Ergernisjes met oudste zoon
Ik heb met mijn oudste zoon vaak kleine ergernissen, ik denk dat dat niet eens het goede woord is, we zijn heel snel gekwetst ofzo door elkaar.
Situatie: we hebben 2 zoons waarvan 1 er thuis woont (23)en de oudste (bijna 26) al heel lang op zichzelf. Inmiddels goede baan, huis, vriendin.
Nu was hij er eergisteren even wat ik super leuk vond en hij bleef eten. Op een gegeven moment hadden we een gesprek (om privacy redenen laat ik het onderwerp even weg) en onderwijl ging hij over het onderwerp iets op chatgpt opzoeken. En vervolgens voorlezen. Nu hadden mijn partner en ik datzelfde al eerder gedaan die dag, dus ik zei tegen hem : wij hebben het ook opgezocht maar daar komt toch uit dat....
Waarop hij zei: ik was nog niet uitgepraat.
Ik zei nee maar je hebt hetzelfde opgezocht als wij. Hij nogmaals : ik wil nog even mijn punt maken en jij valt me in de reden.
Nu wordt dat door hen vaker gezegd. En dat kwetst me heel erg. Als de jongens samen zijn is er qua volume geen doorkomen aan (maar dat vind ik ook wel leuk hoe ze dan met elkaar omgaan) maar verder ben ik niet heel veel aan het woord, ik weet niet. Is het niet zo dat je dat wel vaker hebt als je met meerdere mensen bent dat er dan een eens iemand het gesprek weer overneemt? Natuurlijk heb je beleefdheidsnormen, als iemand een emoties verhaal verteld dan stel je vragen enzo. Ik was benieuwd hoe dat bij jullie gaat. Ik weet niet waarom het me zo kwetst en verdrietig maakt en ergens ook wel een beetje van waarom zo tegen je moeder. Maar goed ik worstel nog steeds met een moeilijke jeugd dus dat speelt altijd mee.
Zo heb ik met hem wel vaker van die kleine issues. Ik vind het erg wennen om met een ineens volwassene om te gaan.
Maar je viel hem toch ook in de reden. Als hij een volwassen leven leidt, mag hij ook als een volwassenen een mening hebben en dat verkondigen.
je valt hem in de rede en hij zegt daar wat van
Terecht
En dat jij dan gekwetst bent is jou probleem.
Even kort door de bocht .
Ik denk dat het de ergernis en het benadrukken en herhalen ervan is wat niet leuk overkomt. Dan wordt de sfeer meteen anders en dat is onnodig.
Dat eigenlijk de gast in jouw huis zegt dat jij je mond moet houden. Dat is ietwat onbeleefd. Net zoals interuptie natuurlijk, maar ja, zo gaan heen en weer gesprekken nu eenmaal.
Als het zo is, zou iemand ook kunnen zeggen: moment hoor, ik wilde zeggen dat.... en gewoon het moment terugnemen zonder dat het ongemakkelijk hoeft te worden.
Maar in plaats daarvan wordt het ineens een ietwat vervelende meta discussie.
Als je gehoord wilt worden, zul je eerst moeten luisteren. Waarom wil je niet naar hem luisteren? Hij heeft dezelfde interesses als jij en je man, fantastisch toch zo’n overeenkomst. Alleen een andere mening of misschien andere informatie. Ik vind het heel goed dat hij laat weten dat hij zijn punt wilde maken. Dat het jou bovenmatig kwetst, is iets uit jouw jeugd. Daarmee moet je zelf in het reine komen, dat moet je niet op de schouders van je kinderen leggen. Het is wel duidelijk dat je hier iets mee moet: je niet gehoord voelen. En hoe je dat voor elkaar krijgt met respect voor de gesprekspartner.
Max88 schreef op 16-12-2025 om 16:17:
Ik denk dat het de ergernis en het benadrukken en herhalen ervan is wat niet leuk overkomt. Dan wordt de sfeer meteen anders en dat is onnodig.
