Stiefzoons van 25 en 23 gaan nog steeds mee met vakantie
Beste lezers,
Fijn om mijn hart eens te luchten en vooral input te krijgen van anderen. Hopelijk verruimt het mijn blik. Mijn stiefzoons van 23 en 25 zijn nog altijd inwonend (en lijken nul aanstalten te maken hierin verandering aan te brengen) en gaan ook elk jaar nog mee met vakantie. Naar mijn idee niet omdat ze dit per de heel leuk vinden maar meer omdat het gewoon zo gaat (ze worden mi niet gestimuleerd om de wereld in te trekken en ‘jong’ te zijn). Mijn eigen zoon van 14, roept nu al dat hij nog Max 2 jaar meegaat en dat vind ik zelf ook heel logisch. Eerlijk, ik erger me heel erg aan het gedrag van mijn stiefzoons. Ze gaan mee en op een zeer consumerende manier: niks bedenken wat ze zelf kunnen doen en wij betalen alles. Met mijn man in dit niet bespreekbaar: althans, we proberen het wel maar krijgen dan ruzie. Hij vindt het super gezellig dat ze nog steeds elk jaar meegaan. Wat zie ik niet goed en hoe kan ik me hier meer bij (leren) neerleggen? Ik vind het moeilijk omdat het zo ingaat tegen mijn waarden. Dat je als jongvolwassene zelfstandig én volwassenen bent en wil zijn. Maar het gaat in dit verhaal natuurlijk niet alleen om mij… (en wat is volwassenheid?).
Hoe zouden jullie hiermee omgaan en hebben jullie ervaring hiermee?
ik hoor het super graag! Dank.
Evelien74 schreef op 01-08-2022 om 23:55:
blijft bijzonder en ook leuk te lezen, alle reacties. Ook bijzonder welke wending mijn topic bij sommigen krijgt. Ik ga niet kamperen en mijn stiefzoons en hun vader gingen niet eerder al met elkaar op vakantie op deze manier (voor ik een relatie kreeg met hun vader). Lang verhaal kort, ze gingen niet met hun vader met vakantie. Pas nu - sinds een paar jaar - gaan ze met ons mee (mijn partner en mijn zoon en ik gingen al wel met vakantie. De stiefzoons niet (vanwege een zeer ingewikkelde vechtscheiding).
(Volwassen) kinderen die met hun ouders mee op reis gaan, lijkt me leuk en fijn. Hoop dat mijn eigen zoon nog lang mee wil. Maar dat is ook niet mijn probleem. Het staat me tegen dat deze mannen zo passief zijn (doen). Dat ze niks (willen) regelen en nee gaan omdat het ‘makkelijk’ is (zeggen ze ook zelf). Ook financieel. Het zit m vooral in de - in mijn ogen - meer onvolwassen houding. en idd: mijn man vindt het super belangrijk dat ik meega met vakantie. Ik heb hierin iig dit jaar, weinig keuze (al toegezegd ook omdat ik denk dat het toch beetje erbij hoort…). Volgend jaar doe ik het misschien anders…? Dan ga ik iig ook weg alleen met mijn eigen zoon.
We gaan over ruime week.
Ik zou per direct stoppen met dingen doen, alleen maar omdat je denkt dat het erbij hoort. Je man vindt het belangrijk, ok. Maar wat vindt jij belangrijk? Waarom maak je jouw wensen en die van je eigen zoon ondergeschikt aan de zijne en die van zijn zonen?
Precies Evelien, je maakt je zelf en jouw vakantiewensen helemaal ondergeschikt aan die van je man. Hij wil natuurlijk een beetje de verloren jaren inhalen met zijn zoons en dat snap ik wel. Maar kom op: hun ontwikkeling is niet stil blijven staan en daarnaast mag hij niet van jou verwachten dat je dan van alles op je neemt terwijl de zoons niets doen en hij zelf...? Dat weet ik niet zo goed?
"Mijn stiefzoons van 23 en 25 zijn nog altijd inwonend (en lijken nul aanstalten te maken hierin verandering aan te brengen) en gaan ook elk jaar nog mee met vakantie."
En:
"Met mijn man in dit niet bespreekbaar: althans, we proberen het wel maar krijgen dan ruzie. Hij vindt het super gezellig dat ze nog steeds elk jaar meegaan."
Hoe kun je het nou vreemd vinden wat mensen vinden, of welke kant een topic opgaat als je zelf zaken achterhoudt?
