Ergeren aan kinderen, een nieuwe hobby voor ouderen?

Kwestie van gewenning

Ooit was ik een jonge moeder met vier kinderen. Dat zal vast rumoerig zijn geweest, maar ik groeide er langzamerhand in. Net als in de vriendjes en vriendinnetjes die kwamen spelen - en in het gegeven dat geregeld het halve huis verbouwd werd en er altijd kruimels en spetters waren.

Nu zijn we al een aantal jaren samen, alle kinderen uitgevlogen, de laatste (rustig persoontje) ruim twee jaar geleden. Dan is het eerst onaangenaam rustig en overzichtelijk, maar na een tijdje ging ik daar zeer van genieten in die rust valt alle rumoer meer op - van buurkinderen bijvoorbeeld, en dan denk ik begripvol aan mijn eigen leven van 10-20 jaar geleden.

We hebben twee kleinkinderen van 3 en 4 ( derde op komst) die nu en dan een weekend komen logeren omdat hun ouders hun samen-tijd nauwkeurig bewaken. Natuurlijk heel lieve kinders hè, ze gaan s avonds meteen slapen ( en worden inmiddels pas om half zeven wakker ipv half zes) maar ik moet er echt aan wennen dat dan vanaf minuut 1 de mondjes vol verhalen en vragen zijn, en dat de woonkamer verbouwd wordt om niet te spreken van alle kruimels en vlekken, hahaha.

Half a twin

Bij een doopviering is het enige kabaal doorgaans van de dopeling. Kinderen zijn stil. Maar ik merk dat men zich steeds meer aan gaat passen naar de kinderen toe in plaats van dat de kinderen zich moeten aanpassen. Daar krijgen ze niks van hoor.

Mensen veranderen zelf

En dan verandert hun perspectief mee. Zou dat het niet zijn dan met altijd roept dat "tegenwoordig" de kinderen zo slecht zijn opgevoed?
In mijn jeugd riepen ze dat ook.
En nu roepen best veel generatie genoten dat. En mijn ouders vinden ook al tegenwoordig dat mensen hun kinderen niet meer opvoeden. Behalve ik dan want ik doe het prima (haha hun eigen kind wel).
Maar de buurtkinderen zijn echte monsters.

Ik betreur wel dat mijn ouders zo verzuurd zijn, want dat zijn ze zeker. Ik durf met mijn vader niet over politiek te beginnen want dat is al meerdere keren uit de hand gelopen (loopt hij vloekend weg, omdat zijn mening niet de mijne is).
Hij is stiknijdig dat alle ouderen zo in de kou staan, terwijl mijn ouders het prima voor elkaar hebben. Huis afbetaald, boot in de haven, mooie spullen en kleding; echt geld zat.
Maar nooit tevreden dus.

lawaaierige kinderen

Tja, ik weet niet. Er zijn in onze omgeving wel een aantal kinderen die flink veel lawaai produceren -bijna schreeuwend praten vooral- en dat vind ik zeer vervelend. Er is er eentje die heeft er een handje van om recht in je gezicht om aandacht te vragen met een volume waarmee ook wel de andere kant van een gymzaal berijkt wordt. Dat begint dan standaard met 'WEETJE, IK...' nu is het kind weliswaar nog maar 5, maar man..... Sommige dingen zijn ook heel herkenbaar: vrienden van ons wachten ook heel lang voor ze hun kinderen corrigeren...maar misschien zijn ze ook wel een beetje doof, want de tv staat bij hen ook heel hard aan En onze kinderen vinden zelfs dat zij teveel lawaai hebben en die zijn toch niet oud

Aan de andere kant, klagen over de jeugd is van alle tijden inderdaad. Verder wonen wij in een kinderrijke buurt en we hebben over het algemeen heel weinig geluidsoverlast van kinderen. Het zijn volgens mij echt individuele gevallen. En vroeger waren de klassen echt niet kleiner (heb altijd in een klas van rond de 30 leerlingen gezeten) en mijn ouders zaten op een dorpsschooltje met 40 kinderen in de klas. Dan had het hele schooltje maar 80 kinderen die verdeeld werden over 2 groepen.

ergeren aan ouderen, een nieuwe hobby voor ouders van ???

