat hij verleidingen zal moeten weerstaan en andere keuze moet leren maken. Daar kun je zeker thuis bij helpen. Maar ook een kind met overgewicht moet af en toe iets lekkers kunnen nemen, beperkt, maar dat geldt voor iedereen.
Bibi

Hopeloos

bibi, je maakt het Joke en haar zoon niet makkelijk. En dat terwijl ze dat zo nodig hebben.
Voor alcoholisten (volwassenen) is stap 1 het makkelijk maken. Een opname, geen drank in de kast, medicatie waardoor je niet tegen drank kunt en dan zoetjes en langzaam weer de maatschappij in.

Ik zie niet waarom je het kinderen bij een eetverslaving moeilijker zou maken. Ik zien niet waarom jij bij voorbaat plaatsvervangend moet gaan huilen over 'nooit meer iets lekkers' , terwijl de 16 jarige zoon va Joke in zijn eentje sterk genoeg moet zijn om dat lot te dragen.

Als jij de gedachte alleen al niet kunt verdragen, waarom zou hij dat dan wel kunnen?

niet in huis halen

Ik ben het er wel mee eens dat je bepaalde dingen niet in huis moet halen, om hem niet in verleiding te laten komen te gaan schransen.
Als ik chips in huis haal, dan gaat die zak op. Koop ik dus niet want ik wil niet te dik worden.
Om te beginnen geen cola of frisdrank, want dat tikt teveel aan.

Helemaal niet bij vrienden afspreken is wel wat cru, een middenweg is gewoon veel vaker thuis afspreken.

En laat hem een sport doen die hij wel leuk vindt, dan beweegt hij ook meer.

raar hoor Miriam

Ik snap echt niets van jouw overtrokken bericht. Bedoel je dat een jongen van 16 met overgewicht opgenomen zou moeten worden? Of bedoel je dat een jongen van 16 alleen nog maar onder begeleiding buitenshuis mag komen? Want zo niet, dan zijn er overal verleidingen. Hoe zie je dat serieus voor je? Zoals jij het stelt zou iedereen die te dik is (en teveel eet) opgesloten moeten worden om geen enkele verleiding te hebben. Tja, waar wil je ze plaatsen?
Bibi

Opvallend

Gek hoor bibi, hoe je plaatsvervangend vooral onmogelijkheden ziet. Gek ook dat je zo slecht leest. Haal de warboel nou eens uit je hoofd.
Wat je nu eigenlijk zegt is dat Joke helemaal niks kan doen en dat haar zoon het maar op moet geven, want er zijn overal verleidingen. Nou lekker dan.

Ik heb het niet over iedereen die te dik is (voel je je aangesproken?). Ik heb het over Joke en haar 16 jarige zoon. Ik hoop van harte dat jouw inbreng haar doet inzien dat het geen zin heeft om om de hete brij te draaien, terug te krabbelen en onmogelijkheden te zien.

Gedragsverandering is moeilijk. Eetgedrag veranderen is het aller moeilijkst. Juist omdat je niet kunt besluiten helemaal niet te eten. De missie is om dat veranderen zo makkelijk mogelijk te maken. Daar zal iedereen om dit kind heen zijn stinkende best voor moeten doen. Dat kan helpen. En als dat helpt, dan kan alles weer normaal worden.

1x per week

Als er echt snaai is waar een kind niet zonder kan kun je dit 1x per week aanbieden zodat ze in elk geval zeker weten wanneer ze het wel krijgen. Helemaal op sober gaan kan in het begin te moeilijk zijn.

Oja miriam?

Natuurlijk moet er wat gebeuren. En natuurlijk kan Joke daar een rol in spelen. Maar een jongen van 16 leeft niet alleen binnenshuis. En grappig, maar ook voorspelbaar, dat jij daar niet op in gaat. Op de verleidingen buitenshuis. Ja door te zeggen dat hij niet alleen met vrienden mag zijn. is dat realistisch, haalbaar? Sociale contacten, school? Wat heeft Joke daaraan? Ze kan de koek uit huis laten. En dan? Brood ook? Om te voorkomen dat hij tig boterhammen naar binnen werkt?
Het is heel moeilijk, dat snap ik. Maar jouw inbreng is niet realistisch. Hoe moeilijk het ook is, het is geen bs kind meer, dus hij zal de knop moeten omdraaien. Met hulp van Joke en met behulp van een dietist.
Bibi