"Elk jaar nog mee". Élk jaar nóg mee.
En nu na zoveel bladzijdes meedenken pas je je verhaal aan. Apart.
Max88 schreef op 02-08-2022 om 09:59:
"Mijn stiefzoons van 23 en 25 zijn nog altijd inwonend (en lijken nul aanstalten te maken hierin verandering aan te brengen) en gaan ook elk jaar nog mee met vakantie."
En:
"Met mijn man in dit niet bespreekbaar: althans, we proberen het wel maar krijgen dan ruzie. Hij vindt het super gezellig dat ze nog steeds elk jaar meegaan."
Hoe kun je het nou vreemd vinden wat mensen vinden, of welke kant een topic opgaat als je zelf zaken achterhoudt?
"Elk jaar nog mee". Élk jaar nóg mee.
En nu na zoveel bladzijdes meedenken pas je je verhaal aan. Apart.
Eh ja? Ze gaan elk jaar nog mee nu sinds een jaar of 10….? En over die scheiding is al eerder naar Vorden gekomen. En ook mét meer informatie is het zo dat is er veel wordt geïnterpreteerd dus niet alles vermelden, is niet ‘achterhouden’ maar soms een keuze. Ook nu zou het beeld kunnen zijn dat het om een enkele keer gaat dat ze meegaan. Of dat mijn man nog heel veel moet of wil inhalen. Daar is veel ruimte voor (ook in het verleden). De houding van deze jongens, stoort me echter wel. Het staat m.i. een autonome ontwikkeling in de weg.
Pistache schreef op 02-08-2022 om 09:40:
[..]
Ik zou per direct stoppen met dingen doen, alleen maar omdat je denkt dat het erbij hoort. Je man vindt het belangrijk, ok. Maar wat vindt jij belangrijk? Waarom maak je jouw wensen en die van je eigen zoon ondergeschikt aan de zijne en die van zijn zonen?
Weet ik niet zo goed, weet ook niet of ik dat doe. Vind de balans vinden in dit verhaal, kennelijk lastig…
Evelien74 schreef op 02-08-2022 om 11:00:
[..]
Weet ik niet zo goed, weet ook niet of ik dat doe. Vind de balans vinden in dit verhaal, kennelijk lastig…
Na 23 pagina's vol tips en suggesties ben je tot de conclusie gekomen dat je dit jaar nog niks gaat veranderen omdat je geen keus hebt maar misschien volgend jaar. Dat is eigenlijk ook best passief.
Moxxie schreef op 02-08-2022 om 11:05:
[..]
Na 23 pagina's vol tips en suggesties ben je tot de conclusie gekomen dat je dit jaar nog niks gaat veranderen omdat je geen keus hebt maar misschien volgend jaar. Dat is eigenlijk ook best passief.
Hahaha
Goeie! Maar zelf vind ik het meevallen. Ik heb een gesierd gehad met mijn man en de stiefzoons over hoe we de vakantie gaan invullen. En volgend jaar doe ik het wellicht anders…. Maar nu wil ik er wel voor gaan en ook zelf onderzoek ik waar mijn ergernis voor staat. Vandaar dat ik niet niks heb aan jullie tips. Maar niet aan alle 😉
Evelien74 schreef op 02-08-2022 om 11:10:
[..]
Hahaha
Goeie! Maar zelf vind ik het meevallen. Ik heb een gesprek gehad met mijn man en de stiefzoons over hoe we de vakantie gaan invullen. En volgend jaar doe ik het wellicht anders…. Maar nu wil ik er wel voor gaan en ook zelf onderzoek ik waar mijn ergernis voor staat. Vandaar dat ik niet niks heb aan jullie tips (sommigen zijn heel goed en bruikbaar!). Maar niet aan alle 😉
"De houding van deze jongens, stoort me echter wel. Het staat m.i. een autonome ontwikkeling in de weg."
Maar het zijn niet jouw kinderen. Je kunt er van alles van vinden, maar ik denk dat de aanpassing aan jouw kant ligt.
