Zoon (14 jaar) eet avondeten niet

naar z'n kamer

en daar opeten (zonder telefoon, computer of televisie natuurlijk).
Het is onbeleefd en vervelend en hij is oud genoeg om dit te weten.
Hij mag ook zelf een oplossing verzinnen, mits die oplossing leidt tot min of meer gezellig aan tafel zitten. Msischien de ene dag wel boven, de andere dag aan tafel etc.
ik zou er snel klaar mee zijn.
gr Angela

zelf

14 jaar is een prima leeftijd om 1x per week zelf te koken. Zo krijgt hij ook een goed beeld hoeveel werk dat nog is. Dat kan nog wel eens helpen om wat meer oog te krijgen voor hoe vervelend het is om met zorg bereid eten niet te blieven.

Bord leeg eten?

Een bord dat hij zelf opschept? Dan kan hij het toch gewoon opeten?
Groente en vlees eet hij goed, dus dan schept hij toch gewoon geen aardappels op of rijst? Extra schep groente of iets erbij wat hij lekker vindt zou voor mij niet zo'n probleem zijn. Mijn zoon eet op het ogenblik wat weinig groente, ik schil gewoon wat aardappels extra die hij allemaaĺ opeet.
Ik kook wat vaker italiaans, hij is gek op pasta's en snij daar wat groente door zodat ook dat aardig in balans blijft.

Geen gezeur of commentaar aan tafel, daar heb ik geen zin in.

Loslaten en gedrag passend bij leeftijd

Daarmee wil ik o.a. zeggen, dat hij zich normaal aan tafel zou moeten gedragen met 14 jaar. Je hoeft niet alles lekker te vinden, ook niet iets wat je echt niet lust te eten. Maar ik zou hem wel zeggen dat hij zich niet als een kleuter zou moeten gedragen, en dat die tijd voorbij is en jij verwacht dar hij zich gedraagd als een 14 jarige. Dus op zn minst 'normaal' doen.

Ik snap het niet helemaal

Hij eet groente, vlees, volkorenbrood, fruit.
Wat moet hij nog meer eten dan? Waar maakt hij een probleem van?
Als hij deze onderdelen eet is het toch prima?
Ik zou er geen punt van maken,klinkt supergezond.
Wat ik niet zou wilen,is commentaar op de maaltijd.
Gewoon aan tafel zitten, eigen eten opscheppen en wat hij niet wil dan maar niet. Geen commentaar van hem maar ook niet van jou. Als het er neer komt dat hij dan alleen groente en vlees eet is dar toch geen probleem? En als hij dan een keer niets eet en alleen een toetje zou ik me daar ook niet druk om maken.
Hij verhongert niet en eet de volgende dag wel weer

Oh echt?

Bij mij eten ze soms gewoon niet, of ik nu dreig met een toetje of niet. Sowieso staan de toetjes hier voor het pakken onder het mom 'op is op'. Er wordt niet gezeurd over het eten, in ieder geval niet in die mate dat ik me er (heel erg) aan stoor.

Gedrag

Allereerst bedankt voor jullie reacties. Mach, hij eet inderdaad best gezond. Natuurlijk snaait hij alle chips en koek weg als we dat in huis hebben maar hij eet ook bossen wortels en pakken yoghurt op. Hij groeit heel hard momenteel. Verder is hij ook niet vervelend aan tafel, hij kletst gezellig en weet heus wel dat wij geen gezeur over het eten willen. Maar hij eet het gewoon niet, en ik vind dat zo kinderachtig. En dan komt hij na een half uur beneden om brood te eten. Ik snap dat je niet alles lust maar dingen stamppotten, bami en pasta's moet je toch gewoon eten, of ben ik te streng? Ik schat dat hij een stuk of 5 gerechten die ik regelmatig maak, lekker vindt. Maar de rest van ons gezin wil graag meer afwisseling.
Angela, ik heb een nachtje geslapen over het idee om hem ergens anders te laten eten maar dat vind ik eigenlijk een te zware maatregel nu. Vooral omdat hij niet ongezellig doet aan tafel. En we hebben allemaal natuurlijk best drukke levens dus twee avonden per week eet hij al apart vanwege sporttrainingen.
Ik ga in ieder geval een aantal tips combineren. Vanaf nu schept hij zelf op en ik ga duidelijk uitspreken dat hij te oud is voor dit gedrag. En verder vind ik het een heel goed idee om hem zelf te laten koken. Dat wordt sowieso tijd.
O ja, ook zo irritant, bij anderen eet hij dus wel. Hij lust bijvoorbeeld geen rijst, maar wel nasi zoals de moeder van Pietje dat klaarmaakt. Daar was het wel lekker. En ik kan best redelijk koken hoor, voor jullie nu denken dat daar het probleem zit!