Cold turkey

We weten er weinig van, want dieten hebben doorgaans geen succes. Van alcoholverslaving weten we meer. Daar weten we van, er is geen twijfel over, dat je het niet in je hoofd moet halen om 1 x in de week toch een drankje te nemen.
Cold turkey is werkelijk het makkelijkst.
Ik zie niet waarom dat voor eten anders zou zijn. Van 1 x in de week taart/chips/snoep/cola krijg je niet minder trek in taart/chips/snoep/cola

Niet bang zijn

Bibi, niet bang zijn. Gewoon doen. Beginnen. Alle begin is moeilijk. Niet bij voorbaat onmogelijkheden zien. Niet overdrijven.

Die jongen van 16 hoeft de komende maanden niet bij een vriendje te blijven slapen. Dat maakt hem zijn leven makkelijker. Het is bovendien een bijzonder reële optie. Er zijn duizenden meisjes van 16 die niet bij vriendjes slapen.

Doe niet zo moeilijk.

Volgens mij draai jij om de brij heen

Wie heeft het over bij een vriend slapen? Waar GAAT het over? Ik heb het over buitenshuis zijn, school, club, vrienden, sociale contacten.
Maar goed,jij denkt dat deze jongen cold turkey de aankomende maanden buiten elke verleiding moet komen te staan, alleen maar thuis mag zijn waar niks anders js, dan groenvoer en evt andere noodzakelijke voeding. Zal hij vast van afvallen, ongetwijfeld. En jij gelooft dat? Dan ben je genezen?
Nee Miriam, deze jongen, en zovelen, zal moeten leren, met hulp, betere keuzes te maken, verleidingen te weerstaan enz. Heel moeilijk.
Bibi

Mirjam

Cold turkey stoppen als alcoholist is allesbehalve makkelijk en kan ook zeer gevaarlijk zijn!

wat werkt

Ik denk dat vooral werkt wat je zelf kunt uitpuzzelen. Ik ben vanwege allergie ook weleens cold turkey gestopt met van alles. Na een paar maanden had ik een eetstoornis en ging ook 5x loketjes trekken op het station. Daarna heb ik stuk voor stuk mijn eetgewoonten veranderd en betere keuzes gemaakt. En omdat ik nogal van de aardappelen ben heb ik me dat wel toegestaan 1x in de week. Als ik dan trek had kon ik het wel uitstellen.
Sommige mensen zullen misschien wel cold turkey kunnen stoppen. Ik denk dat je moet doen wat bij jou werkt en voor het effect gaan, niet voor de regeltjes.

my 4 cents

Ik heb op die leeftijd ook eetproblemen gehad, en ik kan me aardig vinden in wat Miriam zegt. Bij vrienden thuis kon ik me aardig inhouden, wat niet lukte was nee zeggen tegen nog een grote portie eten, of de zakken chips in de kast thuis. Door mijn familie het niet nodig vond om in te zien dat ik een echt probleem had, heeft het veel langer dan nodig was geduurt.

Verder zijn 4 boterhammen met kaas voor een puber volgens mij vrij normaal en daar zou ik me niet druk over gaan maken.

En voetbal vindt hij niet leuk, heeft hij dingen die hij wel leuk vindt? Fietsen? Zwemmen? Trampoline springen? Iets wat hij met een vriend kan doen? Iets wat hij leuk vindt kan hij namelijk volhouden en in zijn leven een plek geven. En een 16-jarige naar buiten sturen, daar kan ik me weinig bij voorstellen eerlijk gezegd. Maak er dan een gewoonte van om gezellig samen een blokje om te doen en over koetjes en kalfjes te praten.

Enne, hij is 16, is hij al uitgegroeid denk je? Ik kwam altijd vrij veel aan voor ik een groeispurt kreeg.

ik at er wel 10!

Op die leeftijd at ik zo 8-10 boterhammen als ik uit school kwam. Ik had trouwens geen overgwicht.

Anders dan met alcohol

Kun je met eten niet cold turkey stoppen. Daarom is een eetverslaving ook ontzettend moeilijk onder controle te krijgen. Het gaat namelijk niet om simpel wel of niet maar om maathouden. En dat is bijna niet te doen als je daar van nature geen aanleg voor hebt.