Als ik de hele bups hier heb ( niet alleen eigen kroost, maar aanhang, kleinkind enz) en stel ik kook, dan zeg ik erna: jongens, grote afwas, een paar extra handen graag. Vervolgens delegeer ik: jij speelgoed opruimen, jij afwassen, jij droogt, jij ruimt op en jij zet koffie. Ruilen mag maar het moet wel nu. En dan laat ik ook m'n eigen handen wapperen, maar ik ga het niet alleen doen. Kijk ergeren is 1 ding, maar misschien moet je je iets resoluter opstellen. Geen ruimte voor onderhandeling. Dat kan met een lach trouwens
Max88 schreef op 02-08-2022 om 11:17:
"De houding van deze jongens, stoort me echter wel. Het staat m.i. een autonome ontwikkeling in de weg."
Maar het zijn niet jouw kinderen. Je kunt er van alles van vinden, maar ik denk dat de aanpassing aan jouw kant ligt.
Als ik de hele bups hier heb ( niet alleen eigen kroost, maar aanhang, kleinkind enz) en stel ik kook, dan zeg ik erna: jongens, grote afwas, een paar extra handen graag. Vervolgens delegeer ik: jij speelgoed opruimen, jij afwassen, jij droogt, jij ruimt op en jij zet koffie. Ruilen mag maar het moet wel nu. En dan laat ik ook m'n eigen handen wapperen, maar ik ga het niet alleen doen. Kijk ergeren is 1 ding, maar misschien moet je je iets resoluter opstellen. Geen ruimte voor onderhandeling. Dat kan met een lach trouwens
En als jouw partner dat dat geen leuke houding vindt? Niet vindt dat kinderen / jongeren moeten helpen? Wat doe je dan - als het niet je eigen kinderen zijn?
Evelien74 schreef op 02-08-2022 om 11:19:
[..]
En als jouw partner dat dat geen leuke houding vindt? Niet vindt dat kinderen / jongeren moeten helpen? Wat doe je dan - als het niet je eigen kinderen zijn?
Mijn man laat het mij niet alleen doen overigens hij doet zelf ook heel veel.
Evelien74 schreef op 02-08-2022 om 11:19:
[..]
En als jouw partner dat dat geen leuke houding vindt? Niet vindt dat kinderen / jongeren moeten helpen? Wat doe je dan - als het niet je eigen kinderen zijn?
Dan mag partner het overnemen. Het is voor iedereen vakantie en allemaal helpen dan is het zo klaar. Ik zou daar ook naar mijn partner zo instaan, ben zijn moeder niet en ben ook niet de moeder van de kinderen. Niet helpen dan ben ik er snel klaar mee. Dat mag je best laten merken. Het is niet zo dat jij geen stem hebt omdat je niet samenwoont.
Het hoeft van mij niet bij elke futiliteit, maar tenminste bij de maaltijden.
Evelien74 schreef op 02-08-2022 om 11:10:
[..]
Hahaha
Goeie! Maar zelf vind ik het meevallen. Ik heb een gesierd gehad met mijn man en de stiefzoons over hoe we de vakantie gaan invullen. En volgend jaar doe ik het wellicht anders…. Maar nu wil ik er wel voor gaan en ook zelf onderzoek ik waar mijn ergernis voor staat. Vandaar dat ik niet niks heb aan jullie tips. Maar niet aan alle 😉
Ik zou je eigen plan trekken tijdens de vakantie. Kijk naar leuke uitstapjes in de buurt voor je zoon en ga zeker een paar keer een volledige dag samen op stap, inclusief etentje.
Voor de rest zou ik vooral voor je zoon en jezelf zorgen en je man de zorg op zich laten nemen voor zijn zonen. Zie het als gescheiden verantwoordelijkheden en hou je daaraan.
Pistache schreef op 02-08-2022 om 11:27:
[..]
Ik zou je eigen plan trekken tijdens de vakantie. Kijk naar leuke uitstapjes in de buurt voor je zoon en ga zeker een paar keer een volledige dag samen op stap, inclusief etentje.
Voor de rest zou ik vooral voor je zoon en jezelf zorgen en je man de zorg op zich laten nemen voor zijn zonen. Zie het als gescheiden verantwoordelijkheden en hou je daaraan.
Dank! Zo ga ik het ook inrichten.
Evelien74 schreef op 02-08-2022 om 11:19:
[..]
En als jouw partner dat dat geen leuke houding vindt? Niet vindt dat kinderen / jongeren moeten helpen? Wat doe je dan - als het niet je eigen kinderen zijn?
Als je man vindt dat zoons niet hoeven te helpen en het gaat al een jaar of tien zo, dan is dat zo. Het zijn , zijn kinderen dus niet mee bemoeien. Wil niet zeggen dat jij alles moet doen, laat je man de klusjes dan opknappen.