Ergeren aan kinderen, een nieuwe hobby voor ouderen?
Ik las in een ander draadje dat mensen geluidsoverlast ervoeren van een basisschool, dat kinderen in de loop van de jaren steeds meer zijn gaan schreeuwen.
Gisteren was ik met mijn jongste naar de bibliotheek, waar het een gezellige drukke boel was. Vanwege kinderboekenweek was er een activiteit georganiseerd voor de onderbouw van de basisschool. Voorlezen, knutselen, muziek.
Toen wij in de rij stonden om de boeken te laten scannen kwamen we bekenden tegen en stonden daar even mee te praten, vanwege de drukte iets harder dan fluistertoon. Begint er een bejaarde tegen ons te zeuren, dat het toch eigenlijk niet kan, zoveel drukte in de bieb met muziek en alles en mensen die dan ook nog hard gaan praten, en een huilend kind! In de bibliotheek hoort het stil en rustig te zijn!
Het lijkt wel een nieuwe hobby voor bejaarden: Je ergeren aan kinderen!
Even een greep uit de confrontaties van de afgelopen twee jaar:
- De bejaarden gaan op woensdagmiddag naar de bieb waar vanwege kinderboekenweek activiteiten zijn en gaan zich dan luidkeels lopen ergeren aan de kinderen.
- Onze kapper heeft 1 keer in de zes weken kindermiddag, met limonade en iets lekkers voor de kinderen en leuk voor ouders, korting op de prijs van het knippen. Vooraf aangekondigd en ook een groot bord bij de deur. Bejaarde komt binnen en wil per se geknipt worden, kapster zegt dat het kindermiddag is en dus druk en soms gehuil. Bejaarde gaat toch door, en zit zich vervolgens luidkeels te irriteren aan de huilende peuters.
- Jongste van mijn vriendin werd gedoopt in een PKN kerk, dus tijdens een reguliere viering. De bejaarde die bij ons in de bank schoof, vond dat al die kinderen maar gauw naar de "kinderkerk" bijeenkomst moesten gaan, want met deze drukte kwam zij niet toe aan haar bezinningsmoment.
- Nieuwe bewoner van een huis naast de school, die vervolgens iedere ouder op hoge poten komt vertellen dat het halen en brengen zoveel overlast veroorzaakt. Koop dan geen huis naast een school denk ik dan.
Natuurlijk ergert iedereen zich wel eens aan kinderen en zal dat, al dan niet bewust, uitspreken. Ook ik maak mij er schuldig aan als kinderen voor de locatie waar ik mij bevind te veel herrie maken, dan stoort mij dat en als het echt veel te gek is dan zeg ik er wat van. Ook erger ik mij wel eens aan bejaarden die vanwege afnemend gehoor te hard praten in een concertzaal, maar ik zal ze daar nooit op aanspreken.
Wat vinden jullie: Heeft een bejaarde die zich willens en wetens in een kinderevenement begeeft, recht om te klagen over de overlast die kinderen veroorzaken?
niets nieuws
Ik kan me uit mijn eigen kindertijd herinneren dat er toen ook al volop geklaagd werd over die jeugd van tegenwoordig. Bij mijn kleuterschooltje was een man die altijd boos tegen het raam tikte en met zijn wandelstok dreigde als het speelkwartier was.
Ik ben al in de vijftig, dus het is niet recent 
Die klagende volwassene in de kerk zou eens moeten worden gewezen op de uitspraak van Jezus zelf (ik heb het even opgezocht, het is Lucas 18): "De mensen probeerden ook kleine kinderen bij hem te brengen om ze door hem te laten aanraken. Toen de leerlingen dat zagen, berispten ze hen. Maar Jezus riep de kinderen bij zich en zei: ‘Laat ze bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan!"
niets nieuws inderdaad
Ik ken het ook wel uit mijn jeugd, de man die altijd kwam schreeuwen en tieren als we een bal tegen zijn hekje gooiden.
Wat mij de laatste tijd opvalt, is dat ouderen zich begeven in een kinder evenement en zich dan ergeren aan de aanwezige kinderen.