Ik las in een ander draadje dat ouderen in de loop van de jaren steeds assertiever zijn geworden.
Gisteren was ik met mijn buurvrouw naar de bibliotheek. Bleek het kinderboekenweek te zijn! Ja weten wij veel, bij ons op het prikbord in onze serviceflat gaan ze daar heus geen reclame voor maken.Een drukte daar, niet te geloven. En door mijn gehoorapparaten komt elke geluidje op dezelfde sterkte binnen, dus een kakofonie van stemmen bereikte mijn oor. Ik probeerde met de buurvrouw te communiceren, maar kon niet eens verstaan wat ze mij antwoorde door al dat lawaai. Uiteindelijk liep ze mee naar de rij om gauw onze boeken mee te nemen en weg te gaan.
Toen wij in de rij stonden om de boeken te laten scannen stonden daar ouders ook nog erg lang te praten, te lang voor de buurvrouw die met haar heup zo lang niet kan staan. En omdat ze op zo'n luide toon hun gesprek voerden kon ik ook nog steeds niet met de buurvrouw praten. De buurvrouw begon tegen 1 van die kletsende mensen uit te leggen dat wij deze drukte niet meer aan kunnen, maar die leek het niet te begrijpen, in ieder geval liet ze ons niet voorgaan en haalde ze ook geen stoel voor de buurvrouw. We waren opgelucht dat we buiten stonden zeg!
Ik had het laatst ook al bij de kapper, daar was het ook al zo'n enorme drukte. Maar ja ik moest wel die middag ernaar toe omdat ik 's avonds een visite had en er fatsoenlijk uit wilde zien. En ja mijn armen omhoog doen om die haren van me in een normaal model te krijgen. Dat houd ik echt niet meer vol. De enige die ik dat toevertrouw is mijn kapper die ik al jaren heb. Ik had ook eigenlijk 's morgens moeten gaan, maar dat kon niet omdat ze die ochtend zouden komen om mijn indicatie bij te stellen.
Het verbaasd me ook eigenlijk dat alle woensdagmiddagen opeens de hele wereld en middenstand ingesteld moet zijn op kinderen. En alles daarom moet draaien. Waarom eigenlijk??? En moet dat dan ook op zaterdag en zondag zodadelijk? Of in kindervakanties? Ik weet niet eens wanneer die vakanties precies zijn. Dat soort dingen houd ik niet meer bij hoor. Ik ben al blij dat ik mijn dagelijkse dingen rond krijg en nog weet wanneer ik wat moet doen. En nu met die bezuinigingen wordt het er ook allemaal niet makkelijker op.
Ingewikkeld is het geworden hoor tegenwoordig. Kunnen we niet wat aardiger zijn voor elkaar en gewoon wat meer rekening houden met elkaar?
En vooral wat minder zeuren en mopperen.
groeten de oma van albana

oma van albana

Sorry hoor maar op woensdagmiddag je afvragen waarom de hele wereld bezig moet zijn met kinderen begrijp ik niet. Woensdagmiddag zijn kinderen altijd vrij. Je kan de hele week naar de kapper en de bieb, dan moet je niet op woensdagmiddag gaan, dat heeft niets met kinderboekenweek te maken want hier is elke woensdagmiddag iets te doen voor kinderen. Naar de kapper 's middags is dus ook niet handig en als je dat op die leeftijd nog niet door hebt dan is dat maar jammer. Vakanties: ja lastig maar ergens eind oktober kun je die verwachten, rond de kerst en eind februari en eind april/mei. Dat is al jaren zo.

