Kostgeld/onderhoud 21-jarige die volledig bij mij woont – hoe doen jullie dat?

Ik weet dat info uit andere topics noemen eigenlijk niet mag, maar AnnaPollewop schreef elders dat de relatie van haar kind ook min of meer permanent bij hen inwoont, en daar dus eet, slaapt, doucht etc. Dus dan snap ik dat hoge bedrag ergens wel. Of het kind dat bedrag deelt met de partner is dan aan kind zelf. 

MamaE schreef op 31-08-2025 om 22:13:

Ik weet dat info uit andere topics noemen eigenlijk niet mag, maar AnnaPollewop schreef elders dat de relatie van haar kind ook min of meer permanent bij hen inwoont, en daar dus eet, slaapt, doucht etc. Dus dan snap ik dat hoge bedrag ergens wel. Of het kind dat bedrag deelt met de partner is dan aan kind zelf.

Anna reageert op een vraag van een vader die het over één kind heeft. Lijkt mij dan normaal om een drag te noemen voor één kind. Als zij en haar zoon 750 euro per maand prima vinden is dat natuurlijk oké. Maar ik ken in mijn omgeving echt geen één ouder die zo'n hoog bedrag want dat is het echt aan zijn kind vraagt. 250 Euro per maand is wel zo'n beetje het maximum in mijn omgeving. De meeste ouders vragen geen huur maar een bijdrage voor eten en glw. Ik begrijp zo'n bedrag eigenlijk alleen als de ouders door inkomen kind huursubsidie verliezen. Maar ik hoef gelukkig niet alles te begrijpen.

Ieder moet het natuurlijk zelf weten maar de vader uit de op zou ik zo'n bedrag niet adviseren.

Dweedledee schreef op 31-08-2025 om 22:04:

[..]

Zodat het kind niet meer hoeft te betalen, dan dat ie kost. Want met minder dan 30% van zijn inkomen inleveren, leert ie dat heus ook wel.

Als men het kind echt iets wil leren, dan zou ik in ieder geval ophouden hotel mama te spelen en kind dingen zelf te laten doen. Dát is pas leerzaam.

30% van je inkomen is toch helemaal niet veel voor wat hij krijgt? Als hij op zichzelf gaat, gaat hij alsnog een stuk meer betalen.

Mijn doel met kostgeld zou zijn: een kind leren dat niet alles gratis is, en het voorbereiden op de echte wereld. Dat schiet natuurlijk niet op met 200 euro per maand. 

Je kan een kind dat een volwaardig salaris verdient natuurlijk ook 1/x de deel van de woonlasten (huur/hypotheek, gwl) van je huishouden vragen, waarbij x staat voor het aantal mensen in het huishouden. En ook zo'n deel van de boodschappen. Of met je kind afspreken dat die een evenredig deel van de kookbeurten en de kosten ervan op zich te neemt. Dan zit je misschien wel aardig in de buurt van 750 euro. 

Maar volgens mij zit de verontwaardiging van de meesten hier in dat het ene kind dat bedrag moet betalen en de andere het krijgt. Alsof er een niet-studeerboete is. 

troelahoep schreef op 01-09-2025 om 16:41:

Je kan een kind dat een volwaardig salaris verdient natuurlijk ook 1/x de deel van de woonlasten (huur/hypotheek, gwl) van je huishouden vragen, waarbij x staat voor het aantal mensen in het huishouden. En ook zo'n deel van de boodschappen. Of met je kind afspreken dat die een evenredig deel van de kookbeurten en de kosten ervan op zich te neemt. Dan zit je misschien wel aardig in de buurt van 750 euro.

Maar volgens mij zit de verontwaardiging van de meesten hier in dat het ene kind dat bedrag moet betalen en de andere het krijgt. Alsof er een niet-studeerboete is.

Ik weet niet of het echt alleen door het verschil is tussen de kinderen. Ik denk ook omdat het hier een net-volwassene betreft. Mijn 50+ collega is net gaan ‘samenwonen’ met haar moeder. Zij betalen de woonlasten naar rato, maar hier is het uitgangspunt ook anders. Collega heeft nooit samengewoond en moeder is net weduwe geworden. € 2100 is natuurlijk ook niet echt een volwaardig salaris.

Een kind dat onder mijn dak groot is geworden en in feite net drie jaar meerderjarig is, moet je niet het vel over de neus halen (waar hier imo echt wel sprake van is), tenzij je hem zo het huis uit wilt jagen.

Doet een beetje denken aan kennissen waar de 18+ kinderen hun complete deel moeten betalen aan de gezinsvakantie. Die wilden dus niet meer mee, wat ik heel goed begrijp.

Wat fijn dat TO zelf ook elke keer in de door haar gestarte topics nog even de moeite neemt om te reageren 

AnnaPollewop schreef op 29-08-2025 om 17:42:

[..]

