Huishouden
Ik ben 19 jaar, hbo student en woon nog thuis. Ik heb een bijbaan, werk daar ongeveer 13 uur per week en ik onderhoud natuurlijk nog mijn sociale contacten.
Mijn moeder heeft geen werk, zij is meestal thuis. Ze zegt dat ze het druk heeft met het huishouden. Ik vind dit helemaal prima, maar ze vindt het belachelijk als ik soms niet mee help in het huishouden. Als ik dan aangeef dat ik even aan school moet dan is dat grote onzin. Qua huishoudelijke taken doe ik inderdaad niet zo heel veel, ik help elke avond met de keuken opruimen, ruim mijn kamer op en ik kook soms.
Er wordt geen rekening met mij gehouden als ik moet leren. Dit hoeft echt niet elke dag, maar soms wil ik gewoon wel eventjes aan school zitten. Ik heb geen bureau op mijn kamer. Als ik dan vraag of de radio uit mag of als ik bijvoorbeeld aan mijn zusje vraag of ze even oortjes in wilt doen dan vindt mijn moeder dit BELACHELIJK. Dit lijdt elke keer weer tot ruzie en ze zegt dat ik niks doe en dat ik haar eens moet helpen in huis.
Hiervoor heb ik altijd onder mijn niveau gezeten (mbo4 behaald) en hoefde daarom ook niet te leren. Mijn moeder geeft nu als argument ‘’ja maar pietje van die moeder doet ook hbo en die is er helemaal niet zo met school bezig als jij’’..
Ik denk dat er in andere huizen gewoon geleerd/huiswerk gemaakt wordt alleen mijn moeder is dat niet gewend.
Houden jullie soms rekening met jullie kinderen als ze moeten studeren? En wat vinden jullie van meer huishoudelijke taken als moeder de hele dag vrij is? Als ik aangeef dat ik later het huishouden naast mijn werk moet gaan doen dan lijdt dit tevens tot een conflict.
Goh Lanza
Nu ben ik waarschijnlijk een stuk eerder dan jij puber geweest, maar ik was ook zo'n verwende puber. Ik hoefde thuis niks te doen. Ik ging op kamers toen ik 19 was en leerde toen pas koken. Mijn ouders betaalden mijn collegegeld en vroegen geregeld of ik me wel tijdig had ingeschreven voor een vak/tentamen.
En weet je, het is helemaal goed met mij gekomen. Goede baan, twee kinderen grootgebracht, lukt zelfs zonder man aan mijn zijde.
En weet je voed jij vooral je eigen koters op naar je strikte maatstaven. En nu maar hopen dat ze helemaal voldoen aan de ideeën die jij in je hoofd hebt. Ik vraag me weleens af of je bij KDV of op schoolplein ook je stellige opvoedadviezen ventileert. Ik herinner me nog wel van die moeders. ("ja je moet ook zus en zo doen, dan doen ze dat echt niet meer" etc). Ik knikte altijd braaf en wenste ze in stilte de meest dwarse puber ever toe. Maar dat zal jou ongetwijfeld niet overkomen.
Kopzorg o.t.
Rot natuurlijk dat het mis is gegaan, ik zou echt chagrijnig zijn 
, maar heb je geen kort programma op de wasmachine? Ik zou in dat geval de 30-minuten was even gedraaid hebben. Irritant, maar wel schoon.
Even OT
Kaaskopje had gekund maar droog was het dan vandaag nog niet. Ik heb geen droger.
Heb nu gesport in een andere broek. Was niet helemaal ideaal, de stof was te glad waardoor ik weggleed op de legpress.
Kopzorg
Nee ik ook niet, desnoods gooi ik er dan toch ook nog een rondje centrifugeren achteraan. Ik vergeet mijn sportkleding zelf weleens te wassen, dus het is voor mij een niet onbekend fenomeen. Vorige keer heb ik de föhn er ook nog even op losgelaten, omdat er nog net een strook klam aanvoelde. Ik moet nodig een tweede sportbroek kopen geloof ik, haha.
Er bestaat
een middenweg tussen alles voor je kind opknappen, of langzamerhand steeds meer verantwoordelijkheden bij je kind leggen. Als het goed is is dit een langzaam proces dat al op zeer jonge leeftijd begint. Koken, schoonmaken, wassen, financiën, administratie, verzekeringen, timemanagement, je leert het als het goed is allemaal niet van de ene op de andere dag.