De ouderen onder ons

Lang geleden leerde ik als kind dat ik een volwassene op leeftijd met u aansprak/aanschreef, dat doe ik nog altijd als uiting van respect.

Mijn opa's en oma's woonden in een bejaardentehuis. Intern was een kapper, opticiën, bibliotheek en een winkeltje. De meeste bejaardenhuizen waren uitgerust met brede gangen en een armleuning. Zo werd de kans op vallen en een heup breken verkleint. De bewoners hadden het best goed, volgens mijn oma.

Maar steeds meer ouderen worden gedwongen langer thuis te wonen. Ze zijn zodoende meer in het straatbeeld. Ze gaan met een rollator over straat en zijn alert voor omhoogstekende tegels en straatstenen. Door de medische vooruitgang worden de mensen ook ouder, ze nemen zodoende in aantal toe terwijl het aanbod zorg en aanleunwoningen/ bejaardentehuizen afneemt.

Ik schrik van de hardheid en het je en jouwen.

Ps. kinderen die op de woensdagen naar de kapper gaan terwijl ze ook een sporttraining of andere bezigheden hebben, gaan alleen om dat het dan goedkoper is.

Albana

Ik snap je bedoeling, maar als iemand woensdagmiddag naar bibliotheek gaat of naar de kapper vanwege een visite, dan vind ik wel dat ze moet accepteren dat het druk ís. Geven en nemen. En anders een thuiskapper zoeken. Ze kan ook voor een kapsel kiezen wat niet bewerkelijk is.
En als je niet hoeft te werken is er de mogelijkheid om op vrijdagmiddag de weekendboodschappen te doen. Waarom moet je dan persé op zaterdag als je wéét dat half werkend en schoolkind-hebbend Nederland de gelegenheid heeft om te winkelen. Het is dus een keuze om juist op zaterdag of woensdagmiddag te gaan, die ouderen niet hoeven te maken.

Zomaar een stoel halen voor iemand... ik zou het niet doen. Iemand van 30 kan ook behoefte hebben aan een stoel. Je kunt niet aan iemands neus zien dat er lichamelijke ongemakken zijn. De vrouw die jij neerzet had het ook voor de buurvrouw kunnen doen. Of het op zijn minst voor haar kunnen regelen. Praten is niet het doel van het bezoek aan de bibliotheek. Vervelend dat het zo'n lawaai is, maar dan moet het biebuitje inderdaad maar ingekort worden tot boeken halen en wegwezen om daarna gezellig thuis een bakkie samen te doen en daarbij bij te kletsen. Dat is voor een mens van 15 tot 60 niet anders.

Oudere mensen zijn niet bij voorbaat stumpers die ontzien moeten worden. Zoals ik al zei kan iedereen iets mankeren, dat is niet voorbehouden aan ouderen. Ik kan me soms best ergeren aan ouderen die hun ouderdom gebruiken om van alles op af te schuiven.

Flanagan

Over het je en jouwen verbaas ik me ook wel eens. Aan een kant wil ik het 'lief' vinden. Het klinkt als ons kent ons, gezellig bedoeld dus. Maar je bént niet ons met ons met een ander als je elkaar niet kent. Ik betrap mijn dochter er ook op om eerlijk te zijn. Wij zijn thuis niet zo formeel, maar ik had wel verwacht dat ze ouderen met u zou aanspreken in het openbaar. Ik ben klaar met opvoeden, dus ik corrigeer dat gedrag niet meer. Wat mij betreft zegt een oude dame plompverloren dat ze het niet op prijs stelt.

Flanagan kapper

Dat is een aanname van jou dat het om korting zou gaan. Ik wist niet eens dat kinderen op woensdag korting krijgen, kun je nagaan Ik weet wel dat kappers een kindertarief kunnen hebben.