Die activiteit in de bieb was echt voor kinderen en de medewerkers van de bibliotheek hadden muziek aangezet en zaten ieder half uur voor te lezen, dan kan je als oudere toch niet gaan afdwingen dat het rustiger moet, omdat jij last hebt van die kindergeluiden?
maar half a twin
Waarom zou jij je zo ergeren aan die bejaarden? Je kunt er toch ook gewoon je schouders over ophalen?
verzuren
Wat mij opvalt aan de ouderen om mij heen is dat ze zo zeuren. Teveel tijd over ofzo. Over kinderen, over buitenlanders, over dat alles zo duur is tegenwoordig, over vallende blaadjes, over van alles eigenlijk.
Sommige zijn echt aan het verzuren en dat is wel jammer. Maar misschien komt dat wel, omdat hun wereld kleiner wordt.
Dendy
Maar dan zou het niet anders zijn als vroeger toch? Ik denk dat de samenleving ook wel veranderd. Vroeger was het niet zo gezellig in de bieb en waren er geen aparte kinderdagen bij de kapper (ook maar gewoon reclame en er voor zorgen dat ze elke zes weken terugkomen, ik zou er juist niet naar toe gaan met mijn kind).
jakkes....
Ik kwam 3 Marokkanen tegen, die hadden iets gestolen...wat zijn al die Marokkanen toch crimineel!
later
Ik ben wel heel benieuwd of jij je later ook weer aan kinderen gaat ergeren. Helaas blijft dit draadje niet zo lang bestaan 
Kinderen kunnen ook heel druk en aanwezig zijn en als je zelf niet meer in de kinderen zit kan dit best wat minder schattig zijn. Inleven in andere mensen dan jezelf/ doelgroep is ook een kunst, zowel voor de bejaarden als de 'ouders'.
Die ergernis komt idd m.i. wel door een kleinere wereld. Mijn moeder ging zich ook aan de haan van de buren, de kinderen op het plein en de biobakken die op de verkeerde plek ergeren toen zij ziek thuis zat.
Hé... ik voel me aangesproken!)
Ik hoop niet dat je mij (anoniem) voor 'oudere' uitmaakt?) Ik heb dan wel volwassen kinderen, maar de kindertijd is nog niet zo weggezakt in een stoffig alzheimerverleden dat ik dáárdoor meer irritatie heb van kinderlawaai.
Mijn man en ik waren gister in La Place in V&D. We wachtten binnen op het moment dat de 8 Oktober optocht zou beginnen, omdat het buiten niet zulk gezellig weer was. Dat hadden meer mensen blijkbaar besloten, dus het was druk. Dat het met drukte meer rumoer oplevert is ontzettend begrijpelijk. Spelende kinderen die je hoort... ook begrijpelijk. Maar dat ouders kinderen niet corrigeren als spelen uitmondt in trommelvliestergend lawaai, dat irriteert mij dan wel. Daardoor bespraken mijn man en ik de aangehaalde opmerking die ik op OO had gezet. Ons gevoel is toch dat ouders (even gemiddeld genomen, er zijn echt nog wel ouders die het doen) vroeger meer hamerden op 'denk om een ander', dan tegenwoordig. In het kader van 'hun ontwikkeling wordt geschaad als ze zich niet mogen uiten' wordt naar ons gevoel meer lawaai toegestaan. Zowel op het schoolplein als door ouders. Dat is al een poosje gaande, dus zijn er nu denk ik ook ouders die de knop 'denk om je omgeving' niet van hun ouders hebben meegekregen en school geeft kinderen daar ook alle ruimte in. Hoe kun je corrigeren als je zelf niet door hebt dat je met je kind een storende situatie creëert?
Ik vind zelf dat mijn ouders wat te ver gingen met hun 'denk om de buren'. Ik durfde daardoor amper hardop te zingen. Mijn vader bonsde al op de deur als muziek onder de deur uitkwam (en dus niet persé op straat).