Snacken en snaaien maakt op dit moment zo'n groot deel uit van het leven van je zoon dat get voor hem heel moeilijk gaat worden om hier helemaal mee te stoppen. Eerlijk gezegd zou ik persoonlijk op dit moment niet beginnen over afval maar over op gewicht blijven. Uitgangspunt zou moeten zijn dat zijn huidige gewicht zijn maximum gewicht is en dat hij een eetpatroon moet aanleren en proberen vol te houden om dit te bereiken. Samen solidair zijn zal hierbij zeker helpen. Maar ik denk dat er meer nodig is. Daarom zou ik professionele hulp inroepen.

Door de lat nu te hoog te leggen, wordt de kans dat het hem lukt alleen maar kleiner en her probleem alleen maar groter.

Wat mij treft

Wat mij treft in het eerste verhaal en in de reacties, is dat er sec ingegaan wordt op het eten. En ja, dat vind ik ook een probleem.

Maar in het eerste verhaal komt ook de opmerking: dan 'haat hij zichzelf voor wat hij doet'. En dat doet bij mij nog veel meer een alarmbel rinkelen. De vraag is, wat is de oorzaak waarom hij teveel gaat eten.

Zelf heb ik vanaf mijn 13e tot en met mijn 37e! geworsteld met eten en nog steeds vind ik het moeilijk. Maar sinds ik beter ben gaan begrijpen wat er binnen in mij speelt en dat het belangrijk is gevoelens boven te laten komen, in plaats van weg te eten, is het wel beter onder controle. Het werkt nu meer als een signaleringsfunctie.... alarm! er is iets aan de hand wat ik weg probeer te duwen, want ik wil weer gaan eten of ik heb weer teveel gegeten. Daardoor ben ik niet meer boos op mezelf omdat het weer mis ging, maar kan ik het gebruiken om weer in evenwicht te komen.

Verder hebben zowel Miriam als Bibi wel een punt in mijn beleving. Aan de ene kant moet je hem helpen, en dat is door alle verleidingen zoveel mogelijk te vermijden, ook thuis. Aan de andere kant kun je niet geheel alles voorkomen, omdat zijn leven voor een deel buitenshuis zich afspeelt. Blijft heel lastig om daar een goede weg in te vinden en daarin zal zowel Joke als haar zoon een stuk verantwoordlijkheid in moeten nemen.

Hét rotte van een eetverslaving is, dat je eten niet kunt vermijden. Op gezette tijden moet er gegeten worden. En iedere keer kan dat of is dat een trigger.

'zijn eigen wens concreet maken'

wat mij uiteindelijk na 46 jaar gelukt is om concreet te maken wat mij a) stoorde aan mezelf m.b.t. eten/snoepen/snaaien/m'n uiterlijk en
b) wat ik nu eigenlijk graag wilde (bereiken).

Ik kwam namelijk eigenlijk niet verder dan jouw zoon: "Hij vindt het niet leuk dat hij overgewicht heeft, maar dat houdt hem niet tegen veel te eten"

Dat ik er via mindfulness (wat ik voor een ander doel oppakte) ben gekomen vind ik wel grappig want het gaat inderdaad toch echt om je eigen 'ik', je eigen gewaarwording en observeren waarom je doet wat je doet.

Ik ben dus inderdaad (toevallig dan met Weight Watchers) gaan opletten wat ik eet en ben nu 6 kilo afgevallen (nog 6 te gaan). En ja er zijn dagen of zelfs soms een week dat het niet zo opschiet maar telkens kom ik weer terug op de belofte die ik aan mezelf heb gedaan: ik wil graag mijn doel bereiken en ik wil dat op een liefdevolle wijze doen. Dus niet boos worden op mezelf als het niet gelukt is, maar erkennen dat het een moeilijk moment was en dat ik snap dat het effe niet lukte. Dit geeft me voldoende rust en zelfvertrouwen om het weer op te pakken en dan gaat er weer wat af.

