Regels en eigen wil
Hallo allemaal,
Hoe denken jullie over het volgende.
18-jarige heeft een vriend (4 mnd) aan de andere kant van het land en als ze afspreken willen ze het hele weekend samen zijn. Nadat dochterlief van thuis uit, een ‘nee, nu niet’ te horen krijgt, loopt ze weg en wil vervolgens op zichzelf gaan wonen. Wij vinden het ook fijn om een weekend niets te hebben. Ze wilt alles naar haar zin maken en als ze haar zin niet krijgt, gaat ze vervelend doen, tot respectloos gedrag aan toe. Ze vindt de huisregels belachelijk.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Groetjes Lonneke
je dochter heeft een vriend en ze wil in het weekend met hem afspreken en dat wil jij niet want je heb geen zin in bezoek?
Tsja jouw huis jouw regels en dan moet ze maar uit huis, maar zou je dat willen dat ze na 4 mnd noodgedwongen gaat samen wonen met hem?( alleen een kamer krijgen is nl heel lastig nu)
Als dochter naar haar vriend gaat hebben jullie toch een heel weekend rust
Wat is je probleem?
Ik zie het nl echt niet. Je dochter wil weg, mag dat niet maar jij wil wel een weekendje rust. Dan kan ze toch beter wel naar haar vriend gaan? Of op zichzelf gaan wonen? Valt ze je nooit meer lastig.
Of wil je dingen in het weekend doen waarvan je vindt dat je 18-jarige mee moet? Dan heb ik nieuws voor je. Ze is 18. Die gaan niet meer mee. Misschien een keer, maar elk weekend op sleeptouw genomen worden door de ouders, daar zijn ze toch echt te oud voor.
Dus, wat is het probleem nou echt?
Ik vraag me ook af wat nu het probleem is? Ik snap dat zij in het weekend samen willen zijn, maar dat kan dan toch ook afwisselend? Ene weekend bij hem, andere bij jullie! Opgelost toch?
Of verplichten jullie haar ook weleens een weekend alleen met jullie door te brengen?
Wil ze dan dat haar vriend elke keer bij jullie is? Of spreken ze om en om af?
Ik zie ook het probleem niet zo. Als ik als 18 jarige niet het hele weekend met mijn vriend zou mogen afspreken van mijn ouders zou ik ook uit huis willen. Waarom wil je dat niet?
En als vriend een weekendje bij jullie is zullen jullie ze vast niet zoveel zien, hoor. Op mijn 18e hadden ik en vriend wel andere activiteiten dan met pap en mam optrekken
MoederBarberin schreef op 30-11-2021 om 17:55:
En als vriend een weekendje bij jullie is zullen jullie ze vast niet zoveel zien, hoor. Op mijn 18e hadden ik en vriend wel andere activiteiten dan met pap en mam optrekken
Ook dat ja. Ik hoor het vaak van mijn zus dat haar 18-jarige zoon zowat het hele weekend niet te zien is als vriendinnetje bij hun is. Of ze zitten op zijn kamer of ze gaan chillen bij vrienden.
Volgens mij maak je met een 18 jarige afspraken over wat wel en wat niet. Regels zijn wel een beetje klaar op die leeftijd.
Wat overigens niet wil zeggen dat de regels uit de kindertijd ineens overboord kunnen. De "regel" dat je je hier afmeld voor het eten voor 17.15 (als je elders blijft eten) geldt hier nog steeds. Rond de herfstvakantie van dit studiejaar heeft dochter van 19 wel een aanpassing gekregen op de dag dat ze tot 17.30 praktijk heeft.
Ook over logerende vrienden (geen verkering) maken we hier afspraken.
Met eenzijdig regels opleggen is het wel klaar.
Als je thuis net zo communiceert als hier, dan snap ik wel dat je dochter er niets mee kan.
Afspraken zijn wel degelijk belangrijk!
Laten weten of er thuis meegegeten/geslapen wordt.
Zo weet je wat je aan elkaar hebt en van elkaar mag/kan verwachten. De regel met haar vriend was om, om en om af te spreken. Het liefst spreekt ze iedere week thuis af en dan nog accepteert ze geen ‘nee’.
Ze vind het gezellig om mee te gaan als we weggaan en ze heeft de vrijheid om te gaan en staan waar ze wilt.
Ze wilt op zichzelf wonen omdat ze dan haar gang kan gaan met wie dan ook.
Mijn vraag was ook hoe jullie hiermee omgaan? Als dochter/zoon in het weekend thuis af wilt spreken en zelf geen privacy meer hebt, je eigen ding kunt doen?
Waarom zou je zelf geen privacy meer hebben als de verkering van je dochter over de vloer is? Bijzonder, hier zie ik de pubers (net als iemand eerder al schreef) nauwelijks: ze zitten op hun kamer, gaan naar vrienden. Alleen bij het eten schuift er dan dus iemand aan en eerlijk gezegd vind ik dat juist altijd gezellig.
Afspraak is ook hier inderdaad ook om het wél te laten weten als je niet mee-eet en/of niet thuis slaapt. Dat vind ik een heel normale afspraak (en m’n pubers ook, trouwens).
-lonneke- schreef op 30-11-2021 om 18:47:
Afspraken zijn wel degelijk belangrijk!
Laten weten of er thuis meegegeten/geslapen wordt.
Zo weet je wat je aan elkaar hebt en van elkaar mag/kan verwachten. De regel met haar vriend was om, om en om af te spreken. Het liefst spreekt ze iedere week thuis af en dan nog accepteert ze geen ‘nee’.
Ze vind het gezellig om mee te gaan als we weggaan en ze heeft de vrijheid om te gaan en staan waar ze wilt.
Ze wilt op zichzelf wonen omdat ze dan haar gang kan gaan met wie dan ook.
Mijn vraag was ook hoe jullie hiermee omgaan? Als dochter/zoon in het weekend thuis af wilt spreken en zelf geen privacy meer hebt, je eigen ding kunt doen?
Dus het gaat niet puur om haar vriend, maar vrienden? Of begrijp ik je nu nog steeds niet gezien jouw laatste (gequote) reactie en de reacties op jouw openingspost?
Ik zie nog steeds niet HET probleem waarbij je advies vraagt namelijk?
Als jij wil dat dochter en vriend strak het schema aanhouden ‘om en om’, dan vooral doen. Vraag me alleen af waarom je niet wat flexibeler bent als het eens een keer 2 of 3 weekenden achtereen bij jullie is? Waar heb je dan echt last van?
Waarom wil ze niet om en om naar vriend toe? Vind idd dat je wel kunt eisen dat ze om en om geen logees mee brengt of ze nu verkiest zelf thuis te blijven of zelf elders gaat logeren. Jullie hebben tenslotte recht op je eigen privacy en rust in huis.
hier iets jonger dan bij jou 17 en 16 maar die zie ik ook alleen bij het eten 's avonds.
Al ik wil dat zoon mee gaat bv naar opa of oma dan meld ik dat ruim van te voren.
Verder net als bij Nienke. Met de periode thuisonderwijs waren ze zelfs vaker bij elkaar. Ging ook prima.