En voor wie mijn reactie zeurend vindt: ik meen oprecht dat ik ontzettend bereid ben kinderlawaai normaal te vinden. Dus als het mij gaat storen, zie ik dat toch een beetje als signaal dat er inderdaad iets aan de hand is.
Wat de bibliotheek betreft: vroeger was de bibliotheek een plaats waar je hoorde te fluisteren. Dat hoeft allang niet meer, maar ik kan me wel voorstellen dat vooral oudere mensen het storend vinden als kinderen in de biek net zo luid aanwezig zijn als in een speeltuin. Maar als een bibliotheek, een kapper, een... weet ik wat een kinderevenementje heeft georganiseerd, dan heeft een oudere zich daar naar te schikken. (Bejaarde wordt niet meer gehanteerd)
Jippox
Ik erger mij er aan, omdat ik of soms zelfs ijn kinderen worden aangesproken op hun "ongewenste" aanwezigheid/luidruchtigheid. Zelfs op een activiteit die speciaal voor kinderen is georganiseerd. Die oudere mocht ook naar de bieb, die was gewoon toegangelijk, maar moet er dan volgens mij rekening mee houden dat er kinderen zijn. Dat de kinderen in dit geval niet stil hoefden te zijn lijkt mij duidelijk.
Kaaskopje
Wij zijn het een soort van eens, dat kinderen zich aanpassen op grote mensen activiteiten en dat ouderen zich aanpassen als ze verzeild raken op kinderactiviteiten.
Tolerantie
Voordat ik kinderen had kon ik minder goed tegen kinderlawaai. Goeie kans dat mijn intolerantie terugkeert als ze weer de deur uit zijn.
haha Ad
Mijn tolerantie beperkt zich nu al tot mijn eigen kinderen
En half a twin: als jij -als bejaarde- als vast uitje iedere woensdag naar de bieb gaat en opeens blijkt er een kinderactiviteit met veel lawaai te zijn, dan kan ik mij helemaal voorstellen dat je je daar aan ergert. Die activiteit is vast aangekondigd, maar buiten de doelgroep (kinderen en/of ouders van kinderen) vallend, kan dat je maar zo ontgaan zijn.
Kom op, een beetje begrip voor de oudere medemens!
Als ik straks tot de ouderen hoor
Weet ik een paar dingen zeker:
De bibliotheek bezoek ik niet op woensdag middag, want dan zijn er veel kinderen die al of niet meer lawaai maken. Ga ik niet op woensdag naar de kapper, want actiedag of niet, ik loop de kans veel kinderen tegen te komen die nog huilen ook. Plan ik mijn uitstapje naar het rijksmuseum niet in een herfst-of andere vakantie, allemaal om te voorkomen dat ik mij ga irriteren aan gillende kinderen.
Een beetje begrip voor de oudere medemens heb ik zeker, ben ook best hulpvaardig, heb een oudere hier uit de buurt op vaste tijden geholpen met boodschappen naar beider tevredenheid.
Krijg alleen vreselijk de kriebels als ouderen zo zeuren op kinderactiviteiten, waar ze niet hoeven te verschijnen.
Of juist wel Half a twin
Ga je uit je doodstille levenloze bejaardenflatje juist gezellig op woensdagmiddag naar de bieb om even te genieten van die ongeremde buitelende levenslust van de kinderen.
AnneJ
Zou kunnen maar dan klaag ik niet tegen personeel, ouders, of kinderen.
ook kindervrijen
Kinderherrie kan best irritant zijn en ik denk dat een ieders tolerantiegrens weleens overschreden wordt, zelfs die van ouders en hun eigen grut.
Maar ook van sommige kindervrije volwassenen of kinderhaters.
"6. Anyone who hates children and animals can't be all bad."
Net zoals die bejaarden die op zaterdagochtend boodschappen doen
Kijk, daar kan ik me als doordeweeks hardwerkende moeder van 2 kinderen weer vreselijk aan ergeren: die bejaarden die op zaterdagochtend met hun rollator de toch al overvolle Appie onveilig maken.