Dus wat ik je zoon zou wensen - en daar kun je hem wellicht met wat 'coaching' toch bij helpen - is dat hij probeert te verwoorden wat hij graag zou willen bereiken. Wil hij graag een concreet positief doel hebben (namelijk een streefgewicht, of een bepaalde sportieve prestatie) of wil hij graag z'n gedrag aanpassen (en komt het afvallen/beter conditie) dan vanzelf wel op wat langere termijn?

Ik kan me voorstellen dat je als puber die lange-termijn aanpak niet zo ziet en gewoon baalt van de zak chips maar het de dag erna toch weer doet. Maar ik geloof wel dat als hij het eens probeert, dat hij misschien merkt dat hij een bepaalde afspraak toch kan volhouden. Dat hij dan niet meteen z'n einddoel heeft dat snapt hij dan ook wel, maar misschien wordt het 'hele probleem' dan wel behapbaar.

gr Angela

dietist

Ga naar een dietist. Samen kun je plannen maken om het overgewicht te minderen. Je moet er wel wat voor doen en heel actief bezig zijn om het gewicht te minderen. En niet gaan jojo-en anders wordt het alleen maar erger.

hier dochter 10

En we helpen allemaal mee. Ander kind mag best iets snoepen af en toe, maar het ligt niet meer zomaar in huis, en ik stimuleer andere kind te snoepen waar 10 jarige niet bij is. Overigens mag 10 jarige van mij ook snoepen, ik probeer haar alleen bewust te maken van feit dat snoepen beperkt moet, dus dat ze daarin keuzes moet maken. Cold turkey is voor haar veel te moeilijk. (en imo onnodig, snoepen is leuk en lekker en gezellig) Ze weet nu al dat een kind uit klas morgen gaat trakteren, en kiest bewust daaraan wel mee te doen. En dan hebben we het erover, hoe ze dat dan kan opvangen etc.
Maarja, dochter is pas 10, en het gaat trouwens maar over een licht overgewicht, waarvan ik wel wil dat er nu iets mee gebeurt. Maar ik kan me voorstellen dat het bij een 16 jarige een stuk moeilijker ligt. Maar bij dochter heb ik net zo goed het gevoel dat er bij haar zelf een knop om moet, hoe zeer wij haar ook steunen thuis, want buitenshuis, en dat is ze veel, zijn de verleidingen enorm. En ze eet volgens mij niet eens zoveel, maar komt blijkbaar makkelijk bij. Maar het komt uiteraard nog flink aan, wat ik haar zeg, ik praat veel met haar hierover. Dat is nog maar de vraag bij een 16 jarige.

Beste Joke

Ik hoop niet dat je al af bent gehaakt. Het discussiegeweld dat ontstaan is, geeft je hopelijk een tipje van de sluier van dat wat er zich in het hoofd van je zoon af kan spelen. En dat weer zou je wat begrip kunnen geven voor het feit dat hij zich niet kan verzetten tegen het drinken van liters cola als dat voorhanden is.

Afvallen is niet eenvoudig. Het vraagt om een gedragsverandering en dat is extra moeilijk als je omgeving niet verandert. Jij kunt van alles doen. Cola (snoep, chips) niet kopen is makkelijker dan het niet eten als het er is. Datzelfde geldt voor suiker, toetjes, te veel eten. Niet te veel eten is makkelijker in een omgeving waar niet te veel is. Jij kunt voor die omgeving van niet te veel zorgen.

Maar dan komt nu de volgende hobbel: hoe is het met jou? Ben jij te zwaar? Eet jij meer dan zou moeten en heb je jezelf daarbij niet in de hand? Hoe is het met de broers en zussen? zijn die te zwaar? Hoe zit dat met vader? Is die te zwaar? Kunnen zij het opbrengen om solidair te zijn met jou en met zoon? Gaan zij in protest (zoals bibi hier) als je geen chips en cola meer in huis haalt, of leven ze het lijden lijdzaam mee, voor zolang als dat nodig is?
Wat meer expliciet: Er zijn ook huisgenoten die woedend worden om dit soort verandering. Die zich het recht op koek en chips en het vooral niet eten van groente, onder alle omstandigheden voorbehouden.

En dan hebben we het nog niet gehad over de buren, de mensen in de straat en zelfs mensen op een forum als dit. Moet je zien wat een verzet tegen dat wat jij wél zou kunnen doen. Nee, het is niet makkelijk.

