Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
Mooi weer

Mooi weer

30-03-2017 om 12:24

Puber niet te stimuleren voor school

Waarschijnlijk al vele malen langs gekomen, maar ik krijg mijn dochter van 15 (3TL)niet meer gestimuleerd voor school. Ze hangt qua punten aan een zijden draadje zeg maar....

Steeds als ik er iets van zeg wordt ze erg boos en krijg ik te horen dat ik me teveel met haar leven bemoei. Ze lost het zelf op zegt ze. Dit hoor ik al maanden, maar tot nu toe zonder resultaat.

Ze gaat in mei naar een concert waar ze dolgraag naartoe wil, maar we hebben haar toen ze het kaartje kocht al gezegd dat het feest niet doorgaat als ze haar studiehouding niet veranderd. Dit leek even te helpen, maar nu niet meer. Deze regel geldt wat ons betreft nog steeds. Ik verlang geen achten en negens, maar wel een dame die er haar best voor heeft gedaan. Is het punt dan niet goed weet ik dat ze er iig iets voor gedaan heeft. Nu regent het onvoldoendes omdat ze er gewoon niet genoeg voor doet. Ze wil echt zo graag naar dat concert dat ik dacht dat dit haar studiehouding wel zou veranderen. Ik vrees dat ik haar dus straks nog een keer moet telleurstellen door te zeggen dat het feest niet door gaat.....

Iemand de gouden tip?


Lastig...

Maar een door haar zelf betaald concertkaartjes confisqueren op basis van een maanden geleden geuit dreigement lijkt me vragen om meer problemen. Dat zou ik zeker niet doen.

Wat wel? Tja. Daar ga ik nog even over nadenken. Maar aan de hakken nog dieper in het zand heb je nu zeker weten geen behoefte. Dus ik zou een iets neutralere insteek kiezen. Heb jij ( en heeft zij) helder wat er gebeurt als haar cijfers zo blijven? Is dat afstromen? Of doubleren? Valt er iets te kiezen of bepaalt school wat wel/ niet mag of kan? Hoe erg vind jij die opties? En zij? Is ze doordrongen van consequenties als vriendinnen kwijt, andere klas, misschien zelfs andere school? Vindt ze dat erg? Hoe slecht staat ze ervoor? Is het 'gewoon' een beetje 'living on th edge'? Of moet ze alles uit de kast trekken om ueberhaupt een kansje te hebben om over te gaan?
Als het je lukt om eens een neutraal gesprekje met haar te hebben over de verschillende opties ( en off die voor haar en jou ueberhaupt helder zijn) heb je denk ik de meeste kans om in ieder geval te snappen hoe ze er in staat. dat biedt msch een basis voor een plannetje. Of in ieder geval wat meer helderheid over wat wel en niet kan gebeuren...

Ingrid

Mooi weer

Mooi weer

30-03-2017 om 13:35

IngridT

De kaartjes van het concert zijn door ons betaald (en waren alles behalve goedkoop), dus daar hebben we zeker wel iets in te zeggen denk ik

De opties zijn doubleren. Ze is daar erg gevoelig voor, dat weet ik. Heb haar ook gezegd dat hoe sneller ze van deze school is, hoe sneller ze een opleiding kan gaan doen waar haar interesses liggen. Het is nu echt living on the edge. Voor 5 vakken tussen een 5,3 en een 5,7. Er hoeft dus niet veel meer te gebeuren en het zijn 5 dikke minpunten. We hebben echt veel gesprekken met haar en beloofd ze gouden bergen. In praktijk echter zien we weinig resultaat.

Ik ken haar verdriet als ze blijft zitten of niet naar het concert mag, dus ik blijf haar stimuleren en aandringen om echt haar studiehouding te veranderen. Ze vindt dit heel irritant en roept dat ik me niet zo met haar leven moet bemoeien. Mijn man is daar makkelijker in. Die bemoeit zich er niet mee (tenzij ze om zijn hulp vraagt natuurlijk), maar is dan ook heel resoluut als het mis gaat, en wat hem betreft gaat ze dan ook echt niet naar het concert. Ik vind dat dan weer zielig, dus blijf haar pushen. Zoals gezegd wordt me dat ook niet in dank afgenomen. Dus rechtsom of linksom, ergens gaat het uiteindelijk fout....

concert

Ik zou tegen haar zeggen dat ze bezig is haar kans om naar het concert te gaan te verspelen. Ik zou haar een paar concrete doelen stellen: als ze tussen nu en de week voor het concert geen onvoldoendes meer haalt dan mag ze gaan (bijvoorbeeld). Het doel moet realistisch en haalbaar zijn maar ze moet er wel wat voor moeten doen. Het moet dus ook uitdagend zijn.