Nee, zonder gekheid, ik denk dat zoals altijd 'geven en nemen' erbij hoort. Kan me verplaatsen in de oudere die zich overvallen voelt door een horde kinderen in de bieb (maar inderdaad: woensdagmiddag is sowieso niet het handigste moment voor zoiets als je van rust houdt) en ik kan me ook verbazen (ergeren doe ik me niet) als ik kinderen soms hoor gillen en schreeuwen of de wereld vergaat, zonder dat de ouders daar iets van zeggen. Mijn kinderen krijgen van mij ook te horen dat ze rekening dienen te houden met een ander. Dat hoort er nou eenmaal bij in een vol land als Nederland. En als iedereen dat zou doen, zou er bijna niemand last hebben van een ander, toch?
Ik zeg altijd maar zo: als je echt geen overlast van anderen wil, moet je in een hutje op de hei gaan wonen.
biek
= bieb
Woensdagmiddag
Ik ben het er mee eens dat je op woensdagmiddag kunt verwachten dat er dan een kinderpiek in de bibliotheek is. Dom dus als je uitgerekend dan je boeken gaat ruilen als snel geïrriteerde oudere.
En zaterdagochtend in Appie... je kunt mensen niet verbieden hun boodschappen tijdens het weekend te doen. Wat mij wel eens stoort, als ik dan toch even eerlijk ben, dat is dat ouderen soms uitstralen 'Ik val van ellende uit elkaar, dus loop maar om me heen.' En dan stug hun koers voortzetten met de blik op oneindig. Hoe oud je ook wordt, hoe krakkemikkig je ook wordt... rekening houden met de omgeving houdt niet op vanaf een bepaalde leeftijd.
Kaaskopje
Weet je zeker, dat er "vroeger" minder kinderherrie was. Zeg, in de tijd dat jouw kinderen die leeftijd hadden. En dat het niet zo is dat je tolerantieniveau lager is geworden, waardoor je nu het idee hebt dat er veel meer herrie is?
Ik weet het niet hoor, of er meer herrie is of dat je er nu slecht tegen kan, maar het zo moeilijk te vergelijken...
Beetje geduld Kaaskopje
Het is ook een goed leermoment voor kinderen om rekening te houden met een oudere die niet zo wendbaar en snel is. Hoe meer je ouderen en kinderen uit elkaar gaat houden hoe minder begrip er komt voor elkaar.
Kinderen en ouderen samen boodschappen laten doen is ook een goed idee. Iets aanreiken voor een oudere waar die niet bij kan.
Ook op zaterdagochtend.
Je ergeren is een karakterfout.
Rekening houden met
Als ik met mijn kinderen naar het jubileum concert van het koor van mijn ouders ga leer ik mijn kinderen dat aanpassen vereist is. Een kerkkoor dat Latijnse gezangen zingt is op leeftijd, publiek dat dat waardeert is op leeftijd, dus wij passen ons aan.
Andersom hoop ik ook dat ouderen zich aanpassen of in ieder geval onthouden van commentaar op een kinder activiteit.
Guilty as sin...
Ad Hombre, ik had altijd een goed ontwikkeld kinderlawaaitolerantie (of het moest echt heel extreem zijn), maar naarmate die van mij ouder werden brokkelde ook die tolerantie geleidelijk af. Ik ontdekte het toen ik bij een schoolplein op een kind zat te wachten dat daar een sportles had. Buiten speelde de BSO en daar zaten twee enorme schetters bij. De één ging als een repeterende misthoorn continu zijn meester achterna met de volumeknop op standje fase rood. Echt té-nen-krom-mend! De ander was een klein meisje dat bij elke neiging tot tegenslag haar schetter open trok en een cirkelzaag nadeed.
Vroeger kon ik me er voor afsluiten, nu ging het onder mijn huid zitten, merkte ik. Toen ik dat ontdekte kon ik het wel weer relativeren gelukkig
En afgelopen zomer opnieuw. Eén van de achterburen had een kind met een kop erop. En uit die kop kwam geluid. Elk mens heeft wel eens een offday, dit kind had het dus die dag. En ik merkte opnieuw dat ik me er aan stoorde. Gelukkig kon ik ook dat relativeren.