Je zoon is 16 en is 25 kg te zwaar. Ik mag hopen dat jij, zijn vader en zijn broers en zussen, inzien dat dat ernstig is en dat daar snel wat aan moet gebeuren. Er moet een grote wending binnen een jaar zijn. Nu heeft je zoon het voordeel dat hij nog groeit. Hij hoeft geen 25 kg af te vallen. Maar in een jaar 10, dat moet het minstens zijn.

Vooral ook: Ik mag hopen dat jullie inzien dat hij die extra kilo's vooral thuis en door de eetgewoonten van thuis heeft opgedaan. Daar moet dan ook de belangrijkste verandering plaats hebben. Bij jullie allemaal.

Ik vind het zo gek

dat iets lekkers zo vreselijk gewoon wordt gevonden. Dat het als zielig voor de rest van het gezin wordt gezien dat er geen snoep/chips in huis zijn.

Kunnen we met z'n allen niet gewoon terug naar fris en een bakkie chips in het weekend?

dendy

Het lastige is dat ze troep in die chips stoppen waardoor je er steeds maar meer van wil eten. Dat doen fabrikanten bewust, zodat ze meer verkopen.

Als je kind zo fors overgewicht heeft help je hem niet met af en toe wel te zondigen (net als alcohol). Je maakt het hem makkelijker door die dingen niet in huis te halen.

Sporten

Hoi Joke,

Ik lees dat je schrijft dat hij voetbalt maar dat hij het door zijn overgewicht niet leuk vind. Probeer ns met hem te kijken of hij niet een andere sport heeft die hij leuk vind. Als hij iets echt heel leuk vind is hij misschien meer gemotiveerd ervoor af te vallen en er dingen voor te laten.

Mijn vriend was vroeger een feestbeest, dronk zichzelf helemaal klem op een avond, de volgende dag ziek in bed heel de dag. Hij heeftt toen een sport gevonden die hij ECHT leuk vond, en is nu zelfs leraar erin, en drinkt geen druppel meer.

Misschien had je daar zelf al wel aan gedacht, en het is ook maar de vraag of hij welke sport dan ook leuk zal vinden, maar het kan geen kwaad het even te onderzoeken.

sport

En als je nou een sport zoekt waar een wat steviger postuur wel gewaardeerd wordt, kijk dan eens of je een rugbyclub in je buurt hebt.
Wat de voeding betreft zou ik vooral de nadruk leggen op gezond ivm je goed voelen en ziektes voorkomen enz. en niet zozeer op dieet/afvallen.
En uiteraard is dat iets waar het hele gezin baat bij heeft en dus aan mee doet.

Rafelkap

Dat bedoel ik ook. Je kunt gewoon geen chips etc. in huis halen. De rest van het gezin kan nl. ook best zonder.
En als het dan zo eens uitkomt kan er op de zaterdag best een zakje chips gehaald worden. Als extraatje.
Ik vind het zo gek dat de norm blijkbaar is dat er lekkers in huis moet zijn, want dat is gezellig.
De zoon van de topicstartster doet niet veel buitenshuis en heeft de mogelijkheid om de kasten leeg te eten. Dan lijkt het mij een goed idee om die kasten niet te vullen met koek.
Die 4 boterhammen vind ik zelf niet zo gek, ik ken pubers die wel meer eten.

incidenteel

Ik snap het niet Rafelkap. Ik eet weleens een klein zakje chips uit een verzamelzak van de supermarkt maar dan heb ik echt genoeg aan de helft. Ik wil het best geloven maar misschien moet je voor overeten ook aanleg hebben en niet alleen aangemoedigd worden door fabrikanten.

Ik haal hier ook 1x in de week wat lekkers voor de kinderen naar keuze. En chips voor zoon. Die er niet tegenop kan eten.
Meestal is dat ook nog iets gezonds als olijven of een bakje gesneden fruit. Dochter wil ook nog weleens chocolademuffins voor het weekend als haar vriendje er is maar dan legt ze het weg op haar kamer.
Of ik haal appelflappen of een appeltaart of wafels als er visite is of gewoon voor de gezelligheid.
1x in de week is genoeg. De rest is er gewoon fruit, tarwekoekjes, extra over warm eten, brood, crackers.