Irritant

Mijn dochters hebben er nogal een handje van om op de raarste tijden te eten. Die stoppen zich dan helemaal vol als ze uit school komen zodat ze geen trek meer hebben in het avondeten. Dat zou niet erg zijn als ze het dan ook geen probleem vinden als er voor hen geen bord voor hen is als wij gaan eten. Maar ze willen wel avondeten, vinden mijn eten ook lekker, alleen zitten ze na een kwart bordje al vol. Het restant wordt dan wel in een plastic bakje in de koelkast bewaard maar meestal uiteindelijk niet meer opgegeten waarna het toch in de vuilnisbak verdwijnt. Daar baal ik van.

skik

aha

als hij wel gezellig is zou ik 'm inderdaad niet wegsturen, maar wat jij schrijft over met lange tanden en ogen dicht vind ík niet gezellig hoor.
en dat kun je hem laten weten en daarom zou ik hem wel wegsturen als hij dat doet. gewoon normaal gedragen lijkt me niet zo ingewikkeld.
en eten laten staan is helemaal flauwekul, hele volksstammen hebben honger en meneer zou te beroerd zijn z'n bord leeg te eten? Dan maar minder opscheppen van datgene wat hij niet zo lekker vindt. En boterhammen een half uur na het eten zou ik ook een andere deal over maken.
maar ik ben nogal van de projectjes . . oftewel: het hoeft niet meteen compleet anders, maar er moet wel een stip op de horizon zijn met bijbehorend gedrag waar hij naar toe werkt, met jouw hulp maar ook met de consequenties die erbij horen .. .
gr angela

Skik

Ja dat doen die van mij ook allebei. Dus daar houd ik al rekening mee qua hoeveelheden. Oudste zoon eet dat plastic bakje dan de dag daarop na school op. Dus dat vind ik geen probleem. Willen je dochters het niet de volgende dag opeten?

Angela

Ja sorry ik was niet helemaal duidelijk. Dat demonstratief met ogen dicht eten was alleen gisteravond, toen hij dus van mij z'n bord leeg moest eten. Daar ben ik alweer van genezen. Verder sta ik er in zoals jij, ik vind het flauwekul dat je je bord niet leeg eet als je iets niet heel lekker vindt. Ik heb heel lang de tactiek 'gezellig houden, geen aandacht aan besteden' gevolgd maar ik ben het ineens zat.

mussie

Maar dat vind ik inderdaad dan een juiste emotie om uit te gaan dragen naar een 14-jarige, gewoon jouw oprechte reactie over hoe je m.b.t. eten en koken in het leven staat. Alleen maar goed. Betrokkenheid bij het groei/kook/eet/weggooi proces en een link naar hongerige mensen, het klinkt allemaal misschien nogal opvoederig maar het is natuurlijk hoog tijd dat hij zich daarbij betrokken gaat voelen. En dat is voor pubers misschien moeilijk maar hé als wij hen dat niet bijbrengen . .
gr Angela

Lekker zo laten

En waarderen dat-ie aan tafel gezellig is.

Ik had ook zo'n zoon. Die mekkerde ook over allerlei gewone onderdelen van de warme maaltijd, had bijv een gruwelijke hekel aan gekookte aardappels. Nu, ruim 15 jaar later, zit ie vol ijver z'n kindertjes te leren van alles Nasr binnen te werken. En eet ie gewoon wat hij als 14-jarige vreselijk vond.

Ik zie het probleem niet

Uiteraard moet hij zijn eigen eten opscheppen, zodat hij ook zijn bord leeg kan eten.