Flanagan

Op een forum is iedereen voor mij je/jou ik weet normaal geen leeftijden en ik ga daar geen onderscheid in maken. IRL vousvoyeer ik ouderen tot ze zeggen dat ik mag tutoyeren, doen mijn kinderen en man ook.

Openbare ruimte

Natuurlijk moet je ook met kinderen gewoon van de openbare ruimte gebruik kunnen maken. Het is echter heel iets anders dat je die openbare ruimte ook kunt opeisen voor kinderen op een bepaald tijdstip zoals de woensdagmiddag. Ja kinderen hebben geen school op woensdagmiddag maar dat houdt niet in dat dus de openbare ruimte ook voor kinderen is. Het lijkt me veel verstandiger om kinderen te leren hoe ze in het openbaar moeten functioneren en dat je daarbij minder ruimte in kan nemen dan je thuis doet. Dus rennen en schreeuwen in de bibliotheek hoort gewoon niet.
Nou wil ik daar wel een kleine kanttekening bijplaatsen dat ik hier niet kinderen of zelfs maar ouders de 'schuld'van wil geven. Het heeft meer te maken met de instellingen zoals bibliotheken die allerlei luidruchtige activiteiten voor kinderen organiseren. Ik snap het zelf niet zo goed maar als iets organiseert voor kinderen moet dat blijkbaar altijd samen gaan met veel lawaai. Kinderen reageren daar op en worden vanzelf ook drukker.

Bibliotheken en rust

Barvaux,

In een bibliotheek hoef je niet meer muisstil te zijn als vroeger, maar herrie maken is wel het andere uiterste. Er zijn nog altijd mensen die daar willen studeren of rustig een boek/krant willen lezen. Als er kinderactiviteiten worden georganiseerd is dat prima, maar waarom moet dat met zoveel lawaai gepaard gaan? Dat kunnen ze toch ook op een rustige manier doen? Dit heeft ook te maken met rekening houden met elkaar. Kinderen kunnen dat makkelijk leren en als er ouders bij zijn kunnen die uiteraard het goede voorbeeld geven. Bijsturen heet dat. Het maakt geen donder uit dat er kinderactiviteiten op woensdagmiddagen georganiseerd worden. Volgens jou mag men dan niet klagen en daarom moet men maar op een andere dag een bezoek brengen aan de bieb. Je moet je maar aanpassen. Dat is toch kolder? Waar het om gaat is dat iedereen elke dag welkom is in de bibliotheek en dat men ook rustig daarvan gebruik kan maken. Kinderen kunnen gewoon leren om rekening houden met elkaar. Activiteiten hoeven echt niet gepaard te gaan met heel veel lawaai. Het lijkt wel alsof er gewoon geaccepteerd moet worden dat er herrie is als er kinderen zijn.

Laatst (ik weet niet meer of het op een woensdagmiddag was) kwam een vrouw klagen bij de balie in onze wijkbibliotheek. Zij wilde studeren, maar kon zich niet concentreren op haar scriptie die zij maakte op de computer omdat het zo'n lawaai was. De bibliotheekmedewerkster zei dat ze daar niets aan kon doen, want de ouders deden ook niets. Daar viel ik bijna stijl van achterover en die vrouw ook. Ik heb haar maar aangeraden om naar de Centrale Bibliotheek te gaan, daar is de jeugdafdeling op de begane grond en heb je geen last van lawaaierige kinderen.

Barvaux

Nee, dat is mij helaas niet ontgaan. Ik kom dus ook meer zelden in een bibliotheek. Ik hou van oude bibliotheken met eindeloze rijen stoffige boeken waar de bibliothecaresse al verstoord opkijkt als je iets te hard met de pagina's ritselt. Maar inderdaad tegenwoordig zijn het meer een soort buurthuizen waar hier en daar nog een boek te vinden is.