Mooi weer

Mooi weer

30-03-2017 om 13:45

En verder

Heb ik ook rechtstreeks contact met haar mentor/coach, en ook die geeft aan dat, naast haar punten, ook haar houding en gedrag aan het verslechteren zijn. Ze reageert brutaler en lakser dan men van haar gewend is, dus echt flink aan het puberen. Zij deelt dus wat dat betreft onze zorg.

Ik vind het zo niet leuk. Heb het gevoel dat we heel veel moeten mopperen. Het lijkt zo een negatieve spiraal te worden. Maar wat moeten we dan? Haar maar aan laten modderen en ondertussen overladen met complimentjes? Tuurlijk geven we haar ook complimenten voor de dingen die goed gaan, en voor de dagdagelijkse dingen, maar het gemopper over haar studiehouding lijkt de overhand te (moeten) krijgen.....

Vesta

Vesta

30-03-2017 om 13:49

stimuleren, aandringen vs helpen?

Ik lees stimuleren en aandringen maar ga je ook wel eens gewoon samen met haar zitten en help je haar.

Zeg ik weet dat je het heel vervelend vind om te blijven zitten maar samen kunnen we er mischien voor zorgen dat je het wel red. Zo iets.
Naast haar staan ipv tegenover haar?

Ik zeg maar iets, heb nog geen ervaring met vo-ers maar qua het maken van huiswerk is dochter ook geen licht, dus laat ik haar eerst studderen en dan bied ik mijn hulp aan. Moet ze nog steeds aan het werk is het resultaat nog steeds minder dan wanneer ik gelijk in de help stand was gaan staan, maar het is wel voldoende.

Mooi weer

Mooi weer

30-03-2017 om 14:01

Vesta

We mogen ons er vooral niet mee bemoeien.

Ik heb letterlijk tegen haar gezegd dat ik me zorgen maak en dat ik zo graag wil dat haar punten omhoog gaan. En dat wij, als haar ouders, dit in haar ogen zeuren niet doen om haar te pesten, maar omdat we van haar houden en haar verdriet willen besparen. Ook vroeg ik haar letterlijk: hoe gaan we dit oplossen? Wat kunnen wij doen? Antwoord (bozig): laat mij het nou eens gewoon zelf oplossen.

Dus zowel naast als tegenover, het lijkt um niet te worden.

Li

Li

30-03-2017 om 14:14

hier

bij één knd werkt het goed om er een arm omheen te slaan en te zeggen: kom we gaan samen die woordjes leren. Bij een ander kind hielp dat absoluur niet. Die zit nu op studiebegeleiding. Bij een derde hielp een opendag van een vervol;gopleiding, die wilde zo snel mogelijk er doorheen om dat te kunnen doen.

Dus kortom...het gaat erom wat bij jouw kind werkt. Wees er op bedcaht dat het kind al kan hebben besloten dat ze niks kan, niks waard is etc, en dat jullie dat kennelijk ook vinden, gezien het gezeur. Dan kan ze dus maar beter haar kop in het zand steken. Zo één heb ik er namelijk ook rondopen, en dan wordt het erg ingewikkeld om te helpen....pfff.

Amsterdamse

Amsterdamse

30-03-2017 om 14:17

duidelijk antwoord

Mooi weer, is toch een duidelijk antwoord van je dochter? Ze wil het zelf oplossen. En als dat niet lukt, is er een gevolg. En er mag best wel iets mislukken, vind ik. Ze heeft het wel geprobeerd, op haar manier. Ik vind dat wel goed, hoort ook bij de puberleeftijd.

Ik vind trouwens de straf van het concertkaartje best groot. Want als ze moet doubleren, omdat het niet lukt met de cijfers, is er een dubbele 'straf'. En zitten blijven en geen concert.

Misschien sowieso naar het concert laten gaan, maar met deze cijfers moet ze een (gedeelte van) het kaartje zelf betalen. Hoe hoger de cijfers, hoe minder zelf betalen?