Denk dat dat belangrijk is: relativeren. Kinderen kunnen nou eenmaal schetteren. En ja, er zijn kinderen die overmatig schetteren. En ja, dan is het vervelend als je naast school woont, want elke schol heeft wel een schettertje.
Maar miepen omdat er kinderactiviteiten zijn op woensdagmiddag in de bieb... Nee.
Begrijpelijk
Ik snap best dat ouderen zich sneller ergeren aan van alles en nog wat dan jongere mensen. Oudere mensen horen slechter, zien slechter en hun reactievermogen is afgenomen. Ze zien de dingen wat later aankomen en schrikken sneller, zullen daardoor ook negatiever reageren. En vanwege geestelijke en lichamelijke achteruitgang kost het dagelijkse leven ze al zoveel energie dat ze weinig flexibiliteit op kunnen brengen voor de wereld om zich heen. Ik weet nu al dat ik precies zo word.
skik
Kaaskopje - vervolg
Wat ik nog bij m'n vorige reactie wilde zetten, maar straal vergeten ben: zou het dus kunnen zijn dat het *lijkt* alsof er meer herrie gemaakt wordt doordat je het minder goed kan hebben. (En je je er dus ook niet van bewust bent dat je er minder goed tegen kan)
Waar zouden jullie willen wonen als je 80 bent?
Het lijkt mij leuk om uitzicht te hebben op druk vaarwater of een sportterrein. Kan ik mooi vanaf mijn balkonnetje met een kopje thee kijken naar de wedstrijden in het weekend. Zet mij alsjeblieft niet in een stille buurt waar niets gebeurd maar ik hoef ook weer niet uitkijk te hebben op een schoolplein. Ik denk dat ik dan toch wel snel knettergek ga worden.
skik (ot)
Mag ik vast een plaatsje naast je op het bankje voor het tehuis reserveren, zodat we samen lekker kunnen mopperen op die jeugd van tegenwoordig? Ik verheug me er nu al op
Ik herken het niet
Het tegendeel zelfs.
je ziet het pas als je het door hebt
Ik moet altijd wel lachen om dit soort draadjes. Het begint al als ik 'tegenwoordig' lees. Vaak wordt het opgevolgd door een soort van (soms collectieve) verontwaardiging over hoe het 'tegenwoordig' gaat. Op basis van een of enkele gebeurtenissen worden conclusies getrokken en mensen in hokjes gestopt. Ik vind het eigenlijk wel lollig, dit soort draadjes.
Ik denk dat het komt omdat je het pas ziet als je het door hebt. Vroeger waren er natuurlijk ook zure bejaarden, maar het viel je niet op. Maar als de zure bejaarde 'van tegenwoordig' loopt te mopperen op onze prinsjes en prinsesjes, ja, dan merken we het. En raken we verontwaardigd en roepen we dat die oudjes maar op maandagochtend naar de bieb moeten gaan. Tja, en als je het eenmaal door hebt dat er zure bejaarden bestaan... dan zie je ze overal. Da's een leuke eigenschap van ons brein: selectief waarnemen.
(waar zure bejaarde staat kan ook dronkaard staan, of drugsverslaafde, hangjongere, zeurende buurvrouw, mensen met een e-bike, jongens met een opgevoerde brommer....
hele wereld opvoeden
Half a twin, volgens mij sla je een beetje door. Je bent de opvoeder van je kinderen maar volgens mij wil je de hele wereld opvoeden.
Lijkt me onbegonnen werk en je verzuurt er van. Daar word je niet mooier op.
Dus ziet en verwondert! En weet dat wat je ziet niet altijd klopt: die pinnige bejaarde bv kan net haar zoon hebben begraven de vorige week en daarom zo uit haar slof schieten. En al die vooroordelen die jij hebt over die mensen hebben ze lekker ook over jou!