Maar dat terzijde. Mijn punt is meer dat ik zo goed begrijp waarom kinderactiviteiten altijd met veel lawaai samen gaan. Kinderen kunnen ook gewoon leren om in een openbare ruimte niet te schreeuwen en rond te rennen en veel lawaai te maken. Ik ken trouwens ook kinderen die juist als het heel druk is en er veel lawaai is het helemaal niet meer leuk vinden om deel te nemen aan activiteiten. Tijdens een knutseluurtje of voorleesuurtje of iets dergelijks hoeft het niet zo lawaaiig te zijn. Bij buitenactiviteiten is rondrennen en zo prima maar in een bibliotheek, zelfs in de moderne versie, kan het best wat rustiger, ook op woensdagmiddag.

kaaskopje/ontopic

"Ze kan ook voor een kapsel kiezen wat niet bewerkelijk is."

We willen niet allemaal een mannen-/bloempotkapsel of stekels, dat is natuurlijk iemands eigen keuze en heeft niemand iets mee te maken, net zo min als er boven bepaalde leeftijd alleen in daluren naar de kapper gegaan kan worden volgens de snelle wereld. Hoe verzint men het..

Alles kan, mensen met kinderen kunnen OOK thuis de tondeuse er overheen gooien, of laat maar lekker groeien, scheelt rrn hoop herrie als ik bij de kapper mijn verwenmomentje wil pakken.
Buiten dat houden gehandicapte mensen ook de boel regelmatig op; iets dat me werkelijk niets uitmaakt, iedereen heeft het recht ergens te zijn. Echt iedereen.

We worden allemaal oud en gebrekkig mensen, hopelijk zijn jullie dan net zo hard voor jezelf als nu tegen onze ouderen. Ik vind het allemaal zo vreselijk onvolwassen en denigrerend.

rekening houden met elkaar is echt niet zo moeilijk

En dat geld voor alle generaties. Ik heb niet eens een oma, maar om eerlijk te zijn vond ik het verhaal waar dit draadje mee begon, zo'n enorm egocentrisch klaagverhaal waarbij alles vanuit het perspectief van diegene zelf gezien wordt, dat ik dacht laat ik daar eens wat tegenoverstellen en vanuit een ander perspectief hetzelfde verhaal vertellen.
Dat was dus het verhaal van mijn oma.
Zowiezo vind ik het waanzin dat de hele wereld er maar rekening mee moet houden dat het woensdagmiddag/weekend/vakantie is en dus moet je maar thuisblijven en anders overlast accepteren van eventuele schreeuwende kinderen. Die daar w.s. zelf ook niets aan kunnen doen, maar waarvan de ouders klaarblijkelijk het normaal vinden dat ze overlast veroorzaken. En als je dan wel naar buiten gaat mag je er zeker niets van zeggen, want dan ben je een klager/zeurpiet of wat dan ook.
Kom op, het is gewoon een kwestie van je normaal gedragen in de openbare ruimte voor allemaal, dus ook voor kinderen en ook voor ouderen en zelfs voor ouders. En dan kan dat prima allemaal naast elkaar zonder dat je enorme 'last' van elkaar hoeft te hebben.
En verder vind ik het nogal bekrompen denken dat ouderen 'vrij' hebben en dus de hele dag niets te doen. De ouderen in mijn omgeving hebben hun agenda nog voller dan ik. Ze doen vrijwilligerswerk, helpen hun nog oudere buurman met de tuin, passen op kleinkinderen en ergens daartussen moet er dus naar de kapper/bieb of wat dan ook gegaan worden.
Die mensen denken er helemaal niet bij na of het woensdag of donderdag is en of de basisschoolkinderen (die maar 8 jaar duurt hoort!) nu wel of niet vrij zijn. Tenslotte is dat maar zo'n klein groepje in onze hele grote maatschappij. En hier zijn trouwens de meeste basisscholen al lang niet meer vrij op woensdagmiddag. Die hebben continurooster en zijn elke dag om half 2 vrij.
En zelf ben ik ook helemaal niet van plan om rekening te gaan lopen houden met welke dag het is en of ik dan wel of niet naar de kapper kan. Ik ga gewoon wanneer ik vrij heb en verwacht dat iedereen (jong en oud) zich normaal kan gedragen, dan hoeft er ook niet gemopperd worden.
groeten albana