Mooi weer

Mooi weer

30-03-2017 om 14:45

Amsterdamse

Ik weet ook dat ik het waarschijnlijk los moet laten en het haar zelf op moet laten lossen, maar ik ken haar natuurlijk als geen ander, en ken ook de gevolgen als ze blijft zitten. Dat gaat haar zoveel pijn doen. Meer dan ze zelf kan overzien denk ik.

Ik wil natuurlijk ook heel graag dat ze naar het concert gaat, maar we hebben strohalmen gepakt om te proberen haar in beweging te krijgen. Ik vind niet dat we daar nu opeens op terug moeten komen, dan neemt ze onze maatregelen waarschijnlijk nooit meer serieus?
Haar dat kaartje zelf laten betalen boeit haar werkelijk helemaal niets, als ze maar kan gaan.

Blijven zitten

Tja, sommige kinderen blijven zitten. Hoe groter drama je daar zelf van maakt, hoe moeilijker het voor je kind is.

Terugkomen op een verkeerd besluit is alleen maar een goed voorbeeld. Je ziet dat het haar niet helpt en daar was het om te doen. Het helpt niet, dus je stopt ermee.
En je gaat kijken, samen met je dochter, waarom het haar niet lukt. En probeert de schade te beperken. Overgaan gaat waarschijnlijk niet meer lukken. Bespreek met de mentor wat handig is om op te focussen.
Is het belangrijk dat ze vooral goede cijfers haalt voor de vakken die ze leuk vind of is het mogelijk om nu wat extra aandacht te geven aan de vakken die ze moeilijk vind? Dan maar blijven zitten als dat nodig blijkt.
Bij mijn zoon met autisme was het derde jaar een jaar dat hij sociaal nogal groeide. Er kon letterlijk niets anders meer in zijn hoofd.

Nadat hij dat jaar is blijven zitten is hij gelukkig als een speer gegaan. Hij doet inmiddels heel succesvol een studie.

Zittenblijven percentages

https://www.cpb.nl/sites/default/files/publicaties/download/cpb-policy-brief-2015-01-zittenblijven-het-primair-en-voortgezet-onderwijs.pdf

"Bijna de helft van alle leerlingen blijft minimaal één keer zitten op de basis- of middelbare school. Het percentage zittenblijvers piekt aan het begin van de basisschool en in het voorexamenjaar. In het voortgezet onderwijs (VO) is de kans op zittenblijven ruim twee maal zo groot als in het primair onderwijs (PO)."

Mooi weer

Mooi weer

30-03-2017 om 15:18

Het lukt haar niet...

omdat ze er niks aan doet, omdat ze er niks om geeft. Ze komt thuis en is dan veel liever met haar telefoon bezig om nieuwe musically's te maken (wat ze overigens ook erg goed doet, en waar ze veel volgers in heeft).

Ik weet ook dat ze dat enorm leuk vindt om te doen, maar helaas zal er toch ook echt een diploma gehaald moeten worden. Wij zijn gewoon van mening dat je wel ergens je best voor moet doen, ook al vind je het niet zo leuk. Prima, een keer blijven zitten, maar zo jammer omdat het dan nog langer duurt voordat ze kan gaan doen wat ze leuk vindt.

@Li, ik heb niet het idee dat ze het gevoel heeft toch niks te kunnen. Wij zeggen juist altijd dat ze het echt wel kan en hoe zeer we in haar geloven, maar dat ze er wel iets voor moet doen. Dat niemand resultaat boekt zonder er iets voor te doen.

Als...

Jullie die kaartjes als 'beloning' hadden gekocht voor voldoende schoolinset, dan zou ik het ook echt zo presenteren. Jullie hebben ze nu ergens liggen, maar dochter krijgt ze alleen als... ( vul maar in) en if not, dan gaan ze een week voor het concert gewoon op marktplaats.

Als je het vanaf het begin zo had gebracht ( beloning voor een positief iets ipv straf voor iets wat niet gelukt is) dan zat je volgens mij nu niet in deze nare situatie ( mbt de kaartjes bedoel ik dan, geen idee of je dochter dan anders met school was omgegaan)

Verder sluit ik me asn bij wat een aantal anderen zeggen: zittenblijven hoeft niet het eind vd wereld te zijn. Soms is het gewoon nodig dat ze even merken dat dingen consequenties hebben. Dat je niet overal mee wegkomt.