Verder zie ik vooral dat jij zijn gedrag kinderachtig vindt en aanneemt dat hij niets eet wat hij "niet heel lekker vindt". Denk je dat je zoon voor zijn lol dingen laat staan? Denk je dat hij ook niet liever zou genieten van alles wat je hem voorzet? Sommige mensen hebben nu eenmaal meer moeite met mondgevoel, smaak e.d. Dat is heel jammer, met name voor die mensen zelf, en is heel niet vreemd onder kinderen.

Een van mijn kinderen was ook een kieskeurige eter. Niet omdat hij alleen dingen at die hij heel lekker vond, maar omdat er maar weinig dingen waren die hij kon tolereren in zijn mond. Vanaf een jaar of 11 is dat langzaamaan beter geworden, maar ik weet niet of hij op zijn veertiende al op het "niveau" van je zoon zat.

Inmiddels volwassen is hij een prima eter die goed eten kan waarderen. Veel etenswaren kan hij nu wel tolereren. Voor sommige dingen heeft hij andere bereidingswijzen gevonden die het lekkerder maken. Andere dingen maakt hij voor zichzelf niet, want die vrijheid heb je als volwassene nu eenmaal.

Mussie

Dat komt er meestal niet van. Ik moet ook zeggen dat ze een behoorlijk vol programma hebben met school/studie, werk, sociale activiteiten. Ik vind het prima als ze niet met de rest mee-eten en zelf wat maken als dat niet in hun programma past. Wel als ze het allemaal half doen zodat ik wel sta te koken maar het uiteindelijk niet opgegeten wordt.

Ik vind het nogal een verschil als een kind zijn bord niet leeg wil eten omdat hij iets niet lust (en de één lust nou eenmaal meer dan de ander) of vol zit terwijl de rest van de dag gewoon normaal is gegeten, of dat het eten niet op gaat of er ostentatief met walging gegeten wordt vanwege puberitis.

skik

ik hield

de regel aan dat als hij niet fatsoenlijk een portie eet, dat er niet gesnoept wordt die avond. Boterhammen eten dat deed die van mij dan niet. Ik zou een portie bewaren en het hem aanbieden zodra hij honger krijgt.
En zo maar van alles pakken dat gebeurt hier sowieso niet. Chips e.d. wordt overlegd, tenzij hij het zelf gekocht heeft.

Dochter hier

Is ook 14 en schept al jaren zelf op. Zij eet bij voorkeur geen aardappels maar wel groente en vlees. Maak ik me al lang niet meer druk over. Gebakken aardappels eet ze overigens wel, dus die eten we vaak ook wel 1 keer per week. Verder is ze geen moeilijke eter (meer) alleen witlof en spruitjes lust ze niet.
Ik vind het prima zo lang ze gezellig aan tafel zitten en niet klagen over het eten.
Hier is het vooral zoon die lastig is met eten. Lust maar 3 soorten groenten volgens mij en geen rijst. Gelukkig na jaren eindelijk wel pasta. Aparte gerechten wil hij ook niet. Gisteren hadden we bijvoorbeeld tortilla's. Vindt dochter heerlijk, die had het ook uitgekozen en meegeholpen met koken. Zoon kreeg toen maar een kant en klare pannenkoek uit de vriezer (heb ik tegenwoordig standaard liggen) met wel de sla en stukjes rauwe paprika erbij.

Meteen iets anders pakken na het avondeten accepteer ik overigens niet. Koekje bij de thee is prima en bij hoge uitzondering nog een boterham voor het naar bed gaan. Maar niet vlak na het eten dus.