Jaina

Ik vind je in je reactie naar Barvaux toe wel een beetje negatief over bibliotheken anno nu. Wat een onzin dat er nog maar weinig boeken zijn. Barvaux heeft helemaal gelijk in dat bibliotheken moeite hebben het hoofd boven water te houden en dat ze daarom aantrekkelijker moeten worden voor groepen waar de toekomst nog voor open ligt. Kinderen dus. Of die kinderen daadwerkelijk blijven lenen, moet je maar afwachten. Mijn kinderen komen er zelden voor leesboeken, hooguit voor studiegerelateerde boeken.

Dat kinderen luidruchtiger zijn dan oudere (boven de 15) mensen, dat vind ik begrijpelijk en ook acceptabel. Ik heb wel moeite met het volume waarop het allemaal lijkt te moeten gebeuren. Binnen ons gezin, ook in het gezin waar ik uit kom, waren we niet zo. Ik was ook zo'n kind die niet meedeed met het lawaai van andere kinderen. Of dat positief is, moet je je ook weer afvragen. Is dat omdat ze dat lawaai echt niet op prijs stellen, of is het onzekerheid waardoor ze zichzelf niet durven te laten horen? Ik heb dan ook het vermoeden dat dát meespeelt in de tolerantie van ouders en scholen om het te laten gebeuren. En ik heb ook de indruk dat ouders en scholen daarin doorschieten.

Marjo

Het is natuurlijk een beetje 'lomp' van mij om te stellen dat iemand een makkelijk kapsel kan kiezen als het bijhouden moeilijk wordt. Uiteraard moet iedereen dat zelf weten. Maar als ik naar mijn moeder kijk, dan zie ik dat het wel mogelijk is om uit het stramien van watergolf en permanent te stappen en te kiezen voor een net maar makkelijk kapsel. Het zit ook tussen de oren denk ik dat je alleen netjes bent als er flink wat lucht in het kapsel zit. Zou het niet zo zijn dat dat fenomeen ook langzaam verdwijnt? Mijn generatie is wel van het verven, maar niet zo van het wassen en watergolven en permanenten. De generatie van mijn moeder nog wel.

Monique

Als er kinderactiviteiten worden georganiseerd is dat prima, maar waarom moet dat met zoveel lawaai gepaard gaan? Dat kunnen ze toch ook op een rustige manier doen? Dit heeft ook te maken met rekening houden met elkaar. Kinderen kunnen dat makkelijk leren en als er ouders bij zijn kunnen die uiteraard het goede voorbeeld geven. Bijsturen heet dat. ===

Kijk, daar draait het bij mij ook om wat het schoolplein betreft. En dan accepteer ik uiteraard dat kinderen búiten meer lawaai mogen maken dan binnen in een bibliotheek. Maar dan nog. Dat bijsturen lijkt, kort door de bocht genomen, niet meer zo pedagogisch verantwoord gevonden te worden. Blij zijn en dat laten merken, prima, maar rekening houden met... dat is een verhaal apart.

Tuurlijk moet dat kunnen

Kinderen begeleiden in een beschaafd geluidsniveau. Ik heb het gevoel dat veel kindervermaak ( en grotemensenvermaak, hahaha) juist aanspoort tot gillen, joelen, lawaaien. Kijk alleen maar naar de kindertv. Poepoe. Wat een drukte. Als de het kindereducatie-en amusementssegment wat zou kalmeren, zal dat zeker helpen!

Ingrijpen helpt

Ik ervaar lawaai/overlast als een stuk minder erg als ik merk dat ouders (of begeleiders) hierop ingrijpen op een zodanige manier dat de kinderen wordt geleerd dat ook zij rekening moeten houden met de mensen om hen heen. Ik vind dat het niet ingrijpen van de ouders het eigenlijk (veel) storender maakt.