Wel even checken wat het schoolbeleid is mbt afstromen / doubleren, en bedenken hoe je daar instaat. Opnsommigecscholen mag je met een doubleeradvies ook altijd 'over' als je een niveau daalt. Zou je dochter dat willen? En hoe staan jullie daar in? Vooraf helder hebben welke keuzes je haar wel en niet geeft.... ( en soms helpt een discussie als deze een passieve puber wakker te schudden...en wiexweet gebeurt er dan opeens alsnog iets...)

Ingrid

Phryne Fisher

Phryne Fisher

30-03-2017 om 15:50

Wanneer laat je los?

Dit is ook iets waar ik al jaren tegenaan loop bij mijn jongste. En die moet nog aan het vo beginnen ;-( Als ik nu al zie hoeveel tijd het mij kost aan stimuleren, helpen en dreigen, zakt de moed me in de schoenen. 'Gelukkig' heeft ze een laag school advies, maar als het ook daar niet lukt is het eind natuurlijk zoek. En huiswerk, werkstukken en spreekbeurten heb je natuurlijk op alle niveaus.
Dan maar betaalde huiswerkbegeleiding?

Li

Li

30-03-2017 om 15:56

niks kunnen

Ik had ook geen idee. Kind was slim en wij zeiden dat ook tegen haar, we dachten dat ze de kont tegen de krib gooide. Toch bleek er een barrière te zitten.

Children do well if they can....

Angela67

Angela67

30-03-2017 om 16:00

phryne

zie het als onderdeel van de opvoeding?

school doet een deel, namelijk het schooldeel: huiswerk opgeven, hopelijk zaken netjes organiseren, bepaalde 'straffen' op te laat komen, bepaalde hulp bieden.
Sommige kinderen halen met dat 'schooldeel' voldoende cijfers om een bepaald niveau te halen.
En als je dan als ouders nog wat ondersteunt/coacht/faciliteert kan zo'n kind een niveau hoger - want ja, je moet het in Nederland helaas op een erg jonge leeftijd 'laten zien' .

Maar voor sommige kinderen is het deel dat school doet te weinig: leren leren, huiswerk maken, samenwerken, op tijd komen, vooruitkijken, vervelende dingen afwegen tegen leuke dingen: dat zijn wat mij betreft eigenlijk veel meer 'opvoedingsdingen' en omdat school verplicht is kunnen ze dat mooi 'leren' dankzij school. Heb je je hele leven plezier van .

Dus aan de ene kant faciliteer ik, omdat kinderen hier zelf aangeven wel graag het niveau te willen, maar niet alles al meteen kunnen. Dat is 'coachen' om hen te helpen te komen waar ze op hun plek zijn en waar ze kunnen groeien. Maar soms is het ook gewoon duwen/trekken omdat er met de pet naar wordt gegooid; je was in de wasmand gooien is ook niet leuk en nee huiswerk maken ook niet. En het is hier geen hotel . Dat soort onwil is het opvoeden zeg maar.

gr Angela

Phryne Fisher

Phryne Fisher

30-03-2017 om 16:05

Angela

Elke dag weer, elke dag aansporen, afspraken die niet nagekomen worden, hysterisch gestampvoet, etc. Daar valt niet tegen op te voeden.

Triva

Triva

30-03-2017 om 16:09

hmm

'Haar dat kaartje zelf laten betalen boeit haar werkelijk helemaal niets, als ze maar kan gaan.'

Nou, dat is simpel, verander je 'straf' van niet gaan naar zelf betalen.

Of houd je poot stijf en vertel haar dat elke dag (je gaat niet als...)

Of probeer samen nog tot een alternatief te komen. Leg op een rustig moment uit dat je met deze cijfers makkelijk over kunt als ze even iets extra gaat doen en dat je haar daar best bij wil helpen. Zeg dat als ze nu niet even iets meer doet ze een jaar lang stil staat, haar vrienden kwijt raakt in de klas en dat het er echt niet beter op wordt. Met deze cijfers blijven zitten vind ik echt zonde, het zijn geen drieën, dit haalt ze zo op. Annej kan daar wel weer makkelijk over doen maar dikke kans dat ze na de zomer uitgepubert is en dan een JAAR lang gestraft wordt voor dit jaar. Als ze vanaf nu alleen maar zesjes haalt is ze over.

Triva

Triva

30-03-2017 om 16:11

Phryne

Denk niet dat het wel goed komt met dat lage schooladvies, precies wat je al zegt, op elk niveau moet er van alles.