bij andere mensen

Ik heb zelf een dochter die vroeger een zeikerd was met eten, maar inmiddels goed eet. Soms vindt ze iets minder lekker, dan eet ze wat minder of ze laat een onderdeel staan. Prima.
Van de week waren we bij vrienden van mij en daar was nog een ander gezin met een zoon van 15 en een dochter van 13. Die zoon deed nergens moeilijk over, maar dat meisje weigerde te eten want er zaten stukjes paprika in de stamppot en die lustte ze niet. De gastvrouw zei dat ze die er gewoon uit kon halen en op de rand van haar bord leggen, maar het meisje maakte er een enorm puberdrama van en ging van tafel om op de bank te gaan zitten mokken. Later ging ze bij haar vader staan janken (letterlijk) omdat ze honger had.
Ik heb verder niets gezegd, maar ik vind dat dus echt niet kunnen. Daar ben je met 13 jaar echt te oud voor. Er stonden trouwens nog genoeg andere dingen op tafel die het kind volgens haar ouders wel lust, maar dat moest ze ook niet.
Wij hebben hier thuis genoeg puberperikelen gehad, maar bij andere mensen weet mijn dochter zich altijd wel te gedragen. Of ben ik dan te streng?

Nee hoor Nicky, niet te streng

Zeker als madam ook nog eens gewoon de stukjes eruit mag halen dan stelt ze zich vreselijk aan om er dan nog een drama van te maken.
Wat betreft eigen kind dat niet wil eten zeggen wij altijd: dan eet je maar niet. Echt graatmager zijn ze niet dus t kan ook wel een keer overgeslagen, maar ik wil dan verder geen gezeur horen dat ze honger hebben na die tijd. T is eten wat de pot schaft (en dan hou ik heus wel rekening met dingen die ze echt niet lekker vinden).

husseleten

"Ik snap dat je niet alles lust maar dingen stamppotten, bami en pasta's moet je toch gewoon eten, of ben ik te streng?"

Zonder inhoudelijk veel toe te voegen (mijn dochter eet ook vrijwel geen avondeten maar die is 5 dus ik ga er vanuit dat dat nog goed komt).

De gerechten die jij nu opnoemt zijn wat wij 'husseleten' noemen waarbij één of meerdere maaltijdcomponenten vooraf al door elkaar gehusseld worden. Die worden bij ons aanmerkelijk minder goed gegeten dan als ik het los serveer.

Pasta met losse saus gaat prima op, maar hussel ik het in de keuken al door elkaar dan kan ik het rechtstreeks in de kliko gooien. Dat vinden ze verschrikkelijk. Dus misschien ben je inderdaad wel 'streng' als je denkt dat dit 'makkelijke' maaltijden zijn die iedereen gewoon eet.

Praten

Ik zou met hem gaan praten wat het probleem is. Als hij aangeeft dat hij het niet lekker vindt, dan zou ik een deal met hem sluiten. Dat hij een beetje mee eet en er dan nog wat anders bij eet.
Bijvoorbeeld een boterham.

Verder dat hij 1 dag in de week gaat koken.

Al het eten dat hij niet lust uit de weg gaan lijkt mij niet handig.

Iets van denken

Ik denk of zeg er eigenlijk niets over als ik bijv een 13-jarige zou zien huilen om het al dan niet eten. Ze zijn niet allemaal hetzelfde en je weet niet wat er speelt.
Ik zou er zelf ook niet om staan te springen om stamppot te eten als ik ergens blijf eten. Weinig feestelijk, en over het algemeen is mijn eigen stamppot toch altijd het lekkerst. Zeker als mensen er 'rare' dingen doorheen gaan gooien. Toevallig had ik er laatst paprikablokjes door, stond in het recept. Nou, dat was leuk om een keer uit te proberen, maar voortaan doe ik het weer normaal. Mijn kinderen eten trouwens helemaal geen stamppot, tenminste niet bij mij. Ik zet ze dat dus ook niet meer voor, want dan heb ik een hoop werk alleen voor mezelf.

Annika

Ja, ik snap wat je bedoelt. Ik denk dat dit een lastig probleem kan zijn. Ik denk echter dat dit bij hem niet het geval is, daarvoor is hij weer te inconsequent in z'n voorkeuren. Ik zou er dan toch in ieder geval een lijn in moeten kunnen ontdekken. Maar ik zal toch eens voorzichtig informeren waarom hij veel dingen niet lust, wie weet komt er wat uit.