Ingrijpen van ouders

Ik vind het ingrijpen van ouders soms juist storend. Er zijn ook ouders die aan het publiek moeten laten zien hoe 'goed' zij de kinderen opvoeden. Die gaan luidop tot 3 staan tellen om kinderen aan te sporen te doen wat de ouders van ze verwachten.
Geen irritatie hier, maar meer medelijden met de ouders en de kinderen. Gelukkig heb ik, naast inderdaad de verbazing dat in het publieke domein iedereen het recht lijkt te hebben wat van jou ouderschap te vinden en er negatief op te mogen reageren, ook ervaren dat er ook fijne mensen zijn die met wat geduld en begrip op ouders en kinderen kunnen reageren. Dat is prettig.
Ik hoop zelf ook dat geduld en begrip op te kunnen brengen.
In het publieke domein hebben we steeds vaker met elkaar te maken en het is kortzichtig om dan maar naar de ander te wijzen. Handiger is om er zelf wat mee te doen dat prettig is voor alle partijen.

Druk

Inderdaad, het wordt aangemoedigd, lijkt wel. Zelfs schoolboeken bevatten niet meer gewoon 'kale' stof maar een kakafonie van kleurvlakken en wilde illustraties. Ik zou er zelf hyperactief van worden, en daar is toch wel heel wat voor nodig.
De bieb gaat waarschijnlijk, ondanks inspanningen, een wisse dood sterven. De afgelopen periode heb ik (voor leeslijst en werkstukken) ongeveer 15 titels geprobeerd te bemachtigen. Daarvan was er geen enkele beschikbaar en ook niet allemaal reserveerbaar. Er komen wel steeds meer e-books in de bibliotheekcollectie, dus ik verwacht dat de komende jaren wel wat vestigingen gaan sluiten.

AnneJ

Daarom schrijf ik ook 'op een zodanige manier". Daarmee bedoel ik niet een show-off aan goed opvoeden. Wel is het zo dat ik snap (of weet…) dat (kleine) kinderen impulsief zijn en dat het beheersen van hun impulsen juist iets is dat ze moeten leren. Van hun ouders als het even kan. Ik neem kinderen (dus) niet kwalijk wat zij doen, wel de ouders die het niet aan hun kinderen leren.

Druk in de bibliotheek

Mijn zoon was als klein kind druk, heel erg druk, en kreeg ook officieel het label ADHD. Ik heb er wat moeite in gestoken om hem kalm te krijgen in de bibliotheek, want druk of niet, ik vind bibliotheekgang en lezen heel belangrijk. Ik vond het wel heel prettig als de bibliothekaris er ook wat van zei, dan kon ik zeggen, zie je wel, dat hoort niet hier. Dat maakte behoorlijk indruk. Verder bleef ik met zoon nooit te lang. Maar lastig was het wel, want dochter (2 jaar ouder en net wat minder druk) houdt/hield heel veel van lezen en om dan voor druk broertje weer weg te moeten was ook lastig.
Maar ik heb mijn kinderen wel voorgehouden "denk aan andere mensen", maar ben ook heel blij dat het huis waar ze zijn opgegroeid heel wat minder gehorig is dan waar ikzelf ben opgegroeid, want als ik als klein kind maar een kikje gaf, tikte de bejaarde buurvrouw op de muur. Daar werd ik bepaald heel zenuwachtig van.

goede opvoeder

Wat me in supermarkten vaak stoort is dat als kinderen krijsen
krijsen, sommige ouders gaan laten zien dat ze goed opvoeden en dat gekrijs dus zeer bewust gaan negeren. Ieder zijn eigen manier natuurlijk, maar vraag me altijd af waarom anderen daar zo'n last van mogen hebben.