Ik denk niet dat je het zo moet zien. Het tegen elkaar afzetten als "hij betaalt 750 EU en zij krijgen het¨ is een valse tegenstelling. Het is gewoon een bedrag, en toevallig hetzelfde. (Hij betaal het ook pas een paar maanden he, en nu alweer maanden niet omdat hij werkloos is).

Wij geven echt niet het signaal af dat we de kinderen die studeren hoger hebben zitten dan degenen die werken, iedereen is ons even lief. Met de MBO diploma's zijn we minstens zo blij en trots. Iedereen doet zijn of haar best in dit leven. En als iemand iets nodig heeft proberen we daarin te voorzien.

Die toelage krijgen (kregen) onze studerenden niet omdat ze studeren, maar omdat ze niet thuis wonen. Hun geld gaat dus gelijk op aan huisvesting en studiekosten. Dan heb je nog geen eten, vervoermiddel (wel handig als je slecht ter been bent) of verzekering, geen sport, geen ziektekosten (zorgtoeslag dekt niet het eigen risico of eigen bijdrages). Dat betalen ze allemaal zelf.

Hij hoeft helemaal niks te betalen aan huisvesting, eten, was, GWL, internet, auto, huisdieren, you name it. Hij betaalt niet eens zijn eigen inboedelverzekering, dat valt onder ons. En hij hoeft niks te doen aan koken, wassen of schoonmaken.

Al zijn tijd kan naar werk of vrije tijd en hij wordt volledig verzorgd. Dat er twee uit huis zijn betekent ook dat wij (en hij dus ook) meer ruimte hebben thuis. Hij heeft zoals ik al schreef twee kamers nu.

Dat geldt allemaal niet voor de twee uitwonenden, die houden afgezien van het geld voor de huur verder volledig hun eigen broek op qua geld en huishoudelijke taken. Kortom, ik heb naar hen geen omkijken, en voor thuiswonende zoon regel ik alles. Nou, daar mag best wat tegenover staan, in een hotel is hij een stuk duurder uit. En die regelen ook niet alles voor hem. Ze laten hem vast ook niet in hun auto rijden en ze verschonen ook niet de kattenbak voor hem.

Hij vond het redelijk. Ik ook. Dus ik zie het probleem verder niet zo.

Oudste heeft nu een baan en een goed salaris dus die krijgt niks meer. Oh, en ze heeft een studieschuld waar je U tegen zegt. Heeft zoon geen last van.

Het is lastig om kinderen allemaal gelijk te behandelen. Want wat is gelijk? Is het de schuld van oudste dat ze meer ziektekosten maakt? Is het de schuld van jongste dat hij goed kan leren en daarom nu uit huis woont? Hij bouwt nu wel een studieschuld op, net zoals zijn zus die heeft. Dat begint toch ook niet lekker aan zijn werkende leven straks.

Is het een fijn voordeeltje om uit huis te wonen, of heeft het ook nadelen qua inspanning, tijd en geld? Hoe weeg je dat allemaal in vredesnaam? Gelijjke monniken gelijke kappen ja, maar dan moeten de monniken wel gelijk zijn anders past dezelfde kap niet iedereen. Benedictus zei dat al (staan leuke dingen in, de leer van benedictus, alleen was hij erg hardhandig tegen kinderen naar mijn smaak).

Ik weet dat studeren gezien wordt als tralala-tijd en werken als zwaar en vermoeiend. Maar ik vond de studie destijds zwaar en stressvol en toen ik eenmaal een baan had was het heerlijk om om vijf uur klaar te zijn en dan de hele avond en het hele weekend voor mezelf te hebben. Geen druk van voorbereiden, huiswerk, tentamens, achterlopen met je werkstuk. Wat een gedoe allemaal. EN dan ook nog een studieschuld, als je pech hebt.

En huishouden moet iedereen, uitwonend student of werkende of bankhanger. Behalve mijn zoon dus .

Nou, wij doen het zo. Ieder ander mag het anders doen. Ben wel benieuwd hoe jullie omgaan met verschillen in gezondheid (mentaal en fysiek) en toekomstperspectief. Geef je iedereen precies evenveel geld en steun en aandacht?

Denk dat je je zoon een groter plezier doet met hem leren poetsen / boodschappen doen / koken, dan dat je dit 'met liefde' voor hem doet en hem 750 euro per maand laten betalen. Dat is ook niet 'toevallig' hetzelfde bedrag als de studerende kinderen, want je schreef eerder dat het daarop bepaald was. Echt heel oneerlijk, dit. Soms weten mensen (je zoon in dit geval dus) gewoon niet hoe hard ze benadeeld worden. En jammer dat anonieme mensen op een forum dan voor hem op moeten komen. Of wil jij soms graag een baby thuis houden om te vertroetelen, die nooit goed kan sparen om zelf een huis te kopen? 