Begeleiding

Zeker beginnende middelbare scholieren kunnen nog veel begeleiding nodig hebben. Het probleem is natuurlijk dat sommige kinderen dat niet accepteren. dat is lastig. Huiswerkklassen zijn een goede oplossing maar dat is vaak erg duur en niet iedereen kan dat betalen.

Wat wij doen (maar dat zal natuurlijk ook niet voor iedereen werken) is dat we aan het eind van de basisschool een gezamenlijk huiswerk moment hebben gecreëerd om de kinderen alvast te wennen aan huiswerk maken. Op die leeftijd zijn vaak nog een stuk volgzamer en dan krijgen ze al een routine. Ze hebben dan nog niet veel huiswerk maar ze zijn al wel gewend om het te maken. Op de middelbare school zijn we met die routine doorgegaan. Onze kinderen vonden het ook heel leuk om thuis een echte studieplek in te richten en daar leuke spulletjes voor uit te zoeken.

Ze maken dus met elkaar huiswerk en er is ook een volwassene bij (mijn man of ik of hun tante want de neefjes doen ook mee). Dat stimuleert heel erg. Sommige klasgenoten komen ook wel eens huiswerk maken. Als wij eens een keer niet thuis zijn gaan ze meestal ook gewoon huiswerk maken.

Als ze alleen op hun kamer willen leren kan dat natuurlijk.Een van mijn zoons doet dat liever. Hij is echter heel verantwoordelijk en haalt sowieso hele hoge cijfers. Maar voor de andere kinderen die wat minder serieus zijn is de routine heel goed.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

30-03-2017 om 18:10

wat ik me af vraag...

"Ze wil echt zo graag naar dat concert dat ik dacht dat dit haar studiehouding wel zou veranderen. Ik vrees dat ik haar dus straks nog een keer moet telleurstellen door te zeggen dat het feest niet door gaat..... (...)
De opties zijn doubleren. Ze is daar erg gevoelig voor, dat weet ik. (...)
Ik ken haar verdriet als ze blijft zitten of niet naar het concert mag, dus ik blijf haar stimuleren en aandringen om echt haar studiehouding te veranderen."

Het lijkt wel een kwestie van onmacht in plaats van onwil, verpakt in puberige dwarsigheid.

De dreiging van blijven zitten en geen concert helpt dan niet echt. Wel héél véél gerichte begeleiding van school en eventueel een huiswerkbegeleider of zo. Van ouders wordt in dit stadium niets aangenomen.

Sally

De meeste scholen geven geen extra begeleiding want daar is geen tijd voor. Dus het zal toch van de ouders moeten komen of eventueel huiswerkbegeleiding. Dat laatste is een hele goede oplossing maar niet iedereen kan het betalen.

Het voordeel van zelf als ouder met je kind aan de slag gaan is dat je er ook eerder achterkomt of het onmacht is of gewoon niet willen. Van een van mijn kinderen weet ik dat hij veel moeite heeft met zijn schoolwerk, van een ander kind weet ik dat ze heel goed kan maar dat ze gewoon lui is.Dat maakt natuurlijk wel verschil in benadering.

Gestraft door te belonen

http://www.alfiekohn.org/punished-rewards/

Je kunt ook eens iets lezen van Alfie Kohn die een broodnodige kritiek heeft op de periode daarvoor van het behaviourisme.

"Promising goodies to children for good behavior can never produce anything more than temporary obedience. In fact, the more we use artificial inducements to motivate people, the more they lose interest in what we’re bribing them to do. Rewards turn play into work, and work into drudgery."

Je gaat naar school omdat dit belangrijk is voor je ontwikkeling en je mogelijkheid een beroep te leren en als het meezit bevredigt het ook je natuurlijke nieuwsgierigheid. Ook als is het soms saai, dat is het, het leven is niet perfect. Maar je doet het voor jezelf en niet omdat je ouder het wil.
Op deze leeftijd is het denk ik handiger om de intrinsieke motivatie wat te masseren. Hoewel ik niet uitsluit dat je heus wel eens een beloning kunt inzetten na behaalde resultaten, maar ik zou het toch niet als chantagemiddel doen.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

30-03-2017 om 18:49

Kyana

"De meeste scholen geven geen extra begeleiding want daar is geen tijd voor. Dus het zal toch van de ouders moeten komen of eventueel huiswerkbegeleiding. Dat laatste is een hele goede oplossing maar niet iedereen kan het betalen."