Dat eigenlijk de gast in jouw huis zegt dat jij je mond moet houden. Dat is ietwat onbeleefd. Net zoals interuptie natuurlijk, maar ja, zo gaan heen en weer gesprekken nu eenmaal.
Is een kind in zijn ouderlijk huis wel een gast? Als ik bij mijn moeder ben, voel ik me geen gast.
Ik vind de reactie van je zoon niet gek, ik vind jouw reactie wel wat zwaar. In dit geval is er denk ik iets waar jij voor jezelf aan moet werken. Dat je zoon aangeeft graag uit te willen praten laat juist ook assertiviteit zien.
Kan het zijn to dat je er moeite mee hebt dat de verhoudingen veranderen wat redelijk automatisch gebeurd als ze ouder worden?
Ja dat zou best kunnen dat ik daar moeite mee heb. Zo van je leert je kinderen praten, en zij leren je je mond houden.
Hij is er ook nogal op gebrand om steeds z'n hele verhaal af te maken. Maar daarna zegt z'n broer dan weer iets.
Ik vind het ingewikkeld. M'n partner zegt meestal niet zo veel in deze situaties.
Ik ga er met kerst eens op letten.
Maar er zit zeker ook wel oud zeer bij.
Maar ook wel iets van ho, ho meneer....
Dat ik dan denk moet ik mn vinger opsteken?
Nogmaal zij praten erg hard.
Misschien moet ik ook niet al teveel zeggen en gewoon van de aanwezigheid genieten.
Luisteren is goed natuurlijk maar ik zou me toch ook niet op een onbeschofte manier de mond laten snoeren hoor.
zij leren je je mond te houden.
serieus ?
Maar goed...ik ken iemand met 4 zonen en die lopen over haar heen. Daar erger ik me kapot aan.
Dat is de uitdrukking ja.
Mag je best met een beetje humor nemen hoor.
Maar er zijn toch situaties waarin je als ouder inderdaad moet leren je mond te houden.
ik ken de uitdrukking niet 😅
maar je opent niet voor niets een topic dus erg grappig zal je het niet vinden
Jij reageert op de inhoud ("je vertelt iets van chatgpt maar dat wist ik al")
Hij reageert op het proces ("ik wil een punt maken en ook al had jij dit zelf al opgezocht, ik wil zelf mijn accent leggen op datgene wat voor mij belangrijk is en jij snoert me nu de mond").
Als er gekwetste gevoelens zijn, gaat het meestal over het proces. Je zoon heeft een punt: jij snoerde hem de mond en voelde je vervolgens gekwetst dat hij daartegen protesteerde. En kennelijk vind je dat je er vaak niet tussen komt als de jongens aan het woord zijn. Ik denk dat dat een goed onderwerp is om het over te hebben, maar niet in de vorm van "je moet je mond houden want dit wist ik al".
Herfstappeltaart schreef op 16-12-2025 om 16:50:
Luisteren is goed natuurlijk maar ik zou me toch ook niet op een onbeschofte manier de mond laten snoeren hoor.
Nou het is gelukkig niet onbeschoft, maar ...hij moet wel zn hele verhaal afmaken. En als je dan op het laatst er iets over kwijt wil en het is nog niet af vind ik niet dat hij daar flexibel mee om kan gaan. En wat betreft dat harde praten daar kom je niet doorheen al is dat niet ingeschoten maar zo praten jongens op die leeftijd gewoon.
Max88 schreef op 16-12-2025 om 16:17:
Ik denk dat het de ergernis en het benadrukken en herhalen ervan is wat niet leuk overkomt. Dan wordt de sfeer meteen anders en dat is onnodig.
Dat eigenlijk de gast in jouw huis zegt dat jij je mond moet houden. Dat is ietwat onbeleefd. Net zoals interuptie natuurlijk, maar ja, zo gaan heen en weer gesprekken nu eenmaal.
Als het zo is, zou iemand ook kunnen zeggen: moment hoor, ik wilde zeggen dat.... en gewoon het moment terugnemen zonder dat het ongemakkelijk hoeft te worden.
Maar in plaats daarvan wordt het ineens een ietwat vervelende meta discussie.
Ja inderdaad, dank je.