Ysenda schreef op 31-08-2025 om 21:33:

[..]

Waarom zou dat moeten? Als je het niet nodig hebt om rond te komen maar als je het vraagt om je kind te leren dat wonen nu eenmaal veel geld kost.

Niet iedereen zit op of onder modaal. Of heeft moeite om rond te komen.

Maar het was wel maar de vraag of ze het zouden kunnen teruggeven aan hem. Dus zo heel warmpjes zit Pollewop er toch niet bij, tenminste, zo klinkt het dan niet. 

MarvelousM schreef op 04-09-2025 om 12:26:

[..]

Maar het was wel maar de vraag of ze het zouden kunnen teruggeven aan hem. Dus zo heel warmpjes zit Pollewop er toch niet bij, tenminste, zo klinkt het dan niet.

Eens. Net zo bijzonder als het argument dat de anderen een studieschuld zullen hebben. Dat zal met een toelage van 750 euro + uitwonende beurs wel meevallen. Daarnaast is de kans groot dat ze ook meer zullen verdienen in de toekomst en je betaalt af naar draagkracht. 

Op het moment dat je kulargumenten gaat aandragen, is dat vaak een signaal dat men recht zit te praten wat gewoon simpelweg krom is. 

ik vind het bedrag van AnnaP ook hoog.. zeker als de andere kinderen het bedrag krijgen. Misschien spaart ze wel een gedeelte om terug te geven als hij iets gat kopen? Zou ik wel redelijk vinden. Anders komt de verdeling op mij ook heel oneerlijk over. De ene betaald, de ander ontvangt en gaat later ook nog eens veel meer verdienen aldus AnnaP.

Wat betreft TO zou ik gesprek gaan met ex om eventueel te bespreken hoe hij er tegenaan kijkt en of hij het redelijk zou vinden om iets bij te dragen.  En dan ga ik er vanuit dat zij normaal met elkaar in gesprek kunnen.  

AnnaPollewop schreef op 29-08-2025 om 12:59:

[..]

Ja, dat leek ons redelijk gezien zijn inkomen (2100), en hij vond dat zelf ook redelijk. Hij zag zelf ook wel dat de ruimte die hij thuis heeft (twee kamers en daarnaast natuurlijk woonkamer, keuken en badkamer gedeeld met ons), gecombineerd met alle eten, drinken, de was die gedaan wordt en de stroom die hij verbruikt, oh, en internet en gebruik van de auto's tegen vergoeding van de benzine, dat hij dat niet zo gauw elders gaat vinden voor dat bedrag. Zeker niet met zulke prettige huisgenoten . (En de meeste huisbazen zeggen ook niet: oh, je bent werkeloos? Laat de huur dan maar zitten deze maand).

We hebben een beetje in het midden gelaten of we van dat geld ook voor hem sparen of dat we het allemaal opmaken, dat hangt ook af van ons verdere financiele plaatje. Hij vond het ook niet erg om wat bij te dragen, we zijn een gezin tenslotte.
Een beetje kamer kost al gauw 500 Eu pm, dan heb je minder ruimte dan hij nu heeft, en daar komen dan nog heel wat kosten bij op. Je hoeft, denk ik, geen medelijden met hem te hebben...

Ik vind het ook een realistisch bedrag voor wat er allemaal tegenover staat. Mijn uitwonende kinderen hebben minder faciliteiten voor meer geld. Zeker toen ze nog studeerden. Waar ik wel huiverig voor zou zijn is dat het later wrijving zou geven tussen de brussen. Want enigszins reden om zich financieel achtergesteld te voelen heeft hij toch wel.  Dat kan opgaan spelen als het inkomensverschil groter wordt met  de brussen die wel gestudeerd hebben. Dus ik zou zelf toch wel dat geld opzij zetten zodat je het kunt compenseren en hem een opkontje kunt geven als er een betaalbare koopwoning op zijn pad komt.

MMcGonagall schreef op 01-09-2025 om 20:29:

Doet een beetje denken aan kennissen waar de 18+ kinderen hun complete deel moeten betalen aan de gezinsvakantie. Die wilden dus niet meer mee, wat ik heel goed begrijp.

Ik hoorde van kennissen die verre reizen maakten, want dan  "wilden de volwassen kinderen tenminste  nog mee" Die haalden hun neus  op voor  een Europese bestemming. Ik had niet de behoefte om de periode van gezinsvakanties eindeloos te rekken. Op een gegeven moment is dat mooi geweest.  Ik vind het fijn weer met z'n tweeen weg te kunnen, zonder moeite te hoeven doen alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. 

  Om de paar jaar huren we een weekje een riant vakantiehuis  waar  we de kinderen + aanhang uitnodigen. En uitnodigen betekent natuurlijk dat de kosten voor het eten en gezamenlijke uitstapjes voor ons zijn.