Husseleten

Ja dat husseleten zou het best eens kunnen zijn. Nooit aan gedacht! Vanavond eten we gebakken aardappeltjes, broccoli en een stukje vis. Dat zal ongetwijfeld prima gaan. Maar ik vind hem dus gewoon te oud worden voor dit gedoe. Ik wil gewoon een braaf kind dat niet zeurt en alles opeet, ook als het wat minder lekker is. Maar ik begin door jullie reacties door te krijgen dat ik misschien teveel wil en m'n zegeningen moet tellen. Dat huilverhaal van die 13 jarige! Ik vind het heel sneu. Dus ik tel m'n eerste zegening: bij anderen eet hij wel alles. Van de zomer heeft hij op vakantie zelfs insecten geproefd. En ik niet, omdat ik ervan gruwde.

Door elkaar

Vandaag op verzoek dochter de witlof in een apart schaaltje gegeven. Normaal kan ze alles wel op een bord hebben maar het gaat even niet zo goed met haar en dan zijn dingen scherper. De witlof mag dan niet tegen de aardappelen aanliggen.
Verder denk ik dat zo'n 13 jarige die bij anderen opspeelt mogelijk juist teveel 'opvoeding' en commentaar thuis heeft gekregen zodat ze zich bij voorbaat al schrap zet als er een probleem met eten is. Ook bij anderen.
Anders zou ze wel een broodje of iets anders van de tafel nemen, maar blijkbaar is dat thuis ook een argument tussen haar en haar ouders.

al jaren

Het door elkaar eten is en blijft hier een gevoelig punt, maar ook letterlijk heeft hij een 'gevoelige' mond. Dus het bleek na tijden eerder aan de textuur te liggen en hij kan nu goed onder woorden brengen waarom hij iets niet wil eten/moeilijk vindt.

Maar sinds een jaar of 2 zit ik dus op de lijn van: oefenen dan maar en vertel me hoe het evt verbeterd kan worden in het kookproces. Want het doel is toch om 'gewoon' mee te kunnen eten als je ergens eet. Natuurlijk kun je je veroorloven om niet je hele bord leeg te eten o.i.d., maar hij kan ook vervelend-moeilijk kijken/eten als het tegenzit. En dat vind ik niet kunnen. Dat moet hij er echt uitoefenen, als een 'klein kind' een beetje, ik weet het, maar hij snapt het ook wel en wil dat ook wel. Het gaat echt beter dan jaren geleden, en op een gegeven moment dan zal het me ook niet meer boeien, dan heeft hij voldoende variatie aangeboden gekregen om het te redden. En hij is verder beleefd e.d. en in restaurants laat ik hem zelf bestellen en (in mijn ogen. .. ) rare verzoeken doen (bij de mac een hamburger zonder saus en dat regelt hij dan gewoon).

Groet,
Margrietje

Laatgaan

Hallo,

Ik heb zelf 2 zoons, een van 17 en een van 20. Beiden toonden vroeger hetzelfde eetgedrag, maar na een aantal jaren veranderde het en ze lusten nu veel meer. Uw zoon gaat gewoon door een fase en op een gegeven moment lust hij het eten vanzelf wel. Ik zou gewoon uw zoon een kleinere portie geven zodat hij het wel leert eten en u zult vanzelf met de komende jaren merken dat uw zoon het eten zonder zuur gezicht eet.

Met vriendelijke groet,

Berend

Zoon hier heeft dat ook

Dat hij sommige gerechten met van alles door elkaar niet lust. Stamppot gaat wel goed, hij eet meestal zijn aardappelen en groenten door elkaar, ook bijv. broccoli en spinazie. Bij hem is het meer de gerechten als lasagne, moussaka maar ook bijvoorbeeld een gerecht met broccoli, gebakken aardappelen en kaassaus erdoor of een hartige taart. Het zal vooral de combinatie met de saus zijn waar hij niet goed tegen kan. Hij krijgt er dan echt kippenvel van (zegt zelf dat hij het koud krijgt). Dat soort dingen krijgt hij dus niet meer op zijn bord. Voor hem doe ik dan dus bijv. de aardappelen en groente apart met wat vlees erbij. Niet echt een groot probleem vind ik.

Dochter van vriendin

14, eet praktisch geen warm eten.
Mee naar psycholoog geweest en alles.
Loopt nu wel vast met dingen van school of van haar vriendinnen.
Hoe gaat dat met jouw zoon?