Het is juist zo mooi als je je kind daarin kunt begeleiden, maar mijn inziens begint dit al zoveel eerder dan wanneer een jong volwassene uit huis gaat. Bij mijn oudste van vijf is het al gestart, dus vandaar dat het me verbaast dat hier ouders zijn die het normaal vinden dat een 19 jarige nog helemaal niks zelf doet.
Geen zin meer
Had gisteravond ook een beetje geen zin meer. Hele dag weg geweest, hele leuke dag gehad maar was wel toe aan een lekker bed. Nog opblijven om de was af te maken? Nou nee.
Bijkomend voordeel van de aanpak nu is dat de favoriete shirts van beide pubers ook niet schoon zijn, gaan ze misschien inzien dat mijn "gezeur" toch ook in hun eigen voordeel was geweest. 😜🤔
Lanza
niet veel moeten doen in het huishouden betekent niet dat de jongeren het ook niet kunnen als ze de deur uitgaan hoor. Maar waarom zou onze zoon van alles thuis moeten doen terwijl ik daar zelf tijd genoeg voor heb naast mijn parttime baan.
Waarom hij dat moet doen?
Eeeeehhhh?? Kun je dat echt zelf niet bedenken? Welke boodschap geef je hem mee, denk je?
Goed begin is het halve werk
Dat dacht ik ook, als kleuters deden ze zelf hun was in de goede wasmand, ze vonden het geweldig om tafel te dekken, dan voelden ze zich groot. Hielpen enthousiast met vanalles.
Ik had de ideale kinderen opgevoed dacht ik.
Toen de puberteit de kop op stak was er van mijn ideale kinderen niets meer terug te vinden. Thuis dan, bij een ander weten ze zich wel te gedragen.
Dus denk nog maar eens aan alle schrijfsels van de puber ouders hier over een jaar of 7 (als je oudste een meisje is) of 9 in geval je oudste een jongen is.
Het gaat niet
om ideaal en perfect, maar om het eenvoudige bewustzijn dat niet alles vanzelf door de kaboutertjes wordt gedaan.
nou?
Welke boodschap is dat dan?
Wel zielig voor een 5-jarige dat hij zich al bezig moet houden met koken, schoonmaken, wassen, financiën, administratie, verzekeringen, timemanagement.
Lanza
Koken, schoonmaken, wassen, financiën, administratie, verzekeringen, timemanagement, je leert het als het goed is allemaal niet van de ene op de andere dag.
Wel hoor. Mijn 17 jarige zoon zit nu in Australië voor een jaar highschool. Hij was echt nog een kind toen hij wegging. Vond altijd alles best eng. Was heel onhandig met dingen regelen. Liet graag alles doen. Maar hij redt zich prima. Nu hij het alleen moet doen kan hij het best. Zelfs in het Engels. Hij houdt zijn financiën bij. Hij onderhandelt een telefoonabonnement. Regelt zelf alles mbt school.
Mijn broer deed vroeger ook geen bal in huis. Ook bij hem is het goed gekomen.
Overigens is een 5 jarige niet te vergelijken met een puber. Mijn 10 jarige helpt ook nog graag in huis. Mijn pubers doen alleen wat als het echt moet. Hun kamers zien er af en toe uit alsof er een bom.ontploft is. Behalve als er vrienden langs komen dan wordt er gezogen, schoongemaakt en opgeruimd.
Ik weet dat jij graag in een maakbaar leven gelooft. Maar elk kind is anders en wat jij ze leert als ze vijf zijn betekent niet dat ze zo blijven als ze 16 zijn. Ook is het niet zo dat jouw kinderen zoveel beter voorbereid zijn op het echte leven omdat jij ze een spaarpot hebt gegeven en klusjes in huis laat doen. Ik zie nu dat mijn 17 jarige het prima doet zo helemaal alleen aan de andere kant van de wereld. En dat zonder een achoonmaakrooster op zijn 16e thuis.
Lanza
nogmaals: hij kan heus wel poetsen, het appartement waarin hij verblijft moet er toch acceptabel blijven uitzien. Koken doet hij ook regelmatig, dit voor een paar dagen, en dan is het geen pizza maar komen er ook stamppotten voorbij. Zijn geldzaken doet hij al jaren zelf. En een was draaien gaat hem ook prima af hoor, ondanks dat hij het thuis niet hoefde te doen.
Lanza
Wat leert een 19 jarige ervan dat ze het huishouden moet doen, terwijl moeder gewoon hele dagen thuis is?
Het gaat mij er niet om of ze het kunnen of niet, maar waarom moeten helpen in huishouden terwijl mijns inziens de studie belangrijker is, toch?