Dat weet ik.

Ik heb zelf een kind gehad dat wel wilde, maar die ondanks praten als Brugman toch niet de knop om kreeg. Daarbij kreeg ik geen poot aan de grond bij school. Er was geen magister (speciaal onderwijs) dus ik had geen idee wat er op dat moment geleerd moest worden en kind kon het me niet vertellen.
Nou was dit speciaal onderwijs, maar ik heb het persoonlijk met mijzelf ook meegemaakt. Super intelligent, maar hoe moest ik leren? Dankzij mijn moeder die er wél in slaagde er achter te komen wat mijn huiswerk was, is het uiteindelijk toch goed gekomen. Maar dat heeft enorm veel tijd en geduld gevraagd en ook dat kan niet iedereen opbrengen.

Wat mij in geen geval heeft geholpen was het ontzeggen van pleziertjes. Ik baal er 40 jaar later nog steeds van. Ik ging er echt niet beter van leren en werd alleen maar dwarser.

Het vraagt het geduld van een heilige, en misschien ook wel een buitenstaander (maar ja, die rotcenten...) tot zo'n puber begint te begrijpen hoe ze het het best aan kan pakken.

Routine helpt

Ik heb hier ook hemel en aarde bewogen om mijn kinderen huiswerkbegeleiding uitbesteed te regelen. Met een fulltime baan, zwakke gezondheid, gedoe met bureaucratie en instanties, alleenstaand.
Ik dacht dat het me niet zou lukken. Maar omdat er alleen begeleiding te vinden was in groepen moest ik er toch aan geloven.
Ik had ook het voordeel dat ik mijn kinderen al hielp met huiswerk vanaf groep 3 basisschool, dus we waren het gewend, en ik wist inderdaad precies waar hun sterke en zwakke punten zaten.
Na een tip van een buurman is zoon ook inderdaad direct in de woonkamer huiswerk gaan maken op het voortgezet onderwijs.
We hadden een kastje naast de eettafel met zijn schoolspullen zodat hij na het eten kon beginnen. DAt was al routine want ik was pas na het eten beschikbaar vanwege mijn werk.
In de woonkamer bij de open keuken, zodat als zoon even zelf kon werken dat ik dan de afwas kon doen of de was, of tasjes uitpakken, of vast koken voor de volgende dag.
Als er nu nog iets moet gebeuren doen we het direct na het eten. Ik dacht dat het me teveel zou worden, maar nu het niet meer nodig is mis ik het ook, even samen bezig zijn en je verdiepen in de stof.
Ik kijk heel incidenteel nog wel eens een tekst na van zoon.

Silvester

Silvester

30-03-2017 om 21:24

Zoon van 11 zegt

Mijn zoon van bijna 12 wil de opninspost lezen van het daareven waarin ik lees. Ik vraag hem wat hij denkt dat de gulden tip is. Volgens hem : telefoon afpakken ( wordt nog nergens genoemd in opningspost, hahah), maar is denk ik wel een grote afleiding tegenwoordig vwb huiswerk maken
Ik zal hem zijn reactie van nu helpen herinneren over een paar jaar als wij misschien met hetzelfde probleem worstelen....

Silvester

Silvester

30-03-2017 om 21:26

Sorry voor de typefouten hierboven

Openingspost 2x
En daareven =draadje

Phryne Fisher

Phryne Fisher

30-03-2017 om 21:29

Annej

Ik vind het knap, dat je het kunt opbrengen om elke dag met ze te gaan zitten. Ik vrees dat ik daar ook aan moet als ze in de brugklas begint. Misschien maak ik er een werkuurtje van, dat ik naast haar ga zitten werken. Ze vindt het ook gewoon lastig om te beginnen als haar zus en ik zitten te niksen. Oudst doet haar huiswerk bij voorkeur als ik nog niet thuis ben, die heb ik daar nooit toe hoeven zetten (eerder afremmen als ik vond dat ze te lang doorwerkte).

Goed plan Phryne

Goed idee om dan zelf ook wat te doen als je denkt dat het gaat helpen. Je eigen oplossing is toch vaak de beste.

Sally

Ja, het is inderdaad niet realistisch om van de school extra hulp te verwachten. Ik heb daar alle begrip voor want de docenten hebben het druk genoeg natuurlijk. Maar je zou inderdaad verwachten dat een speciaal onderwijs school wat meer ruimte in het programma heeft om die hulp te bieden.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.