Ik vind het
echt vreemd om ergens te wonen, allerlei dingen vies te maken, te eten, naar de wc te gaan, te douchen, gas water en licht te gebruiken, zonder verder iets op te ruimen, schoon te maken, of te betalen.
Dat gaat toch volledig heen langs de echte wereld waarin je gewoon iets moet doen om alles te kunnen betalen en waarin dingen niet op magische wijze schoon worden als je ze vies maakt?
Dat hele principe gaat dus langs je heen. En dan gaat zo'n jongen samenwonen en gaat hij ervan uit dat zijn vriendin die dingen wel doet, want die werkt parttime. Of hij denkt er helemaal niet over na, omdat hij er totaal nooit mee bezig is geweest en ervan uitgaat dat die dingen wel voor hem worden opgelost. En tja... hij 'ziet' het niet. Jammer hoor, maar ach de arme ziel kan er ook niks aan doen.
Ik snap nu wel waarom dit ouderwetse patroon nog altijd in zoveel relaties en gezinnen voorkomt 
Ik dank mijn schoonouders op mijn blote knietjes hoe ze mijn man hebben opgevoed. Je zou maar zo'n volwassen puberman in huis krijgen.
Lanza
Topicstarter is een meisje.
En ze doet wel degelijk dingen in huis, zie #1
Tja Lanza
Jij vindt het echt vreemd, schrijf je. Tja, jij vindt wel meer dingen vreemd die je nog niet zelf hebt meegemaakt, bijvoorbeeld als je kind een puber is. Dat geeft niet, maar lees die bijdragen dan op zijn minst (dus nee, het is niet raar dat pubers niks willen doen in huis en ja, ze komen wél goed terecht, en ja, ze kunnen het zelfs ook wél in één keer leren en nee, ze denken dan niet dat hun vriendin alle taken van hun moeder zal overnemen).
Mijn kleuter vond ook niets leuker dan de was ophangen met een knijper, en met een doekje alle stoelen afnemen. Tien jaar later is dat écht anders, of je dat nou gelooft of niet.
Hoop zo
Dat Lanza over 9 tot 11 jaar twee draken van pubers heeft en ze hier om raad komt vragen.
Zeggen wij dat ze beter naar ons had moeten luisteren
Lanza
Als zo'n jongen al zou denken dat zijn vriendin die taken zou overnemen (wat mij zou verbazen maar soit) dan zou mijn dochter hem binnen 5 minuten op andere gedachten brengen. Dat is trouwens mijn 18-jarige dochter die hier in huis ook weinig bijdraagt aan het huishouden. Maar ik ga ervan uit dat mijn kinderen mijn huishoudelijke aanleg hebben geerfd en als ze op kamers gaan zich prima kunnen redden. Tenslotte is een wc poetsen of de was doen nu ook weer geen hogere wiskunde.
Nogmaals Lanza
Wat leert een 19 jarige ervan dat ze moet helpen terwijl moeder niets werkt? Je kunt het wel vreemd vinden, maar wat leert ze ervan?
Ik wil je met alle plezier vertellen waarom mijn zoon sommige dingen moet en sommige niet. Zo hoeft hij geen kostgeld te betalen hoor, omdat wij het prima zelf kunnen betalen. Hij gaat netjes om met zijn geld, spaart ervan.
Maar hij moet wel zijn eigen kamer schoonmaken, wekelijks zijn beddengoed in de wasmand stoppen. Net zoals zelf zijn kleding wegruimen.
Hij hoeft niet te koken (kan het wel, vanaf zijn 10e les gehad), ik ben eerder thuis en houd van koken.
Ook moet hij de hond wel eens uitlaten, was ophangen, stofzuigen of de wasmachine wel eens aanzetten.
Het is trouwens een flinke puber van 16, met een hele eigen wil. Met heerlijke humor. Zorgt elke avond (als hij niet hoeft te werken) voor de thee.
Hier
is altijd de regel geweest dat wat je vies maakt je ook weer schoon maakt. Wie wil eten zal soms moeten koken. Wie in een huis wil wonen met schone en mooie kleding aan zal soms moeten wassen en geld moeten verdienen.
Het ene is het logische gevolg van het ander.
Dus
Lanza, jou kinderen wassen hun eigen bordje af? En koken hun eigen eten? En verdienen ook al? Ik dacht dat je nog jonge kinderen had, vandaar dat ik zo verbaasd ben.
A.u.b. niet zeg
Ik zie het al voor mij. Elke puber doet zijn eigen wasje. Dat is niet goed voor onze stroomrekening. Dan staat dat ding continu aan.
Ik wil de was in de wasmand hebben. Borden en andere vaat in de vaatwasser. Dus niet ergens slingerend in een kamer.
Na het eten zooi opruimen. Die jongens van mij kunnen eten zeg. Zeker als ze 's avonds thuis komen na het sporten. Of als ze eindelijk eens rond half 12 beneden komen als ze niet naar school hoeven.
Mijn 16 jarige had geen baantje . Dat ging ook niet. Hij had veel moeite met school. Hij leert niet zo snel als andere kinderen . Hij sportte 3 x per week plus een wedstrijd op zaterdag. Werk erbij zou bij hem teveel stress hebben veroorzaakt. Dat ging niet. Dan niet. Slagen vonden wij belangrijker dan een bijbaantje. En als hij straks uit australie terug is gaat hij heus wel werken en dan hoeft hij ons geen kostgeld te betalen
Zijn broer wordt over een paar maanden 16. Hij gaat dan zeker ergens werken. Wil hij zelf ook
Hij geeft nu wel al trainen tegen een vergoeding. Zus van nu 14 kan niet wachten tot ze aangenomen wordt in de supermarkt.
Kinderen zijn zo verschillend; wat de een wel kan, kan voor de ander teveel zijn. Zo pakt er een de stofzuiger uit zichzelf en moet er bij de ander eerst bijna een muizenplaag ontstaan voordat er iets gedaan wordt (en dat is mijn dochter dus dat meisjes wel het huishouden voor jongens gaan dien dat verwacht ik bij mijn dochter niet)
Gut
Klinkt lekker dramatisch die regel.
Hier is de regel eerder: we helpen elkaar. Waarmee, dat maakt niet eens zoveel uit. Als ik een kind vraag om me te helpen, dan liever niet iedere keer het verhaal over "wie wil eten moet koken en wie schone kleren wil moet de was doen". Het gezin is geen prestatiemaatschappij hoor.
Je mag iemand ook gewoon zo maar helpen. Als je dat er niet in krijgt bij je kroost, is dat niet fijn. Als ze helpen omdat ze zo goed afgericht zijn ("voor wat hoort wat") dan voorzie ik aardig wat problemen voor de toekomst.
Kinderen helpen
mee op basis van wat ze kunnen. Een 19 jarige zou alles moeten kunnen, daar werk je naartoe.
Lanza
Als vrijwel iedereen hier met pubers aangeeft dat je niet zo moeilijk moet doen. Dat pubers , ook al doen ze weinig in hun puberteit, het echt wel kunnen zodra het nodig is dan is het misschien een idee om dat aan te nemen.
Dat jij je kinderen gaat opvoeden met een schoonmaakschema, ze leert hoe ze een verzekering moeten afsluiten dat is jouw keuze. Jij denkt dat dat zo moet.
Ik denk dat het wel losloopt. sterker nog. Ik weet dat het wel losloopt. Zodra het moet kunnen ze het. En wat ze niet kunnen leren ze zo. Zo'n wasmachine is nou niet echt moeilijk te bedienen.
Waarschijnlijk
Waarschijnlijk heeft Lanza een schema met leerdoelen per leeftijd gemaakt....
O wee als ze de wasmachine niet (kunnen) bedienen met 9 jaar en met 12 jaar de kleine lettertjes van hun telefooncontract niet snappen.
Leerdoelen
Zo heb ooit een baas gehad die hun kinderen net zoals zijn personeel jaarlijks een plan van aanpak liet maken met leerdoelen en al. Daar werden ze dus ook op afgerekend. Overigens moest het smart zijn.
Denk dat lanza een van zijn kinderen is.
Hier
Hier zonder echt taken gehad te hebben toch goed terecht gekomen. Allebei zelfstandig, baan, huis, auto, samenwonend en eentje gewenst zwanger. Kan eigenlijk niet na mijn gebrekkige opvoeding zeker?
Beetje vertrouwen in je peuter en kleuter hebben hoor, je staat nog maar met op de oudermarkt, je hoeft niet alles projectmatig te bereiken, t gros gaat vanzelf.
erg is het niet, maar ik wil ze in ieder geval het besef bijbrengen. Kinderen halen veel zelfvertrouwen uit taken zelf uitvoeren. Koken doen we samen en hij mag doen wat hij kan. Met kokend water laat ik hem uiteraard niet alleen. Dat komt later wel.